تبلیغات
تبلیغات متنی
محبوبترینها
بارش‌های سیل‌آسا در راه است! آیا خانه شما آماده است؟
بارش‌های سیل‌آسا در راه است! آیا خانه شما آماده است؟
قیمت انواع دستگاه تصفیه آب خانگی در ایران
نمایش جنگ دینامیت شو در تهران [از بیوگرافی میلاد صالح پور تا خرید بلیط]
9 روش جرم گیری ماشین لباسشویی سامسونگ برای از بین بردن بوی بد
ساندویچ پانل: بهترین گزینه برای ساخت و ساز سریع
خرید بیمه، استعلام و مقایسه انواع بیمه درمان ✅?
پروازهای مشهد به دبی چه زمانی ارزان می‌شوند؟
تجربه غذاهای فرانسوی در قلب پاریس بهترین رستوران‌ها و کافه‌ها
دلایل زنگ زدن فلزات و روش های جلوگیری از آن
خرید بلیط چارتر هواپیمایی ماهان _ ماهان گشت
صفحه اول
آرشیو مطالب
ورود/عضویت
هواشناسی
قیمت طلا سکه و ارز
قیمت خودرو
مطالب در سایت شما
تبادل لینک
ارتباط با ما
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
آمار وبسایت
تعداد کل بازدیدها :
1835188677
جای خوشحالی‌ست که ما هنوز بی‌عاطفه نشده‌ایم!
واضح آرشیو وب فارسی:جام جم آنلاین:
جای خوشحالی‌ست که ما هنوز بی‌عاطفه نشده‌ایم!
جام جم سرا: شده در مقابل دعوای دو نفر در خیابان سکوت کرده باشید و عبور؟ شده در مقابل جیغ کشیدن زنی که زورگیران کیف او را قاپیده‌اند، عکس‌العملی از خود نشان نداده باشید؟ شده در مقابل دیدگانتان، شیشه ماشینی را بشکنند و اموالی را به سرقت ببرند و فقط شما پوزخندی خشک و خالی تحویل داده باشید؟
همه این انفعال فقط از ترس و زور بازوی خشونت‌طلبان است یا که موضوع چیز دیگری نیز می‌تواند باشد؟ چگونه است که ما در فکر و خاطر و خیال خود در مواقعی داوطلب کمک و انجام کاری می‌شویم، اما در عالم وافع، وانهاده‌تر از همیشه خود هستیم؟ امروز می‌خواهم ارجاعتان بدهم به یک مدل!
بازی معمای داوطلب، وضعیتی را مدل می‌کند که در آن هریک از N بازیکن با تصمیم‌گیری درباره اینکه یک قربانی کوچک بدهند که از آن همگی سود ببرند یا سواری رایگان بگیرند، مواجهند. به عنوان مثال، سناریویی را در نظر بگیرید که برق یک همسایه‌ای بکل رفته است. تمامی ساکنان می‌دانند که شرکت برق مشکل را برطرف خواهد کرد تا زمانی که حداقل یک نفر با آنها تماس بگیرد و آنها را مطلع سازد که در این صورت برای آن فرد هزینه‌ای را در بر خواهد داشت.
اگر هیچ کس داوطلب نشود، بدترین نتیجه ممکن برای تمامی شرکت‌کنندگان به‌دست می‌آید. اگر یک نفر تصمیم بگیرد که داوطلب شود، بقیه افراد از اینکه هیچ کاری نکرده‌اند سود می‌برند.
یک کالای عمومی تولید می‌شود تنها اگر حداقل یک شخص داوطلب شود تا یک هزینه قراردادی را بپردازد. در این بازی، تماشاگران به طور مستقل در این امر که آیا خودشان را برای سود گروه قربانی کنند یا نه تصمیم می‌گیرند. به دلیل اینکه داوطلب هیچ سودی نمی‌برد، انگیزه بیشتری برای سواری رایگان گرفتن وجود دارد تا قربانی شدن برای گروه. اگر هیچ‌کسی داوطلب نشود، همه می‌بازند.
پدیده‌های اجتماعی اثر تماشاگر و توزیع مسئولیت بشدت با معمای داوطلب در ارتباطند.
مانگو (موش خرمای آفریقایی) معمای داوطلب را در طبیعت به نمایش درمی‌آورد. یک مانگو بیشتر به‌عنوان نگهبان عمل می‌کند و بقیه به‌دنبال غذا می‌گردند. اگر یک درنده نزدیک شود، مانگوی نگهبان، برای هشدار فریاد می‌زند تا بقیه بتوانند برای امنیت پنهان شوند. با این حال، نوعدوستی این مانگو، او را در خطر دید درنده قرار می‌دهد.
داستان قتل کیتی جنوز اغلب به عنوان یک مثال کلاسیک از معمای داوطلب به کار می‌رود. کاترین (کیتی) جنوز، زنی بود که در مارس ۱۹۶۴ در نزدیکی خانه خود در شهر نیویورک به‌طرز بی‌رحمانه‌ای کشته شد. ٣٨نفر شاهد قتل او بودند، اما با این که او نزدیک به نیم‌ساعت در خیابان فریاد می‌زد، هیچ‌کس به طور جدی به کمک او نشتافت.
بسیاری آن را به بی‌عاطفه شدن شهروندان شهرهای بزرگ نسبت دادند. بی‌تفاوتی به همسایگان و مشکلات آنها یک بازتاب (رفتار) شرطی‌شده زندگی در نیویورک و دیگر شهرهای بزرگ است.
روزنامه‌نگاران، روانپزشکان، جامعه‌شناسان و بسیاری دیگر درصدد توضیح این بی‌عملی شاهدان برآمدند. بخصوص روانشناسان اجتماعی تلاش کردند تا شرایطی را که تحت آن یک تماشاچی به شخص گرفتار کمک می‌رساند، فهم کنند. خیلی زود آزمایش‌ها نشان داد که برخلاف تئوری‌های محبوب، مردم شهرهای بزرگ نسبت به درد و رنج همنوعان‌شان بی‌تفاوت نیستند. آزمایش‌ها نشان می‌داد که هرگاه تنها یک‌نفر شاهد رنج و محنت دیگری باشد، احتمال کمک بسیار بالا خواهد بود؛ با افزایش تعداد شاهدان اما، نه‌تنها از احتمال آن‌که یک فرد معین (از پیش نشانه‌گذاری‌شده برای محقق) پیشنهاد کمک بدهد، کاسته می‌شود، بلکه حتی از احتمال آن‌که حداقل یک‌نفر پیشنهاد کمک بدهد کاسته می‌شود.
روانشناسان اجتماعی سه عامل را در توضیح این یافته‌های تجربی مهم می‌دانند:
توزیع مسئولیت: هرچه جمع بزرگتر باشد، از بار روانی و هزینه کمک نکردن کاسته می‌شود. بازدارندگی تماشاچیان: هرچه جمع بزرگتر باشد، شرم و خجالت فرد یاری‌رسان از اینکه کمکش مناسب نباشد، بیشتر می‌شود.
تأثیر اجتماع: انسان‌ها، مقتضی‌بودن کمک خود را از رفتار دیگر افراد گروه استنباط می‌کنند. در جمع‌های بزرگ، عدم‌مداخله هر فرد، به دیگران این علامت را می‌دهد که احتمال آن‌که این مداخله مناسب باشد کم است.
می‌بینید چه می‌شود که ما این گونه می‌شویم؟ کدام‌یک از سه عامل بالا، عامل بی‌عملی ما شده‌اند؟ کدام‌یک را باید اصلاح کرد؟ کدام‌یک؟
البته این مدل یک نتیجه خوب برای ما دارد! و آن این است که خوشحال باشیم؛ ما هنوز بی‌عاطفه نشده‌ایم.(سعید اصغرزاده/شهروند) *انتشار مطالب خبری و تحلیلی رسانه‌های داخلی و خارجی در «جام جم سرا» لزوماً به معنای تایید یا رد محتوای آن نیست و صرفاً به قصد اطلاع کاربران بازنشر می‌شود. 87
سه شنبه 28 بهمن 1393 08:22
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: جام جم آنلاین]
[مشاهده در: www.jamejamonline.ir]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 94]
-
گوناگون
پربازدیدترینها