تبلیغات
تبلیغات متنی
آموزشگاه آرایشگری مردانه شفیع رسالت
دکتر علی پرند فوق تخصص جراحی پلاستیک
بهترین دکتر پروتز سینه در تهران
محبوبترینها
راهنمای انتخاب شرکت‌های معتبر باربری برای حمل مایعات در ایران
چگونه اینورتر های صنعتی را عیب یابی و تعمیر کنیم؟
جاهای دیدنی قشم در شب که نباید از دست بدهید
سیگنال سهام چیست؟ مزایا و معایب استفاده از سیگنال خرید و فروش سهم
کاغذ دیواری از کجا بخرم؟ راهنمای جامع خرید کاغذ دیواری با کیفیت و قیمت مناسب
بهترین ماساژورهای برقی برای دیسک کمر در بازار ایران
بهترین ماساژورهای برقی برای دیسک کمر در بازار ایران
آفریقای جنوبی چگونه کشوری است؟
بهترین فروشگاه اینترنتی خرید کتاب زبان آلمانی: پیک زبان
با این روش ساده، فروش خود را چند برابر کنید (تست‌شده و 100٪ عملی)
خصوصیات نگین و سنگ های قیمتی از نگاه اسلام
صفحه اول
آرشیو مطالب
ورود/عضویت
هواشناسی
قیمت طلا سکه و ارز
قیمت خودرو
مطالب در سایت شما
تبادل لینک
ارتباط با ما
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
آمار وبسایت
تعداد کل بازدیدها :
1867308509
- جوگیری با قارچ و پنیر اضافه!
واضح آرشیو وب فارسی:ایرنا: جوگیری با قارچ و پنیر اضافه! تهران- ایرنا- روزنامه «ابتکار» امروز -سه شنبه- در گزارشی به برخی رفتارهای خاص ایرانیان در زندگی اجتماعی توجه نشان داده و نوشته است: یادمان نرفته و نمی رود که با هر اتفاقی فورا حال مان دگرگون می شود و دچار هیجانات می شویم. همین چند وقت پیش پس از بازی ایران و آرژانتین، به به مان به آسمان رفت و کلی به خیابان ریختیم و پایکوبی کردیم و از خودمان شادمانی به نمایش گذاشتیم و هم پیمان شدیم که اگر تیم ملی ما هم ببازد باز هم به همین روال ادامه می دهیم و حامی آنها هستیم. اما به ناگهان، اتفاق جور دیگری رقم خورد و اینجا همه چیز در هم شد.
* جوگیری در اصطلاح عامیانه
ناسزاگویی ها از سر گرفته شد و حملات به صفحات مجازی بازیکنان تیم ملی ما صد چندان. به جرات می توان به دور و بر نگاهی انداخت و به خوبی فهمید که در یک مورد زبانزد همگان هستیم. آن هم به اصطلاح عامیانه کوچه و بازاری جوگیری است. گاهی از این همه هیجانات ناگهانی و به قول خودمانی ها، جوگیری دچار شوک می شویم. بعد از اینکه به خودمان می آییم می بینیم دسته گل هایی به آب داده ایم اما...
* رنگ و روی فحاشی
این جوگیری از کجا نشات می گیرد؟ جامعه شناسان بر این باور هستند که اکثر مردم، بیشتر جنبه منفی ماجرا را می بینند. به همین دلیل است که رنگ و روی فحاشی ها و بعد منفی هیجان زدگی یا جوگیری بیشتر نمود پیدا می کند البته از حق نباید گذشت که این واکنش ها کاملا طبیعی است. برخی اتفاقات مثل فوتبال، هیجان خاص خود را دارد. اما در اینکه ایرانیان در مقابل هر چیزی واکنش شدیدی از خود نشان می دهند، شکی نیست ولی این نکته در همین جا خالی است که اگر قرار باشد این واکنش ها وجود نداشته باشد، باید تمام اتفاقات هیجانی و مسابقات را از زندگی حذف کرد.
* آتشفشان گر گرفته
روانپزشکان به این موضوع باور دارند که هیجانات شدید قابل کنترل هستند. ثبات ندارند و مدیریت روی آنها هم کار ساده و آسانی نخواهد بود. هیجانات شدید قابل کنترل نیستند و ثبات ندارند که مدیریت روی آنها ساده و آسانی باشد. حتی اگر با دقت به اتفاقات پس از بازی نگاه کنید می توانید شاهد شکستن در و پنجره و شیشه مغازه ها و... باشید. این هیجانات غیر قابل اجتناب هستند. در یک لحظه مثل آتشفشان گر می گیرند و خود ما را غافلگیر می کنند و لحظه ای بعد به مانند کوه یخی سرد می شوند.
* رویاهای ذهن مان
موجی راه می افتد و بر سر آن به بحث و تبادل نظر می پردازیم. از آن بحث هایی که گاه به شوخی ودعوا هم کشیده می شود. از همان هایی که روی صورت یکدیگر خط و خش می اندازیم. مثلا مانند گفتگوهای هسته ای که بعد از این که برای خودمان رویاهایی از آنچه در ذهن مان بوده و هست ساختیم و به آن پرداختیم اما به یک باره بعد از اینکه به نتیجه مطلوب دست نیافتیم انگاری موجی از یاس و ناامیدی بین ما راه افتاد. قیمت ها را برای خودمان بالا و پایین کردیم و آسایش و رفاه را در ذهن خودمان رقم زدیم اما...
* موجی از گرد و غبار
گاهی وقت ها ردپایی از این جوگیری ها را در تاثیرات مثبت اطراف مان می تو انیم به خوبی حس کنیم. زمانی که گرد و غبار اهواز را چون کودکی به یک باره در آغوش گرفت، موجی از خبرها در فضاهای مجازی به راه افتاد. موجی که می توانست به عنوان هشداری برای مسئولان به حساب بیاید و به دنبال راه چاره باشند که این گرد و غبارها را که این روزها نام شیک تری با عنوان ریزگرد به خود اختصاص داده چطور از بین ببرند. عکس ها، خبرها، دلنوشته ها و... همه بهانه ای شد برای تنفسی دوباره در میان هوای ناپاک خوزستان.
* قومیت ها در میانه میدان جوگیری
اما گاهی این جوگیری ها، سرکی به قومیت های ما می زند. از شمال تا جنوب و از شرق تا غرب را در برمی گیرد. کاری که می کنیم، کپی کردن است و بس و بعد وقتی به خود می آییم، می بینیم که نباید این کار را می کردیم و پس از آن در رفع این اشتباه برمی آییم. بسیاری از اتفاقات مهم دیگر زندگی هم در همین میدان قرار می گیرند. میدانی که چیزی جز شوخی و بازی برای مان ندارند. نادیده اش می گیریم و سوژه خنده اش می کنیم. یک زمانی بی شوهری در میان جوک ها و لطیفه ها باب می شود. زمانی دیگر تفکیک جنسیتی مد روزهایش می شود و روز دیگر به «پ ن پ» ها و «الکی مثلن» ها می خندیم. غرض خوب یا بد بودنش نیست. غرض در موجی است که راه می افتد.
* مرده پرستی را دوست داریم
مرده پرست می شویم و بر سر و صورت خود می زنیم. نمونه بارزش را هم می توانیم در میان درگذشتگان اخیر به خوبی ببینیم. زمانی دوره مرتضی پاشایی بود. خواننده ای که بین همه مردم محبوبیت داشت. پیر و جوان دوستش داشتند و انصافا هم برای تشییع جنازه اش، سنگ تمام گذاشتند. تا سوم، هفتم و چهلم، پا به پا رفتند و... به ناگاه همه چیز رها شد و در هاله ای از فراموشی قرار گرفت. در این میان نکته ای که جالب توجه می نماید این است که همه آنهایی هم که در میان این مرده پرستی هم نوا با دیگران می شوند، خودشان به خارج گود می آیند و به آنهایی که داغدار و عزادار هستند می گویند واقعا چرا این کار را می کنید؟
* هیچ چیز سر جایش نیست
سوژه ای را در ذهن مان می پرورانیم. به آن بسط می دهیم. کمپین های مختلفی را ایجاد می کنیم. به فرهنگ های خود می خندیم. سر شوخی را با مسئولان سیاسی و اجتماعی کشور هم باز می کنیم. البته گاهی انتقاد به این شکل جواب مثبتی دارد ولی به شکلی کنترل شده و خالی از هر گونه اغراق. تفاوتهای جنسیتی را در لابلای این سوژه های خنده می گنجانیم و خودمان به خودمان می خندیم. البته بسیاری از جامعه شناسان اعتقاد دارند که هر آنچه به انسان احساس برتری بدهد، او را به خنده واخواهد داشت. در این راستا سعی بر این دارد که ناتوانی خود را با ساختن جوک به همه نشان دهد. و جالب تر از همه آن است که هر کسی بیشتر دست به این اقدام می زند، خودش بیشتر از همه سر به تاسف تکان می دهد و می گوید: «ببین، در چه مملکتی زندگی می کنیم. هیچ چیزش سر جایش نیست.»
منبع: ابتکار
اول**1368**
05/12/1393
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: ایرنا]
[مشاهده در: www.irna.ir]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 22]
-
گوناگون
پربازدیدترینها