واضح آرشیو وب فارسی:ایسنا: چهارشنبه ۲۷ اسفند ۱۳۹۳ - ۰۸:۵۹
آوه در بخش مرکزی شهرستان ساوه و در حاشیه آزادراه ساوه سلفچگان در جنوب شرقی شهر ساوه واقع شده است. آوه، یا آبه شهرکی کهن نزدیک ساوه بود و اکنون شهری است از بخش مرکزی که در جنوب شهرستان ساوه قرار دارد. به گزارش خبرنگار خبرگزاری دانشجویان ایران(ایسنا)- منطقه مرکزی- شهر آوه از جنوب به کوه قدمگاه و از غرب به کوه پلنگآباد محدود میشود . آب و هوایی خشک دارد و ساخت آن در کتاب مرآتالبلدان به اردشیر بابکان نسبت داده شده است. وجود محوطه باستانی، آبانبار قدیمی، کاروانسرای صفوی و آستان مقدس امامزاده عبدالله(ع) مربوط به دوره سلجوقی، در شمال این شهر با 220 هکتار عرصه، بزرگترین محوطه تاریخی استان را ایجاد کرده است. به گفتهی رئیس میراث فرهنگی، صنایع دستی و گردشگری ساوه، محوطه تاریخی آوه مربوط به یکی از شهرهای مهم دوره اسلامی است که در دوره مغول به دلایلی که هنوز مشخص نشده، متروک و پس از گذشت سالها در زیر خاک مدفون شد. "علیاکبر صدیف" در گفتوگو با ایسنا، افزود: در دامنه تپه باستانی آوه که نزدیک به 30 متر ارتفاع دارد و بقایای برج یا ساختمانی مرتفع به نظر میرسد، حجم قابل توجهی آجر مربوط به ساخت و سازهای محوطه، از سطوح فوقانی به پائین ریختهاند. به گفته وی، طی بررسیها و مطالعات باستانشناسی، سفالهای مکشوفه از این منطقه مربوط به عصر مفرغ، عصر آهن و دوره میانی اسلامی است . وی با بیان اینکه کاروانسرای موجود در محوطه، یکی از آثار زیبای دوره صفوی است که به شکل چهار ایوانی و قرینهسازی کامل ساخته شده است، افزود: این کاروانسرا در حدود 2800 مترمربع وسعت دارد. آب انباری در مقابل دروازه ورودی کاروانسرا قرار دارد که مصالح به کار رفته در آن شباهت زیادی به مصالح به کار رفته در کاروانسرا دارد و به نظر میرسد برای تامین آب مورد نیاز مسافران ساخته شده است. به گفته یک کارشناس میراث فرهنگی و گردشگری در ساوه، سایت تاریخی منطقه گردشگری شهر آوه قابلیت تبدیل شدن به یکی از پایگاههای مهم پژوهشهای باستانشناسی مرکز کشور را دارد. "محسن نبوی" معتقد است: سایت تاریخی آوه یکی از شهرهای مهم دوره اسلامی و شیعهنشین بوده و طبق آخرین فصل کاوش حدود 110 هکتار عرصه شهر تاریخی آوه در زیر خاک مدفون است که مشتمل بر کاروانسرا، آب انبارها، بازار و لایههای مهم تاریخی از آغاز ایجاد تا به امروز است. وی افزود: انجام این کار پژوهشی را موجب جذب توریست تخصصی به این منطقه شده و حتی محل تبادل اطلاعات جامعه دانشگاهی و نخبگان جهانی دانست. به گفتهی وی، انجام کار کاوشگری در سایتهای تاریخی از جمله سایت تاریخی آوه موجب حفاظت از آثار باستانی شده و نگرانیها در راستای از بین رفتن و یا تخریب آنان را از بین میبرد. وی با بیان اینکه نخستین پژوهشهای علمی باستانشناسی در این منطقه با 80 هکتار وسعت از سال 80 تا 88 انجام شده است، افزود: در این کاوشها بخشی از ساختار دژ آوه مربوط دوره سلجوقی در تپه مرکزی و فضاهای مسکونی درعرصه محوطه مربوط به دوره سلجوقی و ایلخانی مشخص شده است. به گزارش ایسنا، در سالهای اخیر محوطه تاریخی آوه تعیین حریم شده و با استقرار پایگاه یگان حفاظت آثار تاریخی و فنسکشی، از محوطه محافظت میشود. استقرار پایگاه پژوهشی و کاوش در مجاورت این سایت تاریخی میتواند زمینهای جهت محافظت و معرفی هر چه بیشتر این محوطه با ارزش باشد. انتهای پیام
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: ایسنا]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 27]