محبوبترینها
نمایش جنگ دینامیت شو در تهران [از بیوگرافی میلاد صالح پور تا خرید بلیط]
9 روش جرم گیری ماشین لباسشویی سامسونگ برای از بین بردن بوی بد
ساندویچ پانل: بهترین گزینه برای ساخت و ساز سریع
خرید بیمه، استعلام و مقایسه انواع بیمه درمان ✅?
پروازهای مشهد به دبی چه زمانی ارزان می‌شوند؟
تجربه غذاهای فرانسوی در قلب پاریس بهترین رستوران‌ها و کافه‌ها
دلایل زنگ زدن فلزات و روش های جلوگیری از آن
خرید بلیط چارتر هواپیمایی ماهان _ ماهان گشت
سیگنال در ترید چیست؟ بررسی انواع سیگنال در ترید
بهترین هدیه تولد برای متولدین زمستان: هدیه‌های کاربردی برای روزهای سرد
در خرید پارچه برزنتی به چه نکاتی باید توجه کنیم؟
صفحه اول
آرشیو مطالب
ورود/عضویت
هواشناسی
قیمت طلا سکه و ارز
قیمت خودرو
مطالب در سایت شما
تبادل لینک
ارتباط با ما
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
آمار وبسایت
تعداد کل بازدیدها :
1829753825
چگونگی اعراب در اسم
واضح آرشیو وب فارسی:تبیان: چگونگی اعراب در اسم
اهداف درس:- آشنایی با انواع اعراب در اسم- ویژگی های اعراب به حرکت و اعراب تقدیری، محلی و اعراب به حروف یکی از مهم ترین مباحث در عربی، بحث اعراب می باشد زیرا به واسطه آن نقش کلمات در جمله مشخص می شود، آنچه همه درباره اعراب شنیده اند حرکات فتحه، ضمه و کسره ای است که روی کلمات ظاهر شده و تلفظ آن را مقدور می سازد امّا به جز حرکات، اعراب دیگری نیز داریم که در این مبحث با آن ها آشنا می شویم. اعراب اسم بر چهار قسم است:1) اعراب به حرکات مانند: جاءَ المعلّمُ2) اعراب به حروف مانند: جاء أخوک3) اعراب تقدیری مانند: جاء عمّی4) اعراب محلیّ مانند: جاء من أحبّهاعراب به حرکات:در این قسم اعراب، حرکت حرف آخر اسم معرب صحیح الآخر بنا به حالت های مختلف به صورت ضمه یا فتحه یا کسره یا تنوین های سه گانه ظاهر می شوند مانند: ذَهَبَ الحسنُ، رأیتُ الحسنَ، سَلَّمتُ علی الحَسَنِ.در ترکیب این سه جمله درباره «حسن» می گوییم: «حسن» در جمله های بالا به ترتیب لفظاً مرفوع و لفظاً منصوب و لفظاً مجرور می باشد. این گونه اعراب را، اعراب لفظی یا اعراب ظاهری هم گفته اند. نکته:اسم های غیرمنصرف در هر دوحالت نصب و جرّ فتحه دارند و جمع مؤنث سالم در هر دو حالت نصب و جر، کسره می گیرد مانند: «وُلِدَ رسول الله بمكَّةَ» و «هو الذی خلق السمّواتِ و الأرض»در این مثال کلمه «مكة» که مجرور به حرف جر است فتحه گرفته و «سموات» که مفعول به است، کسره گرفته است.اعراب به حروف:در سه مورد زیر اعراب اسم به وسیله حرف ظاهر می شود، به عبارت دیگر حرف جایگزین حرکت می شود.اعراب به حروف در الف) اسماء خمسه ب) اسم های مثنی ج) جمع مذکر سالم تحقق می پذیرد.الف) اسماء خمسه (أب (پدر) / أخ (برادر) / حم (پدر شوهر و خویشاوند شوهر) / خم (دهان) / ذو (صاحب) می باشند که هرگاه این کلمات به کلمه دیگری اضافه شوند، رفعشان به «واو» و نصبشان به «الف» و جرشان به «یاء» خواهد بود مانند: (جاء أبوک / رأیتُ أباک / قلتُ لِأَبیک) نکات: اسماء خمسه برای آن که معرب به حروف شوند چند شرط دارد:1) مفرد باشد، چنانچه مثنی یا جمع باشند اعراب مثنی و جمع را می گیرند مانند: «جاءَ أخواک» که فاعلِ «جاء» أخوا می باشد و رفعش به «الف» است و «جاء إخوتُک»، فاعل «جاء» إخوة» و لفظاً مرفوع است.2) مضاف باشد اما نه مضاف به «یاء متکلم». مثال برای موردی که مضاف نباشد مانند: «قَبَّلَ الأبُ أخاً له» که «الأب» لفظاً مرفوع و «اخاً» لفظاً منصوب است. اعراب مضاف به «یاء» متکلم نیز تقدیری است مانند: «جاء أبی».3) مصغرّ نباشد و چنانچه مصغر بود اعراب آن لفظی می شود مانند: «جاء اُخَیُّک» که «اُخَیّ» لفظاً مرفوع است. گروهی اسماء خمسه را اسماء سته گفته اند و کلمه «هَن» (کنایه از چیزی که تصریح به آن قبیح است) را ششم آن دانسته اند. ب) اعراب اسم های مثنی نیز به حروف می باشد، در حالت رفع به «الف» و در حالت نصب و جر به «یاء» است؛ مانند: جاء الرّجلان، رأیتُ الرَّجُلَینِ، سَلَّمتُ علی الرَّجلینِ.نکات:1) نون آخر مثنی را نون عوض از تنوین گرفته اند و تنها «الف و یاء» را علامت رفع و نصب و جر یاد کرده اند.2) اعراب کلمات ملحق به مثنی مانند کلا و کلتا و اثنان و اثنتان و ... نیز مانند اعراب مثنی است مانند: «جاء فی کلاهما» / «رأیت کلیهما». ج) اسم های جمع مذکر سالم نیز یکی دیگر از اقسام اسم های معرب به حروف است که اعراب آن ها در حالت رفع به «واو» و در حالت نصب و جر به «یاء» است مانند: «جاء المعلّمون» / «رأیت المعلّمینَ» / «سلّمتُ علی المعلّمین».نکات:1) اعراب اسم های ثلاثی مجرد که لام الفعل آن ها حذف شده و «تاء» عوض جانشین آن گشته است و نیز اعراب اسم های ملحق به جمع مانند ثلاثون و عشرون و ... مانند اعراب اسم جمع مذکر سالم است.2)اسم های جمع مذکر سالم و مثنی هرگاه به کلمه ای دیگر افزوده شوند، نون از آخر آن ها حذف می شود، مانند: جاء معلّموه / رأیت معلّمیه / سلّمت علی معلّمیه- جاء أبواه / رأیتُ أبویه / مررتُ بأبویه.اعراب تقدیری:اعراب برخی از کلمات به عللی محسوس نیست، در این گونه موارد کلیه حرکات اعراب، برای اسم های معرب مقدر گرفته می شود. مانند: جاءَ القاضی (قاضی: فاعل و تقدیراً مرفوع) رأیتُ موسی (موسی: مفعول به و تقدیراً منصوب) سلّمتُ علی عمُی (عمّ: مجرور به حرف جر و تقدیبراً مجرور). موارد اعراب تقدیریالف) اسم های مقصور؛ اسم مقصور اسم معربی است که حرف آخر آن الف باشد. مانند: «مصطفی» و چون الف حرکت قبول نمی کند اعراب اسم در هر سه حالت رفع و نصب و جرّ تقدیری است. مانند: جاءَ موسی (موسی: فاعل و تقدیراً مرفوع)، رأیت موسی (موسی: مفعول به و تقدیراً منصوب)، مررتُ بموسی (موسی: مجرور به حرف جر و تقدیراً مجرور). ب)اسم های منقوص، اسم منقوص اسم معربی است که به «یاء» ما قبل مکسور ختم شده باشد مانند: قاضیِ. در اسم های منقوص در حالت رفع و جرّ به سبب دشواری تلفظ، علامت رفع و جر مقدّر است و لیکن در حالت نصب فتحه ظاهر می شود؛ مانند: جاء القاضی (قاضی: فاعل تقدیراً مرفوع)، رأیت القاضِیَ (قاضی: مفعول به و لفظاً منصوب)، سلّمتُ علی القاضی (قاضی: مجرور به جر و تقدیراً مجرور). نکته: هرگاه اسم منقوص نکره باشد، در حالت رفع و جر حرف عله از آخر آن حذف می شود و به جای آن تنوین جر افزوده می شود مانند: جاءَ قاضٍ / رأیتُ قاضیاً (در حالت نصب لفظاً منصوب است) / سلّمتُ علی قاضٍ.ج) اسم های مضاف به یاء متکلم؛ اعراب اسم هایی که به ضمیر «یاء» متکلم وحده افزوده می شوند نیز ظاهر نمی شود مانند: جاء عمّی، رأیتُ عمّی، سلّمت علی عمّی.اعراب محلی:چون کلمات مبنی در موقعیت ها و جمله های متفاوت به یک صورت ذکر می شوند، بنابراین اعراب آن ها در حالت های رفع و نصب و جر محلّی است؛ مانند: جاء فی من اُحِبُّه (مَن: محلاً مرفوع و فاعل جاءَ است) رأیتُ من اُحِبُّهُ (من: محلاً منصوب و مفعول به «رأیتُ» است) سلّمتُ علی الذین اُحبُّهم (الذین: محلاً مجرور، مجرور به حرف جر است). نکته: اعراب شبه جمله یا جمله مؤوّل نیز محلی خواهد بود. مانند: «بَلَغَنی أنَّکَ نَجحتَ» یعنی (بَلَغَنی نجاحُک). جمله «أنّک نَجَحتَ» محلاً مرفوع و فاعل «بلغ» است.تمرین:انواع اعراب را در فاعل های موجود در جملات زیر ببینید:- یرید الجاحدون لِیُطفئوه و یا بی الله إلّا أن یُتِمَّهالجاحدون: فاعل و مرفوع به «واو» / معرب به حرفالله: فاعل و ظاهراً مرفوع / معرب به حرکت - و تعلم کم خسرنا أو ربحنا إذا فکّرتَ فی أصل الحسابتعلم (أنت): أنت مستتر در «تعلم» فاعل و محلاً مرفوع / مرفوع به اعراب محلّینا: «نا» فاعل «خسر» و «ربح» و محلاً مرفوع / اعراب محلّیتَ: «ت» فاعل «فکّرتَ» و محلاً مرفوع / اعراب محلّی - إلی حتفی مشی قدمی أری قَدَمی أراق دمیقدم: فاعل «مشی» و تقدیراً مرفوع / اعراب تقدیریدم: فاعل «أراق» و تقدیراً مرفوع / اعراب تقدیری مطالب مرتبطثلاثی مزید(قسمت اول)ثلاثی مزید(قسمت دوم)صفت مشبههمذکر و مونثاسم غیر متصرف(قسمت اول)اسم غیر متصرف(قسمت دوم)اسم غیر متصرف(قسمت سوم)اسم مبالغه، اسم مکان، اسم زمان، اسم آلت مرکز یادگیری سایت تبیان - تهیه: فاطمه شیرزادهتنظیم: سمیرا بادامستانی
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: تبیان]
[مشاهده در: www.tebyan.net]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 703]
-
گوناگون
پربازدیدترینها