واضح آرشیو وب فارسی:جوان آنلاین: بيانيه لوزان زير سايه عهدشكني امريكايي
نویسنده : محمد اسكندري
پس از روزها مذاكره سخت بين ايران و گروه 1+5 سرانجام بيانيهاي در لوزان سوئيس منتشر شد كه راهحلهاي پيشنهادي براي حل و فصل مسئله هستهاي را مشخص كرده است. در اين بيانيه كه البته به زعم برخي از كارشناسان ميتوان نام آن را توافقنامه نيز نهاد به طور اجمالي در خصوص مهمترين موارد اختلافي بين ايران و غربيها راهحلهايي ارائه شده است كه بر اساس آن ميبايست دو طرف تا تيرماه به سندي جامع براي اجراييسازي آن دست يابند.
طي چند روز گذشته در خصوص بيانيه لوزان تحليلها و اظهارنظرهاي مختلفي صورت گرفته است كه بيشتر حول مواضع و اظهاراتي است كه طرف امريكايي پس از انتشار بيانيه داشته است. طبق معمول امريكاييها پس از انتشار اين بيانيه، تفسيري خودساخته از اين بيانيه را در بوقهاي تبليغاتي خود دميدهاند و درصدد هستند تا نتيجه مذاكرات را مصادره به مطلوب نمايند.
با اين حال به نظر ميرسد كه در بيانيه لوزان دادهها و ستاندهها با هم برابري نميكند و حجم تعهدات ايران نسبت به طرف مقابل بيشتر، صريحتر و نقدي است، در حالي كه طرف مقابل به نوعي سعي دارد تعهدات خود را در هالهاي از ابهام بپوشاند تا در آتي راه براي سر باز زدن از اجراي آن هموار باشد.
البته نگارنده بر اين باور است كه در مذاكرات اگر قرار است به نقطه تفاهمي رسيد حتماً ميبايست رد و بدل امتياز وجود داشته باشد. گو اينكه در يك دوره نيز ايران بخش عمدهاي از فعاليتهاي هستهاي خود را به صورت داوطلبانه به حالت تعليق درآورد اما مسئله اينجاست كه آيا تيم مذاكرهكننده در برابر امتيازاتي كه به غرب داده است ميتواند تضميني براي اجراي تعهدات طرف مقابل به دست آورد يا خير. به عنوان مثال از هم اكنون و در حالي كه تيم ايراني به كرات بر لغو تمامي تحريمهاي مرتبط با مسئله هستهاي آن هم به طور يكجا تأكيد دارد، طرفهاي غربي و به ويژه امريكاييها بر لغو تدريجي و در صورت لزوم تحريمها تأكيد ميكنند.
البته برخي نيز اين نگرش را دنبال ميكنند كه طرف مقابل ميبايست به نوعي در برابر ايران زانو بزند و اين نوع نگاه نيز دوري از اعتدال و حذف واقعگرايي است اما به راستي اين سؤال جدي در پيش روي بيانيه لوزان قرار دارد كه آيا حجم امتيازات داده شده توسط ايران متناسب با امتيازات گرفته شده است؟ آيا دستگاه سياست خارجي كشور به واقع توانسته است سياست برد- برد را كه خود مروج آن بوده عمليسازي كند؟
ملت ايران طي چندين ساله اخير فشار بسيار زيادي را از سوي غربيها و به ويژه دولت امريكا تحمل كرده است. در شرايط فعلي نيز غربيها تمامي فشنگهاي اسلحه تحريمي خود عليه ايران را امتحان كردهاند و ديگر تيري جز تهديد نظامي باقي نمانده است. در خصوص حمله نظامي نيز تقريباً قاطبه كارشناسان بر اين باور هستند كه امريكا هرگز به دنبال مواجهه نظامي با ايران قدرتمند نخواهد بود.
در چنين شرايطي و در حالي كه دولت اوباما به شدت نيازمند دستيابي به توافق هستهاي با ايران است، انتظار اين بود كه تيم سياست خارجي كشورمان پافشاري بيشتري بر مواضع به حق خود داشت و حداقل تضمينهاي قابل قبولي از طرف مقابل به جهت لغو تحريمها دريافت ميكرد. انتظار اين بود كه در مذاكرات موضوع پيوستن ايران به بازار جهاني صادرات سوخت هستهاي، ايجاد نيروگاههاي جديد با همكاري الزامي كنسرسيومهاي بينالمللي در ايران و حتي پرداخت غرامت به دليل فشارهاي سنگين چندساله گذشته پررنگ باشد كه متأسفانه اينگونه نيست.
اميدواريم طي مدت باقي مانده تا تهيه توافق نهايي تيم مذاكرهكننده نسبت به بازنگري در تعهدات طرف مقابل اقدام كند و به صورت شفاف و واضح و بدون هرنوع تفسيري اقداماتي همچون لغو تحريمها را به صورت يكجا بر عهده طرف مقابل بار كند.
منبع : روزنامه جوان
تاریخ انتشار: ۱۷ فروردين ۱۳۹۴ - ۰۹:۰۶
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: جوان آنلاین]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 23]