محبوبترینها
نمایش جنگ دینامیت شو در تهران [از بیوگرافی میلاد صالح پور تا خرید بلیط]
9 روش جرم گیری ماشین لباسشویی سامسونگ برای از بین بردن بوی بد
ساندویچ پانل: بهترین گزینه برای ساخت و ساز سریع
خرید بیمه، استعلام و مقایسه انواع بیمه درمان ✅?
پروازهای مشهد به دبی چه زمانی ارزان می‌شوند؟
تجربه غذاهای فرانسوی در قلب پاریس بهترین رستوران‌ها و کافه‌ها
دلایل زنگ زدن فلزات و روش های جلوگیری از آن
خرید بلیط چارتر هواپیمایی ماهان _ ماهان گشت
سیگنال در ترید چیست؟ بررسی انواع سیگنال در ترید
بهترین هدیه تولد برای متولدین زمستان: هدیه‌های کاربردی برای روزهای سرد
در خرید پارچه برزنتی به چه نکاتی باید توجه کنیم؟
صفحه اول
آرشیو مطالب
ورود/عضویت
هواشناسی
قیمت طلا سکه و ارز
قیمت خودرو
مطالب در سایت شما
تبادل لینک
ارتباط با ما
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
آمار وبسایت
تعداد کل بازدیدها :
1830289909
پدربزرگ‌ها و مادربزرگ‌های قمی در حصار دیوارهای خاکستری
واضح آرشیو وب فارسی:مهر: اینجا هر نفس، یک آه است/
پدربزرگ‌ها و مادربزرگ‌های قمی در حصار دیوارهای خاکستری
شناسهٔ خبر: 2527523 سه‌شنبه ۱۸ فروردین ۱۳۹۴ - ۱۰:۰۴
استانها > قم
قم - پشت دیوارهای خاکستری مرکز توانبخشی شهید فیاض‌بخش پدربزرگ‌ها و مادربزرگ‌هایی زندگی می‌کنند که حتی حسرت یک نگاه مهربان را می‌کشند. به گزارش خبرنگار مهر، دست‌هایش را حایل آفتابی کرده که از پنجره سالن روی صورتش افتاده. به سختی نفس می‌‌کشد. چشمانش نیمه باز است. شاخه گلی به دستش می‌دهی؛ نگاه غریبی به چشمانت می‌اندازد... نگاه کسی که از انتهای دالان تاریکی بیرونش آورده باشندش ... نگاهش پشیمانت می‌کند که خلوتش را به هم زدی... چند قدم عقب‌تر می‌روی و به صدای نفس‌هایش گوش می‌دهی... سنگین و شمرده ...هر کدام آهنگ یک آهِ کشدار را دارد...بوی بهار کوچه به کوچه شهر را گرفته. طبیعت در تلاطم افتاده اما گویا بهار پایش به اینجا، به مرکز توانبخشی شهید فیاض بخش نرسیده و نخواهد رسید. شهر در هیاهوی نو شدن سال، لحاف بی‌خبری روی خودش کشیده و زنان و مردانی را در این مرکز پشت میله‌های فلزی و در پناه درختان بدون برگ و بارِ این غریبستان رها کرده است.اینجا آخر دنیاست. مجموعه‌ای آجری و خاکستری رنگ در رفته در میدان شهید محلاتی که چند بخش متفاوت توان بخشی را در خود جای داده. یک بخش مخصوص ایزوله کودکان ناتوان جسمی و حرکتی است. کودکانی که بعضی‌شان چندان هم کودک نیستند. تشخیص سن و سال و جنسیتشان هم کار هر کسی نیست. چند مرکز هم به عقب‌ماندگان ذهنی در سطوح مختلف اختصاص دارد. یک مرکز سالمندان خانم و یک مرکز نگهداری سالمندان آقا هم در گوشه‌ای از این مجتمع در ساختمانی بی روح و دلگیر جای دارد.
رفته ای تا عیادتی کنی از کسانی که شاید آیینه روزگار بعد از اینِ خودت باشند. پدر بزرگ‌ها و مادربزرگ‌هایی که روزی برای خودشان کسی بودند و دوست و رفیق و آشنایانی داشتند اما حالا در حصار خاکستری تخت‌هایشان زندان‌اند تا روزی که همان تخت، تابوتشان شود.می گویند ۸۲ هزار سالمند در استان زندگی می‌کنند که ۱۳۰ نفر از آنها در مرکز توانبخشی شهید فیاض بخش نگهداری می‌شوند. مرکزی که غیر از این چند بخش دیگر توانبخشی برای نگهداری از معلولان جسمی و حرکتی و ذهنی دارد.از همان ابتدا که وارد می‌شوی، کارمند روابط عمومی تأکید می‌کند عکسی نباید گرفته شود. استدلالش این است که خیلی از خانواده‌ها شرمنده می‌شوند از اینکه عزیزانشان را به این مرکز سپرده‌اند و نمی‌خواهند کسی متوجه شود.دکتر عبدالله‌زاده مدیر مرکز کارکرد بخش‌های مختلف را توضیح می‌دهد و از ضرورت تعامل خانواده‌ها می‌گوید «چه سالمندان و چه آنهایی که از نظر ذهنی عقب‌مانده‌اند... همه‌شان نیاز به محبت خانواده دارند... هر قدر هم که ما خدمات خوب ارائه دهیم، تاثیر محبت خانواده‌ها را ندارد...»
طبقه اول ساختمانِ سالمندان، پدربزرگ‌ها زندگی می کنند. بلوز شلوار چهار خانه‌شان رنگ مرده‌ای دارد اما صورت خسته‌شان وقتی میهمانی را می‌بیند، نشانی از زندگی می‌گیرد. بعضی اما خودشان را زیرپتو مچاله کرده اند و رفت و آمدها برایشان خوشایند نیست.همه یک سن و سال ندارند. سلامتی‌شان هم در یک سطح نیست. یکی توان راه رفتن ندارد و دیگری قدرت تکلم. خیلی‌ها شنوایی درستی ندارند و بعضی پوشینه می‌شوند.از انتهای یکی از اتاق‌ها صدای رسایی به گوشت می‌رسد. پیرمرد گوشه تختش نشسته و برای چند نفر که اطرافش جمع شده‌اند، روایت می‌خواند. کاسه فلزی که جلویش گذاشته پر از ته سیگار است. لحن کلام و روایت‌هایی که می‌خواند، نشان می‌دهد روزگاری سخنران قابلی بوده و امروز گوشه این آسایشگاه برای کسانی سخن می‌گوید که هوش و یا حواس درست و حسابی ندارند یا گوش هایشان سنگین شده است.مادربزرگ‌ها در طبقه دوم دنیای متفاوتی دارند. همه دلخوشی‌شان همین است که هر از گاهی یکی پیدا شود و کنارشان روی تخت بنشیند و درد دل‌هایشان را بشنود. درددل‌‌هایی از بی وفایی فرزندان و بی مروتی روزگار ... کافی است دقایقی بنشینی پای حرف هایشان. موقع رفتن محکم دست‌هایت را محکم می‌گیرند تا از کنارشان نروی. چشم هایشان پر از التماس است. هیچ توقعی ندارند. فقط باش و گوش بده... بنشین و بشنو که من روزگاری زن زیبایی بودم در خانه‌ای گرم و امروز فقط یک مادر فراموش شده‌ام کنج این غم‌خانه که ثانیه‌ها را دانه دانه می‌شمارد فقط برای یک تلفن... یک سلام...بعضی هایشان اما آنقدر از بی همزبانی و تنهایی بی حوصله شده‌اند، که دیگر دیدن کسی به وجدشان نمی‌آورد. یکی مادر ۵ دختر و پسر است که هیچ کدامشان در دو ماه اخیر سراغی از او نگرفته اند. آن یکی آلزایمر گرفته و راه خانه را گم کرده و فکر می‌کند ظهر که بشود، پسرش سراغش می‌آید.
محوطه ساختمان سالمندان مانند دیگر بخش‌های این مرکز جز چند درخت خشکیده و علف هرز چیزی ندارد. در هر سالن بین ۱۵ تا ۲۰ تخت چیده‌اند. بعضی تخت‌ها به هم مماس شده‌اند. فضای لابی البته با چند صندلی پلاستیکی از آنهایی که سالم‌ترند و با حوصله‌تر پذیرایی می‌کند تا کمی دور هم نشسته و گپی بزنند.مدیرکل بهزیستی استان قم در گفتگو با مهر، کمبوهای این مرکز را قبول دارد. او می‌گوید بارها در جلسات مختلف کاری گفته که قم به یک مرکز نگهداری و توانبخشی شبیه به کهریزک نیاز دارد اما توان ساخت چنین مجموعه‌ای در دولت به سادگی‌ها پیدا نمی‌شود. باید خیران وارد عمل شوند.رضا سلیقه در عین حال می‌گوید آمادگی برای تأمین زمین این مرکز وجود دارد و اگر خیران وارد عمل شوند می‌شود به شکل‌گیری آن امیدوار بود.راه می‌افتی که بروی، مادربزرگ مهربانی که چند دقیقه‌ای کنار تختش نشسته‌ای دستت را محکم می‌گیرد. با نگاهش التماس می‌کند که بیشتر بمانی و تو شرمنده از اینکه چرا زودتر نیامدی...لرزش دست هایشان، چروک روی پیشانی، موی سپید و نگاه تشنه محبتشان آیینه ای در پیش چشمت قرار داده تا ببینی و بدانی این روزگار بی فروغ می‌تواند تصویر آینده هر مرد و زنی باشد... تا یادت بماند بی خبری گاهی ظلمی بزرگ است. ظلمی به بزرگی دلتنگی یک مادر... به عظمت نگاه خسته یک پدر ...زینب آخوندی
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: مهر]
[مشاهده در: www.mehrnews.com]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 25]
-
گوناگون
پربازدیدترینها