محبوبترینها
چگونه با ثبت آگهی رایگان در سایت های نیازمندیها، کسب و کارتان را به دیگران معرفی کنید؟
بهترین لوله برای لوله کشی آب ساختمان
دانلود آهنگ های برتر ایرانی و خارجی 2024
ماندگاری بیشتر محصولات باغ شما با این روش ساده!
بارش‌های سیل‌آسا در راه است! آیا خانه شما آماده است؟
بارش‌های سیل‌آسا در راه است! آیا خانه شما آماده است؟
قیمت انواع دستگاه تصفیه آب خانگی در ایران
نمایش جنگ دینامیت شو در تهران [از بیوگرافی میلاد صالح پور تا خرید بلیط]
9 روش جرم گیری ماشین لباسشویی سامسونگ برای از بین بردن بوی بد
ساندویچ پانل: بهترین گزینه برای ساخت و ساز سریع
خرید بیمه، استعلام و مقایسه انواع بیمه درمان ✅?
صفحه اول
آرشیو مطالب
ورود/عضویت
هواشناسی
قیمت طلا سکه و ارز
قیمت خودرو
مطالب در سایت شما
تبادل لینک
ارتباط با ما
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
آمار وبسایت
تعداد کل بازدیدها :
1842161403
-زندگی در نقطه صفر شهری
واضح آرشیو وب فارسی:جام جم آنلاین:
گزارش جام‌جم از مشکلات ساکنان شهرک‌های تازه تاسیس زندگی در نقطه صفر شهری می‌گویند خاک یک منطقه که کسی را بگیرد، دیگر دل‌کندن از آنجا برایش آسان نیست، اما انگار بعضی وقت‌ها طرف مجبور است به هر طریقی که شده خاک آن منطقه او را بگیرد، چون راه و چاره‌ای بجز ماندن و زندگی در آن منطقه ندارد.
ساکنان شهرک های تازه تاسیس، شاهد عینی همین وضع هستند. خیلی از ساکنان همین شهرک ها از سر اجبار و ناچاری به شهرک های تازه تاسیس کوچ کرده اند، در حالی که اگر توان مالی شان برای خرید یا اجاره خانه کمی بالاتر بود، آن وقت قطعا خیلی از آنها زندگی در مرکز شهر برایشان در اولویت اول قرار داشت. اما هرچه باشد زندگی در این شهرک ها توانسته خیلی ها را خانه دار کند. این شاید امیدوارکننده ترین بخش سکونت در این مناطق باشد که توانسته آرزوی خیلی ها را برای خانه دار شدن برآورده کند. این شهرک های تازه تاسیس داستانشان با مناطق حاشیه ای یا همان سکونتگاه های غیررسمی از زمین تا آسمان فرق می کند. حاشیه نشین ها بیشترشان مهاجرند و احتمال دارد در آلونک هایی زندگی کنند که اصلا نشود اسم آن را خانه گذاشت، ولی ساکنان شهرک های تازه تاسیس در سکونتگاه های رسمی و قانونی زندگی می کنند و در آنجا هم خبری از حلبی آباد و آلونک سازی نیست. آنهایی که در شهرک های تازه تاسیس ساکن شده اند، خیلی هایشان مهاجر نیستند و زندگی در نقاط مرکزی شهر را هم تجربه کرده اند، ولی تلاش برای خانه دارشدن یا کم شدن هزینه های زندگی، آنها را به شهرک هایی سوق داده است که زیستن در آنجا خالی از رنج و مشقت نیست. سکوت اینجا نشانه آرامش نیست از هر طرف این شهرک تازه تاسیس که به اطراف نگاه می کنید، تا چشم کار می کند فقط بیابان است. بدون خودروی شخصی باید قید زندگی در این شهرک را بزنید، چون اینجا خبری از اتوبوس و تاکسی نیست. خانه ها در نظمی جالب، همه یکدست صورتی رنگ شده اند. در این شهرک واقع شده در استان البرز، کوچه ها و خیابان ها یکی در میان آسفالت شده اند و هنوز هم خیلی از معابر این شهرک خاکی است. سال ها از روند تکمیل شدن خانه های این شهرک می گذرد، ولی هنوز هم امکانات لازم برای زندگی در این شهرک وجود ندارد و همین موضوع سبب خالی ماندن خیلی از واحدهای مسکونی شده است. بندرت می شود کودکی را در خیابان دید که مشغول بازی باشد و حتی تعداد عابران یک خیابان هم قابل شمردن است. فقط چند کیلومتر آن طرف تر فرودگاهی تجاری وجود دارد که با پروازهای محدود هواپیماهای آن، آرامش شهرک را چند لحظه ای به هم می زند. از دور که به شهرک نگاه می کنید، انگار یک مکعب صورتی بزرگ در بین تلی از خاک جاسازی شده است. جاده ای که به این شهرک می رسد، از آن جاده هایی است که نمونه آن را در خارج از شهرها زیاد می بینید. ساکنان این شهرک می گویند تصادف های هولناک در این جاده چیز عجیبی نیست، چون هر لحظه احتمال دارد به دلیل باریکی جاده و پیچ های تند، دو خودرو از روبه رو با هم برخورد کنند. جالب ترین بخش داستان اینجاست که اگر سوار خودرویتان باشید، این شهرک تازه تاسیس با مرکز شهر حدود ده دقیقه فاصله دارد، اما امکانات این شهرک اصلا قابل مقایسه با نقاط شلوغ مرکز شهر نیست. در این شهرک، خبری هم از کلاس و مدرسه وجود ندارد. حتی در موقع غروب آفتاب هم تجهیزات روشنایی در خیابان ها دیده نمی شود و تقریبا از هر ده کوچه، یک کوچه را می شود پیدا کرد که در آن تیر چراغ برق وجود دارد. شب های این شهرک کمی ترسناک است و دیگر از آن مکعب صورتی فرو رفته در تلی از خاک هم نشانی پیدا نمی شود. شب که می رسد، رانندگی در جاده های شهرک هم پرخطرتر می شود و تاریکی هم مشکلی را به مشکلات ریز و درشت شهرک اضافه می کند. رنج ساکنان، جولان دلال ها برخلاف شهرک اول که در وسط بیابان محصور شده است، این شهرک تازه تاسیس در اطراف تهران قرار دارد. امکانات موجود در این شهرک به مراتب بهتر از شهرک قبلی است. وقتی به خیابان می روید، معابر پر از آدم هایی است که دنبال کار و زندگی شان هستند و انگار زندگی بیشتر جریان دارد. در این شهرک تازه تاسیس، دانشگاهی هم هست که پذیرای علم آموزان است و در گوشه و کنار هم می شود پارک و مراکز تجاری پیدا کرد. اما اینها فقط ظاهر و پوسته قضیه است و آگاهی از مشکلات عمیق یک منطقه فقط با نگاه کردن صرف حاصل نمی شود. همیشه قاعده این است که مشکلات یک منطقه را هیچ کسی بهتر از اهالی آن منطقه نمی داند. یکی از ساکنان این شهرک نوساز پایتخت به جام جم می گوید: با این که این شهرک یکی از بهترین شهرک های تازه تاسیس تهران است، ولی هنوز هم مراکز درمانی مجهزی در این شهرک وجود ندارد و حتی برای وقت گرفتن از یک پزشک متخصص باید روزها در نوبت انتظار ایستاد. این شهرک با وجود هزاران شهروند مقیم فقط دو کتابخانه غیرمجهز دارد که بجز محیط ساکت برای مطالعه بندرت امکانی برای امانت دادن کتاب به علاقه مندان مطالعه می دهد. در فازهای آخر این شهرک، آب آشامیدنی هم وجود ندارد و ساکنان این فاز، رنج مضاعفی را تحمل می کنند. مشکل دیگری را که یکی از شهروندان ساکن این شهرک تازه تاسیس با ما در میان می گذارد، بحث حضور پرتعداد دلالان مسکن است. او می گوید: این روزها آنقدر بنگاه املاک و دلالان مسکن در شهرک داریم که فکر می کنیم رفته رفته تعداد آنها از خود ساکنان هم بیشتر می شود. به گفته او، این واسطه های مسکن در شهرک هستند که نرخ یک آپارتمان را تعیین می کنند و برای بسیاری از خانه ها هم اصلا نمی توانید یک نرخ ثابت پیدا کنید، چون هر دلالی یک قیمت می گوید. البته نظارت ضعیف بر روند خرید و فروش یا اجاره خانه ها فقط مختص این منطقه نیست و در خیلی از شهرک های تازه تاسیس هم این مشکل وجود دارد. یکی دیگر از مشکلات عجیب و غریبی که همه ساکنان این شهرک را اذیت می کند، موضوع عوارض جاده ای است. اهالی این شهرک گلایه دارند که اگر بخواهند به مرکز شهر بیایند، باید مبلغ 2500 تومان عوارض عبور از بزرگراه را پرداخت کنند. حالا فکر کنید اگر فردی که محل کارش در مرکز شهر بوده و هر روز حداقل مجبور است دوبار از این مسیر بگذرد، بنابراین باید ماهانه حدود 150 هزار تومان را فقط برای عوارض بزرگراه این شهرک کنار بگذارد. این شهرک جدای از این بزرگراه، یک جاده قدیمی و مارپیچ هم دارد که عبور از این جاده دیگر مشمول عوارض نمی شود، ولی هم جاده به سرراستی و امنیت بزرگراه نیست و هم راننده باید تقریبا دوبرابر زمان عبور از بزرگراه را صرف عبور از این جاده قدیمی کند. قیمت های این خانه در این شهرک کاملا به این بستگی دارد که شما در کدام نوع از آپارتمان ها و در کدام منطقه زندگی می کنید. مثلا اگر در آپارتمانی زندگی می کنید که شغل همه آنها کارمندی است، بنابراین قیمت آپارتمان شما با آپارتمان دیگری که شغلشان چیز دیگری است، فرق اساسی دارد. حتی احتمال دارد دو آپارتمان، هر دو در یک فاز شهرک باشد و حتی همه امکانات و متراژ آنها هم شبیه یکدیگر باشد، ولی این دلالان مسکن شهرک هستند که با توجه به شغل ساکنان هر منطقه تعیین می کنند هر متر از هر آپارتمان چه قیمتی دارد. نباید فراموش کرد همه مشکلاتی که از آنها اسم بردیم، مشکل یکی از بهترین شهرک های تازه تاسیس پایتخت است که تازه به نسبت دیگر شهرک های نوساز مشکلات کمتری دارد. مثلا در بسیاری از شهرک های اطراف تهران، امکانات رفت و آمد محدود است و وسایل حمل و نقل عمومی به اندازه کافی وجود ندارد. ساکنان این مناطق، حاشیه نشین به حساب نمی آیند و در سکونتگاه های رسمی زندگی می کنند، به همین دلیل هم انتظار دارند که حداقل از کف امکانات زندگی شهری بهره مند باشند و مثل سایر شهروندان ساکن در مناطق مرکزی شهرها، دسترسی عادلانه ای به امکانات شهری داشته باشند. این امکانات هم صرفا داشتن درمانگاه، مدرسه و راه های مناسب نیست، بلکه توزیع عادلانه امکانات بین شهرک های تازه تاسیس می تواند حتی خودش را در سیستم لوله کشی و فاضلاب هم نشان بدهد. در بسیاری از شهرک های نوپا، شبکه فاضلاب وجود ندارد و همین عامل خودش می تواند مشکلات بهداشتی را برای بسیاری از ساکنان این شهرک ها به بار بیاورد. در حالی که در این شهرک های تازه تاسیس، روند ساخت و ساز از مسیر قانونی می گذرد و ساکنان این شهرک ها به شکل قانونی خانه شان را بنا کرده اند، ولی خیلی اوقات استحکام و تجهیزات ساختمان ها با استانداردهای معقول فاصله معناداری دارد. این اتفاق را هم شاید بشود به کار برخی سازندگان املاک نسبت داد که ساختمان ها را فقط با هدف فروش سریع می سازند و در این وسط، توجه چندانی به کیفیت بناها ندارند. تب خانه دار شدن در این شهرک ها ـ به هر قیمتی ـ باعث شده است خیلی از خانواده ها برای سکونت در آپارتمان های غیراستاندارد هم اعتراض چندانی نداشته باشند. همین عامل، برخی سازندگان بی انصاف را جسورتر کرده است که خانه ها را با کیفیت پایین تری بسازند. چنین وضعی خودش نشان می دهد که باید نهادهای قانونی و مسئولان دولتی نسبت به کمیت و کیفیت سازه های این شهرک ها نظارت بیشتری داشته باشند تا کسی از اشتیاق خانواده ها برای خانه دار شدن سوء استفاده نکند. امین جلالوند / گروه جامعه
شنبه 23 اسفند 1393 ساعت 06:00
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: جام جم آنلاین]
[مشاهده در: www.jamejamonline.ir]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 81]
-
اجتماع و خانواده
پربازدیدترینها