محبوبترینها
چگونه با ثبت آگهی رایگان در سایت های نیازمندیها، کسب و کارتان را به دیگران معرفی کنید؟
بهترین لوله برای لوله کشی آب ساختمان
دانلود آهنگ های برتر ایرانی و خارجی 2024
ماندگاری بیشتر محصولات باغ شما با این روش ساده!
بارش‌های سیل‌آسا در راه است! آیا خانه شما آماده است؟
بارش‌های سیل‌آسا در راه است! آیا خانه شما آماده است؟
قیمت انواع دستگاه تصفیه آب خانگی در ایران
نمایش جنگ دینامیت شو در تهران [از بیوگرافی میلاد صالح پور تا خرید بلیط]
9 روش جرم گیری ماشین لباسشویی سامسونگ برای از بین بردن بوی بد
ساندویچ پانل: بهترین گزینه برای ساخت و ساز سریع
خرید بیمه، استعلام و مقایسه انواع بیمه درمان ✅?
صفحه اول
آرشیو مطالب
ورود/عضویت
هواشناسی
قیمت طلا سکه و ارز
قیمت خودرو
مطالب در سایت شما
تبادل لینک
ارتباط با ما
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
آمار وبسایت
تعداد کل بازدیدها :
1842179787
بررسی روابط تهران و مسکو در سال ۹۳ شوری:روس‌ها نگران بازسازی روابط ایران با غرب/صهیونیست‌ها مانع توسعه روابط تهران و مسکو
واضح آرشیو وب فارسی:فارس: بررسی روابط تهران و مسکو در سال ۹۳
شوری:روس‌ها نگران بازسازی روابط ایران با غرب/صهیونیست‌ها مانع توسعه روابط تهران و مسکو
کارشناس مسائل روسیه گفت: موانع عملیاتی موجود بین تهران و مسکو و برخی ملاحظات سیاسی در ایران و روسیه از جمله موانعی هستند که چرخه همکاری‌های دو کشور را کند کرده و روند آن را با دست‌انداز‌هایی مواجه کرده است.
محمود شوری مدیر گروه مطالعات اوراسیای مرکز تحقیقات استراتژیک مجمع تشخیص مصلحت نظام در گفت‌وگویی با خبرنگار گروه سیاست خارجی خبرگزاری فارس به تشریح مناسبات تهران و مسکو در سالی که گذشت پرداخت که مشروح آن را در زیر می‌خوانید. فارس: مناسبات ایران و روسیه را در سال 93 چگونه ارزیابی می‌کنید؟ شوری: روابط ایران و روسیه در سال ۹۳ به لحاظ رفت و آمدهای سیاسی و میزان مبادلات دیپلماتیکی که بین دو کشور وجود داشت نسبت به سال‌های گذشته تفاوت داشت، زیرا در این سال شاهد حجم قابل توجهی از تبادل نظرها بین دو کشور بودیم، اما اینکه گسترش تبادل‌نظرها بین دو کشور به چه عواملی برمی‌گردد و آیا اینکه تا چه اندازه‌ای بحران اوکراین توانسته بر این مسئله تأثیرگذار باشد، باید با احتیاط بیشتری به آن نگریسته شود زیرا فکر نمی‌کنم که بحران اوکراین آنقدر تأثیر جدی در نزدیکی روابط ایران و روسیه داشته باشد. آن چیزی که حائز اهمیت می‌باشد تغییر و تحولاتی است که در داخل ایران بعد از روی کار آمدن دولت جدید به ریاست حسن روحانی برمی‌گردد که این تغییر نگاه در سیاست خارجی ایران باعث شد نگاه روس‌ها هم به ایران تغییر کند. با توجه به اینکه برنامه دولت یازدهم این بود که بتواند مذاکرات هسته‌ای را با غرب به سرانجام برساند و روسیه هم در این موضوع نقش بزرگی را در مذاکرات هسته‌ای به عنوان یکی از اعضای 1+5 بر عهده داشت این تصور می‌رفت که در صورت بهبود روابط ایران و غرب نوع نگاه جمهوری اسلامی ایران به روسیه تغییر کند. به همین خاطر نگاه روسیه به ایران بسیار جدی‌تر نسبت به گذشته شد و به همین دلیل مجموعه زیادی از رفت و آمدها و تبادل نظرها بین ایران و روسیه در سال 93 صورت گرفت. اما نکته مهم این است که حجم رفت و آمدها چه پیامدهای عملیاتی می‌تواند برای کشورمان داشته باشد. در حالی که در این زمینه آنگونه که انتظار می‌رفت این رفت و آمدها منجر به اقدامات مثبتی نشد و عملاً در روابط اقتصادی دو کشور شاهد رشد چشمگیری نیستیم. ضمن اینکه مسائل حل نشده زیادی نیز در روابط دو کشور مانند S300 و ... باقیمانده است. انتظار می‌رفت با توجه به حسن همکاری هر دو کشور و نقش مثبت سفیر کشورمان در روسیه شاهد بهبود روابط تهران و مسکو باشیم و موضوع S300 فیصله پیدا کند. همچنین موضوع عضویت ایران در شانگهای که روس‌ها علاقه زیادی ندارند تا آن را به سرانجام برسانند، تعیین تکلیف شود. پوتین به همه کشورهای منطقه سفر کرد به جز ایران شخص پوتین علی‌رغم اینکه سفرهای زیادی را به منطقه و کشورهای همسایه ایران داشته، ولی به جز حضور در اجلاس سران کشورهای حاشیه دریای خزر در تهران هنوز به صورت اختصاصی و جهت پیگیری ارتباطات دو سویه تهران و مسکو سفری را به ایران تنظیم نکرده است. فارس: میزان تاثیرگذاری غرب بر توسعه روابط ایران و روسیه چه مقدار است؟ شوری: واژه غرب عاملی است که در نوع روابط ایران و روسیه تأثیرگذار بوده و بارها نیز گفته شده که ایران و روسیه دو کشور همسایه و قدرتمند منطقه‌ای محسوب می‌شوند، پس باید همکاری‌های گسترده‌ای را در حوزه‌های مختلف با هم داشته باشند، ولی باید گفت نوع نگاه و روابطی که ایران با غرب و همچنین روابطی که روسیه با غرب داشته، عامل تأثیرگذاری در روابط تهران و مسکو بوده است. روس‌ها نگران بازسازی روابط ایران با غرب هستند یکی از دلایل اصلی اینکه روس‌ها در مقطع فعلی علاقه‌مندی زیادی برای گسترش روابطشان با ایران نشان می‌دهند نگرانی آنها از بازسازی روابط ایران و غرب است. ضمن اینکه روس‌ها هم به خوبی می‌دانند که بعد از تنش‌های روسیه با غرب در بحران اوکراین مسکو تلاش زیادی کرده تا خلاء به وجود آمده را با گسترش روابط با تهران پوشش دهد. روس‌ها بعد از بحران اوکراین با تغییر نگاه‌های قبلی خود نگاه تازه‌ای را به کشورها و قدرت‌های منطقه‌ای که سعی کرده‌اند مستقل از غرب در عرصه بین‌الملل رفتار کنند، داشته‌اند و عملاً به سمت همکاری با این کشورها و ایجاد فضایی تازه در روابط خود با آنها دست زده‌اند. البته نباید این امر را نادیده گرفت که نوع نگاه روسیه با غرب از آن دسته روابطی است که روس‌ها خیلی نمی‌توانند خود را جدای از غرب تعریف کنند. فارس: در بحث عضویت ایران در سازمان شانگهای و S300 از روسیه انتظار بیشتری برای همکاری با تهران می‌رفت ولی عملا رخ نداد. علت آن چیست؟ شوری: عوامل متعددی در این زمینه تأثیرگذار است. روس‌ها علی‌رغم اینکه تهران را پس از فروپاشی شوروی هیچگاه تهدیدی برای خود نمی‌دیدند، اما قدرت گرفتن ایران را هم عامل مثبتی برای خود تلقی نکرده‌اند و با اینکه ایران با روسیه در برخی مناطق همپوشانی منافع دارد و ممکن است تعارض منافع نیز با هم داشته باشند، ولی اساساً نگاه و تصور روس‌ها به ایران با نوع خاص نگاه تهران به نظام بین‌الملل متفاوت است و به همین دلیل روس‌ها خیلی علاقه‌مند نیستند که فرآیند قدرت‌یابی تهران آن هم به صورت مستقل دنبال شود، به همین دلیل ملاحظاتی خاص را در بحث میزان قدرت‌یابی ایران در عرصه بین‌الملل دارند که در بحث هسته‌ای این نگاه را مشاهده می‌کنیم، زیرا آنها به هیچ وجه نمی‌پذیرند که توانایی ایران فراتر از آنچه در NPT است قرار گیرد تا عملاً ایران در موضوع غنی‌سازی به رقیبی برای کشورهای دیگر تبدیل شود. صهیونیست‌ها و لابی‌های اسرائیلی در روسیه مانع توسعه روابط تهران و مسکو یکی از دلایل عدم همکاری روسیه با ایران در بحث تحویل سامانه موشکی S300 به تهران به میزان تأثیرگذاری رژیم صهیونیستی در این موضوع و لابی‌های آنها در روسیه بر می‌گردد، زیرا تمام این گروه‌ها تلاش خود را به کار گرفته‌اند تا اجازه ندهند روابط تهران و مسکو به ویژه در حوزه نظامی از محدوده‌ای فراتر رود. در بحث عضویت دائم ایران در سازمان شانگهای نیز مسئله از ابعاد متفاوت‌تری برخوردار است. بهانه روس‌ها برای عدم همراهی و حمایت از ایران برای عضویت دائم در شانگهای این است که چون تحریم‌های سازمان ملل در مورد تهران وجود دارد و یک کشور تحت تحریم نمی‌تواند عضو این سازمان شود، آنها از خود بی‌تفاوتی نشان می‌دهند در حالی که این وضعیت غیر قابل قبول و تنها بهانه محسوب می‌شود. نگاه سازمان شانگهای در مورد بالا بردن قدرت نظامی اینگونه نیست که آنها بتوانند در برابر اقدامات نظامی ناتو مقابله کنند ضمن اینکه روس‌ها هم به دلایل متفاوت به این موضوع اینگونه نگاه نمی‌کنند که شانگهای را به ناتوی شرق تبدیل کنند، زیرا اگر وارد این فرآیند شوند باید مجدداً مسابقه تسلیحاتی جنگ سرد را احیاء کنند که در شرایط موجود اصلاً توانایی انجام این اقدام را ندارند، همچنین حضور چین در سازمان شانگهای به روسیه این اجازه را نمی‌دهد که این سازمان به یک سازمان کاملاً روسی و یک طرفه تبدیل شود. با توجه به نوع نگاهی که روس‌ها به اهداف سیاسی ایران دارند فکر می‌کنند که حضور ایران در شانگهای می‌تواند به کشورهای دیگر عضو این سازمان سمت و سو و جهت‌گیری بدهد و عملاً این سازمان را ضد آمریکایی کند، در حالی که نه روس‌ها و نه چینی‌ها علاقه‌مند به وجود آمدن این موضوع نیستند. در مورد اینکه عضویت در شانگهای چه منافعی را برای ایران دارد، حرف و حدیث زیاد است. ولی شخصاً معتقدم عضویت در شانگهای به جز پرستیژی که می‌تواند برای جمهوری اسلامی ایران داشته باشد منافع دیگری را برای کشورمان ندارد، چون سازمان همکاری‌های شانگهای نشان داد که در دو بحران گرجستان و اوکراین نمی‌تواند نقش سازنده و مثبتی را بازی کند و عملاً تبدیل به سازمانی شده که فقط برخی اهداف محدود منطقه‌ای را دنبال می‌کند. در مجموع معتقدم باید مقداری در این مسئله که ایران باید به دنبال عضویت دائم در شانگهای باشد تجدیدنظر صورت گیرد. فارس: عملکرد روسیه در قبال مذاکرات هسته‌ای به چه صورت بوده است؟ شوری: در بحث مذاکرات هسته‌ای، ایران در یک طرف مذاکرات و روسیه هم جزو یکی از اعضای 1+5 است، ضمن اینکه روابط عادی بین دو کشور خارج از مذاکرات برقرار است. مذاکرات مستقیم فراوانی در بحث هسته‌ای بین ایران و روسیه برگزار شده ولی در مجموع مسئولان وزارت خارجه کشورمان از نوع موضع‌گیری‌های طرف روسی راضی هستند، اگر چه خیلی انتظارات ما را برآورده نکرده اما مواضع آنها ناراضی‌کننده هم نبوده است. روس‌ها رفتار معقولی را در موضوع هسته‌ای ایران داشته‌اند، هر چند که منافع خود را هم دنبال کرده‌اند، اما تا الان روس‌ها سعی کرده‌اند که در روند هسته‌ای مانعی را ایجاد نکنند، اما طبیعتاً در مقابل آن هم انتظاراتی را از ایران دارند که اگر در آینده این انتظارات برآورده و پاسخ داده نشود، ممکن است رفتار روسیه هم دچار تغییر شود. ادامه همراهی روس‌ها با ایران به میزان همکاری‌های هسته‌ای تهران با مسکو در آینده نزدیک برمی‌گردد، ولی با توجه به اینکه قرارداد تأسیس دو نیروگاه جدید هسته‌ای را با آنها به امضاء رسانده‌ایم، این موضوع می‌تواند در نگاه روسیه و بحث نگاه این کشور در مذاکرات هسته‌ای ایران با 1+5 تأثیرگذار باشد. در مورد سایر بخش‌های همکاری ایران و روسیه باید این را گفت که یک اراده سیاسی بین دو کشور برای گسترش همکاری‌ها شکل گرفته، اما اینکه زیربناها و بنیان‌های لازم برای گسترش این همکاری‌ها در حال حاضر وجود دارد یا نه، تردیدهای جدی وجود دارد. با توجه به توانمندی‌ها و ظرفیت‌های اقتصادی موجود در دو کشور و عدم شناخت این موارد باید مسئولان اجرایی ایران و روسیه دست به دست هم بدهند تا به لحاظ اقتصادی آنطور که ظرفیت‌های دو کشور اجازه می‌دهد بتوانند روابط خود را گسترش دهند. ضمن اینکه از لحاظ اقتصادی هم در بین مسئولان، تجار و بازرگان ایرانی علاقه خوبی برای همکاری با روس‌ها وجود دارد. همچنین عدم شناخت از یکدیگر نیز مزید بر علت است که می‌توان در صورت نگاه ویژه گسترش یابد. حجم روابط اقتصادی ایران و روسیه با یکدیگر در سال‌های گذشته نه تنها روند صعودی نداشته، بلکه شاهد روند نزولی در روابط اقتصادی دو کشور نیز بودیم و این موضوعی است که باید بررسی و موانع آن رفع شود. به نظر می‌رسد برخی مسائل سیاسی وجود دارد که مسئولان اجرایی دو کشور اراده سیاسی لازم را برای توسعه روابط نداشته‌اند، در حالی که روسیه با تونس در غرب آفریقا لغو روادید امضا کرده، اما تجار و بازرگانان ایرانی برای صدور روادید سفر به روسیه دچار مشکل هستند، در حالی که این موضوع اولیه و پیش پا افتاده‌ای است که عملاً اجازه نمی‌دهد روابط اقتصادی و یا رفت و آمدها به میزانی گسترش پیدا کند که وابستگی متقابلی بین دو کشور شکل گیرد. اگر ایران به این نتیجه رسیده است که باید همکاری‌های اقتصادی با روسیه افزایش پیدا کند، باید در برخی زمینه‌ها، رفتارها و نگاه‌های خود را تغییر دهد. آنچه که تاکنون در بحث روابط اقتصادی بین دو کشور در سال 93 رخ داده رفت و آمدها زیاد و گسترده بوده، در حالی که موضوعات مورد بحث تاکنون اجرایی نشده است. همچنین نباید این نکته را نادیده بگیریم که در روسیه سیستم اداری و بوروکراسی تصمیم‌گیری بسیار کند است و همین مسئله هم مزید بر علت شده که روابط اقتصادی دو کشور آنچنان که باید و شاید گسترش پیدا نکند. فارس: به نظر می‌رسد که در حال حاضر در ایران نگاه به غرب قوی‌تر از نگاه به شرق است؟ شوری: چنین تقسیم‌بندی شاید وجود نداشته باشد، ولی متاسفانه نگاه توسعه‌ای در ایران طوری است که احتیاجات و نیازمندی‌های خود را در غرب می‌بینند و تصور می‌کنند برای روند توسعه اقتصادی نیازمند سرمایه و تکنولوژی موجود در غرب هستیم. در دولت فعلی و همچنین در بخش خصوصی کشورمان نگاه به غرب وجود دارد و کمتر تصور می‌شود که می‌توان این عناصر را از طریق روسیه به دست آورد. نگاه دولتمردان، تجار، بازرگانان و صنعتگران ایرانی بیشتر به سمت غرب است و این گروه‌ها نگاه کمتری به سمت رایزنی و گسترش روابط با روسیه دارند، ولی اگر صنایع پیشرفته در کشور احیا و چرخه اقتصادی کشور به تحرک جدیدی وا داشته شود، قطعاً نیازمند مواد و منابعی که روس‌ها در آن دست برتر دارند مانند مواد خام معدنی و یا ماشین‌آلات سنگین خواهیم بودیم. روس‌ها هم می‌توانند در فرآیند توسعه اقتصادی ایران نقش بیشتری را ایفاء کنند، ولی آنچه مسلم است در مقطع فعلی ایران از یک طرف نیازمند جذب سرمایه‌گذاری خارجی است و از طرف دیگر نیازمند جذب تکنولوژی‌های پیشرفته‌تر هستیم. فارس: آیا از ظرفیت‌های روابط ایران و روسیه به نحو مطلوب استفاده شده است؟ شوری: موضوعات و زمینه‌های زیادی وجود دارد که می‌تواند مقدمه‌ای برای پیوند خوردن و شناخت دو کشور از همدیگر باشد که یکی از این زمینه‌ها به توسعه رفت و آمدهای مردمی بین دو کشور و فعال شدن صنعت توریسم بین دو کشور بر می‌گردد. متأسفانه صنعت توریسم چه گردشگر از طرف روسیه به سمت ایران و چه گردشگر از طرف ایران به روسیه جزو ظرفیت مغفول مانده‌ای است که خیلی محدود باقی مانده است در حالیکه روسیه با ترکیه حجم گردشگر سالانه‌اش یک میلیون نفر است و حتی بین روسیه و کشورهای حاشیه خلیج فارس نیز با توجه به وسعت و جمعیت کم‌شان سالانه نزدیک به 400 هزار گردشگر رفت و آمد می‌کنند، اما حجم گردشگر روسی به ایران شاید به 10 هزار نفر هم نرسد که البته بیشتر این افراد هم مسئولان دولتی و خصوصی برای انجام سفرهای کاری هستند. پس در حقیقت چیزی به عنوان گردشگر روسی به سمت ایران نداریم، در حالی که ظرفیت‌های گردشگری ایران خیلی زیاد است و می‌تواند خیلی از نیازهای روسیه را در این زمینه پوشش دهد. ظرفیت مغفول مانده بعدی بین ایران و روسیه نیز همکاری کشاورزی بین دو کشور است، زیرا زمینه‌های متنوع و متعددی وجود دارد، در حالی که روسیه و ایران می‌توانند به راحتی از این مسئله بهره‌برداری کنند.بخش عمده‌ای از غلات ایران از کشورهایی آورده می‌شود که بسیار دورتر از روسیه هستند، ولی روس‌ها به راحتی می‌توانند تأمین کننده این نیاز ما باشند. همچنین مواد خام مورد نیاز صنایع معدنی کشورمان نیز در روسیه به وفور یافت می‌شود که با مذاکره و رایزنی با آنها این مهم محقق خواهد شد. در زمینه ماشین‌آلات صنعتی هم روس‌ها توانمندی‌های خوبی دارند که متأسفانه در ایران هیچ آگاهی و شناختی از آن وجود ندارد، در حالی که باید بدانیم این تکنولوژی در روسیه به راحتی در دسترسمان قرار دارد. مشکل بعدی در روابط ایران و روسیه به عدم شناخت دو کشور از هم برمی‌گردد، زیرا اگر مسئولان دو کشور بخواهند تحرکی را در روابط ایران و روسیه به لحاظ اقتصادی داشته باشند باید از طریق گسترش رفت و آمدها بین دو کشور این موضوع را رفع کنند، تا قابلیت‌های موجود اقتصادی بین دو کشور فعال‌تر و مقررات و قوانین نیز برای هر دو طرف تسهیل شود. فارس: چشم‌انداز روابط ایران و روسیه را چگونه ارزیابی می‌کنید؟ شوری: با توجه به نگاه خوشبینانه و تحرک صورت گرفته بین دو کشور و اراده‌ای که در بخشی از دستگاه‌های سیاسی ایجاد شده است باید در آینده شاهد گسترش روابط دو کشور باشیم، اما متأسفانه موانع عملیاتی موجود بین تهران و مسکو از یک طرف و از طرف دیگر برخی ملاحظات سیاسی در ایران و روسیه از جمله موانعی هستند که چرخه همکاری‌های دو کشور را کند کرده و روند آن را با دست‌انداز‌هایی مواجه کرده است. اگر در موضوع مذاکرات هسته‌ای هم بتوانیم به توافق نهایی برسیم روس‌ها با جدیت و علاقه بیشتری سعی خواهند کرد وارد بازار ایران شوند تا به غربی‌ها اجازه ندهند در فضایی که بعد از توافقنامه ایجاد شده دست برتری را در ایران داشته باشند و به نظر می‌رسد که فضای پس از توافق نهایی تاثیرگذار بر روابط دو کشور خواهد بود. اگر مسئولان اجرایی کشور سعی کنند موانع پایین دستی را حذف و مشکلات را مرتفع کنند، آینده خوبی برای روابط دو کشور وجود خواهد داشت. انتهای پیام/
94/01/17 - 13:33
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: فارس]
[مشاهده در: www.farsnews.com]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 61]
-
گوناگون
پربازدیدترینها