تبلیغات
تبلیغات متنی
محبوبترینها
قیمت انواع دستگاه تصفیه آب خانگی در ایران
نمایش جنگ دینامیت شو در تهران [از بیوگرافی میلاد صالح پور تا خرید بلیط]
9 روش جرم گیری ماشین لباسشویی سامسونگ برای از بین بردن بوی بد
ساندویچ پانل: بهترین گزینه برای ساخت و ساز سریع
خرید بیمه، استعلام و مقایسه انواع بیمه درمان ✅?
پروازهای مشهد به دبی چه زمانی ارزان می‌شوند؟
تجربه غذاهای فرانسوی در قلب پاریس بهترین رستوران‌ها و کافه‌ها
دلایل زنگ زدن فلزات و روش های جلوگیری از آن
خرید بلیط چارتر هواپیمایی ماهان _ ماهان گشت
سیگنال در ترید چیست؟ بررسی انواع سیگنال در ترید
بهترین هدیه تولد برای متولدین زمستان: هدیه‌های کاربردی برای روزهای سرد
صفحه اول
آرشیو مطالب
ورود/عضویت
هواشناسی
قیمت طلا سکه و ارز
قیمت خودرو
مطالب در سایت شما
تبادل لینک
ارتباط با ما
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
آمار وبسایت
تعداد کل بازدیدها :
1834055658
به بهانه دور زدن تحریم پول ملت را به جیب آدم های قابل اطمینان ریختند! |اخبار ایران و جهان
واضح آرشیو وب فارسی:تابناک: به بهانه دور زدن تحریم پول ملت را به جیب آدم های قابل اطمینان ریختند!
در دوران هشت ساله‌ی دولت آقای احمدی‌نژاد حجم زیادی از اقتصاد خاکستری ما عملاً به طرف اقتصاد سیاه رفت.دولت آقای احمدی‌نژاد با اهرم قدرتی که در سراسر کشور از طریق روابط کل بازرگانی و صنایع داشت به نوعی سعی کرد بخش خصوصی را در خلاصه یک نقطه‌ای قرار بدهد و نگذارد که تحول‌خواهان اتاق را در دست بگیرند.
کد خبر: ۴۸۱۶۴۰
تاریخ انتشار: ۱۶ اسفند ۱۳۹۳ - ۲۰:۱۰ - 07 March 2015
اعضای اتاق‌های بازرگانی در انتظار برگزاری انتخابات هشتمین دوره هیأت نمایندگان اتاق‌های بازرگانی هستند. انتخاباتی که ١٨ اسفند برگزار می‌شود و برای این جماعت تب و تاب خاصی ساخته است؛ به نحوی که با ثبت نام ۲۵۱ نفر فعالیت‌های انتخاباتی نمایندگان بخش خصوصی ابعاد تازه تری به خود گرفت. به گزارش«تابناک»؛ ثبت‌نام نامزدهای دوره هشتم انتخابات هیأت نمایندگان اتاق بازرگانی تهران از چهارم تا یازدهم بهمن ماه در محل اتاق تهران انجام گرفت که طی آن ۲۵۱ فعال اقتصادی برای حضور در انتخابات در چهار حوزه بازرگانی، صنعت، معدن و کشاورزی ثبت‌نام کردند. اتاق بازرگانی بر اساس قانون، مدیریت دبیرخانه شورای گفت‌‌‌وگوی دولت و بخش خصوصی را بر عهده دارد. این اتاق ۶۰ نماینده دارد که ۴۰ نماینده آن از بخش خصوصی و ۲۰ نماینده آن از طرف دولت انتخاب می‌شوند. اعضای دولتی اتاق بازرگانی مستقیم توسط وزیر صنعت، معدن و تجارت انتخاب می‌شوند. در این خصوص وزیر اختیار تام دارد که نمایندگان دولتی را از بدنه دولت یا از بخش خصوصی انتخاب کند. در انتخابات روزهای آینده مدیران اقتصادی باسابقه و کارآمد از جمله ائتلاف خواستاران تحول؛ دوباره به عرصه رقابت اتاق بازرگانی بازگشته اند. ورود ائتلاف خواستاران تحول به عرصه رقابت، موجب شد تا دیگر گروه ها از حضور یک گروه با پیشینه مشخص و با برنامه مدون در این انتخابات احساس خطر کنند. به همین دلیل حتی بسیاری از این ائتلاف ها در ابتدا ترجیح دادند تا پیش از مشخص شدن برنامه های گروه خواستاران تحول فعالیت علنی خود را آغاز نکنند و با پیش بینی احتمالات برای هر اقدام رقیب اصلی برنامه ای مجزا تعریف کنند. دو دوره غیبت چهره های شاخص تحول خواه در اتاق بازرگانی باعث شد که افراد و گروه ها از فرصت استفاده کنند و جای آنها را در اتاق بگیرند. حتی آنها در دوره اخیر نیز در یک اقدامی عجیب با درک این مهم که دیگر جایی در اتاق بازرگانی ندارند، رفتارهایی چون مصادر عنوان تحول و بازی با کارت تحول را در دستور کار قراردادند. با این حال حضور حضور گروه تحول خواهان فرصت مناسبی برای بخش خصوصی است تا بتوانند دوباره با به دست گرفتن اتاق بازرگانی در شان کشور، به احیای جایگاه بخش خصوصی در اقتصاد کشور بپردازند. در واقع ورود افراد جدید با تفکر و اندیشه نو، این فرصت را فراهم می کند تا با نگاه نقادانه گذشته را بررسی و ضمن بهره گیری از تجربه گروه های قبلی، نقاط ضعف را مرتفع و نقاط قوت را تقویت می کنند. فهرست اسامی گروه "خواستاران تحول" به شرح زیر می باشد. در بخش بازرگانی: سید حمید حسینی، جمشید عدالتیان، فاطمه دانشور، مهدی رئیس زاده، سید محمد جلالی پروین، عبدالحمید امامی، فرید صفارزاده، حسین زمانی، علیرضا عباسی، پرویز شهپر، توفیق مجدپور، شمس الدین عیسایی، سید فخرالدین عامریان، افسانه فخری، مرضیه محمدرضازاده و رمضانعلی پور مجیب. در بخش صنعت: محسن مهرعلیزاده، مسعود حجاریان، کوروش پروزیان، موسی رفان، سید عباس موسوی رهپیما، مرسل صدیق، مجید صدری، امین اله فرهادی، محمد تبریزی، مریم سلطانی، امیر محسنی، مرتضی هداوندی، محمد تقی صالحی و مظاهر مرجانی. در بخش کشاورزی: محمد رضا بهزادیان، جهانبخش نورایی، احمد ترک نژاد، عباس وطن پرور، نسرین فقیهی و کاوه ولی پور. همچنین در بخش معدن: مهرداد اکبریان، حمید رضا عارف ، ایرج سبحانی و ابراهیم خانیکی. در همین زمینه محمدرضا بهزادیان یکی از اعضای ائتلاف خواستاران تحول در گفت و گو با تابناک به بررسی سیاست ها و برنامه های این ائتلاف پرداخته است. محمدرضا بهزادیان که فعالان بخش خصوصی وی را تحت عنوان رییس اسبق اتاق بازرگانی تهران و عضو ارشد گروه خواستاران تحول می شناسند؛ ظهر امروز نیز طی بیانیه ای اعلام کرد:« از تمامی فعالان اقتصادی می خواهم فارغ از رفاقت ها و رابطه ها(که ناگزیر نقش مهمی را پس از پایان رقابت ها ایفا خواهند کرد) در انتخاب و ساختن آینده با درک شرایط حساس موجود سهیم باشند." تحول خواهانی چون محمدرضا بهزادیان در جریان یک رفتار سیاسی و با ابطال کارت بازرگانی امکان حضور در دوره های ششم و هفتم را نداشتند، به دنبال برگزاری جلسه هیات عالی نظارت بر اتاق های بازرگانی پس از قریب به هفت سال تاخیر، پرونده ایشان مورد بازنگری قرارگرفت و با مشخص شدن واقعیت ها کارت بازرگانی ایشان احیا شده و لیست انتخاباتی خواستاران تحول با اضافه شدن نام این افراد تکمیل شد. در ابتدا آقای بهزادیان ممکن است در مورد تاریخچه اتاق بازرگانی قدری توضیح بفرمایید؟ اتاق بازرگانی در کشور ما از سال 1366 قانون مدون دارند و عملاً تشکیلشان از واقعه‌ی رژی بود. در دوره‌ی ناصرالدین شاه بازاریان تهران کنار هم جمع شدند و در مقابل یک تعرضی به جریمشان ایستادند. تا سال هزار و سیصد چهل و سه ما فقط تشکیلاتی به عنوان اتاق بازرگانی داشتیم. اتاق تهران، تبریز و چند تا شهر بزرگ بعد از آن با تصویب قانون اتاق صنایع و معادن تشکیل شد. در سال 1348 اینها با هم ادغام شد و اتاق بازرگانی صنایع و معادن تشکیل شد. در ابتدای انقلاب با تصمیم شورای انقلاب عملاً قانون اتاق بازرگانی به نوعی اصلاح شد و از هفتاد و سه نفر عضو هیأت نمایندگان اتاق تهران در آن زمان سی و هفت نفر کاندیدای دولتی، خصوصی و 36 نفر کاندیدای دولتی نمایندگان دولت بودند. آن هم به استناد اینکه قانون اساسی اصل 44 تجارت و ارتباطات بازرگانی را عملاً در انحصار دولت قرار داده بود. متأسفانه اتاق بازرگانی در همه‌ی دوران‌های در دهه‌ی شصت به آن معنا خیلی سابقه‌ی برگزاری انتخابات در اتاق بازرگانی ندارد. از ابتدای دولت آقای هاشمی هم که خواست انتخابات برگزار شود؛ انتخابات بی‌فروغی بود که حتی به اندازه‌ی منتخبین کاندیدا در انتخابات وجود نداشت. درسال 1381 با حضور دوستانی که در صحنه‌ی انتخابات اتاق بازرگانی چهره‌های جدیدی بودند؛ اینها حرکتی را به عنوان خواستاران تحول در اتاق بازرگانی ایجاد کردند. در آن انتخابات تحول‌طلبان که تازه از راه آمده بودند اکثریت اتاق بازرگانی تهران را به دست آوردند و موجب تحولات مختلف شدند. اصلاً اینها اتاق بازرگانی تهران را به وجود آوردند و اعضایش را که 8700 نفر بود را در طول 2 سال به 23000 نفر رساندند. در ابتدای دولت آقای احمدی‌نژاد با توجه به سیاست‌هایی که دولت ایشان در برخورد با سازمان‌های مردم نهاد داشت ما شاهد آن شدیم که در اتاق بازرگانی تهران استیضاحی اتفاق افتاد که حاصل آن استیضاح برکنار کردن غیرقانونی هیأت رئیسه‌ی اتاق تهران و یکی از نایب‌رئیسان اتاق ایران شد و بعد از آن به هر حال عملاً تحول خواهان در اقلیت اتاق قرار گرفتند. درمورد شخص بنده که تا قبل از آن رئیس اتاق بازرگانی تهران بودم به فاصله‌ی کمتر از یک ماه حتی به عنوان عضو اتاق حضور من را قبول نکردند و با تشکیل کمیته‌ی انضباطیشان من را همانطور که از ریاست اتاق تهران اخراج کرده بودند از عضویت اتاق هم محروم کردند. چگونه کمیته انضباطی شکل گرفت؟ تشکیل کمیته انضباطی هم در غیاب من اتفاق افتاده بود. حتی در این حد هم اجازه‌ی دفاع در آن مجموعه داده نشد. به هر حال بعد از آن تحول‌طلبان از پای ننشستند. انتخابات سال 1385 به دلیل تعمد رأی‌دهندگان در مقابل اقدامات غیر قانونی که در سال گذشته در اتاق تهران شده بود؛ صحنه حضور فوق‌العاده‌ای بخش خصوصی شد و حداقل به خود من که مورد اخراج تیم حاکم اتاق قرار گرفته بودم چنان لطفی کردند که بالاترین آرای اتاق تهران را در همه‌ی ادوار دادند و به محض برگزاری انتخابات مدیریت اتاق تهران عملاً اعتبارنامه باز شخص من را حاضر نشدند صادر کنند. ولی بقیه‌ی دوستان به اتاق رفتند. باتوجه به اینکه دولت 20 نماینده در اتاق تهران دارد و دولت آقای احمدی‌نژاد با اهرم قدرتی که در سراسر کشور از طریق روابط کل بازرگانی و صنایع داشت به نوعی سعی کرد بخش خصوصی را در خلاصه یک نقطه‌ای قرار بدهد و نگذارد که تحول‌خواهان اتاق را در دست بگیرند. در دوران اقای احمدی نژاد وضعیت اتاق بازرگانی چگونه بود؟ حاصل کاری که اتاق بازرگانی در هشت ساله‌ی دولت آقای احمدی‌نژاد انجام داد؛ خلاف فلسفه‌ی وجودی اتاق بازرگانی بود. اتاق بازرگانی همگام با سیاست‌های تند، افراطی و رادیکالی دولت آقای احمدی‌نژاد شد و حاصل آن به هم خوردن فضای کسب و کار در کشور و از دست رفتن میلیاردها دلار درآمد ارضی و فرصت سازندگی کشور بود. اقای احمدی نژاد در سخنرانی 22 بهمن عنوان می‌کند که به خواست خدا امسال آخرین میخ را به تابوت سرمایه‌داری در کشور می‌کوبیم. به هر حال سرمایه‌دار، سرمایه‌گذار، تولیدکننده، کارآفرین در یک فضایی که امکان کسب و کار در آن وجود داشته باشد؛ کار می کند. چه شد که شما دوباره بازگشتید؟ به هر حال با گذشت آن هشت سال و با ظهور دولت جناب آقای روحانی و با باز شدن فضای کشور و همراه آن یک پیگیری حداقل 8 ساله از ناحیه‌ی من در دستگاه قضایی کشور از طریق حکم قاضی منجر به بازگشت کارت بازرگانی به من شد. خواستاران تحول در 8 سال گذشته هم حضور داشتند و حتی سعی کردند انجمن شناسنامه‌داری مثل انجمن مدیران و متخصصین اقتصادی و صنعتی کشور را عملاً به عنوان بستر قانونی کار خودشان انتخاب کنند. این گروه در انتخابات سال 1393 با قدرت کامل و با همت حضور پیدا کرده اند و امروز شاهد آن هستیم که انتخابات اتاق بازرگانی چراغ پرفروغی شده است. اتاق بازرگانی که یک روز در کشور ما کمتر کسی شناخته شده بود؛ امروز شاهد آن هستیم که انتخابات با حجم تبلیغات بالا برگزار می‌شود و توجه همه‌ی ذی نفعان را به خودش جلب کرده است. مهم‌تر از همه این است که ما شاهد آن هستیم که تمام شعارهایی که در طول 12 سال گذشته از ناحیه‌ی تحول‌طلبان در نحوه‌ی اداره و مدیریت و کارکردهای اتاق بازرگانی داده شده است؛ امروز تبدیل به شعار عمومی همه‌ی گروه‌ها شده است. چرا اتاق بازرگانی به این اندازه مهم شده است؟ من این را افتخار تحول‌طلبان می‌دانم که اتاق بازرگانی خاموش و تاریک و در گوشه‌ای افتاده را آمد دستمال کشید، تمیزش کرد و در ویترین تمیزی گذاشت و یک نورافکن هم بالایش گذاشت. به نوعی که رئیس جمهوری در سال گذشته در یکی از اولین اقداماتش سعی می‌کند رئیس اتاق بازرگانی را به عنوان رئیس دفتر خودش معرفی کند و در صحبت‌ها و نطق‌های آن موقع هم که نگاه می‌کنید می‌گوید که من این آقا که عملاً نماینده‌ی بخش خصوصی است و رئیس اتاق بازرگانی است را آوردم. اقای روحانی می‌خواهد نشان دهد که جهت‌گیری اقتصادی‌اش ترویج بخش خصوصی است. من این حرف رئیس جمهور را کارنامه‌ی تحول‌طلبان می‌دانم. همه‌ی گروه‌ها غیر از تحول‌طلبان که همیشه در اقلیت اتاق بازرگانی بودند در این 8 ساله همه‌شان اداره‌ی اتاق را به نوعی در دست داشتند. ولی جالب این است که همه‌ی آنها هم به نحوه‌ی به اداره‌ی اتاق نقد می‌کنند برای اینکه رأی بیاورند. اگر کسی به عملکرد خودش نقد می‌کند و عملکرد خودش را زیر سوال می‌برد؛ چه طوری از مردم باید بخواهیم که به این ها که خطا کرده اند؛ دوباره رأی بدهند. شما چه اهدافی دارید؟ عملاً اصلی‌ترین وظیفه اتاق‌های بازرگانی دفاع از فضای کسب و کار در جامعه است. شعار اصلی‌مان اقتصاد سنجیده و سفید است. این در حالی است که در دوران هشت ساله‌ی دولت آقای احمدی‌نژاد حجم زیادی از اقتصاد خاکستری ما عملاً به طرف اقتصاد سیاه رفت. به بهانه‌های تحریم و به نام دور زدن تحریم فرصت این پیدا شد که منابع مالی ملت ایران را در اختیار به قول خودشان آدم‌های قابل اطمینان قرار دهند که حالا دو نمونه‌اش که دستگاه قضاییه اعلام کرده و می‌شناسیم بابک زنجانی و رضا ضراب. ولی می‌دانیم و یا حداقل ما فعالین اقتصاد می‌دانیم که نمونه‌ی بسیاری از این اتفاقات افتاده است و همه‌اش هم تصمیم دولت بوده است. اتاق مال رئیس نیست. اتاق بازرگانی طبق ماده‌ی 2 و 3 آن یک تشکیلات غیر انتفاعی است و عملاً رئیس و هیأت رئیسه از انجا منتفع نمی‌شوند. ولی امروز ما در اتاق بازرگانی شاهد این هستیم که کارکنان در خدمت رئیس هستند. یک رانت متقابلی بین هیأت رئیسه و هیأت نمایندگان وجود دارد و صدای بی‌صدایان بخش خصوصی در منجلاب گرفتاری‌های فضای کسب و کار ایران را کسی عملاً پخش نمی‌کند که هم به گوش مسئولین و هم به گوش برنامه‌ریزان برسد و اصلاح شود. ما شاهد این هستیم که حداقل دولت آقای روحانی از وقتی که آمد در دو سه تا اجلاس بزرگی که گذاشت از بخش خصوصی خواستار دادن راه حل برای حل برای خروج از تورم و رکود و راه حل‌های اقتصادی شد اما این درخواست ها به مرحله عمل نرسید. روزی که در سال 1382 من به اتاق بازرگانی تهران به عنوان رئیس اتاق پا گذاشتم، اتاق بازرگانی تهران 800 میلیون تومان کل درآمدش بود که اتاق ایران و تهران را اداره می‌کرده است. امروز درآمد اتاق بازرگانی تهران 247 میلیارد است. اصلاً اتاق بخش خصوصی تشکیل می‌دهیم که به دولت بگوییم نظام بروکراتیک تو به درد نمی‌خورد. اگر خودمان بدتر از آن شدیم باید یک روز دولت بیاید ما را اصلاح کند. چندی پیش در برنامه پایش یکی از کارافرینان از هزینه ای که برای تمدید کارت بازرگانی پرداخته کرده است. انتقاد داشت. شما برای این موضوع چه برنامه ای دارید؟ باید کارت تجارت و بازرگانی برای عموم عرضه شود. ببینید همین تولیدکننده‌ی محترمی که می‌گویند در برنامه‌ی پایش گفته من 60 میلیون تومان پارسال به اتاق بازرگانی دادم ؛ آن فرد که از جیبش نمی‌دهد. این تولیدکننده این پول را روی کالایش می‌کشد و از مردم می‌گیرد. یعنی فشارها به اعضای اتاق بازرگانی؛ نهایتاً به اقشار تهی‌دست جامعه می‌آید. ما در اتاق بازرگانی دنبال این هستیم که تولیدکنندگان سود پیدا کنند ، رقابت ایجاد کنیم بعد آن‌وقت در این رقابت بتوانند مجبور شوند سود کمتری از مردم بگیرند و مردم در رفاه باشند. ما دنبال منافع ذینفعانمان هستیم. در اتاق بازرگانی، ذینفعان هم اعضای ما، کارگران بنگاه‌های اقتصادی و مشتریان هستند. من امروز از رأی‌دهندگان در اتاق بازرگانی درخواست می‌کنم به عملکرد‌ها گذشته نگاه کنند. ما خانه‌ی خودمان را خودمان باید اداره کنیم نه از همسایه کمک بگیریم بیاید خانه‌مان را اداره کند.
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: تابناک]
[مشاهده در: www.tabnak.ir]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 58]
-
سیاسی
پربازدیدترینها