واضح آرشیو وب فارسی:جوان آنلاین: پيكري كه از دستبرد ماهيها، سالم مانده بود
خاطرهام از عمليات والفجر 8 است. چند روزي بود عمليات آزادسازي شهر فاو عراق، با نام والفجر 8 شروع شده بود. درخواستهاي هماهنگ شده و فوري زيادي از نيروي هوايي شده بود تا نيروهاي سطحي را در اين عمليات پشتيباني كند. منطقه اصلي عمليات در غرب اروندرود قرار داشت و نيروهاي عراقي در ميان نخلستانها از تجمع و فشردگي بيش از حدي برخوردار بودند. با اينكه عمق نفوذ به خاك دشمن خيلي كم بود اما آسيبها و تلفات نيروي هوايي از حد انتظار بالاتر رفته و اين موضوع مسئولان را نگران كرده بود. از طرفي نيروهاي سطحي مدام درخواست داشتند و خلبانان با اينكه خطر عمليات بالا بود كماكان به بمباران و انهدام نيروهاي دشمن ميپرداختند. سوم اسفندماه 1364 ساعت 8 شب جلسهاي در حضور سرهنگ عباس بابايي، مصطفي اردستاني و ديگر خلبانهاي حاضر در پايگاه اميديه برگزار شد. دستور جلسه پيدا كردن راهكاري بود تا ضريب ايمني پروازها افزايش پيدا كند. بعد از بحث و بررسي فراوان تصميم گرفته شد روزبعد مسير رفت به سوي هدف از روي خليجفارس و از كنار اسكلههاي البكر والاميه باشد كه در نهايت سمت حمله جنوب به شمال ميشد. پس از بمباران بايد 90 درجه گردش به راست كرده و به سمت پايگاه خودي برميگشتيم. در پايان جلسه، من به عنوان شماره 2، سرگرد بيرجند بيك محمدي برنامه شدم. دسته اول هم سرگرد منوچهر شريعتي و سروان وليالله بزرگي (شماره 2) بودند. بزرگي هم اتاق من بود. شب وقتي برگشتم به مهمانسرا، حدود دو ساعت با هم درباره طرح جديد بحث كرديم. او معتقد بود براي برگشتن نيز مسير روي دريا امنتر است. آن قدر دليل آورد كه من هم قانع شدم. ساعت 7:30 صبح شريعتي و بزرگي پرواز كردند. و ما 10 دقيقه بعد از آنها به سوي دشمن روانه شديم. بدون دردسر آبهاي نيلگون خليجفارس را پشت سرگذاشته و به مرز خشكي در جنوب فاو و نزديكي خور عبدالله رسيده بوديم كه صداي شريعتي روي راديو به گوشمان رسيد: «ولي به راست گردش كن»، من از چپ ميگردم. ميخواهم از روي آب برگردم.» من هم تصميم داشتم همان كار را بكنم! وقتي روي هدف رسيديم، بمبها را رها كرده و همين كه خواستم گردش به چپ كنم، گلولهاي به بال چپ هواپيما اصابت كرد كه باعث شد بدون خواست من هواپيما به راست بگردد. تا كنترل آن را به دست گرفتم، تقريقاً نزديك 90 درجه گردش كرده بود، به اين دليل ديگر از گردش به چپ منصرف شده و از راست ادامه مسير دادم. در بازگشت باز صداي شريعتي ميآمد كه بزرگي را صدا ميكرد. صدايي كه هرگز جوابي به آن داده نشد! وليالله بزرگي در مسير برگشت از روي آب مورد اصابت موشك جنگندههاي دشمن قرار گرفته و به قعر آبهاي خليجفارس سقوط كرده بود. 29 روز گذشت، بقاياي پيكر مطهرش را كه از دستبرد ماهيها سالم مانده بود، در آبهاي نزديك خور موسي، صيادان محلي پيدا كردند.
منبع : روزنامه جوان
تاریخ انتشار: ۱۸ اسفند ۱۳۹۳ - ۱۴:۱۶
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: جوان آنلاین]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 11]