واضح آرشیو وب فارسی:جوان آنلاین: توسعه سياسي «بر نظام» همچنان اولويت تجديدنظرطلبان
اختصاص 60 ميليارد توماني به فعاليت «NGO»از سوي دولت در لايحه بودجه سال 94 خبري است كه چند روزي است در فضاي رسانهها دست به دست ميگردد و واكنشهاي متفاوتي را به همراه داشته است.
نویسنده : سعيد همتي
اختصاص 60 ميليارد توماني به فعاليت «NGO»از سوي دولت در لايحه بودجه سال 94 خبري است كه چند روزي است در فضاي رسانهها دست به دست ميگردد و واكنشهاي متفاوتي را به همراه داشته است.
اصل موضوع از اين قرار است كه احمد اميرآبادي در گفتوگو با مهر، با انتقاد از اظهارات ابتكار رئيس سازمان محيطزيست در مورد عدمحمايت مجلس از سازمان متبوعش اظهار ميكند: كميسيون تلفيق تبصرهاي از لايحه بودجه را حذف كرد كه بر اساس آن دولت خواستار كمك ۶۰ ميليارد توماني به NGOهاي زيرمجموعه سازمان محيطزيست براي مبارزه با آلايندگي بود.
نماينده مردم قم ادامه ميدهد: محل مصرف اين بودجه براي سازمانهاي مردم نهاد بود كه احتمال انحراف اين بودجه به سمت سياسيكاريها ميرفت.
وي با بيان اينكه در مدت حضور ابتكار در دولت اصلاحات و دولت تدبير در سازمان محيطزيست خدمتي نديدهايم، افزود: بر اساس اين بند ۶۰ ميليارد تومان از عوارض شهرداريها و دهياريها كه خودشان مشكلات زياي دارند، برداشته ميشد و جهت مبارزه با آلايندگي به سازمانهاي مردم نهاد داده ميشد.
با تأييد سخنان اميرآبادي از سوي برخي از اعضاي كميسيون تلفيق اين نگراني به صورت ويژه در سطح جامعه بهوجود آمد كه نكند جريان موسوم به تجديدنظرطلبان كه توانسته برخي از سطوح مديريتي دولت يازدهم را در دست گرفته، بهجاي خدمت به مردم و تحقق شعارهاي دولت تدبير و اميد، رو به سوي پيادهسازي اهداف رهبران جماعت مدعي اصلاحات كرده و مشكلات و معضلات مردم را ناديده بگيرد. نكند اولويتهاي مردمي در لابهلاي مطالبات سياسي دوستان خانم ابتكار فراموش شده و برآوردن خواستههاي مردمي در حوزه اشتغال، كاهش تورم و بيكاري، رشد اقتصادي و رفع مشكل مسكن جاي خود را به اهداف حزبي و سياسي بدهد.
اين احساس نگراني و دلهره عمومي زماني رو به افزايش ميگذارد كه بدانيم ساير همفكران خانم ابتكار در درون و خارج از دولت به شدت سرگرم فعاليتهاي حزبي و سياسي براي كسب كرسيهاي مجلس دهم و خبرگان پنجم و دولت دوازدهم هستند. اگر اين را هم اضافه كنيم كه رهبران و شخصيتهاي وابسته به اين جريان در طول ماههاي اخير در مصاحبهها و گفتوگوها ضمن تأكيد بر لزوم پيروي جريان متبوعشان در انتخاباتهاي آتي از سامان دادن به تشكيلات خود در استانها و شهرستانهاي مختلف سخن به ميان آوردهاند هم نگراني ما سطحي خيرهكننده به خود ميگيرد.
آن هم در شرايطي كه طي 18 ماه اخير شخصيتهاي برجسته و رسانههاي منسوب به طيف تجديدنظرطلب از مشكلات اقتصادي و معيشتي مردم بسيار كمتر گفته و نوشتهاند و به جاي آن تمركز خود را روي تبيين مفاهيمي جهتدار نظير «مذاكره با امريكا»، «چگونگي فتح مجلس دهم و رياست جمهوري دوازدهم توسط همفكرانشان»، «ضرورتهاي فعاليتهاي مدني در داخل كشور»، «آزادي سران فتنهگر»، «آزادي احزاب منحله و انقلابستيز» و« تخريب نهادهاي برآمده از انقلاب مانند سپاه» را مورد توجه قرار دادهاند.
تمركز رسانهها و شخصيتهاي اين جريان روي مباحث مورد اشاره، سؤالات مهم ديگري را هم در اذهان عمومي ايجاد ميكند از جمله اينكه به راستي چرا مدعيان امروز راه امام(ره) در شرايطي كه مردم با مشكلات گسترده در زندگي روزمره دست و پنجه نرم ميكنند، سخن از موضوعات غيرضروري و دسته چندم به ميان ميآورند؟
مگر دولت يازدهم بر اساس شعارها و ايدههاي اقتصادي موفق به كسب جذب آراي مردم در آوردگاه انتخابات نشد، پس چرا امروز عدهاي سعي دارند مطالبات مردم را قلب كرده و تمركز دولت را با عمليات رسانهاي- تبليغي به سمت مسائلي دستچندم سوق دهند؟
به راستي هدف هواخواهان ليبراليسم در داخل از محصور شدن دولت در مسائل سياسي چيست؟
چگونه تجديدنظرطلبان با اين شگردهاي هدفمند ميتوانند از دولت كنوني براي خود سكوي پرش درست كنند؟
به راستي نكند دوران تلخ اصلاحات كه مطالبات مردمي جاي خود را به خواستههاي حزبي داده بود تكرار شود؛ آنجايي كه طي هشت سال حاكميت دولت اصلاحات هماره مطالبات گروهي نسبت به دغدغههاي اجتماعي در اولويت بوده و اين يكي از اصول نانوشته و نهادينه شده منسوبان به اين جريان قلمداد بود، به گونهاي كه طي اين هشت سال مفاهيمي برآمده از فرهنگ غربي، نظير«توسعه سياسي» و«آزادي بيان وانديشه»، در كنار «استحاله نظام» و «القاي حاكميت دوگانه» را اولويتهاي دولت خود تشخيص دادند و همه دغدغههاي مردم را به كناري زدند.
همانطور كه بارها اشاره شده چهرههاي نفوذي در دولت به كمك رسانههاي زنجيرهاي بر اساس يك طراحي هدفمند و هوشمندانه كه پدرخواندههايشان تدوين كردهاند تصميم دارند دولت يازدهم را كه با سردادن شعارهاي اقتصادي موفق به كسب آراي ملت شد به انحراف ببرند و از اين مسير اهداف ميانمدت و بلند مدت خود را عملياتي كنند. بر اساس آنچه گفته شد، حمايتهاي پرحجم و پردامنه امروز وابستگان به اين طيف از فعاليتهاي دولت يازدهم را نبايد با سادهانديشي و ساده لوحي تحليل كرد بلكه بايد اين حمايتهاي جهتدار را قطعهاي از يك پازل بزرگتر به نام «كسب قدرت رسمي» و سپس «استحاله نظام» به حساب آورد.
بنابراين بازي پيچيده پدرخواندههاي تجديدنظرطلب نه تنها هوشمندي دولتمردان يازدهم را براي «حركت بر مسير خواستههاي اصلي جامعه» و«پرهيز از سياست زده شدن دولت در وجوه مختلف» نشان ميدهد بلكه لزوم فاصله گرفتن رئيس دولت از برخي چهرههاي تراز اول اين جريان را هم گوشزد ميكند.
منبع : روزنامه جوان
تاریخ انتشار: ۰۳ اسفند ۱۳۹۳ - ۱۷:۴۲
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: جوان آنلاین]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 88]