محبوبترینها
نمایش جنگ دینامیت شو در تهران [از بیوگرافی میلاد صالح پور تا خرید بلیط]
9 روش جرم گیری ماشین لباسشویی سامسونگ برای از بین بردن بوی بد
ساندویچ پانل: بهترین گزینه برای ساخت و ساز سریع
خرید بیمه، استعلام و مقایسه انواع بیمه درمان ✅?
پروازهای مشهد به دبی چه زمانی ارزان می‌شوند؟
تجربه غذاهای فرانسوی در قلب پاریس بهترین رستوران‌ها و کافه‌ها
دلایل زنگ زدن فلزات و روش های جلوگیری از آن
خرید بلیط چارتر هواپیمایی ماهان _ ماهان گشت
سیگنال در ترید چیست؟ بررسی انواع سیگنال در ترید
بهترین هدیه تولد برای متولدین زمستان: هدیه‌های کاربردی برای روزهای سرد
در خرید پارچه برزنتی به چه نکاتی باید توجه کنیم؟
صفحه اول
آرشیو مطالب
ورود/عضویت
هواشناسی
قیمت طلا سکه و ارز
قیمت خودرو
مطالب در سایت شما
تبادل لینک
ارتباط با ما
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
آمار وبسایت
تعداد کل بازدیدها :
1830565501
آگاهی فلسفی ما و حكايت زبان هورامي
واضح آرشیو وب فارسی:کورد نیوز: تاریخ انتشار : 10:30:38 , 1393/12/15
کورش امینی
آگاهی فلسفی ما و حكايت زبان هورامي
ساختار و نحوه عمل ناآگاهی که برخی از جامعه شناسان آن‌را به عنوان حماقت توده‌ها تقسیم بندی می‌کنند؛
گاه به صورت نشر و نمود عرضي عمل کرده و گاه از بالا به پايين. در هر دو صورت نتيجه آن يکي و آن تبديل ساحت قدس جامعه به جولانگاه جهل و جهالت مي‌باشد.
در سيستم از بالا به پايين حکام امر، مديران ارشد، نهادهاي حکومتي، سازمان‌هاي وابسته و حتي برخي اوقات سازمان‌هاي مردم نهاد وابسته به آن نحله فکري، مطبوعات و صدا و سيما و در کل بدنه مديريت و رهبري، سکان بدست هدايت کشتي جامعه بوده و مي‌باشند. در اين سيستم وابسته و بسته، به صورت برنامه ريزي شده و طبق چهارچوبي مدون و از پيش تعيين شده، (برخي اوقات وجود برنامه اي مدون و از پيش پرداخت شده، لازم نمي نمايد) نرم و آرام و با تمامي امکانات موجود و در دسترس پروسه موجود را هدايت مي‌کنند. در اين راه با عرضه آگاهي‌هاي سطحي و زودگذر، بي خطر و در خيلي از موارد نهادينه نشده و داراي ساختاري به ظاهر مدني و دموکراتيک سعي در به انجام رساني پروسه مذکور مي‌نمايد. ندادن آگاهي و آگاهي هاي دروغين نيز، شايد بخشي تفکيک ناپذير از پروسه مذکور باشد. در ساختار عرضي جامعه، افراد حاضر در اجتماع هم به نوعي آب در آسياب معيوب پروسه اول کرده و خود به نوعي به ماشين حمل جريان معيوب و از پيش طراحي شده دسته حاکم مي‌گردند. در صورت نهادينه شدن اين بخش، اثرات آن مهلک و سمي و ماندگارتر بوده و اين خود مردم هستند که خواستار برقراري و تداوم عملکرد منفي مذکور مي‌باشند.
در نهايت هنگامي‌که کليت بدنه جامعه دچار رخوت و بيماري مهلک گفته شده، گشت؛ آگاهي بخشي اثر مطلوبي نداشته و حتي برخي اوقات عکس مطلوب عمل مي‌کند. اين مورد حالتي است که قريب به اتفاق جامعه دچار چنان بحران بي هويتي و ناآگاهي شده که هر نوسان، جنبش و حرکت آگاهي ده را برخلاف روال عادي و عادت امور دانسته و با محافظه کاري ويرانگري سد راه آن مي‌شود. اين حالت همان مصيبت مخربي است که دامنگير جامعه امروز کردستان و ايران شده است.
در حقيقت اين باورهاي ما(ناشي از آگاهي هاي كسب شده) هستند که به ما زندگي مي بخشند و اين زندگي است، در حول آنها مي چرخد. باور به طبيعت اطراف، به مکان جغرافيايي خاصي به نام وطن، باور به اجتماع، باور به خود، باور به زبان خود و در نهايت هويت و کيان خويش. در ديدگاه من، غيرقابل باورترين باورها با اطمينان صحبت کردن در مورد زبان است. آن هم زبان ديگري و بجاي آن، بجاي گوي شوران آن و بجاي هستي نفسشان، تصميم گرفتن. آن اطميناني هم که به ما اجازه داده در مورد زبان هورامي (زبان مادري خودم) اينگونه با صراحت و اطمينان و صد البته نه با شک و ترديد! اظهار نظر کنم؛ اين است که هستي من، وجود من، خود من و درکل هويت من در پيوندي ناگسستني با اين زبان بوده، رشد کرده و به نوعي بخشي (شايد هم به تمامي) از واقعيت وجودي خود من است. هويت فرهنگي فردي کورش نام. هويت فلسفي هورامي زبانان. هويت فرهنگي هورام ها. دنياي اطراف ما، انديشه ما و کل کائنات، چيزي است که از دريچه زبان براي ما درک و تفسير مي گردد و گرنه بقول پوپر هيچ معياري وجود ندارد که به موجب آن بگوييم حقيقت را بدست آورده ايم.
از طرفي هم بينش پايه و اساسي ما نسبت به وقايع و دنياي پيرامون خويش يعني همان تغيير و انعکاس ذهنيات دروني فرد با مصداق و واقعيات بيروني ،روي ديگر آن چيزي است که به نام آگاهي در جامعه رواج دارد. در اين فاكت در واقع آگاهي چيزي جز آگاهي به خود و آگاهي در خود در سمت و سوي جريان زندگي و محيط اطراف نمي باشد. آگاهي مکاني حس مکاني را بوجود آورده و حس مکاني هويت مکاني و در نهايت هويت کارکردي در اجتماع را سبب مي گردد.
اين شناخت به ما اين امكان را مي دهد كه از مرحله ذهنيت و دنياي تجريد محض به عالم واقعيت در آمده و پيرامون خويش را به دست آورده و به نوعي كنترل كنيم. در اين صورت آگاهي زاينده، سازنده و فاعل محور بوده و دچار خمودگي و استيصال نمي گردد. از حالت سوژه در آمده و به ابژه تبديل مي گردد. در اين رابطه که مي‌توان به عنوان معادله‌اي دوسويه از آن ياد کرد، هر چه آگاهي فرد و بينش آن از درک محسوسات، واقعيات بيروني و ملموسات اطراف خويش فراتر رفته و به دنياي ذهنيات، ماورا (مد نظر اين مقال بيشتر افقي مادي است تا معنوي) و تجربه‌هاي غير ملموس وارد شود؛ آگاهي و درايت بيشتر شده و همزمان هم ريشه‌اي‌تر مي‌گردد. در صورت بروز چنين حالتي معرفت و شناخت فرد نسبت به پيرامون خويش افزون گشته و همين شناخت مکتسبه پايه و اساس درک و دريافت‌هاي بعدي مي‌گردد. وجود چنين حالتي در اجتماع نشان از بلوغ سياسي و فلسفي جامعه بوده و چنين اجتماعي صاحب انديشه و معرفه بوده و نسبت به هر تکانش در پيرامون و حتي خارج از حوزه زيست خود حس اعتراض داشته و به نوعي احساس وظيفه و مسئوليت مي کند. بهره کشي از چنين جمعي سخت و دشوار و گاه غيرممکن مي باشد.
در خصوص زبان هورامي تَرسم حكايت ما هم آن افسانه معروف گيلگمش Gilgamesh شود؛ كه در جستجوي يافتن علاجي براي مرگ زبان هورامي برآمديم و اكنون كه آن را يافته ايم، (حداقل بايد اينطور باشد) داريم به نوعي از دستش مي دهيم. زيرا كه روح انكيدو Enkidu از اسرار تاريك اين قلمرو برايمان سخن مي گويد. باز سوال اساسي اين است كه: آيا بايد مثل گيلگمش بپذيريم، به آن گردن نهيم و تسليم شويم يا نه و فكري ديگر و اقدامي ديگر. بر اساس بحثي كه در ارتباط با آگاهي و معرفت نهادينه شده در سطور قبلي پيش آمد و ما هم خود را به آن متعهد مي دانيم؛ به يقين چنين نخواهد شد و ماندن و زندگي ما در گرو همين راه و مبارزه براي نجات و ارتقاي چنين معرفتي در پناه مکتبي به نام هورامان و فلسفه اي در معني هويت فرهنگي و کيان هورامان خواهد بود. حكايت رودخانه سيروان و جريان پر تب و تاب گرداب و برخورد با صخره هاي اطراف است. زماني كه انسان در روند رو به رشد، تعالي و گسترش انديشه هايش در شناخت از پيرامون و محيط اطراف بر مي آيد؛ سرانجام به آن خود آگاهي كه به خودباوري منجر مي شود، مي رسد و با معرفت حاصله دست به عمل مي زند. (همان تبديل سوژه به ابژه سطور پيشين). در اين مجرا مي كوشد؛ حقيقتي را كه به آن دست يافته است در عمل به كار گيرد و دنياي پيرامون را آنچنان كه تفسير مي كند؛ بسازد و اين يعني آگاهي براي عمل.
10:30:38 , 1393/12/15
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: کورد نیوز]
[مشاهده در: www.kurdnews.ir]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 71]
-
گوناگون
پربازدیدترینها