محبوبترینها
آشنایی با سایت قو ایران بهترین سایت آگهی و تبلیغات در کشور
بهترین شرکت‌های مهندسی در آلمان
صفر تا صد حق بیمه 1403! فرمول محاسبه حق بیمه
نقش هدایای سازمانی در افزایش انگیزه و تعهد کارکنان
کلینیک پروتز و ساخت اندام مصنوعی دکتر اجرائی
چگونه می‌توانیم با ترانسفر وایز پول جابجا کنیم؟
بهترین مدل‌های [صندلی گیمینگ] براساس نقد و بررسی کاربران
مشاوره حقوقی تلفنی با کمترین هزینه
مشاوره حقوقی تلفنی با کمترین هزینه
صفحه اول
آرشیو مطالب
ورود/عضویت
هواشناسی
قیمت طلا سکه و ارز
قیمت خودرو
مطالب در سایت شما
تبادل لینک
ارتباط با ما
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
آمار وبسایت
تعداد کل بازدیدها :
1803222188
نگرانی دو مقام آمریکایی از دیپلماسی زیرکانه و قدرت ایران
واضح آرشیو وب فارسی:جام نیوز:
طی یادداشتی در وال استریت ژورنال؛
نگرانی دو مقام آمریکایی از دیپلماسی زیرکانه و قدرت ایران
تا زمانی‌که آمریکا یک سیاست راهبردی شفاف در منطقه را در پیش نگیرد، توافق اتمی چالش‌های جهانی را حل نخواهد کرد بلکه ممکن است آنها را تقویت هم کند.
به گزارش سرویس سیاسی جام نیوز، "هنری کیسینجر" و "جورج شولتز"، دو تن از وزرای خارجه سرشناس آمریکا در دولت‌های پیشین یادداشت مشترکی در شماره امروز نشریه "وال استریت ژورنال" (WallStreetJournal) منتشر کرده اند. این دو مقام آمریکایی در ارتباط با تفاهم لوزان و چشم‌انداز توافق جامع اتمی تا تیرماه امسال، می نویسند: «ایران با "ترکیب دیپلماسی زیرکانه و مقاومت در مقابل قطع‌نامه‌های سازمان ملل"، در نهایت توانست مذاکرات اتمی را از مسیر خود منحرف کند.» این دو دیپلمات سرشناس آمریکایی ادامه می‌دهند: «به مدت بیست سال است که سه رئیس‌جمهور آمریکا از هر دو حزب همواره اعلام کرده‌اند ایران اتمی خطری برای منافع آمریکا و جهان است و آنها حاضرند برای جلوگیری از دستیابی ایران به بمب اتمی دست به اقدام نظامی بزنند. با این وجود، کیسینجر و شولتز معتقدند تلاش‌های جهانی و مذاکراتی که دوازده سال پیش برای توقف برنامه اتمی تهران آغاز شد به توافقی منتهی می‌شود که در مقابل این توان‌مندی ایران کوتاه آمده و فقط برای مدت ده سال مانع پیشرفت فعالیت‌های جمهوری اسلامی است.» این یادداشت با ادعای توانایی دستیابی ایران به بمب اتمی آورده است: «در زمان آغاز مذاکرات اتمی، ایران ۱۰۰ سانتریفیوژ در اختیار داشت اما اکنون این میزان را به ۲۰ هزار رسانده و این روزها خطر جنگ، بیش از آن‌که ایران را محدود کند، غرب را محدود کرده؛ به‌طوری‌که برنامه اتمی ایران به نقطه‌ای رسید که رسما اعلام شد این کشور تا دستیابی به بمب اتمی دو یا سه ماه زمان نیاز دارد.» وزرای خارجه اسبق آمریکایی ضمن حمایت از رویکرد دولت اوباما در مذاکرات با ایران، هشدار داده‌اند: «این توافق به راستی‌آزمایی و اجرای تعهدات مندرج در آن بستگی دارد.» کیسینجر و شولتز در ادامه این یادداشت به برخی موارد ابهام‌آمیز در تفاهم بین ایران و شش کشور غربی اشاره کرده‌اند: نخست بحث "زمان گریز" است که مرتب از سوی مقامات آمریکایی تکرار می‌شود. این دو دیپلمات بازنشسته معتقدند: «اکنون موضوع مذاکرات از "برنامه صرفا صلح‌آمیز ایران" به سمت "زمان گریز یک ساله" رفته که این خود نکته‌ای ابهام برانگیز است، ضمن اینکه تشخیص تخطی ایران از مفاد توافق و رسیدگی به آن در بازه تعیین شده با ابهامات جدی روبروست و روند بازرسی را بسیار پیچیده خواهد ساخت. به موجب رویکرد جدید، ایران از هیچ یک از تاسیسات، تجهیزات و سوخت خود دست نمی‌کشد و فقط آنها را موقتا به حالت تعلیق در می‌آورد. حال سوال اینجاست که آیا آژانس توان و نیروی انسانی کافی برای اجرای ماموریت خود در بازرسی و نظارت بر تاسیسات ایران را دارد؟ چرا که ایران کشوری وسیع بوده و سابقه پنهان‌کاری را نیز در کارنامه خود دارد و شناسایی موارد نقض توافق توسط ایران بسیار مشکل خواهد بود.»
کیسینجر و شولتز می‌نویسند: «اگر زمانی اختلاف‌نظر جدی بر سر حجم و نحوه بازرسی‌ها به وجود آمد، ایالات متحده چقدر حاضر به پافشاری خواهد بود و اگر مدارک ناقص باشند، کدام نهاد یا دولت وظیفه اثبات آنها را بر عهده دارد و برای حل سریع موارد مورد اختلاف قرار است چه روندی طی شود؟» موضوع دیگر چشم‌انداز لغو تحریم‌ها در توافق جامع اتمی است. وزرای خارجه اسبق آمریکا که به ادعای وال استریت ژورنال هر یک تجاربی بزرگ در زمینه حل بحران‌های بین‌المللی ایالات متحده بر عهده داشته‌اند، به اظهار نظر معروف "بازگشت فوری" اشاره کرده و می‌گویند: «با توجه به اینکه بازگشت تحریم‌ها نیازمند همکاری‌های بین‌المللی است، بعید است که این بند آن‌طور که در توافق نوشته شده، به آسانی اجرایی باشند، چراکه بازگرداندن تحریم‌ها آن هم با توجه به اینکه برخی کشورها از ابتدا در برابر تصویب و اجرایی شدن آنها مقاومت می‌کردند، ممکن است تا آن‌جا پیش رود که آمریکا را منزوی کند، نه ایران را!» موضوع دیگر که در این یادداشت به آن پرداخته شده، بحث "تحقیق و توسعه" است. دو دیپلمات ارشد آمریکایی نوشته‌اند: «ایران می‌تواند طی مدت ده سال آینده همزمان با لغو تدریجی تحریم‌ها کیفیت و نوع سانتریفیوژهای خود را ارتقا داده و زمانی با به کارگیری فوری آنها "به یک قدرت قابل‌توجه اتمی-نظامی" بدل شود.» در این یادداشت آمده است: «تهران در بازه زمانی ده ساله قادر خواهد بود با استفاده از سانتریفیوژهای بیشتر، توان‌مندی کنونی خود را دست کم تا پنج برابر افزایش دهد و این روند به نوبه خود باعث آغاز یک مسابقه تسلیحاتی برای دستیابی به فناوری اتمی در کشورهای منطقه خواهد شد؛ به‌طوری‌که عربستان علائمی را در این زمینه از خود نشان داده است.» کیسینجر و شولتز نسبت به چشم‌انداز حصول توافق جامع نهایی نیز مرددند و می‌نویسند: «دستیابی به توافق نهایی به‌شدت چالش برانگیز خواهد بود، چراکه در حال حاضر، حتی برداشت یک‌سانی از توافق اصولی اولیه وجود ندارد و در میان بیانیه صادر شده آمریکا و بیانیه مشترک ایران و اتحادیه اروپا تفاوت‌های زیادی از جمله در زمینه چگونگی برداشته شدن تحریم‌ها و میزان مجاز فعالیت تحقیقات و توسعه هسته‌ای ایران دیده می شود.» توافق اتمی و نظم منطقه‌ای بحث دیگری است که وزرای خارجه اسبق آمریکا به آن پرداخته‌اند. آنها معتقدند: «سند و شواهدی در مورد اینکه توافق جامع منجر به پایان دادن به اقدامات ایران بر ضد غرب و ثبات بیشتر در خاورمیانه شود وجود ندارد. ایران همزمان با مذاکرات به مداخلات منطقه‌ای و اقدامات ضد غربی خود افزوده است. بنابراین، آمریکا نیاز به تدوین یک دکترین راهبردی برای مشارکت فعالانه در برقراری امنیت در منطقه دارد و برای اینکه ایران به عنوان عضوی ارزش‌مند در جامعه بین الملل پذیرفته شود باید محدودیت‌ها در توانایی خود برای بی‌ثبات‌سازی خاورمیانه و نظم بین‌المللی را بپذیرد.» این دو دیپلمات بازنشته آمریکایی در پایان یادداشت خود آورده‌اند: «تا زمانی‌که آمریکا یک سیاست راهبردی شفاف در منطقه را در پیش نگیرد، توافق اتمی چالش‌های جهانی را حل نخواهد کرد بلکه ممکن است آنها را تقویت هم کند.» کیسینجر و شولتز می‌گویند: «توافق جامع اتمی به‌جای اینکه کنار کشیدن آمریکا از خاورمیانه را امکان‌پذیر سازد، مشارکت بیشتر این کشور را ضروری‌تر از حالا خواهد ساخت.»
.jpg)
* هنری کیسینجر وزیر خارجه معروف آمریکا در دولت‌های نیکسون و فورد بود که نقش عمده‌ای در مذاکرات محدودسازی تسلیحاتی بین شوروی سابق و آمریکا، ازسرگیری روابط پکن و واشنگتن و مذاکرات پایان بحران ویتنام داشت. * جورج شولتز نیز وزیر خارجه معروف دولت ریگان است که بخش عمده حضورش در این سمت همزمان با سال‌های جنگ بین ایران و عراق و دهه اول حاکمیت جمهوری اسلامی ایران بوده است. 101
۱۹/۰۱/۱۳۹۴ - ۲۲:۱۵
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: جام نیوز]
[مشاهده در: www.jamnews.ir]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 95]
-
سیاسی
پربازدیدترینها