واضح آرشیو وب فارسی:فارس: شهدای کرمانشاه_ 71
گلولههای سربی پاسخ طنین نوای «الله اکبر» شهید امامی
شهید مصطفی امامی از شهدای والامقام انقلاب اسلامی است و در زمان خروش ملت در برابر رژیم مزدور پهلوی در حالیکه فریاد «الله اکبر» را در برابر استانداری کرمانشاه سرمیداد توسط عاملان این رژیم منحوس به شهادت رسید.
به گزارش خبرگزاری فارس از کرمانشاه، شهید مصطفی امامی در سال 1333 در یک خانواده مذهبی و متدین در شهر کرمانشاه دیده به جهان گشود و پنج سال بیشتر نداشت که از نعمت داشتن پدر محروم شد.
وی از سن هفت سالگی مجبور شد به جای تحصیل، کار در محله علافخانه شهر کرمانشاه را آغاز کند و بههمین دلیل از درس خواندن بازماند و تا سن 14 سالگی در این مکان برای تأمین معاش زندگی خود و خانواده به کسب و کار مشغول شد.
این شهید والامقام با عضویت در هیئت بنی زهرا(س) هم چون مولایش امام علی(ع) در روزگار سخت و استبدادی رژیم منحوس پهلوی به مقابله با باطل پرداخت و از هیچ تلاشی برای از بین بردن ظلم کوتاهی نمیکرد.
شهید امامی در سن 14 سالگی به کمک یکی از دوستانش به استخدام باشگاه گمرک درآمد و در آشپزخانه این باشگاه مشغول کار شد، اما هر شب نظارهگر ظلم و ستم جیرهخواران آمریکایی و رژیم پهلوی علیه مردم بیگناه و مظلوم بود که قلب رئوف و مهربانش نتوانست این وضعیت را تحمل کند و آن مکان را ترک کرد.
وی پس از آن تصمیم گرفت با بیسوادی خود مبارزه کند و موفق شد با تلاش بسیار تحصیلات خود را ادامه داد و در سال 1354 نیز به استخدام بیمارستان معتضدی شهر کرمانشاه درآمد و کار خود را در این بیمارستان با عشق و علاقه آغاز کرد.
این شهید بزرگوار در آن زمان فعالیتهای شدیدی در راستای شناساندن مکتب اسلام و مواضع اصلی امام خمینی(ره) با پخش اعلامیههایی که از نجفاشرف میرسید در یک گروه پنج نفری در کرمانشاه آغاز کره بود و با برگزاری جلساتی با دیگر افراد مبارز در مسجد آیتالله بروجردی کرمانشاه، تبلیغات مذهبی گستردهای را در جریان انقلاب اسلامی دنبال میکردند.
شهید امامی در اوج مبارزات حقطلبانه ملت ایران علیه رژیم منحوس پهلوی مانند دیگر مبارزان در اعتراض به رژیم استبداد بهپا خواست و با حضور در راهپیماییها و فعالیتهای گسترده شبانه علیه استکبار درصد براندازی حکومت بود.
وی در این زمان چندین بار توسط عوامل رژیم دستگیر شد و با زیرکی و ذکاوت دوستان و یارانش فرار کرد و مبارزات خود علیه رژیم را دوباره بدون هیچگونه ترس و واهمهای ادامه میداد.
سرانجام این شهید بزرگوار همانند دیگر شهدای انقلاب اسلامی طعم حیات ابدی را با خون خود چشید و در غروب روز نهم مهرماه سال 1357 در مقابل درب استانداری کرمانشاه در آن هنگام که فریاد اللهاکبر را بر زبان جاری میکرد توسط مزدوران رژیم پهلوی به درجه رفیع شهادت نائل آمد.
در وصیتنامه این شهید والامقام آمده است: درسی که شهیدان راه خدا میدهند شامل زندگی دنیوی را فراموش کردن، به هدف فکر کردن، به خدا متصل شدن، ایثار و فداکاری، جهاد و از خودگذشتگی است که باید از آنان در برههای از زمان بهره برد.
یکی از دوستان شهید امامی در خاطرات خود میافزاید: روز آخری که شهید در بیمارستان مشغول کار بود تمام وظایف خود را برای حضور در راهپیمایی و تظاهرات با عجله انجام میداد وقتی که علت را از او جویا شدم در پاسخ گفت که باید به مکانی بروم که از اینجا واجبتر است و آنجا جز عشق، ایثار و از خودگذشتگی چیز دیگری وجود ندارد.
وی مینویسد: گویا آن روز شهید امامی میدانست که چه میکند و به چه راهی قدم میگذارد و با عزمی راسخ همچون موجهای خروشان دریای ایمان به کاخهای ستم فرعونیان و طاغوتیان زمان حمله میکند و اساس موجودیتشان که به اسارت کشیدن مستضعفان تاریخ است را از بین میبرد.
انتهای پیام/2700/
93/12/09 - 11:19
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: فارس]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 20]