تبلیغات
تبلیغات متنی
محبوبترینها
سه برند برتر کلید و پریز خارجی، لگراند، ویکو و اشنایدر
مراحل قانونی انحصار وراثت در یک نگاه: از کجا شروع کنیم؟
چگونه برای دریافت ویزای ایران اقدام کنیم؟ مدارک لازم و نکات کاربردی
راهنمای خرید یو پی اس برای مراکز درمانی و بیمارستانی مطابق الزامات قانونی
آیا طلاق توافقی نیاز به وکیل دارد؟
چگونه ویزای آفریقای جنوبی را به آسانی دریافت کنیم؟ راهنمای قدم به قدم
همه چیز درباره ویزای آلمان و مراحل دریافت آن
چرا پاسارگاد به عنوان یکی از مهم‌ترین آثار تاریخی ایران شناخته می‌شود؟
خرید انواع خودکار و روان نویس شیک و ارزان
خرید انواع خودکار و روان نویس شیک و ارزان
صفحه اول
آرشیو مطالب
ورود/عضویت
هواشناسی
قیمت طلا سکه و ارز
قیمت خودرو
مطالب در سایت شما
تبادل لینک
ارتباط با ما
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
آمار وبسایت
تعداد کل بازدیدها :
1819969451
- دو سناریوی محتمل برای وضعیت پسامذاکرات
واضح آرشیو وب فارسی:ایرنا: دو سناریوی محتمل برای وضعیت پسامذاکرات تهران- ایرنا- روزنامه «قانون» در مطلبی به قلم «سعید جعفری پویا» که نخست در هفته نامه «صدا» منتشر شده است، به وضعیت روابط وزارت خارجه ایران در دو حالت شکست و پیروزی پرداخته است. بخش هایی از این گزارش را با هم مرور می کنیم.
* سناریوی اول: پیروزی مذاکرات
«فرض را بر این بگیریم که گفت وگوهای هسته ای میان ایران و 1+5 در پایان مارس و شاید هم در ماه جولای به نتیجه برسد و طرفین به یک توافق جامع شامل جزییات و کلیات برسند. در آن صورت دولت توانسته به یکی از مهم ترین شعارهای خود در زمان انتخابات جامه عمل بپوشاند. آنجا که در تبلیغات انتخاباتی خود تأکید می کرد حل مسئله هسته ای یکی از برنامه های او برای ریاست جمهوری است. برنامه ای که از زمان در دست گرفتن کلید پاستور به صورت مداوم از سوی حسن روحانی دنبال شده است. در نتیجه می توان چنین تصور کرد که حسن روحانی یکی از مهم ترین و اصلیترین دغدغه های خود را پشت سر گذاشته و حالا می تواند با خیال راحت تر به دیگر موضوعات در سایر حوزه ها بپردازد. ضمن اینکه وزارت امور خارجه هم در فردای توافق، مشغله فکری و کاری کمتری خواهد داشت و احتمالا توان رسیدگی به دیگر امور این وزارتخانه را هم خواهد داشت.»
از آن جمله می توان به سروسامان دادن به سیاست و راهبردهای ایران در منطقه خاورمیانه و همچنین آسیای مرکزی و قفقاز اشاره کرد. جایی که طی حدود دو سال اخیر وزارت خارجه و به ویژه معاونت خاورمیانه این مجموعه بیش از اینکه راهبردهای کارساز و راهگشایی از خود ارائه دهد نقش منفعلی را در پیش گرفته است.
نویسنده با نگاهی به تغییرات در سیاست داخلی نیز می نویسد: «اما خارج از حوزه وزارت خارجه بیشترین دغدغه و مسئله حول نحوه برخورد حسن روحانی با مسائل سیاسی و فرهنگی استوار است. عملکرد و انتصاب های روحانی در این دو حوزه از زمان به دست گرفتن امور نظریه ای را در خصوص اولویت بندی روحانی شکل داد. بر این اساس که به دلیل عمق فاجعه در حوزه های سیاست خارجی و اقتصاد، حسن روحانی اولویت خود را روی این دو حوزه گذاشت و در عین حال توانمند ترین و کارآمدترین نیروهای خود را بر رأس این مجموعه ها منصوب کرد.»
پس از سیاست خارجی نوبت سیاست داخلی است. اما پس از توافق هسته ای یکی از موضوعاتی که به شدت مورد توجه قرار می گیرد و می تواند میدان تنازع میان گروه های مختلف سیاسی و همچنین دولت و مخالفان آن باشد سپهر سیاسی کشور است. برای این وضعیت سه گروه مختلف با ایده ها و نگرش های متنوع وجود دارند که هریک نظم جدید پس از توافق احتمالی درخصوص عملکرد هسته ای را به نحوی به تصویر می کشند.
* سناریوی دوم: شکست مذاکرات هسته ای
اما همه آنچه تاکنون گفته شد با فرض حصول موفقیت در مذاکرات هسته ای میان ایران و 1+5 است. اما اگر این اتفاق نیفتد شرایط چگونه رقم خواهد خورد. واقع امر این است که همان طور که محمدباقر نوبخت در جلسه بررسی کلیات بودجه سال آینده در مجلس شورای اسلامی اظهار داشت شرایط اقتصادی کشور چندان مساعد نیست. اگر ایران و آمریکا بر سر حل و فصل اختلافات برنامه هسته ای ایران به توافق دست نیابند و شکست رسمی مذاکرات اعلام شود در آن صورت همان طور که اشاره شد تحریم های شدید تر از سوی آمریکا و به ویژه کنگره این کشور علیه ایران به تصویب خواهد رسید. ایران هم در اقدام واکنشی دست به چندین اقدام خواهد زد. از آن جمله می توان به محدود کردن دسترسی بازرسان آژانس بین المللی انرژی اتمی به تأسیسات هسته ای ایران و افزایش سطح غنی سازی اورانیوم حتی تا میزان 60 درصد اشاره کرد.
و گزینه دوم بد تر شدن اوضاع است. به نظر می رسد در صورتی که پایان این قصه تلخ باشد و بیش از یک سال گفت وگو عاقبتی به نام شکست مذاکرات داشته باشد کفه ترازو تا اندازه زیادی به سود مخالفان دولت سنگینی کند. در آن شرایط و با علم به مشکلات اقتصادی روزافزون، بحران در روابط خارجی و همچنین عدم پاسخگویی به خواسته های جامعه در حوزه سیاسی کار را برای دولت روحانی بسیار دشوار خواهد کرد. در آن فضا باقی ماندن نمایندگان فعلی در پارلمان آینده اتفاقی دور از ذهن نخواهد بود.
چرا که رأی دهندگانی که 24 خرداد 92 انگشت های خود را برای حسن روحانی رنگی کردند دیگر انگیزه ای برای مشارکت دوباره در انتخابات مجلس نخواهند داشت و احتمالا شرایط برای انتخابات قوه مقننه شباهت فراوانی با اوضاع دوره پیشین آن خواهد داشت. نتیجه آنکه افرادی شبیه به نمایندگان فعلی همچنان اکثریت قوه مقننه را در دست خواهند داشت و کار را برای رئیس قوه مجریه بسیار دشوار تر از این خواهند کرد. ضمن اینکه این بار حمایت های مردمی آقای رئیس جمهور هم قابل مقایسه با بازه زمانی 92 تا 94 نخواهد بود و این مسئله هم کار را برای حسن روحانی دشوار تر خواهد کرد.
منبع: قانون
اول**1368**
13/12/1393
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: ایرنا]
[مشاهده در: www.irna.ir]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 26]
-
گوناگون
پربازدیدترینها