محبوبترینها
سررسید تبلیغاتی 1404 چگونه می‌تواند برندینگ کسب‌وکارتان را تقویت کند؟
چگونه با ثبت آگهی رایگان در سایت های نیازمندیها، کسب و کارتان را به دیگران معرفی کنید؟
بهترین لوله برای لوله کشی آب ساختمان
دانلود آهنگ های برتر ایرانی و خارجی 2024
ماندگاری بیشتر محصولات باغ شما با این روش ساده!
بارش‌های سیل‌آسا در راه است! آیا خانه شما آماده است؟
بارش‌های سیل‌آسا در راه است! آیا خانه شما آماده است؟
قیمت انواع دستگاه تصفیه آب خانگی در ایران
نمایش جنگ دینامیت شو در تهران [از بیوگرافی میلاد صالح پور تا خرید بلیط]
9 روش جرم گیری ماشین لباسشویی سامسونگ برای از بین بردن بوی بد
ساندویچ پانل: بهترین گزینه برای ساخت و ساز سریع
صفحه اول
آرشیو مطالب
ورود/عضویت
هواشناسی
قیمت طلا سکه و ارز
قیمت خودرو
مطالب در سایت شما
تبادل لینک
ارتباط با ما
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
آمار وبسایت
تعداد کل بازدیدها :
1852857772
- سلطان آواز ایرانی و پیشگام مبارزه با استعمار/ حنجره ای که 108 سال دوام آورد
واضح آرشیو وب فارسی:ایرنا: سلطان آواز ایرانی و پیشگام مبارزه با استعمار/ حنجره ای که 108 سال دوام آورد پایگاه خبری وارش نیوز به مناسبت سوم اسفند چهل و سومین سال خاموشی ابوالحسن اقبال آذر ملقب به اقبال السلطان مطلبی را به قلم بهزاد مقوم انتشار داد.
وارش نیوز نوشت : اقبال پس از خواندن این شعر گریست و این عمل او که احساسات وطن پرستانه آذربایجانی ها را برانگیخت، به طبع برخی از حاضرین خوش نیامد به ناچار او به کمک عده ای از طرفدارانش مخفیانه مجلس را ترک کرد و در همان سال از ریاست شهرداری تبریز برکنار و به ریاست شعبه هنرهای ظریفه برگزیده شد.
آواز ایرانی با پیشینه درخشان و طلایی در تاریخ موسیقی ایران، همواره گویای فرهنگ، تمدن و تاریخ پرفراز و نشیب این سرزمین پهناور بوده و در این راه مردانی بزرگ رنج بسیاری کشیدند تا نام این هنر ایران زمین را برفراخور این ملت برکشند.
شایسته است از کسانی که در این راه زحمات طاقت فرسایی را متحمل شدند ودر راه اعتلای آواز ایرانی تاثیر گذار بودند از جمله "حسین طاهرزاده"، "رضاقلی میرزا ظلی"،"اقبال السلطان"،"ادیب خوانساری"،"محمودی خوانساری"،"تاج اصفهانی"، "سعادتمند قمی"،"محمود کریمی"،" عبدالله دوامی"،"محمدرضا شجریان" و "حسین قوامی" نام برده شود.
استاد "ابوالحسن اقبال آذر " ملقب به "اقبال السلطان" از جمله شخصیت های برجسته آواز سنتی ایران زمین است که در اعتلای موسیقی تلاش بسیار داشت.برخی آواز را به صدای زیبا اطلاق کرده اند که برای خوش کردن طبع و رساندن مفاهیم درونی به کار رود که معمولا بدون متر(خط میزان) استفاده می شود.
آواز به لحاظ جغرافیایی و بر اساس لهجه های گوناگون به مکتب های مختلف از قبیل مکتب "تبریز"، "اصفهان"، "تهران"و"مشهد" تقسیم بندی شده است.
اقبال آذر سر آمد سبک تبریز در سال 1242 شمسی در روستای الوند قزوین از پدر ومادری به نام "ملا موسی" و "عزت خانم" متولد شد.
ملا موسی از مجتهدان پارسا و دارای رساله بود که در الوند و روستاهای مجاور وحتی قزوین تعداد کثیری مقلد داشته و در مدرسۀ "حاجی ملا محمد صالح برغانی" به تدریس اشتغال داشت.
ابوالحسن در کودکی پدرش را از دست داد و مجبور شد برای امرار معاش در مسجد الوند به نوحه خوانی بپردازد.
طبیعت زیبا و دلپذیر روستای الوند و زمزمه پرندگان تاثیر به سزایی برجان او گذاشت به طوری که همه روزه به تمرین آواز می پرداخت.
بیش از 10 سال نداشت که به در خواست "میرزا حسن ثقفی" به قزوین رفت تا با تعزیه او همکاری کند.
اقامت او در خانه میرزا حسن ثقفی موقعیت مناسبی به وجود آورد تا تحت تعلیم او و فرزندش "میرزا هدایت الله"(ناظم التکاء) فرا گیرد و به وسیلۀ تلاوت قرآن و خواندن بوستان و گلستان سعدی به اندوخته های خود بیافزاید.
ابوالحسن پس از چند ماه شبیه خوانی در تعزیه، مورد توجه اهالی قزوین قرار گرفت و از شهرت و محبوبیت ویژه ای برخوردار شد.
خانه اقبال السلطان در تالش
وی در یادداشت هایش می نویسد: "از کودکی به خواندن علاقه مند بودم و از پرندگان تقلید می کردم، در زیر درختان آواز سر می دادم و پرندگان را به وجد می آوردم. در 15 سالگی صدایم تغییر یافت و به دلیل افت کیفیت تقریبا دو سال غیر قابل استفاده ماند. من که عاشق خواندن بودم دراین مدت ضمن توسل به خداوند، با ممارست فراوان، از گیاهان دارویی استفاده می کردم تا این که به تدریج صدایم قابل استفاده شد.
میرزا حسن ثقفی به منظور شناخت ابوالحسن با دستگاه های موسیقی ایرانی وی را نزد استاد"حاج ملا کریم جناب" برد.استاد نیز با پی بردن به استعداد این نوجوان، به تعلیم صدای او پرداخت.
وی که محیط قزوین را برای جولان دادن خود تنگ می دید به فکر محیط مناسب تر برای عرصه هنر بی نظیرش افتاد و به همین منظور در اردیبهشت سال 1277، چند روز پیش از فرا رسیدن ماه محرم همراه دسته میرزا حسن ثقفی به تبریز رفت.
این هیات همه ساله در این ایام از سوی دربار والایتعهدی تبریز دعوت می شدند که در تکایای دولتی آذربایجان به شبیه خوانی بپردازند.
این گروه بعد از رسیدن به تبریز، وارد عمارت عالی قاپو این شهر شدند و سپس مراسم تعزیه خوانی با تشریفات فراوانی به رهبری میرزا حسن ثقفی و فرزندش به مدت 10 روز در تکیه دولتی آذربایجان با حضور محمد علی میرزا ولیعهد، برپا می گردید.
ابوالحسن در این مراسم چنان خوش درخشید که تحسین همگان را برانگیخت و قرار شد به عنوان پیشخدمت مخصوص، در دربار ولایتعهدی بماند.
در این ایام محمد میرزا که با ستمگری و بی رحمی تمام برمردم آذربایجان حکومت می کرد، برای پرده پوشی به اعمال خلاف خویش همه ساله در ماه های محرم و صفر تکیه برپا می کرد و شب های عاشورا پای برهنه در کوچه ها به راه می افتد و به چهل مسجد شمع می برد.
در این ایام براثر بی عدالتی های اجتماعی وخشونت طاقت فرسای حکومت قاجار، پیمانۀ صبر مردم لبریز و جنبش مشروطه خواهی در ایران برپا شد و سرانجام براثر پافشاری آزادی خواهی، مظفرالدین شاه به ناچار تقاضای مشروطه طلبان را پذیرفت و در 13 مرداد 1285 فرمان مشروطیت صادر شد.
هنگامی که مظفرالدین شاه به بستر بیماری افتاد و محمدعلی شاه را به تهران فرا خواند، وی ابوالحسن را باخود به تهران آورد و در میان مردم پایتخت به عنوان پیشخدمت و آوازه خوان شناخته شد.
وی پس از چندی به تبریز باز گشت و ضمن پیوستن به آزادی خواهان، در کنار "میرزا علی ثقفه الاسلام"ویارانش خدمات ارزنده ای برای مشروطیت انجام داد.
اقبال آذر در سال 1292 به اتفاق "درویش خان"، "باقر خان رامشگر"، " سید حسن طاهر زاده" و"عبدالله دوامی" برای پر کردن گرامافون راهی تفلیس شد.
اقبال آذر پس از ورود به تفلیس به دیدن "سید شویتسکی"خواننده مشهور آن کشور رفت. سید نیز با تهیه لباس فراک برای اعضای گروه آنان را به صحنه راهنمایی کرد. اقبال در این کنسرت قطعاتی را در "بیات شیراز" و"راست" اجرا کرد و بینندگان را به حیرت فرو برد.
"وانوساراجاشویلی" بنیان گذار اپرای گرجستان نیز ضمن شرکت در کنسرت اقبال آذر، اورا یکی ازخوانندگان متبحر مشرق زمین دانست.
همچنین کنسرت "علی اکبر شهنازی"، "حسین سنجری"، "حسین استوار" با صدای اقبال السلطان در سال 1310 در تبریز از جمله برنامه هایی بود که با استقبال مردم روبه رو شد و در افزایش محبوبیت وشهرت این خواننده تاثیر فراوان داشت.
اقبال آذر در سال 1321 به ریاست کارگزینی تبریز و پس از دو ماه به کفالت شهرداری همان شهر منصوب شد.
در سال 1324 مهمانی با شکوهی باشرکت اقبال آذر و سایر بزرگان آذربایجان و جیره خواران سفارت شوروی برگزار شد که با اصرار زیاد از اقبال خواستند بخواند. وی نیز این شعر "ابوالقاسم عارف قزوینی"را خواند:
لباس مرگ بر اندام عالمی زیباست چه شد که کوته وزشت این قبا برقامت ماست
چه شد که مجلس شوری نمی کند معلوم که خانه خانه غیر است یا که خانه ماست؟
اقبال پس از خواندن این شعر گریست و این عمل او که احساسات وطن پرستانه آذربایجانی ها را برانگیخت، به طبع برخی از حاضرین خوش نیامد به ناچار او به کمک عده ای از طرفدارانش مخفیانه مجلس را ترک کرد و در همان سال از ریاست شهرداری تبریز برکنار و به ریاست شعبه هنرهای ظریفه برگزیده شد.
"سید جواد حسینی" در کتاب "با زمزمه هزاردستان "می نویسد: از میان هنرمندان تعدادی به لحاظ سیاسی، اجتماعی و فرهنگی تاثیر گذار بودند که اقبل السلطان یکی از آنان است.
چهره استثنایی و تکرار نشدنی او موجب شد تا ازسوی صاحب نظران، "سلطان آواز" لقب گیرد.
اقبال آذر در اواخر دوره قاجار که عنوان خواننده ویژه دربار محمد شاه قاجار را با خود داشت، در میان خوانندگان مقام، از جایگاه رفیعی برخوردار بود به طوری که کسی مانند اوقدرت بیان گوشه های مختلف آواز را نداشت به همین دلیل ضبط صدای او بر روی صفحه گرامافون از واقع بسیار مهم هنری محسوب می شود.
به عقیدۀ صاحب نظران اقبال سرآمد خوانندگان قرن ماست وشناخت او و آثارش می تواند مارا با شکوه وعظمت موسیقی کهن ایران آشنا کند.
استاد اقبال السلطان علاوه بر صدای بی نظیر، روایتی سنجیده وصحیح از ردیف آوازی را برای ما به یادگار گذاشت که تدوین ردیف او می تواند به عنوان یک مرجع ارزشمند به رشد و کمال آواز ایرانی کمک کند و به اعتبار آن بیافزاید.
امتیاز ردیف آوازی اقبال آذر بر سایر ردیف ها آوازی، در دانش بالای او از موسیقی و احاطه کامل به ردیف آوازی در طول بیش از 80 سال زندگی هنری، قدرت اجرای بالا و وجود ویژگی بارز آواز ایرانی است. مسلما درک دقایق آواز اقبال برای مردم عادی که مهارت این کار را ندارند امکان پذیر نیست و تنها خواص می توانند پی به ظرافت کار او ببرند.
از آثار این استاد می توان به اجرای "ابوعطا"،"حجاز"،"بیات ترک"،"بیات کرد"،"مثنوی ترک "،"شهناز شور"، "تصنیف افشاری"، "همایون"، "شوشتری"، "بیات اصفهان"،"دلکش ماهور"،"راک ماهور"،"عراق ماهور"،"تصنیف ماهور"،"نوا"، "چهارگاه"،"سه گاه" و غیره اشاره کرد.
استاد اقبال الساطان در سوم اسفند 1350در یکصد و هشت سالگی چشم از جهان فرود بست.ک/1
6097
03/12/1393
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: ایرنا]
[مشاهده در: www.irna.ir]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 39]
-
فرهنگ و هنر
پربازدیدترینها