تبلیغات
تبلیغات متنی
محبوبترینها
سه برند برتر کلید و پریز خارجی، لگراند، ویکو و اشنایدر
مراحل قانونی انحصار وراثت در یک نگاه: از کجا شروع کنیم؟
چگونه برای دریافت ویزای ایران اقدام کنیم؟ مدارک لازم و نکات کاربردی
راهنمای خرید یو پی اس برای مراکز درمانی و بیمارستانی مطابق الزامات قانونی
آیا طلاق توافقی نیاز به وکیل دارد؟
چگونه ویزای آفریقای جنوبی را به آسانی دریافت کنیم؟ راهنمای قدم به قدم
همه چیز درباره ویزای آلمان و مراحل دریافت آن
چرا پاسارگاد به عنوان یکی از مهم‌ترین آثار تاریخی ایران شناخته می‌شود؟
خرید انواع خودکار و روان نویس شیک و ارزان
خرید انواع خودکار و روان نویس شیک و ارزان
صفحه اول
آرشیو مطالب
ورود/عضویت
هواشناسی
قیمت طلا سکه و ارز
قیمت خودرو
مطالب در سایت شما
تبادل لینک
ارتباط با ما
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
آمار وبسایت
تعداد کل بازدیدها :
1820639326
تلویزیون جای دغدغههای شخصی آدمها نیست
واضح آرشیو وب فارسی:تبیان: تلويزيون جاي دغدغههاي شخصي آدمها نيست
گفتگويي با کارگردان سريال "همچون سرو"؛بيژن بيرنگ: تلويزيون جاي دغدغههاي شخصي آدمها نيست در حيطه جنگ خيلي مسائل است که بايد گفت. بيشترين حرف هم اين است که بگوييم کساني که به جبهه رفتند خيلي از شما بچه‌هاي نسل امروز دور نيستند.ايران: يادآوري خاطرات سريال‌هايي چون «همسران» و «خانه سبز» و روي آنتن بودن سريال «همچون سرو» به کارگرداني بيژن بيرنگ بهانه‌اي شد براي گفت‌وگوي ما. بيژن بيرنگ معتقد است «همچون سرو» روايت شخصي اوست در سال1389 از جنگ نه روايت جنگ. آقاي بيرنگ به عنوان اولين سؤال مي‌خواهم بدانم که آيا مي‌خواستيد «همچون سرو» يادآور سريال‌هايي چون «همسران» و «خانه سبز» باشد؟ قصدي براي اين کار نبوده منتها هر کسي براي خودش سبک و سياقي دارد که خود به خود کارهايش به همان سمت مي‌رود. آن موضوعي که در اين کارها مشترک است نگاه مثبت به زندگي است حتي در جنگ. اين شايد نقطه مشترک اين کارها باشد که خود به خود مشابهت‌هايي هم مي‌آورد مثل شادي و غم را کنار هم ديدن. شما در چند سال اخير کم‌کارتر شده بوديد و اخيراً فقط برنامه «باز هم زندگي» را از شما ديده بوديم. چطور شد که براي برگشت دوباره، سريالي با مضمون «همچون سرو» را انتخاب کرديد؟
8 سال بود که کار نکرده بودم. 2 سال قبل «باز هم زندگي» را به دعوت سازمان صدا و سيما کار کردم.من موضوع جنگ را دوست داشتم کما اينکه در «خانه سبز» هم يکي از موفق‌ترين قسمت‌هايمان بخش جبهه و جنگ بود و در «سرزمين سبز» هم به اين مقوله پرداختيم. اين طرح مربوط به 10 سال قبل است و شايد به نوعي نشانگر اين باشد که بچه‌هايي که به جبهه رفتند همان‌هايي هستند که در جامعه آن روز حضور داشتند و اگر خداي ناکرده روزي چنين اتفاقي بيفتد همان بچه‌ها به جبهه مي‌روند و همين‌ها قرار است از مملکت ما دفاع کنند. چطور شد که به جنگ از منظر جديدي رسيديد؟ به نظرم ورود به مقوله جنگ در شرايط جامعه ما و نوع نگاه مردم در دهه اخير به رسانه برايم ريسک بزرگي بود. نسلي که الآن با آنها سر و کار داريم از جبهه و جنگ دور است. وارد اين حيطه شدن کار مشکلي بود ولي فکر مي‌کنم در حيطه جنگ خيلي مسائل است که بايد گفت. بيشترين حرف هم اين است که بگوييم کساني که به جبهه رفتند خيلي از شما بچه‌هاي نسل امروز دور نيستند. يکي از انتقاداتي که به «همچون سرو» وارد مي‌شود اين است که اتفاقات واقعي نيست. نظر شما چيست؟ ما تعهد داشتيم که واقعي نباشد و اول سريال مي‌گوييم که واقعي نيست بلکه حقيقي است. هميشه بين حقيقت و واقعيت فاصله است. حقيقت آن چيزي است که بايد باشد و واقعيت آن چيزي است که هست. بسياري از واقعيت‌هاي جنگ خيلي تلخ است. ولي نشان دادن آن فضايي که آدمها در آن زندگي مي‌کنند و آن چيزي که بايد باشند را نشان مي‌دهند، خيلي چيزها را تغيير مي‌دهد.
شما جزو آن دسته از کارگردان‌هايي هستيد که با اعضاي تيم رابطه خوبي داريد و انرژي خوبي به گروه مي‌دهيد. اين موضوع چقدر به روند مثبت کار خصوصاً در مورد بازيگران کمک مي‌کند؟ اين جنس کاري که ما داريم پيچيده و سخت است. ما توقع داريم بازيگرها و اعضاي گروه خلاقيت‌هايشان را بروز دهند. يک زماني سکانس خنده‌دار و شاد مي‌گيريم و بعد از آن يک سکانس کاملاً غمگين، نمي‌شود انرژي يک نفر را بگيريد بعد بگوييد برو جلوي دوربين و شاد باش. از «خانه سبز» و «همسران» تا «همچون سرو» هميشه احساس کردم که شما مي‌خواهيد در کارهايتان بگوييد «زندگي زيباست» درست است؟
زندگي خيلي زيباست. در «همچون سرو» هم هرچه جلوتر برويم فضاي زيبا بودن زندگي را بيشتر مي‌بينيم. همين که ما در لحظه‌اي حضور داريم و زندگي مي‌کنيم به نظرم زيباست. تفکر من و گروهي که با آن کار کردم اين است که تلويزيون جاي دغدغههاي شخصي آدمها نيست، تلويزيون بيننده وسيعي دارد و جاي اميد دادن است. ما حق نداريم مخاطبان را دچار يأس کنيم. تنظيم براي تبيان : مسعود عجمي
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: تبیان]
[مشاهده در: www.tebyan.net]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 232]
-
گوناگون
پربازدیدترینها