تبلیغات
تبلیغات متنی
رسانه حرف تو - مقایسه و اشتراک تجربه خرید
آموزشگاه آرایشگری مردانه شفیع رسالت
تاثیر رنگ لباس بر تعاملات انسانی
محبوبترینها
بررسی دلایل قانع کننده برای خرید صنایع دستی اصفهان
راه های جلوگیری از جریمه های قبض برق
آشنایی با سایت قو ایران بهترین سایت آگهی و تبلیغات در کشور
بهترین شرکت‌های مهندسی در آلمان
صفر تا صد حق بیمه 1403! فرمول محاسبه حق بیمه
نقش هدایای سازمانی در افزایش انگیزه و تعهد کارکنان
کلینیک پروتز و ساخت اندام مصنوعی دکتر اجرائی
چگونه می‌توانیم با ترانسفر وایز پول جابجا کنیم؟
بهترین مدل‌های [صندلی گیمینگ] براساس نقد و بررسی کاربران
صفحه اول
آرشیو مطالب
ورود/عضویت
هواشناسی
قیمت طلا سکه و ارز
قیمت خودرو
مطالب در سایت شما
تبادل لینک
ارتباط با ما
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
آمار وبسایت
تعداد کل بازدیدها :
1804460311
شهردار شیراز: شهرهای تاریخی و فرهنگی باید دروازه داشته باشند
واضح آرشیو وب فارسی:فارس: شهردار شیراز:
شهرهای تاریخی و فرهنگی باید دروازه داشته باشند
شهردار شیراز گفت: هر شهر دارای سابقه تاریخی و فرهنگی مانند شیراز باید دروازه کنترل ورود و خروج داشته باشد.
به گزارش خبرگزاری فارس از شیراز، روزهای پایانی سال 93، فرصتی کوتاه برای گفت‌وگو با شهردار شیراز فراهم آمد که در گیر‌و‌دار آماده‌سازی‌های نوروزی و پروژه‌های پایان سال از دغدغه‌های بلندمدت وی در حوزه‌های خرد و کلان شهری جویا شویم. علیرضا پاک‌فطرت نه به یُمن بخت و اقبال که به مدد عملکرد خود به‌تدریج رخت خویش از ورطه حاشیه‌های سیاسی بیرون کشیده و برخلاف بسیاری از هم‌قطاران خود در کسوت مدیریت دستگاه‌های غیرشهری، توانسته طعم ثبات مدیریت و تفویض اختیار به مدیران میانی را به شهرداری شیراز بچشاند. در پرتو همین ثبات و سپردن امور به اهل آن، این روزها اجماعی نسبی بر سر خدمات این شهردار غیرسیاسی به وجود آمده که طرفین منصف جریانات سیاسی بدان معترف هستند. وی چنانکه خود می‌گوید در مورد شیراز تعصب دارد و به‌مثابه یک شیرازی اصیل آرزوی ترقی و پیشرفت شایسته این شهر را در سر می‌پروراند، وی البته بارها و بارها در سخنان خود عنوان می‌کند که همه‌چیز در اختیار شهرداری نیست و صدالبته از آنچه موجود است و ظرفیتی که می‌شود، نهایت بهره را می‌برد. در ابتدای گفت‌وگو از شهردار شیراز در مورد رویای دستیابی شهرداری به درآمدهای پایدار می‌پرسیم و وی تصریح می‌کند: دستیابی به درآمدهای پایدار شهری از مسیر رونق یافتن همه جانبه اقتصاد شهری گذر می‌کند و برای این امر باید شاهد عزم همه جانبه مردم و مسئولان در سطح استان فارس باشیم. شهردار شیراز در این بخش از سخنان خود گریزی به یک مدعای قدیمی و شاید محل مناقشه می‌زند که بارها و بارها در سخن کارشناسان مختلف مورداشاره قرارگرفته و در عمل اما مورد غفلت واقع‌شده و آن اینکه «شیراز می‌تواند پس‌کرانه حوزه جنوبی کشور باشد و بزرگ‌ترین شرکت‌های صادرات و واردات، خدمات فنی و مهندسی و ... در این شهر شکل بگیرد.» این سخن پاک‌فطرت برگرفته از واقعیتی است که نبود آب در این منطقه را عاملی در پررنگ شدن سویه‌هایی غیر از صنعت و کشاورزی در رویکرد توسعه‌ای شیراز می‌پندارد و از طرفی سوابق تاریخی، تمدنی و مذهبی این شهر را عاملی بالفعل برای رونق گردشگری آن. وی در تشریح این نگاه توضیحاتی را ارائه کرده و می‌گوید: اگر این رونق اقتصادی و تجاری در شیراز محقق شود، به تدریج شاهد بالا رفتن درآمدهای شهرداری و افزایش سرمایه‌گذاری‌ها و مشارکت‌ها نیز خواهیم بود. پاک‌فطرت اما در ادامه به یکی از دغدغه‌های اصلی خود در مورد فرهنگ شهروندی می‌پردازد و تصریح می‌کند: ما در شهرداری به دنبال ارتقای فرهنگ شهروندی هستیم چراکه سبب هم‌جواری با استان‌های بعضاً محروم و خشک‌سالی‌های پی‌درپی چندساله، سیل مهاجر به سمت این شهر روان شده و اگر نتوانیم از نظر فرهنگ شهروندی، اصول شهر‌نشینی، آداب معاشرت شهری، آپارتمان‌نشینی و ... سایر آگاهی‌های لازم را در مهاجران ایجاد کرده و برای این امر برنامه نداشته باشیم، به مشکل بدخواهیم خورد. پاک فطرت در این قسمت از بحث دوباره یکی از سؤالات اساسی در حوزه خدمات‌رسانی را بازنمایی می‌کند و بیراه نیست اگر این دغدغه وی را مسئله‌ای مهم در شمار تکالیف فکری علما و صاحبان نظر بدانیم که در صورت رفع، روند فعالیت‌ها را تسریع خواهد کرد، وی می‌گوید: علما و کارشناسان باید پاسخ دهند در شرایطی که بخش بزرگی از درآمدهای شهرداری از خود مردم است نحوه هزینه‌کرد عادلانه این بودجه‌ها باید چگونه باشد. وی در این زمینه سوالاتی چند را با ما در میان گذاشته و می گوید: عدالت در خدمات شهری چیست و آیا شهرداری مجاز است از شهروندانی که 50 سال است در ارم یا نقاطی ازاین‌دست خانه و زندگی دارند چند برابر عوارض بگیرد اما یک‌دهم را برای محله خود آنان خرج کند و نه‌دهم را به مناطق حاشیه‌ای ببرد. شهردار شیراز اما فراموش نمی‌کند که پاره‌ای از خدمات در حوزه وظایف شهرداری نیست و در این زمینه باید برنامه‌ای کلان وجود داشته باشد، هم ازاین‌رو به‌درستی این بحث را پیش می‌کشد که « باید این سؤال را نیز پاسخ داد که نقش دولت دراین‌بین کدام است و آیا نباید طرح آمایش سرزمین مبدأ تمام فعالیت‌ها و خدمات باشد که سرانجام روزی از بخشی‌نگری و برنامه‌ریزی کوتاه‌مدت خلاصی یابیم.» شهر فرهنگی باید دروازه داشته باشد مدیر ارشد شهری شیراز در ادامه بر دغدغه دیرپای بسیاری از کارشناسان آسیب‌های اجتماعی دست می‌گذارد و این‌گونه بحث را پی می‌گیرد که «در بحث مهاجرت شهرها باید دروازه داشته باشند». پاک‌فطرت می‌افزاید: در دنیا وضع همین‌گونه است که به‌محض وارد شدن به یک شهر، شماره پلاک خودرو توسط دوربینی ثبت و اطلاعات وارد شونده در مرکز پلیس کنترل می‌شود که این خودرو از کدام شهر آمده و به چه دلیل وارد شهر شده است. وی اضافه می‌کند: یک شهر فرهنگی و تاریخی مانند شیراز باید برج و بارو داشته باشد و البته ما استانی فکر می‌کنیم یعنی در مورد زرقان و مرودشت و شهرهای استان خودمان ایرادی نمی‌بینیم اما مهاجرت از استان‌های هم‌جوار باید کنترل شود. وی در این زمینه غیرمستقیم راهکار ارائه می‌کند و یادآور می‌شود: در کشورهای خارجی برای آن‌که منزلی را به نام کسی ثبت کنند باید شهرداری تائید کند تا سند به نام فرد ثبت شود. پاک‌فطرت سپس خاطرنشان می‌کند: در کشورهای دنیا هنگام ثبت سند ملکی، خلاف‌های قضایی و حتی رانندگی فرد کنترل می‌شود و اگر سه مورد تخلف رانندگی در کارنامه فرد ثبت‌شده باشد به فرد می‌گویند اجازه سکونت در شهر ما را نداری و یا اینکه تنها به روش‌های موقت و با نظارت اجازه سکونت در شهر پیدا می‌کند. وی حتی از این نیز فراتر رفته و مسئله‌ای را بازگو می‌کند که شاید در منظر برخی افراد تابع عادات، ثقیل بیاید، آنجا که بیان می‌کند: «بسیاری از شهرهای گردشگری دنیا با کنترل مهاجرت و روند گسترش شهر، اهداف شهر خود را مشخص کرده و چندان پروژه عمرانی ندارند.» پاک فطرت برای سخن خود مثال عینی می‌آورد و در پس این مثال قابلیت‌های فرهنگی و گردشگری مشابه و صبغه تاریخی را مدنظر دارد، چنانکه می‌گوید: در شهری مانند وین با یک‌میلیون و 800 هزار نفر جمعیت، از سفیر و رایزن تقاضا کردیم ما را به بازدید از پروژه‌های عمرانی ببرند و در پاسخ گفتند فعالیت عمرانی چندانی در این شهر نیست چون اجازه تخریب خانه و ساخت منازل جدید به‌ندرت داده می‌شود. وی ادامه می‌دهد: در این شهرها خیابان‌ها تعریض نمی‌شوند، تردد خودرو و تعداد آن محدود است و پیاده‌محوری و دوچرخه سواری در کنار تأکید بر گردشگری بودن شهر، فضایی آرام و به‌دور از گردوخاک و سروصدای پروژه‌های عمرانی برای عموم مردم و گردشگران فراهم آورده است. پاک فطرت تصریح می‌کند: در زمان بازدید چند ماه قبل ما به اتفاق برخی از اعضای شورا از وین، تنها یک پروژه عمرانی در جریان بود که داشتند خیابانی را به پیاده‌راه تبدیل می‌کردند که البته این پیاده‌راه‌سازی این‌گونه انجام می‌شود که پس از تهیه طرح، یک سال آن را در معرض دید و قضاوت مردم منطقه قرار می‌دهند و پس از جمع‌بندی نظرات شهروندان، تصمیم به اجرا یا عدم اجرا می‌گیرند که تمام مردم از اجرای آن راضی و با طرح همراه باشند. وی در این قسمت از بحث نکته‌ای را بازگو می‌کند که تاکنون چندان بیان‌نشده و از آن دست مطالبی است که رسانه‌ها از درج آن احساس رودربایستی دارند که گاه به سبب وجود مشکلات فراوان سخت می‌شود از مشکلات مدیران سخن گفت و انتظار همدلی داشت که بسیاری خود را در مسابقه مشکل و تجربه سختی ذی‌حق می‌پندارند، وی می‌گوید: در این شرایط (پایان یافتن امور زیربنایی، کنترل مهاجرت و کم شمار بودن پروژه‌ها به سبب ثبات و حیات مدنی شهری) است که مدیران آرامش دارند، درحالی‌که متأسفانه مدیران شهر ما آرامش ندارند و این امر در شمار همان مسائلی است که ما بیان نمی‌کنیم اما واقعیت دارد. مدیری که بر اثر فشار کار بیمار شود، تصمیم خوب نخواهد گرفت شهردار شیراز ادامه می‌دهد: بسیاری از مدیران ما ساعات کار طولانی و بسیار پر استرش و تحت‌فشاری دارند و گاه حتی به سبب فشارهای روحی، مشکلات متعدد جسمی پیدا می‌کنند که این مسائل به سبب فشارهای جانبی است که بر دوش این مدیران قرار دارد. پاک‌فطرت متذکر می‌شود: مردم این مسائل را نمی‌دانند و توقع به‌حق آن‌ها این است که همواره مسئولان پاسخگو باشند اما در شرایطی که برخی نمی‌دانند که مدیران شهری براثر فشار کار بیمار می‌شوند گاه سخنان به‌دوراز انصافی در مورد آنان مطرح می‌شود. این مدیر شهری ابراز می‌دارد: با این مقدمات، باز بر این امر تأکید می‌کنیم که باید مهاجرت کنترل شود و اعمال و رفتار مهاجران باید موردبررسی قرار گیرد تا این‌همه معضل و ناهنجاری اجتماعی نداشته باشیم. این مدیر شهری نکته‌ای را در همین زمینه بیان می‌کند که بیشتر ناظر بر عملکرد حوزه‌های انتظامی و قضایی است و به‌طور غیرمستقیم در نقاطی با حوزه‌های شهری همپوشانی دارد، وی می‌گوید: من نه به‌عنوان شهردار که به‌عنوان یک شهروند انتقاداتی از دولت دارم که دولت‌ها در برخورد با شهروندان متخلف کوتاهی کرده‌اند. برخورد با تخلفات قاطع باشد شهردار شیراز تصریح می‌کند: شکی نیست که مردم تاج سر ما هستند و در تمام بحران‌ها و مسائل مختلف یاریگر دولت و کشور بوده‌اند، اما درصدی افراد متخلف نیز وجود دارند که تنها به منافع خود اندیشیده به پایمال کردن حقوق دیگران عادت کرده و مورد عتاب و خطاب نیز قرار نگرفته‌اند. وی عنوان می‌کند: ما در مواردی می‌بینیم که آن بخش 90 درصدی قانون‌مدار که تاج سر خدمتگزاران هستند و همراه مسئولان در مسائل مختلف گام برداشته و در پیشبرد جامعه مشارکت می‌کنند، در عذاب و آن 10 درصد متخلف که نظم و قانون را زیر پا می‌گذارند در آرامش هستند. به گفته وی، در دنیا آن‌کس که تخلف می‌کند هزینه بالایی برای تخلف خود می‌پردازد اما هزینه تخلف در کشور ما بسیار پایین است. متخلفان ترافیکی باید اثر تخلف خود را در ابعاد دیگر زندگی ببینند وی در مورد کمرنگ بودن برخورد با تخلفات برای ترویج رفتار صحیح و حمایت از شهروندان قانون‌مدار، مثالی ذکر کرده و می‌گوید: وقتی فردی با رانندگی بی‌مبالات خود کسی را می‌کشد آیا تنها با پرداخت دیه این مرگ جبران می‌شود. «وقتی یک جوان بیست‌وچندساله با برداشتن خودروی پدر خود و سرعت سرسام‌آور باعث مرگ یک استاد دانشگاه، یک عالم، یک مادر خانواده یا یک پزشک شود آیا تنها با دیه که بیمه آن را می‌پردازد، آن سرمایه اجتماعی ازدست‌رفته را بازمی‌گردد.» شهردار شیراز پاسخ سؤال استفهامی خود را در جمله بعد پی گرفته و تأکید می‌کند: در این موارد نباید تنها به مجازات پرداخت بلکه باید با اتخاذ تدابیری مانع رخ دادن این تخلفات شد تا فضای جامعه برای افرادی که قانون را رعایت و با سرعت مناسب و متعادل رانندگی می‌کنند مهیا و تخلف برای متخلف سخت شود چنانکه فرد بداند این سرعت غیرمجاز در موارد دیگر نیز گریبان گیر او شده و حتی می‌تواند مانع تملک یک‌خانه یا سکونت در یک شهر شود. پاک‌فطرت همچنین متذکر می‌شود: در شهرهای ما نباید مزاحمت برای نوامیس و بوق زدن برای بانوان به روالی عادی بدل شود و این موارد است که آن 90 درصد شهروندان متعادل را آزار می‌دهد. وی تصریح می‌کند: مراکز شهرهای ما باید آرام و زیبا و سرسبز و مناسب برای پیاده‌روی، گردشگری و کسب‌وکار باشد که در مرکز شهرهای دنیا این‌قدر پل‌سازی، پارکینگ سازی و تعریض خیابان انجام نمی‌شود و با ممانعت از ورود خودروهای شخصی، حمل‌ونقل عمومی در اختیار مردم گذارده می‌شود. پاک‌فطرت اما نبود حمل‌ونقل عمومی مناسب را به‌عنوان انتقاد احتمالی این شیوه نگرش، مدنظر قرار داده و می‌گوید: اگر این میزان هزینه که برای پروژه‌های حمل‌ونقل انجام می‌شد از سال‌ها پیش‌تر به حمل‌ونقل عمومی اختصاص‌یافته بود، اکنون از بهترین سیستم‌های حمل‌ونقل در منطقه برخوردار بودیم. وی خاطرنشان می‌کند: ما اگر به این سمت برویم می‌توانیم شیراز را در شمار شهرهای گردشگری تلقی کنیم اما امروز مشخص نیست مسئول ترافیک این شهر کدام دستگاه است که اگر اختیارات لازم به شهرداری داده می‌شد ما می‌توانستیم آن را به گونه مناسب مدیریت کنیم. این مدیر شهری مثال دیگری برای این وضع ناموزون شهری و توسعه بی‌قواره سنگ و سیمان ذکر کرده و عنوان می‌کند: در شرایط فعلی پلیس راهور ما نیز در عذاب و سختی است که به سبب عدم رعایت مسائل توسط همان 10 درصد شهروندان متخلف، یک پلیس باید ساعت‌ها در گرما و سرما انواع غبارات سمی خودروها را به حلق خود فرو ببرد و بر اثر آلودگی صوتی هزاران بوق خودرو، دچار آسیب‌های جدی جسمی و روحی شود و نتیجه قابل قبولی نیز حاصل نیاید. به گفته وی، در شهر باید جرائم مرتبط با خدمات شهری و ... به‌دقت اعمال شود که یک کلان‌شهر با شهری 20 هزارنفری تفاوت دارد و با عدم رعایت این موارد از قبیل زباله دزدی و عدم رعایت نحوه جمع‌آوری پسماند در مبدأ، باید برخورد جدی صورت گیرد. پاک‌فطرت در این زمینه راهکار ادامه داده و می‌گوید: کارشناسان حقوقی و دادگستری باید به کمک سازمان پسماند آمده و قوانین مرتبط با زباله را اجرا کرده و اخذ جرائم را تا پایان کار دنبال کنند. وی در پاسخ به این سؤال که از شهروندان چه انتظاری دارد، گفت: امروز زندگی غالب در شهرها آپارتمان‌نشینی است که حتی خانه‌های حیاط دار و ویلایی نیز به سبب اشراف ساختمان‌های بلند دیگر مانند گذشته در حیاط‌های خود آزاد نیستند و از این نظر مردم باید در مسائل رانندگی، اخلاق شهروندی، اخلاق آپارتمان‌نشینی و ... به یاری شهرداری بیایند و کمک کنند که قوانین در حوزه‌های مختلف اجرا شود و مسئولان نیز باید با قانون‌شکنان برخورد سخت کنند. شهردار شیراز اضافه می‌کند: ما در مواردی شاهد قانون‌شکنی‌های علنی هستیم که در مقابل دیدگان پلیس ضرب‌وجرح، تهدید و مزاحمت برای نوامیس رخ می‌دهد اما گاه به سبب آن‌که دست پلیس ازنظر قضایی بسته است، برخورد جدی صورت نمی‌گیرد درحالی‌که برای رسیدن به جامعه‌ای آرام این موارد باید برطرف شود و سیستم به‌طورجدی هوادار 90 درصد شهروندان قانون‌مدار باشد. وی بیان می‌کند: در این زمینه شورای شهر نیز می‌تواند نقاط ضعف مدیریت شهری را پوشش دهد که اعضای شورا وضع ترافیک، بهداشت، تغذیه و موارد مختلف در شهر را می‌بینند و باید آن‌قدر قوی و هماهنگ برخورد کنند که بتوانند حق مردم را استیفا کنند. به گفته پاک‌فطرت، اگر اعضای شورا در یک شهر و در مرحله بعد شوراهای مختلف شهرهای کشور باهم هماهنگ باشند و همدلانه مطالبات مردم را از دستگاه‌های دیگر پیگیری کنند می‌توانیم مدیریت هماهنگ شهری را محقق سازیم. انتهای پیام/2448/س40
93/12/27 - 08:34
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: فارس]
[مشاهده در: www.farsnews.com]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 72]
-
گوناگون
پربازدیدترینها