تبلیغات
تبلیغات متنی
محبوبترینها
بارش‌های سیل‌آسا در راه است! آیا خانه شما آماده است؟
بارش‌های سیل‌آسا در راه است! آیا خانه شما آماده است؟
قیمت انواع دستگاه تصفیه آب خانگی در ایران
نمایش جنگ دینامیت شو در تهران [از بیوگرافی میلاد صالح پور تا خرید بلیط]
9 روش جرم گیری ماشین لباسشویی سامسونگ برای از بین بردن بوی بد
ساندویچ پانل: بهترین گزینه برای ساخت و ساز سریع
خرید بیمه، استعلام و مقایسه انواع بیمه درمان ✅?
پروازهای مشهد به دبی چه زمانی ارزان می‌شوند؟
تجربه غذاهای فرانسوی در قلب پاریس بهترین رستوران‌ها و کافه‌ها
دلایل زنگ زدن فلزات و روش های جلوگیری از آن
خرید بلیط چارتر هواپیمایی ماهان _ ماهان گشت
صفحه اول
آرشیو مطالب
ورود/عضویت
هواشناسی
قیمت طلا سکه و ارز
قیمت خودرو
مطالب در سایت شما
تبادل لینک
ارتباط با ما
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
آمار وبسایت
تعداد کل بازدیدها :
1835360162
آینده فیلمسازان زن امیدوارکننده است
واضح آرشیو وب فارسی:تبیان: آینده فیلمسازان زن امیدوارکننده است
پوران درخشنده با اشاره به جایگاه فیلمسازان زن سینمای ایران در سال های پس از پیروزی انقلاب اسلامی، آینده این نسل را امیدوارکننده دانست. پوران درخشنده متولد 1330 کرمانشاه، فارغ التحصیل سینما با گرایش کارگردانی از مدرسه عالی تلویزیون و سینما و دارای لوح افتخار درجه یک هنری معادل دکتری از وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی است. فیلم "رابطه" نخستین تجربه سینمایی اوست. او داوری چندین جشنواره داخلی و بین المللی را عهده دار بوده و عضو انجمن فیلمسازان زن آمریکا ( WIF )، عضو مرکز بین المللی کودکان و نوجوانان (CIFE ) و کارگردانان مستقل آمریکا ( IFP ) نیز هست.این کارگردان سینما تا کنون 9 فیلم سینمایی را کارگردانی کرده و جوایز مختلفی را از جشنواره های داخلی و خارجی نصیب خود کرده است. امسال در بیست و نهمین جشنواره فیلم فجر مراسم بزرگداشت این هنرمند برگزار می شود. این مراسم بهانه ای شد تا درباره فعالیت ها و خاطرات این سال ها با وی گفتگو کنیم. *امسال آخرین ساخته شما باعنوان "خواب های دنباله دار" با شرایط بدی اکران عمومی شد و بارها شما در این ارتباط در گفتگوهای مختلف اعتراض کردید، حالا با وجود این وضعیت که بر سینمای کودک و نوجوان حاکم است مراسم بزرگداشت شما قرار است در جشنواره فجر امسال برگزار شود، در این شرایط چه حسی دارید؟ - توجه به هر مسئله ای خوب است و به نوعی تشویق برای افراد محسوب می شود. من از سال 64 با ساخت فیلم "رابطه" با هدف مقدسی وارد سینما شدم، هدفی که معرفتی و هویتی بود. اما متاسفانه سینما از این مسیر اصلی دور شده و به سمتی حرکت کرده است که مورد علاقه من نیست. اما من تلاش کردم راه خودم را با همان هدف اصلی که داشتم ادامه دهم. در تمام این شرایط به نوعی عمرم را گذاشتم. متاسفانه سینمای آرمانی که من در ابتدا به آن فکر می کردم و در طی این سال ها برای آن زحمت کشیدم از جاده اصلی خارج شده و سینمای هزل و لودگی جایگزین آن شده است. در این شرایط تنها چیزی که من را به ادامه راه امیدوار می کند، جوانان و نسلی هستند که هنوز متعهدانه به سینمای آرمانی فکر می کنند و شاید روزی آن را به مسیر اصلی برگردانند. * خانم درخشنده این عشق به سینما از کجا آمده که با وجود این شرایط باز هم حاضرید راه را ادامه دهید؟ - از همان چیزی که به خاطرش وارد سینما شدم. مردمی که فراموش شده اند و در زوایایی قرار گرفته اند که کسی نمی تواند آنها را ببیند. این موضوع بیشتر به کودکی من برمی گردد. همیشه در آن دوران به این موضوع فکر می کردم که چرا در جامعه افرادی هستند که صدایشان به جایی نمی رسد؟ به طور نمونه همان کودکی که در "خواب های دنباله دار" آرزو رفتن به مدرسه در سر دارد. * چرا برای بیان این موضوع رسانه سینما را انتخاب کردید؟ - سینما رسانه ای تاثیرگذار است و شما به وسیله آن می توانید حرف این افراد را به تصویر بکشید تا همه در جریان شرایط آنها قرار بگیرند. سینما می تواند به این افراد کمک کند. این وظیفه یک سینماگر است تا به وسیله رسانه سینما، کمبودها و معضلات را به معرض دید همگان قرار دهد. من با همین نیت وارد سینما شدم و این را همیشه از وظایف خود می دانم. این موضوع همان تعهدی است که به مردم دارم. * همان طور که اشاره کردم امسال فیلم "خواب های دنباله دار" در شرایط بدی اکران عمومی شد اما شما باز هم امیدوارید در همین شرایط به کار ساخت و تولید فیلم ادامه دهید. - امسال به نوعی بدترین سال برای من محسوب می شود. همان طور که عنوان کردم من با عشقی که به مردم و این طبقه از جامعه داشتم وارد سینما شدم. اما حالا فیلمی که ساخته ام در شرایط بدی به صورت تک سانس همراه با 12 اثر دیگر اکران عمومی می شود. من شخصا علاقمندم در جشنواره های خارجی حضور یابم تا بتوانم حرف این قشر از جامعه را با مخاطبین دنیا در میان بگذارم. بله. اگر خاطرتان باشد سال 77 "عشق بدون مرز" را در آمریکا ساختم. درست است من در طول این سال ها خیلی زحمت کشیدم.باورتان نمی شود توجه به چنین فیلم هایی و فراهم کردن شرایط اکران آثاری این چنین برای من مهمتر از برگزار کردن مراسم بزرگداشت است. از اینکه فیلم "خواب های دنباله دار" در شرایط خوبی اکران می شد قطعا برای من بهتر بود. اهمیت بزرگداشت برای من دیدن آدم هایی است که فراموش شده اند. این بزرگترین مراسم برای من محسوب می شود. اما اکران شدن آخرین فیلم من در این شرایط به نوعی نابود کردن همان آرمانی بود که به خاطرش وارد سینما شدم. من می توانستم فعالیت خود را در تلویزیون ادامه دهم. اما هدفم از همان ابتدا کار در سینما بود. اما این سینما به سمت لودگی رفت و حالا سوپر استارها برای آن تصمیم می گیرند. آنها مخاطب را از فکر کردن دور می کنند. متاسفانه موضوع و محتوا در این سینما فراموش شده است. * در تمام این سال ها شما در جشنواره های مختلف خارجی و داخلی حضور داشتید و حتی فیلم مشترک تولید کردید.
- من شخصا علاقمندم در جشنواره های خارجی حضور یابم تا بتوانم حرف این قشر از جامعه را با مخاطبین دنیا در میان بگذارم. بله. اگر خاطرتان باشد سال 77 "عشق بدون مرز" را در آمریکا ساختم. درست است من در طول این سال ها خیلی زحمت کشیدم. با وجود این شرایط خیلی از دوستان به من می گویند چرا وقتی فیلمت در چنین شرایطی اکران می شود با زهم به مسیرت ادامه می دهی و جنس دیگری از فیلمسازی را دنبال نمی کنی؟ اما من باز هم معتقدم در هر شرایطی از آرمان هایم دور نمی شوم و همیشه برای این قشر از جامعه که فراموش شده اند فیلم می سازم. جالب است فیلمی از من در جشنواره ای در کره به نمایش در آمد. آنها باورشان نمی شد ایران این شکل باشد آنها تصور کشوری مثل عراق را داشتند. همین موضوعات باعث می شود که من به وجه بین المللی بودن سینما اهمیت دهم. اما متاسفانه ما در بخش بین الملل حرکت خوبی در بازارها انجام ندادیم. ما حتی در حاشیه خلیج فارس هم نتوانستیم شرایط خوبی برای فیلم ها ایرانی به وجود آوریم و یا فیلم مشترک تهیه کنیم. *با وجود این شرایط که عنوان کردید، از ورود به سینما پشیمان نیستید؟ - من همزمان با قبولی در مدرسه عالی سینما و تلویزیون در رشته پزشکی قبول شد و خانواده من به شدت مخالف حضورم در سینما بودند اما تلاش کردم و آنها را متقاعد کردم. من جوایزی را طی این سال ها از جشنواره های مختلف دریافت کرد به موزه سینما هدیه دادم و خوشحالم این مسیر را انتخاب کردم. از اینکه توانستم درباره بچه های سندروم دان فیلم بسازم به شکلی که حالا آنها به راحتی همراه خانواده خود می توانند زندگی کنند و شکل برخود با آنها تغییر کرده است بسیار خوشحالم. این بزرگترین جایزه برای من محسوب می شود. از این که کودکانی که در "پرنده کوچک خوشبختی" و "رابطه" زندگی آنها را به تصویر کشیدم بعد از گذشت سال ها جایگاهی دارند و در جامعه به نوعی با اعتماد به نفس کار می کنند بزرگترین خوشحالی من محسوب می شود. * بدترین و بهترین خاطراتی که طی این سال ها داشتید چیست؟ - بدترین خاطره من امسال بود که شرایط فیلمسوزی در اکران برای فیلم های سینمایی به وجود آمد و "خواب های دنباله دار" در شرایط نامطلوب به صورت تک سانس به نمایش در آمد. بهترین خاطره همیشه برای من بودن در کنار مردم در داخل شهر است. بهترین خاطره شاید روزی بود که با مادری صحبت کردم که فیلم پس از دیدن فیلم "شمعی درباد" متوجه شد پسرش معتاد است و در عین حال که قصد جدایی از همسرش را داشت به خاطر فرزندش و شرایط وی به زندگی ادامه داد. این برای من بهترین خاطرات زندگی ام محسوب می شود. * در حال حاضر نسبت به گذشته زنان فیلمساز بیشتر شده اند با وجود این شرایط چه جایگاهی برای آنها می بینید و چقدر این وضعیت امیدوار کننده است؟- ما 12 فیلمساز زن داریم. البته تعدادی فعال تر هستند. فیلمسازانی چون مونا زندی، مرجان اشرفی زاده، شالیزه عارفپور، نگار آذربایجانی و... افرادی هستند که با دیدن آثار آنها به آینده امیدوار می شوم. اینها نسلی هستند که فقط شیفته فیلمسازی نیستند بلکه زبان تصویری آنها حرفی برای مخاطب دارد. منبع : مهر سینما و تلویزیون تبیان
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: تبیان]
[مشاهده در: www.tebyan.net]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 354]
-
گوناگون
پربازدیدترینها