واضح آرشیو وب فارسی:ایرنا: گزارشی از یک زندگی در محدوده بافت تاریخی دهدشت پایگاه خبری "خبرنما": بیش از 45 زمستان استخوان سوز را در کنار یک اجاق گاز قدیمی سپری کرده اند و بیش از 45 تابستان طاقت فرسا را در کنار لانه مارها و عقرب ها!
وضعیت زندگی برای ساکنان خانه های مسکونی که در محوطه بافت تاریخی دهدشت (بلاد شاپور) قرار گرفته اند، تأسف بار و نگران کننده است.
بافت تاریخی شهر دهدشت (مرکز بلادشاپور) با شماره 3/1689 در سال 1364 در فهرست آثار ملی ایران به ثبت رسیده است و یکی از بزرگترین یادمان های تاریخی متعلق به دوره صفویه می باشد که وجود بیش از دوهزارخانه، مسجد، حمام ، کاروانسرا و بازار بزرگ در این بافت تاریخی نشان از قدمت بالای این بافت دارد.
این بافت در گذشته دور با 45 هکتار وسعت یکی از بزرگترین بافت های تاریخی کشور به شمار می آمد اما متأسفانه در چند سال اخیر به علت هجوم ساخت و سازهای جدید و استفاده از مصالح غیر مجاز در این گونه ساخت و سازها ، تنها 35 هکتار از این بافت تاریخی باقی مانده است . و بر طبق آمارهای ارائه شده، نمایندگی میراث فرهنگی کهگیلویه تاکنون بیش از 60 درصد زمین های اطراف این بافت را خریداری کرده است.
راه خدا یکی از ساکنان این بافت، ما را به خانه اش در کنار مسجد تاریخی مورک دعوت می کند. دیوارهای قدیمی خانه با شکاف های بسیار عمیقش در نگاه اول توجه ما و اعضای گروه را به خود جلب می کند. عکاس گروه از شکاف های دیوار و سقف خانه عکس می گیرد.
از راه خدا می پرسم : چند سال است که در اینجا زندگی می کنید؟ نمی ترسید که این خانه با این وضعیتش ریزش کند؟
با لبخند تلخی جواب می دهد: بیش از 4 دهه است که در اینجا سکونت داریم. و به خاطر قرار گرفتن خانه هایمان در محدوه این بافت تاریخی ، میراث فرهنگی اجازه بازسازی را به ما نمی دهد. و می گوید در صورت بازسازی نیز فقط می توانید از گچ و سنگ در ساخت خانه به عنوان مصالح استفاده کنید.
دست های چروکیده بانوی خانه حکایت از نبودن گاز برای گرم کردن آب در خانه دارد. راه خدا قبل از اینکه چیزی بپرسم ، پیش دستی می کند و می گوید: در محدوه بافت تاریخی امکان گاز کشی وجود ندارد و نصب علمک گاز غیر قانونی است. چرا که ممکن است به بافت آسیب برساند. و ما هم مجبوریم همه پاییز و زمستان با گرم گردن آب بر روی علاءالدین یا بخاری نفتی یا وصل کردن آبگرم کن به کپسول گاز، بچه ها را حمام کنیم. و همینطور برای شستن لباس ها و ظرف و ظروف هم مجبوریم آب گرم کنیم.
و رو به خانه های دیگر در آن محدوده ادامه میدهد : این وضعیت حدود 50 خانوار عمدتاً پرجمعیت در این محدوده هست که سالهای سال است با این مشکلات دست و پنجه نرم می کنند. فصول سرد سال این مشکلات بیشتر می شود. خصوصاً برای خانواده هایی که بچه مدرسه ای دارند.
برادر راه خدا از اتاق بیرون می آید و عکاس گروه برای گرفتن عکس به داخل اتاق می رود. از راه خدا می پرسم چرا اینجا را نمی فروشید تا با پولش جای دیگری، خانه ای خریداری یا اجاره نمایید؟
او می گوید میراث فرهنگی اجازه فروش را به هیچ شخصی یا اداره ای به غیر از خود میراث نمی دهد. ما هم تاکنون نامه نگاری های زیادی با میراث جهت خرید خانه هایمان داشته ایم. اما میراث میگوید به دلیل کمبود اعتبار و نداشتن بودجه لازم امکان خریداری خانه های شما فعلاً وجود ندارد. و ما خودمان هم که استطاعت مالی نداریم تا برویم جای دیگری منزلی خریداری یا اجاره نماییم.
برادر راه خدا می گوید تا الان چند بار از شبکه دنا به اینجا آمدند و گزارش و عکس تهیه کردند که از آن شبکه هم پخش شد. اما متاسفانه تاکنون نتیجه ای حاصل نشد. چون مشکل اصلی همان کمبود اعتبارات میراث فرهنگی برای خریداری خانه های ماست.
راه خدا صحبت برادرش را قطع می کند و می گوید : وضعیت ما را که می بینید. ما میخواهیم میراث فرهنگی خانه هایمان را خریداری کند و انتظار داریم سازمان میراث فرهنگی استانمان برای تأمین اعتبار این کار از هیچ کوششی مضایقه نکند.
کودک خانه تازه از مدرسه آمده است .در حیاط با ما دست می دهد و از عکاس گروه می خواهد چند عکس یادگاری ازش بگیرد. از او می پرسم: بزرگترین آرزویت چیست؟ می گوید اینکه بتوانم با آب گرم در حمام خانه مان یک دل سیر حمام کنم!
گزارش: صادق دوپیکر
عکس: جواد جهانبخش
6110
03/12/1393
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: ایرنا]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 13]