محبوبترینها
چگونه با ثبت آگهی رایگان در سایت های نیازمندیها، کسب و کارتان را به دیگران معرفی کنید؟
بهترین لوله برای لوله کشی آب ساختمان
دانلود آهنگ های برتر ایرانی و خارجی 2024
ماندگاری بیشتر محصولات باغ شما با این روش ساده!
بارش‌های سیل‌آسا در راه است! آیا خانه شما آماده است؟
بارش‌های سیل‌آسا در راه است! آیا خانه شما آماده است؟
قیمت انواع دستگاه تصفیه آب خانگی در ایران
نمایش جنگ دینامیت شو در تهران [از بیوگرافی میلاد صالح پور تا خرید بلیط]
9 روش جرم گیری ماشین لباسشویی سامسونگ برای از بین بردن بوی بد
ساندویچ پانل: بهترین گزینه برای ساخت و ساز سریع
خرید بیمه، استعلام و مقایسه انواع بیمه درمان ✅?
صفحه اول
آرشیو مطالب
ورود/عضویت
هواشناسی
قیمت طلا سکه و ارز
قیمت خودرو
مطالب در سایت شما
تبادل لینک
ارتباط با ما
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
آمار وبسایت
تعداد کل بازدیدها :
1843333497
برای اصلاح‌طلبان ضربه به احمدی‌نژاد مهم‌تر از زندان رفتن رحیمی است |اخبار ایران و جهان
واضح آرشیو وب فارسی:تابناک: برای اصلاح‌طلبان ضربه به احمدی‌نژاد مهم‌تر از زندان رفتن رحیمی است
در سکوت روزنامه‌های اصولگرا، اصلاح‌طلبان به زندان رفتن «معاون اول احمدی‌نژاد» را در صفحه اول خود پوشش داده‌اند. روابط با چین با توجه به سفر وزیر خارجه این کشور به ایران بعد از هشت سال، تاکید روزنامه‌های اصولگرا بر تاثیر مثبت تحولات منطقه‌ای بر پرونده هسته‌ای و تصویب کلیات بودجه در مجلس دیگر مطالب مهم روزنامه‌های دوشنبه هستند.
کد خبر: ۴۷۵۸۱۶
تاریخ انتشار: ۲۷ بهمن ۱۳۹۳ - ۱۰:۰۰ - 16 February 2015
در سکوت روزنامه‌های اصولگرا، اصلاح‌طلبان به زندان رفتن «معاون اول احمدی‌نژاد» را در صفحه اول خود پوشش داده‌اند. روابط با چین با توجه به سفر وزیر خارجه این کشور به ایران بعد از هشت سال، تاکید روزنامه‌های اصولگرا بر تاثیر مثبت تحولات منطقه‌ای بر پرونده هسته‌ای و تصویب کلیات بودجه در مجلس دیگر مطالب مهم روزنامه‌های دوشنبه هستند.
برای اصلاح‌طلبان ضربه به احمدی‌نژاد مهم‌تر از زندان رفتن رحیمی است عصر روز یکشنبه، اوین، رحیمی را تحويل گرفت. آن گونه که روزنامه قانون به نقل از پایگاه اطلاع رسانی دادسرای عمومی و انقلاب تهران نوشته: با توجه به قطعیت حکم محکومیت محمدرضا رحیمی معاون اول سابق رئیس جمهور دایر بر تحمل ۵ سال حبس، سرپرست اجرای احکام دادسرای کارکنان دولت دستور اجرای حکم حبس را از طریق نیروی انتظامی صادر کرد. بر این اساس مأموران پلیس در تاریخ 26/۱۱/93 با حضور در محل سکونت محکوم‌علیه وی را فراخوانده و پس از تفهیم موضوع اجرای حکم، نامبرده جهت تحمل حبس به زندان اوین معرفی شد. محمدرضا رحیمی با رای شعبه ۱۱ دیوان عالی کشور به پنج سال و ۹۱ روز حبس و پرداخت دو‌میلیارد و ۸۵۰ میلیون تومان رد مال و یک میلیارد تومان جزای نقدی محکوم شد. این خبر با سکوت تقریبا کامل روزنامه‌های اصولگرا همراه شده است که به ندرت این مساله را در صفحه اول خود پوشش داده‌اند. در مقابل روزنامه‌های اصلاح‌طلب مهم‌ترین مساله را این می‌دانند که معاون اول احمدی‌نژاد به زندان رفته است و این بر آینده سیاسی شخص احمدی‌نژاد تاثیر دارد. روزنامه جمهوری اسلامی برای این خبر، تیتر « محمد رضا رحیمی، معاون اول دولت احمدی نژاد به اوین رفت»، شرق تیتر «معاون احمدی‌نژاد بازداشت شد؛ «م. ر به اوین رفت»»، اعتماد عنوان « رحيمي به اوين رفت؛ ماموران اجراي احكام با حضور در خانه معاون اول احمدي‌نژاد وي را براي يك حبس پنج ساله به زندان بردند»، ابتکار تیتر « همسايگي احمدي نژادي‌ها در«اوين»» و روزنامه دولتی ایران تیتر « معاون اول احمدی نژاد روانه «اوین» شد» را برای این خبر انتخاب کرده‌اند. اعتماد در این میان همان خط تحلیلی را در پیش گرفته است که بعد از نامه رحیمی به احمدی‌نژاد بر آن اصرار داشت. این روزنامه در گزارش خود در باره زندانی شدن رحیمی نوشته: آخرين خاكريز خط قرمز دولت احمدي نژاد فرو ريخت. دوران حبس محمدرضا رحيمي شروع شد: دوراني كه اصولابايد پنج سال و ٩١ روز ديگر تمام شود، اگر در ميانه راه تخفيفي در كار نباشد. بيانيه ديروز دادسراي عمومي و انقلاب تهران پايان فاز اول داستان رحيمي بود. پايگاه اطلاع رساني دادسراي عمومي و انقلاب تهران نوشت: «با توجه به قطعيت حكم محكوميت محمدرضا رحيمي، معاون اول سابق رييس جمهور داير بر تحمل پنج سال حبس، سرپرست اجراي احكام دادسراي كاركنان دولت دستور اجراي حكم حبس را از طريق نيروي انتظامي صادر نمود. بر اين اساس ماموران پليس در تاريخ ٢٦/١١/٩٣ با حضور در محل سكونت محكوم عليه وي را فراخوانده و پس از تفهيم موضوع اجراي حكم، نامبرده جهت تحمل حبس به زندان اوين معرفي شد.» فاز بعدي داستان محكوميت رحيمي اما جاي ديگري شروع شده است: در اردوگاه احمدي نژاد و ميان نزديكان ديروز او: اردوگاهي كه با فروريختن خط قرمز احمدي نژاد به هم ريخت. هنوز پرونده هاي در دست بررسي نزديكان او ليستي بلندبالادارد. تا اينجاي كار سعيد مرتضوي در نوبت بعدي است. هنوز نه احمدي نژاد با او مرزبندي كرده و نه او با احمدي نژاد. رحيمي هم تا روز قبل از صدور حكمش همين وضعيت را داشت. تا قبل از آن هنوز احمدي نژادي ها او را از خودشان مي دانستند. شايد باور نداشتند به اين زودي چنين حكمي به دست معاون اول دولت دهم داده شود. شايد هنوز اميد داشتند كه بشود كاري كرد، اما نشد. حكم رحيمي كه از راه رسيد پشتش نامه انكار احمدي نژاد منتشر شد. رييس دولت دهم حتي مهلت نداد كه جوهر امضاي حكم معاون اولش خشك شود. در چشم بر هم زدني همه چيز را انكار كرد: همه ايستادن هاي چهار ساله اش پشت سر رحيمي را. همه خط و نشان كشيدن هايش براي بررسي پرونده فساد بيمه ايران را. رحيمي هم البته نامه رييس اسبق را بي جواب نگذاشت. گلايه بلندبالاي رحيمي خيلي چيزها را مشخص كرد. مهم ترينش اينكه اردوگاه ياران احمدي نژاد چيزي جز خانه اي بر آب نبوده است. بعيد هم نيست خيمه احمدي نژاد بر سر ديگر يارانش از جنس همين خيمه اي باشد كه بر سر رحيمي برافراشته بود: خيمه اي رفيع اما سست. رحيمي خودش هم فكر نمي كرد كه روزي مثل ديروز اينگونه سرنوشتي پيدا كند. تا همين شهريور بود كه هنوز خود را «معاون اول نظام» مي دانست. آن زماني كه در پاسخ به قوه قضاييه مي گفت: «بنده ٣٤ سال سابقه خدمت در جمهوري اسلامي ايران را دارم: بنابراين نبايد اينقدر ساده به موضوع نگاه كرد.» خودش و وكليش ماه ها تاكيد كردند كه انتظاري جز برائت ندارند. دادگاه اما او را در قدم اول به ۱۵ سال حبس، پرداخت دو ميليارد و ۸۵۰ ميليون تومان رد مال و يك ميليارد تومان جزاي نقدي محكوم كرد. با اعتراض وي پرونده به ديوان عالي كشور رفت كه ديوان ضمن تاييد محكوميت او، مجازات حبس وي را به پنج سال و ۹۱ روز كاهش داد و مجازات نقدي وي را عينا تاييد كرد. مجازات اصلي رحيمي اما تعداد روزهاي زندان او و ميزان جريمه نقدي اش نيست. شايد راهي كه او ظرف ١٨ ماه گذشته از پاستور تا اوين طي كرد خودش بسيار سخت تر و سنگين تر از ماندن در مقصد اين مسير باشد. وكيل محمدرضا رحيمي گفت: درخواست اعاده دادرسي، مانع از اجراي حكم نيست. محمدرضا نادري در گفت وگو با ايلنا، با اشاره به انتقال رحيمي به زندان اوين گفت: تا حدود ٤-٣ بعدازظهر با موكلم تماس داشتم كه تا آن موقع خبري نبود، اما بعد از اين ساعات، گويا بازداشت و انتقال رحيمي به زندان اوين پيش آمده است. نادري افزود: قاعدتا موكلم براي تحمل پنج سال زندان به اوين منتقل شده و طبيعتا اگر اعاده دادرسي پذيرفته شود، رحيمي از زندان خارج مي شود. وي در پاسخ به اين سوال كه با توجه به درخواست اعاده دادرسي، باز هم بايد انتقال به زندان اتفاق مي افتاد، گفت: درخواست اعاده دادرسي، مانع از اجراي حكم نيست. نادري افزود: اعاده دادرسي هنوز پذيرفته نشده است و در مرحله بررسي قرار دارد.
اصرار بر استفاده از موقعیت منطقه‌ای ایران برای تاثیرگذاری بر مذاکرات هسته‌ای امروز هم روزنامه‌های اصولگرایی چون کیهان، وطن امروز و جوان نقش منطقه‌ای ایران را در کانون توجه خود قرار داده‌اند. محمد ایمانی در شروع یادداشت روز کیهان با عنوان «این نصاب نرمش قهرمانانه است» نوشته: ایران حریفی قدرتمند است که بسیاری از رویاهای آمریکا در آستانه قرن 21 و هزاره سوم را تبدیل به کابوس کرد. این گزاره و ادعا- که باید در ابعاد آن گفتوگو کرد- می‌تواند از علت نافرجام ماندن مذاکرات 11 ساله هسته‌ای رازگشایی کند؛ اینکه ظاهرا ماجرا راه حل‌های روشنی دارد اما آمریکا نمی‌پذیرد. ایران حریف قدرتمند اما پیچیده و نامتعارف برای آمریکاست. آمریکا روش پنجه انداختن و زیر گرفتن از رقیبی متعارف به نام شوروی را می‌دانست اما ایران حریفی نامتعارف، با رفتاری پیچیده و انعطاف بسیار بالاست که به ویژه در 14 ساله آغازین قرن 21 و هزاره سوم میلادی، بخشی از معادلات و محاسبات راهبردی آمریکا را به هم ریخته است. در این میان «چالش - مذاکره هسته‌ای» به مثابه نوک کوه یخ می‌باشد و عمق و ابعاد ناپیدای این کوه یخ را باید در هماوردی پیچیده، نامتعارف و موثر ایران جست‌وجو کرد. در حقیقت نگاه آمریکا به مذاکرات نه نقطه‌ای و موردی، بلکه «روند»ی و «فرآیند»ی است. مهدی محمدی نیز در ابتدای سرمقاله وطن امروز با عنوان «پنجره ژئوپلیتیکی» نوشته: وضعیت وخیم راهبردی آمریکا در منطقه مانع از آن شده که آمریکایی‌ها بتوانند در مذاکرات هسته‌ای دیدگاهی خردمندانه اتخاذ کنند. تعداد تحلیلگران غربی که عقیده دارند ایران بازی ژئوپلیتیکی در منطقه را از آمریکا برده، مدت‌هاست از حد مجاز برای واشنگتن فراتر رفته است. به موازات اینکه آمریکایی‌ها می‌خواهند در مذاکرات هسته‌ای، با ایران به مثابه یک دولت ضعیف و دست بسته مذاکره کنند، حقایق مربوط به دست باز و برتر ایران در منطقه سخت آنها را آزار می‌دهد. اجازه بدهید این نکته مهم- و نه البته جدید- را یادآوری کنم که از همان ابتدا هم برای آمریکایی‌ها مساله هسته‌ای ایران بیش از آنکه یک مساله خلع سلاحی باشد، یک مساله ژئوپلیتیکی بوده است. ارزیابی‌های اطلاعاتی دولت آمریکا مدت هاست می‌گوید برنامه هسته‌ای ایران یک تهدید مرتبط با اشاعه نیست. به زبان ساده‌تر آمریکایی‌ها قبول دارند برنامه هسته‌ای ایران هرگز منجر به اینکه ایران سلاح هسته‌ای بسازد و با آن کسی- از جمله آمریکا را تهدید کند- نخواهد شد. همین ارزیابی‌ها اما تاکید می‌کند در صورتی که ایران «ظرفیت حساس هسته‌ای» را به‌دست بیاورد، نظم ژئوپلیتیکی منطقه به سرعت دگرگون خواهد شد. اینجاست که مهم‌ترین نگرانی آمریکا شکل می‌گیرد. آمریکا نگران است ظرفیت هسته‌ای، اعتماد به نفس منطقه‌ای ایران را بالا ببرد و با افزایش قدرت بازدارندگی ایران، برنامه منطقه‌ای آن را از اینکه هست، بلندپروازانه‌تر کند. برای آمریکا ژئوپلیتیک خاورمیانه بسیار مهم‌تر از موضوع هسته‌ای است. پس از یک دوره انحراف در بیداری‌های اسلامی منطقه، ایران دوباره در حال از سر گرفتن پیروزی‌های خود است. در واقع این ایران نیست که پیروز می‌شود بلکه ملت‌های منطقه هستند که علیه سلطه غرب بپاخاسته‌اند و به طور طبیعی هر جا کسانی در مقابل آمریکا بایستند متحد ایران هستند، حتی اگر یک بار هم گذرشان به تهران نیفتاده باشد. آمریکا اکنون توان واکنش به پیشرفت‌های سریع منطقه‌ای ایران را از دست داده است. آمریکایی‌ها درباره تحولات منطقه هیچ راهبردی ندارند. مهم‌تر از آن، حالا معلوم شده حتی توانایی تاکتیکی آنها هم بشدت تحلیل رفته است. در پایان این سرمقاله نیز آمده است: « الان وقت امتیاز دادن به آمریکا نیست. الان زمان گرفتن یک تصمیم راهبردی است که می‌تواند دگرگونی‌های اساسی در نحوه حضور آمریکا در منطقه ایجاد کند و امنیتی پایدار و زوال‌ناپذیر را برای ایران و ملت‌های مسلمان به ارمغان بیاورد. نگاه از منظر ژئوپلیتیکی به ما می‌گوید یک توافق خوب برای ایران ممکن است به شرط اینکه میزان قدرت منطقه‌ای خود را درست درک کند. کاش اتاق مذاکرات هسته‌ای یک پنجره داشت؛ پنجره‌ای که به صنعا، بیروت، دمشق و بغداد باز شود.»
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: تابناک]
[مشاهده در: www.tabnak.ir]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 89]
-
تصویری
پربازدیدترینها