واضح آرشیو وب فارسی:ایسنا: شنبه ۱۶ اسفند ۱۳۹۳ - ۰۶:۳۲
تاثیر مستقیم بر اندام و بخشهای مختلف بدن تنها تاثیر صعود به ارتفاع نیست. به گزارش ایسنا، رفتن به ارتفاعات ممکن است باعث ایجاد اختلال در خواب شود. افرادی که کوهنوردی میکنند با وجود اینکه خسته هستند غالبا دچار بیخوابی میشوند. این اختلالات شامل مشکلات تنفسی به هنگام خواب و حرکات سریع چشم است که منجر به بیخوابی میشود. مشکل تنفسی به هنگام خواب در 24 درصد افرادی که به بالاتر از ارتفاع 2 هزار و 440 متر صعود میکنند ایجاد میشود. بیخوابی باعث خستگی ورزشکاران در طول روز میشود. خواب را نیز میتوان با سازگار کردن بدن به حالت نرمال بازگرداند. در ارتفاع زیاد زمانی که بدن برای سازگاری با محیط تلاش میکند، علیرغم کم بودن آب و سدیم بدن، تکرر ادرار ایجاد میشود. در این شرایط احتمال از دست رفتن آب بدن به هنگام ورزش زیاد است. تکرر ادرار از نشانههای موفق بودن برای سازگاری با محیط است. اگر AMS ایجاد شود ادرار کم میشود. این مسئله باعث ورم کردن بدن میشود. به ورزشکاران توصیه میشود که به هنگام رفتن به ارتفاعات از مایعات بیشتری استفاده کنند. اگر AMS ایجاد شود فرد دچار حالت تهوع میشود. بهتر است ورزشکاران در ارتفاعات از غذاهایی که کربوهیدرات زیاد و نمک کمی دارند استفاده کنند. اگر از نوشیدنیهای حاوی کربوهیدرات در روزهای اول استفاده کنید، راحتتر خواهد بود. از آنجایی که بدن در صورت کمبود آهن نتواند میزان گلبولهای قرمز خون را افزایش دهد بهتر است غذای ورزشکاران حاوی آهن باشد. سردرد اولین نشانه AMS است. این سردرد در دو طرف سر ایجاد میشود و به صورت ضربهای است. معمولا سردرد در ساعات صبح بیشتر است و با انجام ورزش شدیدتر میشود. افرادی که سابقه میگرن دارند بیشتر در معرض این سردردها قرار میگیرند. برای رفع سردرد میتوان از قرصهای استامینوفن، آسپرین و ایبوپروفن استفاده کرد. در ارتفاعات بسیار زیاد سردرد اولین نشانه ورم مغزی است. این سردرد با بیهوشی و کاهش کنترل و تعادل همراه است. تنها با کاهش ارتفاع به صورت سریع میتوان از این مشکل جلوگیری کرد. ممکن است با افزایش ارتفاع تغییرات رفتاری نیز در کوهنوردان ایجاد شود. این تغییرات عبارتند از: افسردگی، عصبانیت و غیره. اگر ارتفاع متوسط باشد این تغییرات کمتر مشاهده میشود. اگر به سرعت ارتفاع را افزایش دهند این تغییرات بیشتر به چشم میخورد. در ارتفاع متوسط کاهش قدرت، خستگی و خوابآلودگی بیشتر به چشم میخورد. ورزشکاران باید از علائم AMS آگاهی داشته باشند. آنها باید به خود زمان کافی برای سازگاری با ارتفاع را بدهند. این سازگاری درصورت رعایت موارد زیر سریعتر انجام میشود. صعود آرام یکی از این موارد است. میزان صعود در ارتفاع بالاتر از 3 هزار متر، باید در روز بیشتر از 300 متر باشد. در زمان رسیدن به مقصد در دو روز اول نباید زیاد فعالیت شدید انجام داد. کوهنوردان باید از غذاهای دارای کربوهیدرات و مایعات کافی استفاده کنند. در ارتفاعات نباید دخانیات مصرف شود. بعضی از داروها به جلوگیری از AMS کمک میکنند. اگر سه روز قبل از صعود از استازولامیر استفاده شود اختلال خواب کمتر میشود و کارایی ورزش افزایش مییابد. دکسامتازون، کاتابولیک استروئیدی است که ازورم مغزی جلوگیری میکند. این دارو از نشانههای AMS میکاهد. نیفدیپن دارویی است که از مشکلات تنفسی در ارتفاعات جلوگیری میکند. در ارتفاعات متوسط احتمال بیماریهای سخت کمتر است. اگر شرایط حادی برای شخص به وجود بیاید بهتر است ارتفاع را کم کند. انتهای پیام
کد خبرنگار:
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: ایسنا]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 33]