واضح آرشیو وب فارسی:فارس: بنیاردلان در گفتوگو با فارس تشریح کرد
مهمترین ویژگیهای سینمای دینی به اعتقاد شهید آوینی چه بود
مدیر گروه فلسفه هنر دانشگاه هنر به نقل از شهید آوینی میگوید که باید پرسشهای درستی درباره سینمای دینی داشته باشیم تا جامعه و مخاطب را وادار به تأمل کنیم، هر چه بیشتر نقد، پرسش و گفتوگو کنیم تأثیرات آن در سینمایمان بیشتر مشخص میشود.
اسماعیل بنیاردلان مدیر گروه فلسفه هنر دانشگاه هنر در گفتوگو با خبرنگار آئین و اندیشه خبرگزاری فارس، به مناسبت 20 فروردین سالروز شهادت شهید آوینی و روز هنر انقلاب اسلامی درباره اینکه آیا با ابزاری نظیر سینما میتوان در ترویج هنر دینی کوشید یا خیر، گفت: نخستین مطلب اینکه شما سینما را یک ابزار دانستید این خود جای بحث دارد که سینما هنر است یا ابزار؟ نویسنده کتاب «جامعهشناسی هنر» در ادامه افزود: به هر صورت اگر ما قائل باشیم که دانش و گسترش آن فی حد ذات بد نیست و اگر اختراع و اکتشافی میشود خداوند با آن مخالف نیست در این صورت این هنرها را جزو نعمتهای الهی میدانیم اگر خداوند به حضرت داود (ع) میفرمایند که من آهن را نرم کردم برای او که توانست زره بسازد، بنابراین این فعالیتها را خداوند نعمت میداند. *در فیلمسازیمان به حضور خداوند توجه داشته باشیم بنیاردلان یادآور شد: سینما هم به هر صورت وسیلهای است که تواناییهایی دارد نظیر همه رسانههای دیگر، اما مسئله این است که یک بار فرد غفلت میورزد و از خداوند دور میشود ممکن است دست به هر عملی بزند اما اگر کسی نسبت به حقیقت غافل نباشد حضور خداوند را در همه کارهایش احساس میکند از این جهت مهم این است که ما به خداوند توجه داشته باشیم در این صورت این احساس در فیلم سازیمان نیز ظهور پیدا میکند. این استاد دانشگاه با تأکید بر اهمیت انسانها در کار سینما و ساخت فیلم گفت: هنر در سنت ما کشف حقیقت است خداوند میفرماید که کار کردن عبادت است چرا که اگر ما هنگام کار یاد خدا باشیم قوانین و دستورات او را رعایت میکنیم و این کار ما مقدس است، ممکن است این کار خطاطی، معماری، تذهیب، نگارگری یا حتی سینما باشد به اصطلاح امروز در اثر ما یاد خدا معنویت و جلوهگری میکند. *برخی فیلم سازان غربی نیز به معنویت توجه دارند وی با بیان اینکه در غرب نیز فیلمسازانی هستند که به دین توجه نشان دادند و این توجه در آثارشان نیز رخ مینماید، توضیح داد: افرادی نظیر «روبر برسون» (۲۵ سپتامبر ۱۹۰۱ - ۱۸ دسامبر ۱۹۹۹) که یک مسیحی است و مباحث مسیحیت و معنویت در آثار فیلمسازیش نیز ظهور کرده است، بنابراین تمام اینها بستگی به فعالیت خود ما دارد اینکه چه اندازه ما خودمان را تصحیح میکنیم برای همین است که پیامبر (ص) گفتار، کردار و رفتارشان همه ظهور و تجلی و حسنات است چرا که ایشان دائم به یاد خدا بودند. *2 مؤلفه اصلی سینمای دینی بنیاردلان در پاسخ به این سؤال که سینمای دینی دارای چه مؤلفههای است، توضیح داد: دو مسئله در سینمای دینی مطرح است نخست ایمان و دوم دانش است. همانگونه که در سرایش شعر تنها قریحه و ذوق کافی نیست و باید با ادبیات و داستان و شعر هم آشنا باشیم در سینمای دینی هم باید دانش داشته باشیم و خوب حرف بزنیم و خوب حرف را بیان کنیم، بنابراین سینما خودش یک دانش است ما برای اینکه بتوانیم از این ابزار استفاده کنیم باید شناخت داشته باشیم. در سینما هم داستان و فیلم نامه حاکم است ما باید بتوانیم داستان تعریف کنیم، هم داستان خوب بگوییم و هم آن را خوب تعریف کنیم بنابراین شاخت داستان و دانستن ادبیات مهم است اگر این دو نکته را با هم رعایت کنیم میتوانیم امیدوار باشیم که سینما دینی میشود. *آیا ذات سینما سرگرمی است این استاد دانشگاه در پاسخ به این سؤال که آیا ذات سینما سرگرمی است یا خیر، عنوان کرد: شما تصور کنید ایرانیان باستان برای طراحی باغ جنبه تفریحی آن را مدنظر قرار دادند شما وارد باغ میشوید ظاهراً از آن لذت میبرید اما ناخودآگاه آموزشهایی میگیرید برای همین است که درباره باغها تصوری از بهشت روی زمین مطرح میشود، همین نوع آموزش است حال شما در نظر بگیرید سینما که توانایی خیلی بیش از اینها دارد نباید نیاز به دانش داشته باشد؟ بسته به اینکه چه اندازه ما دانش داریم و در کارها از معنویت بهره میبریم سینمای دینی خواهیم داشت، معماری ما نیز همینطور است سینما را اگر خوب بشناسیم ذات سینما بیانگر خیلی حقایق معنوی میتواند باشد. *آسیبهای مواجهه با سینمای دینی بنی اردلان در پاسخ به سؤال دیگری مبنی بر اینکه چه آسیبهایی سینمای دینی ما را تهدید میکند، گفت: ما در سینما یک وقت به ایدهآلها توجه میکنیم آن زمان میگوییم این سینما با ایدهآلهای معنوی ما متفاوت است، یک بار هم نسبی نگاه میکنیم به این صورت که میگوییم سینمای ما به نسبت سینماهای دنیا سالمتر و مرتبتر است، اما نکته مهم این است که سینمای معاصر خود ما از مشکلاتی نیز رنج میبرد که یکی از این مشکلات فیلمنامهها هستند یعنی داستانهایی که میخواهیم آنها را تعریف کنیم در این حوزه ضعف داریم چرا که حرف عمیق و شناخت کافی از هویت تمدنی خود نداریم. مؤلف حوزه هنر انقلابی در ادامه افزود: نکته دوم هم شناختی است که از سینما نداریم! بنابراین همین دو بحث کافی است که توجه کنیم سینمای ما بعد از انقلاب اسلامی ایران هم به لحاظ کمی و هم کیفی پیشرفتهای زیادی داشته، اما نسبت به توقعی که از آن داریم فاصله هنوز زیاد است. *چگونه میتوانیم سینمای بهتری داشته باشیم بنی اردلان در پایان درباره مهمترین ویژگیهایی که شهید آوینی در بحث از سینمای دینی بدان معتقد بود گفت: مهمترین مطلبی که شهید آوینی بدان توجه داشت و ما باید بیشتر درباره آن تأمل کنیم این بود که پرسش کنیم و تأمل کنیم که این سینما چیست و ما چگونه میتوانیم سینمای بهتری داشته باشیم، این یک طرح مسئله برای این است که ما جامعه و مخاطب را وادار به تأمل کنیم به اعتقاد من این پرسشها باید جدی گرفته شود هر چه بیشتر نقد و صحبت کنیم و زیر ذره بین برویم تأثیرات بیشتری خواهد داشت اینها مهمترین نکاتی است که می توانیم از شهید آوینی درس بگیریم. طرح پرسشهای آوینی در حوزه نظری سینما تحول ایجاد کرد و باعث تعالی سینمای دینی و اسلامی شد. وی در پایان یادآور شد: شهید آوینی هنرمندی بود که تلاش کرد تمایزات را متوجه شده و آن را به دیگران نیز بفهماند همین طرح پرسشها و سؤالات از جوانان و مخاطبان گواه این مدعا است، این پرسشها کمک کرد در مباحث سینمایی تحول ایجاد شود و شگفتی در سینمای دینی و اسلامی صورت گیرد. انتهای پیام/ک
94/01/21 - 12:48
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: فارس]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 61]