تبلیغات
تبلیغات متنی
محبوبترینها
سه برند برتر کلید و پریز خارجی، لگراند، ویکو و اشنایدر
مراحل قانونی انحصار وراثت در یک نگاه: از کجا شروع کنیم؟
چگونه برای دریافت ویزای ایران اقدام کنیم؟ مدارک لازم و نکات کاربردی
راهنمای خرید یو پی اس برای مراکز درمانی و بیمارستانی مطابق الزامات قانونی
آیا طلاق توافقی نیاز به وکیل دارد؟
چگونه ویزای آفریقای جنوبی را به آسانی دریافت کنیم؟ راهنمای قدم به قدم
همه چیز درباره ویزای آلمان و مراحل دریافت آن
چرا پاسارگاد به عنوان یکی از مهم‌ترین آثار تاریخی ایران شناخته می‌شود؟
خرید انواع خودکار و روان نویس شیک و ارزان
خرید انواع خودکار و روان نویس شیک و ارزان
صفحه اول
آرشیو مطالب
ورود/عضویت
هواشناسی
قیمت طلا سکه و ارز
قیمت خودرو
مطالب در سایت شما
تبادل لینک
ارتباط با ما
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
آمار وبسایت
تعداد کل بازدیدها :
1819555760
- عضویت هند در گروه تامین کنندگان هسته ای و پیامدهای منطقه ای
واضح آرشیو وب فارسی:ایرنا: عضویت هند در گروه تامین کنندگان هسته ای و پیامدهای منطقه ای تهران - ایرنا - مجله دیپلمات در گزارشی نوشت: عضویت هند در گروه تامین کنندگان هسته ای (NSG) پیش از آنکه این کشور در یکی از دو پیمان NPT یا CTBT عضو شود، الگویی را بنیان خواهد گذاشت که می تواند به برهم خوردن امنیت و ثبات منطقه منجر شود.
مجله دیپلمات در تازه ترین شماره خود نوشت: حمایت واشنگتن از پیوستن دهلی نو به "گروه تامین کنندگان هسته ای" (NSG)، یکی از پیامدهای سفر اخیر "باراک اوباما" رییس جمهوری آمریکا به هند بود؛ حمایتی که به سرعت، با واکنش چین مواجه شد.
هندی ها همواره رویای تبدیل شدن به سومین قدرت بزرگ جهان را در سر داشته اند و پیوستن به گروه تامین کنندگان هسته ای، گامی به سوی این رویا است. اما همین عضویت ممکن است به بهای گسترش مسابقه تسلیحاتی در منطقه و افزایش تنش در روابط آمریکا و پاکستان تمام شود.
NSG، گروهی با 48 عضو است که با هدف جلوگیری از تبدیل فناوری صلح آمیز هسته ای به فناوری نظامی تشکیل شده است. جالب آنکه این گروه در واکنش به برنامه های مخفیانه هند در قرن بیستم برای تبدیل مواد هسته ای وارداتی از آمریکا و کانادا به تسلیحات نظامی تشکیل شد. گروه یادشده همچنین اعضای پیمان منع گسترش سلاح های اتمی (NPT) هستند. اگرچه درهای گروه تامین کنندگان به عضوهای جدید باز است، اما سنت گروه بر این بوده است که تنها کشورهایی را به عضویت بپذیرد که پیشاپیش عضو یکی از دو پیمان NPT یا CTBT (منع آزمایش های اتمی) باشند. دهلی نو عضو هیچیک از این دو پیمان نیست و این چیزی است که چینی ها بلافاصله به آمریکا تذکر دادند.
البته استثنا بودن هند، دارای سابقه است و گروه تامین کنندگان هسته ای (NSG) در سال 1998 هم با تصویب یک استثنا، به هند اجازه داد و ستد هسته ای داد. از آن زمان بود که هند با آمریکا، انگلیس، فرانسه، کانادا، آرژانتین، روسیه، قزاقستان، مغولستان، نامیبیا و کره جنوبی، قراردادهای هسته ای صلح آمیز امضا کرد. اکنون آمریکا، روسیه، انگلیس و فرانسه هوادار عضویت هند در NSG هستند و تنها چین با آن مخالفت می کند.
اما آیا باید پشتیبانی آمریکا از عضویت هند در NSG و عضویت دایم این کشور در شورای امنیت سازمان ملل را جدی گرفت؟ واشنگتن در سال های گذشته، از عضویت دایم ژاپن نیز در شورای امنیت حمایت می کرد، اما آن پشتیبانی در حد نامه های تشویق آمیز ماند و هرگز به سرانجام نرسید.
این موضوع، به ویژه وقتی از دریچه روابط واشنگتن و دهلی نگریسته شود، پیچیده تر خواهد بود. زمانی که جرج بوش، رییس جمهوری پیشین آمریکا، قرارداد جامع هسته ای با هند امضا کرد، بسیاری از پاکستانی ها شوکه شدند؛ زیرا ظاهرا این پاکستان بود که با آمریکا برای "جنگ با ترور" همکاری می کرد.
البته پاکستان سابقه ای تیره در انتقال مخفیانه فناوری های اتمی به کشورهای دیگر دارد. اما اسلام آباد امروز همه برنامه هایش را به کمیسیون 1540 شورای امنیت سازمان ملل گزارش می کند. اسلام آباد همچنین عضو کنوانسیون حفاظت فیزیکی از مواد هسته ای (CPPNM) است و با آژانس بین المللی انرژی اتمی (IAEA) نیز همکاری نزدیک دارد.
پاکستانی ها پیشاپیش به تلاش هند برای عضویت دایم در شورای امنیت سازمان ملل و عضویت در NSG اعتراض کرده اند. اگر پاکستان نیز نامزد عضویت در NSG نشود، رخدادهای اخیر قطعا باعث افزایش تنش میان دو کشور خواهد شد.
دیپلمات در ادامه نوشت: فراموش نکنیم که پاکستان نیز عضو پیمان منع گسترش سلاح های اتمی (NPT) نیست. پاکستانی ها همچنین نگران افزایش نفوذ هند بر کشمیر و افغانستان هستند. این را هم نباید فراموش کنیم که فعلا افغانستان برای رسیدن به صلح و فرار از تروریسم، به اراده پاکستان نیاز دارد. شاید بدترین کار در زمان حاضر، این باشد که الگوی سنتی NSG را زیر پا بگذاریم؛ کاری که شاید صلح در منطقه را بر هم بزند.
آساق5**9163 *1446
26/11/1393
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: ایرنا]
[مشاهده در: www.irna.ir]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 11]
-
گوناگون
پربازدیدترینها