واضح آرشیو وب فارسی:جام جم آنلاین:
مواجهه با ۵ مرحلهای که پس از طلاق به سراغ فرد میآید سوگنشینی بر عشق
جام جم سرا: پسری ۲۰ سالهام. چند ماه قبل خانمم طلاق گرفت. هر شب به یاد خاطرههایی که با او داشتم اشک میریزم و اعصاب ندارم و کسی هم نیست مرا درک کند. همه غمهایم را در دلم میریزم.
پاسخ مشاور: در حال حاضر دوران سخت و حساسی از زندگیتان یعنی دوران بعد از طلاق را سپری میکنید. با توجه به نارضایتی شما از این اتفاق، این طور به نظر میرسد که طلاق شما جنبه یک طرفه داشته و باعث بروز حالتی در شما شده است که در علم روانشناسی به آن سوگ یا فقدان میگویند. سوگ دارای مراحلی است که باید طی شود. برای آشنایی بیشتر و کمک به عبور سریعتر از این مراحل، در ادامه به بیان آنها میپردازیم.
مراحل فقدان یا از دست دادن ۱ - انکار:
اولین مرحله «انکار» است؛ یعنی فرد، از دست دادن را نمیپذیرد. البته با توجه به محتوای گفتههایتان به نظر میرسد که این مرحله را گذراندهاید. انکار در طلاق یعنی اینکه شما طلاق خود را نپذیرید و به وی پیامک یا زنگ بزنید و یا سر راه او بروید.
۲ - خشم:
دومین مرحله سوگ، «خشم» است. عصبانی بودن از خودتان، از همسر سابقتان و اطرافیان. این پرخاشگری به شکلهای مختلف بروز میکند. خشم نسبت به خودتان با سرزنش کردن خود و اینکه چرا فلان کار را کردم، نسبت به دیگران با ابراز ناراحتی و حتی بددهنی، کتک کاری و...
۳ - غم:
سومین مرحله «غم» است. همان احساسات و رفتارهایی که شما مطرح کردید؛ یعنی گریه کردن، مرور خاطرات و مواردی از این قبیل.
۴ - مقصر:
در چهارمین مرحله، فرد به دنبال مقصر میگردد. با مرور خاطرات و دعواهایتان، مدام این سوال را از خود میپرسید که من مقصر بودم یا او؟ تکرار این جمله که ای کاش این کار را انجام نمیدادم و... باز هم سرزنش خودتان و عصبانی بودن از دست خود و اطرافیانتان به خاطر رفتارهایی که انجام دادند.
۵ - پذیرش:
اما مرحله پنجم که مهمترین مرحله است، «پذیرش» است. منظور از پذیرش این است که حالتها و احساساتی هم چون غم، عصبانیت و گریه را کاملاً طبیعی بدانید و به جای سرزنش کردن خود، به خاطر اتفاقی که افتاده و اتهام به اطرافیان به دلیل عدم درک متقابل، مسئله پیش آمده را بپذیرید. پذیرش این واقعیت که وی به هر دلیلی دیگر همسر شما نیست و اینکه شما تنها هستید و چه کارهایی برای تنهایی خود باید انجام دهید.
از مرور خاطراتت دست بردار برای عبور هر چه سریعتر از این مراحل، از شما میخواهم که مرور خاطرات خود را متوقف کنید. برای مدتی به مکانهایی که با هم زیاد میرفتید و خاطرات خوبی داشتید، نروید تا بتوانید مراحل فقدان را زودتر طی کنید. در حال حاضر این رفتار شما مانند چاقویی است که روی دست زخمی خود میکشید و جز بیشتر کردن درد و آسیب، تاثیر دیگری نخواهد داشت.
صحبتی با اطرافیان در اینجا بد نیست که صحبتی هم با اطرافیان شما کنم. آنها باید بدانند که از مهمترین آثار طلاق احساس پوچی، تنهایی و انزواست و حتی ممکن است که فرد به جنس مخالف خود بدبین شود. اطرافیان در این شرایط، درباره فرد مطلقه احساس ترحم دارند و در مواردی به وی برچسب میزنند؛ به طور مثال میگویند تو ضعیفی، تقصیر خودت بود یا اشکال نداره و...
در نتیجهٔ این رفتار، فرد احساس کمبود و ناامنی بیشتری میکند. دلسوزی بیش ازحد اطرافیان و جامعه، باعث میشود مشکل روحی فرد بیشتر شود، لذا از اطرافیان فرد مطلقه خواسته میشود که به جای راهکار دادن و توصیه کردن به فرد، حرفهای او را گوش و بیشتر همدلی کنند.
در پایان به شما توصیه میکنم که حتما برای مشاوره حضوری به یک مشاور مراجعه کنید، اگر مرحله سوگ را نتوانید در زمان مشخص که به طور طبیعی بین ۶-۳ ماه است بگذرانید؛ ممکن است این مراحل مدت زمان بیشتری طول بکشد و احتمال خطراتی همچون افسردگی و یا بیماریهای روحی روانی مانند وسواس، اضطراب و... افزایش یافته و ممکن است خدا نکرده آینده و زندگی شما را دچار مشکل کند. (راهله فارسی، کارشناس ارشد مشاوره خانواده/خراسان)
سه شنبه 19 اسفند 1393 08:44
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: جام جم آنلاین]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 79]