محبوبترینها
چگونه با ثبت آگهی رایگان در سایت های نیازمندیها، کسب و کارتان را به دیگران معرفی کنید؟
بهترین لوله برای لوله کشی آب ساختمان
دانلود آهنگ های برتر ایرانی و خارجی 2024
ماندگاری بیشتر محصولات باغ شما با این روش ساده!
بارش‌های سیل‌آسا در راه است! آیا خانه شما آماده است؟
بارش‌های سیل‌آسا در راه است! آیا خانه شما آماده است؟
قیمت انواع دستگاه تصفیه آب خانگی در ایران
نمایش جنگ دینامیت شو در تهران [از بیوگرافی میلاد صالح پور تا خرید بلیط]
9 روش جرم گیری ماشین لباسشویی سامسونگ برای از بین بردن بوی بد
ساندویچ پانل: بهترین گزینه برای ساخت و ساز سریع
خرید بیمه، استعلام و مقایسه انواع بیمه درمان ✅?
صفحه اول
آرشیو مطالب
ورود/عضویت
هواشناسی
قیمت طلا سکه و ارز
قیمت خودرو
مطالب در سایت شما
تبادل لینک
ارتباط با ما
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
آمار وبسایت
تعداد کل بازدیدها :
1842329026
آنچه برای تندروها نگران‌کننده‌تر از توافق است
واضح آرشیو وب فارسی:ایسنا: یکشنبه ۱۶ فروردین ۱۳۹۴ - ۱۱:۱۶
اگر ایران و غرب بتوانند بر سر مناقشه پیچیده و دشوار هسته‌ای به یک مفاهمه دست یابند، این پرسش مطرح می‌شود که چرا بر سر سایر موارد اختلاف نتوان به توافق رسید؟ آنچه برای بسیاری از تندروها، از توافق هسته‌ای نگران‌کننده‌تر است، اضطراب ناشی از همین احتمال است که ممکن است توافق لوزان، آغاز روندی جدید در دیپلماسی ایران شود. به گزارش ایسنا، صادق زیباکلام در یادداشت خود در شماره امروز روزنامه شرق، نوشت: اشتیاق میلیون‌ها نفر از هموطنانمان در تعطیلات نوروزی برای کسب آخرین اطلاعات از روند مذاکرات هسته‌ای، به‌ویژه مذاکراتی که از روز پنجشنبه ششم فروردین‌ماه در لوزان سوئیس شروع شده بود، بهتر از هر توصیف دیگری، نشان‌دهنده همدلی میان ملت و مسئولان بود. بسیاری از ایرانیان تا پاسی از شب و گاه تا صبح و با اشتیاق همراه با بیم و امید، مذاکرات را لحظه‌به‌لحظه دنبال می‌کردند. آیا نیازی هست گفته شود مسئولان و دولتمردان هم با همان شور و اشتیاق، مذاکرات را دنبال می‌کردند؟ کمتر موضوعی را می‌توان سراغ گرفت که در مورد آن، ظرف سال‌های اخیر، به این میزان میان مردم و مسئولان اتفاق‌نظر بوده باشد. همه طرف‌ها بی‌صبرانه می‌خواستند مسأله هسته‌ای، که بیش از یک‌دهه است سایه‌اش بر سر ایران سنگینی می‌کرد، به نتیجه مطلوب و در عین حال تعیین‌کننده‌ای برسد. به‌همین‌خاطر بود که این‌قدر با جدیت و در عین حال با بیم و امید، چشم‌انتظار نتایج مذاکرات بودند. زمانی‌که مذاکرات در پایان روز سه‌شنبه به وقت اضافه کشیده شد، هم امید‌ها افزایش یافت و هم احساس نگرانی از اینکه مبادا پس از این همه صبر و انتظار، توافقی صورت نگیرد. سرانجام وقتی پنجشنبه‌شب، خبر اعلام توافق اولیه بیرون آمد، میلیون‌ها ایرانی انصافاً نفس راحتی کشیدند. با اینکه جزئیات توافق هنوز اعلام نشده بود، اما ایرانیانی که ماه‌ها، هفته‌ها و بالاخره روزها و شب‌های زیادی را انتظار کشیده بودند، دست‌کم متوجه شده بودند، مذاکرات حداقل شکست نخورده و طرفین به توافق اولیه دست یافته‌اند. هزاران نفر از هموطنان در ساعت‌های پایانی 13 فروردین در تهران و سایر شهرها به خیابان‌ها آمده و پس از اعلام خبر توافق به شادمانی پرداختند. البته همه موافق توافق لوزان نیستند. بسیاری از چهره‌ها و شخصیت‌های تندرو، که گاه آنها را به نام «دلواپسان» می‌شناسیم، خیلی از توافق حاصل‌شده استقبال نکردند؛ همچنان که برخی جریانات و شخصیت‌های خارجی که چندان دل خوشی از جمهوری‌اسلامی ندارند، از توافق استقبال نکردند. البته انگیزه‌های دلواپسان خودمان با غربی‌ها متفاوت است؛ برای منتقدان داخلی توافق، مناقشه هسته‌ای به بخشی از تبلیغات در تنش با غرب تبدیل شده بود، اما بعد از توافق، آنها دیگر نمی‌توانند از موضوع هسته‌ای چنین بهره‌برداری کنند. آنان از یک‌سو به دقت سرگرم مطالعه مفاد توافق اولیه هستند تا شاید بتوانند انگشت روی برخی از موارد آن که خیلی به نفع ایران نیست گذاشته و در‌نتیجه راه را برای مخالفت با آن هموار کنند. از سوی دیگر، تندروها در سخنان مقامات اروپایی و آمریکایی دقیق می‌شوند تا از برخی مطالب آنها که به‌طور طبیعی برای القای نفع غرب از توافق بیان می‌شود، بهره‌برداری کنند. مشکل این جریانات این است که اساساً به فلسفه وجودی توافق یا راه‌حلی به نام «برد - برد» اعتقادی ندارند. آنها نمی‌خواهند بپذیرند ممکن است در یک توافق یا مصالحه، نکاتی به سود ایران باشد و درعین‌حال نکات دیگری به‌نفع طرف مقابل. برای آنان، مرغ فقط یک پا دارد. همه‌چیز باید یا به سود ایران باشد یا متقابلاً علیه ایران. دغدغه دیگر تندروهای خودمان آن است که نگران هستند مبادا توافق هسته‌ای شروع روندی «نامبارک» در مسیر تنش‌زدایی با غرب شود. به‌هرحال اگر ایران و غرب بتوانند بر سر مناقشه پیچیده و دشوار هسته‌ای به یک مفاهمه دست یابند، این پرسش منطقاً مطرح می‌شود که چرا بر سر سایر موارد اختلاف نیز نتوان به توافق رسید؟ آنچه برای بسیاری از تندروها، از توافق هسته‌ای و حتی برخی از مفاد آن نگران‌کننده‌تر است، دغدغه و اضطراب ناشی از همین احتمال است که ممکن است توافق لوزان، آغاز روندی جدید در دیپلماسی ایران شود. انتهای پیام
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: ایسنا]
[مشاهده در: www.isna.ir]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 11]
-
گوناگون
پربازدیدترینها