واضح آرشیو وب فارسی:ایسنا: جمعه ۸ اسفند ۱۳۹۳ - ۱۰:۱۸
رییس دانشکده تربیت بدنی دانشگاه تربیت دبیر شهید رجایی معتقد است که در سنین پایه تحت هیچ شرایطی نباید کودکان را وارد ورزشهای قهرمانی و بویژه قدرتی کنیم، زیرا سبب تخریب صفحات رشد و کوتاه شدن قد کودک میشود. دکتر فرشید طهماسبی در گفتوگو با خبرنگار ورزشی ایسنا، با اشاره به این نکته که در ورزش کودکان هدف اصلی از ورزش کردن باید هدایت کودک به سمت یک ورزش سلامتمحور، تربیتی و رشدی است نه ورزش قهرمانی و رقابتی، اظهار کرد: آنچه که در ورزش کودکان اهمیت دارد این است که مقوله ورزش در این سن نباید به صورت رقابتی باشد بلکه افزایش گنجینه حرکتی کودکان و بسترسازی برای ارتقای مهارتهای پایه اولویت اصلی ورزش در این سنین است. وی افزود: کودک چون از لحاظ ظرفیتهای فیزیولوژیکی و روانی محدود است، توانایی سازگاری با فشارهای رقابتی را ندارد و بعضی وقتها این فشارهای رقابتی از نظر روانی آسیبهایی را متوجه کودک میکند که درک آن برای کودک سخت است. این استاد دانشگاه تصریح کرد: وقتی کودک از نظر مهارتهای بنیادی رشد لازم را نکرده باشد وقتی در این شرایط وارد دنیای قهرمانی شود، شکست برای او معنی ندارد و در برابر هر شکست انگیزه و اعتماد به نفس خود را از دست میدهد و این مسئله میتواند آسیب جبرانناپذیری را به کودک وارد کند. وی افزود: در سنین پایه چون کودک احساس شایستگی و برتری دارد، قطعا محیط ورزشی باید طوری طراحی شود که این احساس برتری به یاس و ناامیدی تبدیل نشود زیرا در این صورت سبب دلزدگی کودک از ادامه ورزش و در بدترین حالت باعث خداحافظی زودهنگام کودک از ورزش و بویژه قهرمانی میشود. طهماسبی یکی از مشکلات ورزش در سنین پایه بویژه ورزش مدارس را دید یکسان نسبت به تجهیزات ورزشی در تمام ردههای سنی عنوان کرد و گفت: متاسفانه در اکثر مدارس ارتفاع حلقه بسکتبال و تور والیبال برای ورزش در تمام ردههای سنی از ابتدایی تا بزرگسال یکسان در نظر گرفته میشود و چون کودک قدرت درک کافی نسبت به این مسئله را ندارد، وقتی توانایی پرتاب توپ به حلقه یا عبور دادن توپ از تور را نداشته باشد، دچار ضعف و عدم اعتماد به نفس میشود که این شرایط ممکن است سبب تشدید پرخاشگری در کودک شود. رییس دانشکده تربیت بدنی دانشگاه تربیت دبیر شهید رجایی اضافه کرد: در سنین پایه باید به دنبال تقویت مهارتهای بنیادی و افزایش گنجینه حرکتی کودک بود تا الگوهای حرکتی کودک به درستی رشد کند و سپس کم کم وارد مهارتهای تخصصی شود. کودکی که در سن 7 سالگی قرار دارد، باید یک سری مهارتهای بنیادی از جمله لی لی کردن در او شکل بگیرد تا به مرور زمان وارد ورزش رقابتی و قهرمانی شود. اگر در برهه کنونی میبینید اکثر قهرمانان نتیجه لازم را کسب نمیکنند و در رقابتهای حساس و مهم دچار شکست میشوند، به خاطر این است که مهارتهای بنیادی در زمان کودکی در آنها به صورت علمی رشد پیدا نکرده است. این استاد دانشگاه خاطرنشان کرد: در برخی از رشتههای ورزشی مثل ژیمناستیک و شنا مانعی برای حرکت جهشی از سمت مهارتهای بنیادی به سمت مهارتهای تخصصی وجود ندارد اما در رشتههایی همچون بسکتبال، فوتبال، وزنهبرداری، کشتی و... این روند آسیبزاست و باعث تخریب صفحات رشد و حتی آسیبهای مغزی میشود. بنابراین در این رشتهها بهتر است کودک در ابتدا مهارتهای بنیادی را در خود تقویت کند و سپس از سنین 11-10 سالگی شروع به انجام تمرینهای تخصصی کند. طهماسبی با تاکید بر این مسئله که کودکان باید از انجام ورزشهای قدرتی در سنین پایه اجتناب کنند، اظهار کرد: وزنهبرداری، کشتی و سایر رشتههای قدرتی در سنین پایه که با هورمون رشد در ارتباط است و هنوز بلوغ در کودک اتفاق نیفتاده است، سبب تخریب صفحات رشد، کوتاه شدن قد کودک و آسیبهای اسکلتی، مفصلی و عضلانی میشود. رییس دانشکده تربیت بدنی دانشگاه تربیت دبیر شهید رجایی در پایان افزود: ما باید به این باور برسیم که از دل ورزش همگانی و تربیتی، ورزش قهرمانی و سپس حرفهای شکل میگیرد. بنابراین در هرم ورزش باید تاکیدات روی ورزش همگانی باشد تا قهرمانی. اما متاسفانه آن چه که در این هرم بیشتر مورد توجه قرار میگیرد، ورزش قهرمانی و حرفهای است و کمترین توجهات متوجه ورزش همگانی است و این خطر در حال حاضر ورزش کودکان را نیز تهدید میکند و اکثر خانوادهها بدون توجه به رشد الگوهای مهارتهای بنیادی در کودکان به دنبال آن هستند که هرچه سریعتر کودکان خود را وارد ورزش قهرمانی و حرفهای کنند. انتهای پیام
کد خبرنگار:
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: ایسنا]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 25]