واضح آرشیو وب فارسی:ایسنا: پنجشنبه ۱۳ فروردین ۱۳۹۴ - ۱۰:۰۰
هر گونه نابودی و تخریب زمین مباح است!! سیزده بدرِ پیشینیان ما، روزی برای ستایش و دعا برای طلب باران فراوان در سال پیش رو، برای گرامیداشت و پاکیزگی طبیعت و مظاهر آن و زیست بوم مقدس آنان بوده است، در حالیکه امروزه روز ویرانی و تباهی طبیعت شده است! گویی تفسیر و تعبیر ما از اشرف مخلوقات بودن گونهای دیگر شده و نگاه برخی انسانها از اشرف مخلوقات بودن سبب این تفکر شده که حق تسلط کامل و بیچون و چرا بر اجزای طبیعت داریم و هر گونه نابودی و تخریب و دخل و تصرف مباح است، بنابراین روز انس با طبیعت فرصتی است برای اصلاح این نگرش غلط. بشر امروز با توجه به شرایط زندگی صنعتی، خواسته و ناخواسته از فطرت الهی خویش کمی فاصله گرفته و نیاز جدی دارد که از هر فرصتی برای برقراری ارتباط با طبیعت و انس گرفتن با آن بهره گیرد. بر اساس یک سنت حسنه برجا مانده از نیاکان نیک اندیش ما، روز سیزده فروردین روز طبیعت نام گرفته و در این روز همه از خانهها بیرون زده و ساعاتی را در دامان پرمهر طبیعت میگذرانند. این رسم نکو هم ثمرات اجتماعی و فرهنگی ارزشمندی از باهم بودن در بردارد و هم فرصتی است برای با طبیعت بودن و انس گرفتن بیشتر با جلوههای زیبای طبیعت. انسان شریفترین موجودات است و خلیفهی خدا بر روی زمین. انسان شریف هرگز کاری که دون شان شرافتش میباشد انجام نمیدهد. خرد انسان شریف و وجدان آگاه او هرگز اجازه دستاندازی و تخریب اجزای طبیعت را به او نمیدهد. انسان شریف، خود را جزئی از پهنه طبیعت میداند و تداوم حیات خود را وابسته به ادامه حیات همهی موجودات میداند. بهعنوان قطعهای از پازل رنگارنگ طبیعت با اجزای دیگر آن سازگار و همساز میشود. با احترام کامل و در شان اشرف مخلوقات بودن با اجزای طبیعت رفتار میکند. هر آفریدهای و هر موجود زندهای را معجزه آفرینش و آفریدگار جان آفرین میداند. بیتفاوت از کنارش عبور نمیکند چه برسد به اینکه خدای ناکرده قصد نابودی آن کند. بخشی از آئینهای سیزده بدر را باورهایی تشکیل میدهند که به نوعی با تقدیر و سرنوشت در پیوند است. برای نمونه، گرفتن فال (به ویژه فال کوزه)، گره زدن سبزه و گشودن آن، بازیهای گروهی، گردآوری گیاهان صحرایی، خوراک پزیهای عمومی، بادبادک پرانی، نمایشهای شاد، آبپاشی و آب بازی، شادی کردن و خندیدن به معنی فروریختن اندیشههای پلید و تیره، روبوسی نماد آشتی و به آب سپردن سبزه سفره نوروزی نشانه هدیه دادن به ایزد آب و گره زدن سبزه برای شاهد قرار دادن مادر طبیعت در پیوند میان زن و مرد است. البته همانگونه که شباهتی بین چهارشنبه سوری متداول امروزی با شیوههای اصیل و کهن آن وجود ندارد، سیزده بدر امروزی نیز تنها نامی از یک جشن کهن را برخود داشته و هیچ شباهتی به آیین کهن و یادگار نیاکان ما ندارد. نحوه اجرای جشن سیزده بدر، مانند بسیاری از دیگر آیینهای ایرانی، عمیقا از شیوه اصیل و باستانی خود دور شده و به شکل فعلی آن، دارای سابقه تاریخی در ایران نیست. اگر در گذشته مادران و پدران ما، سبزههای نوروزی خود را در این روز به صحرا میبرده و برای احترام به زمین و گیاه، آن را در آغوش زمین میکاشتهاند، امروزه برخی افراد آن را به سوی یکدیگر پرتاب کرده و تکه تکهاش میکنند و به جای کاشتن در دل زمین در جادهها رهایش میکنند. گذشتگان ما، آثار حضور در طبیعت را درک کرده بودند و به دنبال آثاری که طبیعت میتواند روی انسان و برای متحول کردن او بگذارد، بودند. آنان دریافته بودند که نتایج برقراری ارتباط با طبیعت و حفظ آن در نهایت به نفع انسان و نسلهای آینده است. علی اصغر مطهری، مدیر کل حفاظت محیط زیست خراسانشمالی در گفتوگو با خبرنگار خبرگزاری دانشجویان ایران(ایسنا)، منطقه خراسانشمالی، اظهار کرد: به تمامی اجزای طبیعت رحم کنیم تا خداوند بر ما به عنوان اشرف مخلوقات درهای رحمت و مهربانیاش را بگشاید و طبیعت را پاکیزهتر و زیباتر از آنچه وارد آن شدیم، ترک کنیم. این شرط اول انس با طبیعت است. آدمی به انیس خود زخم نمیزند و آزار نمیرساند. اطمینان داریم طبیعت با کسانی که مانوس شود، فرصت پذیرایی دوباره و صدباره را فراهم میسازد. کاری کنیم که طبعیت باز هم پذیرای قدمهای ما باشد. وی ادامه داد: مردم طی ایام نوروز و یا در روز سیزده به در به دامان طبیعت میروند و باید نکاتی را به منظور حفظ منابع طبیعی رعایت کنند. به عنوان مثال محل نشستن در طبیعت را جایی برگزینیم که به پوشش گیاهی کمتری آسیب وارد شود و از تردد در عرصههای طبیعت با خودرو (به جز در مسیرهای ماشین رو) خودداری کنیم. مطهری تاکید کرد: زباله زخم زمین است، بنابراین نباید هیچ زبالهای را در طبیعت برجای نگذاریم. برای هر کدام از خانوارها دشوار نیست که با همراه داشتن کیسه زباله، زبالهها را از طبیعت جمعآوری کنند. همچنین با به همراه بردن پیک نیک و ذغال، مانع آتش زدن بوتهها و شاخههای درختان شویم، توجه داشته باشیم آتش سوزی یکی از عوامل جدی نابودی جلوههای طبیعت در کشور است. کندن گلهای بهاری یعنی نابودی فرصت برای بقای این گونههای زیبا. به فرزندانمان رسم بهرهمندی و لذت بردن از زیباییها را بیاموزیم. وی بیان کرد: با گلها و حیوانات عکس یادگاری بگیریم و آنها را در همان شرایط طبیعی خودشان آسوده بگذاریم. همچنین ماهی قرمزها را با خود به طبیعت نبریم و هرگز در رودخانهها رها نکنیم. آنها را در دریاچههای مصنوعی و حوضهای بزرگ شهر رها کنیم. همچنین از شکار و آوردن حیواناتی مانند لاک پشت، مار، سمندر و جوجه تیغی به خانه خودداری کنید. مطهری با اشاره به اینکه در روز سیزده به در، مردم سبزهها را در آبهای جاری همچون روخانهها رها کرده و یا آنها را گره زده و سپس تکه تکه کرده و در طبیعت رها میکنند، گفت: سبزهها برای رودخانهها به عنوان یک زباله محسوب میشود بنابراین مردم باید آن را در طبیعت کاشته و از تکه تکه کردن و رها کردن آنها در رودخانهها خودداری کنند. انتهای پیام
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: ایسنا]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 94]