محبوبترینها
چگونه با ثبت آگهی رایگان در سایت های نیازمندیها، کسب و کارتان را به دیگران معرفی کنید؟
بهترین لوله برای لوله کشی آب ساختمان
دانلود آهنگ های برتر ایرانی و خارجی 2024
ماندگاری بیشتر محصولات باغ شما با این روش ساده!
بارش‌های سیل‌آسا در راه است! آیا خانه شما آماده است؟
بارش‌های سیل‌آسا در راه است! آیا خانه شما آماده است؟
قیمت انواع دستگاه تصفیه آب خانگی در ایران
نمایش جنگ دینامیت شو در تهران [از بیوگرافی میلاد صالح پور تا خرید بلیط]
9 روش جرم گیری ماشین لباسشویی سامسونگ برای از بین بردن بوی بد
ساندویچ پانل: بهترین گزینه برای ساخت و ساز سریع
خرید بیمه، استعلام و مقایسه انواع بیمه درمان ✅?
صفحه اول
آرشیو مطالب
ورود/عضویت
هواشناسی
قیمت طلا سکه و ارز
قیمت خودرو
مطالب در سایت شما
تبادل لینک
ارتباط با ما
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
آمار وبسایت
تعداد کل بازدیدها :
1843264344
- برگ برنده ایران در مذاکرات هسته ای - حمید قاسمی فیض آباد
واضح آرشیو وب فارسی:ایرنا: برگ برنده ایران در مذاکرات هسته ای - حمید قاسمی فیض آباد در عرصه دیپلماسی برای تحصیل منافع ملی راه های شناخته شده ای وجود دارد. دولت های برخوردار از دستگاه دیپلماسی کارآمد برای کسب حداکثر منافع از روابط بین الملل اغلب بر عناصری مثل قدرت فکری، تجربه و تکنیک تیم دیپلمات های خویش تکیه می کنند. تفاوت جدی کار دولت ها در عرصه سیاست خارجی (نسبت به سیاست داخلی) این است که در این وادی، آنها با وضعیت کاملاً متغیر و نیز حریفان نیرومند روبه رو هستند. بنابراین شرط موفقیت در این میدان آن است که اولاً همه تصمیم ها باید مراحل عقلانی و علمی لازم را به لحاظ سازگاری با محیط بین المللی طی کنند، ثانیاً مأموریت اجرای این تصمیم ها و طرح ها به دست افراد توانمند و متخصص در این عرصه سپرده شود. لازمه قضاوت درست در باب وضعیت حال و آینده پرونده مذاکرات هسته ای این است که عملکرد تیم تصمیم گیر و مجری با همان ملاک های علمی سنجیده شود.
به باور اغلب کارشناسان سیاسی، اصل تصمیم مربوط به حل و فصل مناقشه هسته ای ایران و غرب، یک انتخاب و راهبرد عقلانی است، تصمیمی که هم خواست مردم (در انتخابات 24 خرداد) و هم اجماع مسئولان ارشد نظام بر آن مهر تأیید زده است. این رضایتمندی درباره تیم مجریان و کارگزاران پرونده هسته ای نیز به چشم می خورد بویژه آنکه ظرف یک سال و اندی که از عمر دولت روحانی می گذرد، نه تنها میزان اعتماد افکار عمومی و مسئولان ارشد نظام نسبت به توانایی تیم مذاکره کننده کاسته نشده، بلکه بیشتر نیز شده است.
آنچه در کار تیم هسته ای جالب توجه است، نوعی واقع نگری نسبت به محیط بین المللی است. در تحلیل واقع بینانه از روابط بین الملل باید از هر نوع ذوق زدگی و خوشبینی و نیز بدبینی و لجبازی دوری جست. جامعه جهانی چنان که در گفته های دیپلمات های حرفه ای دائم بیان می شود بر شالوده «تحصیل منافع» استوار است. آنگاه که پای منافع کشور به میان می آید، همه آنچه به عنوان هنجار می شناسیم، در اولویت بعدی قرار می گیرند. از همین رو است که امروزه گفته می شود حقوق بین الملل یا اخلاق در کشاکش منازعات منطقه ای و بین المللی دستخوش تفسیر و تأویل می شود؛ به طور مثال می توان به نوع رابطه ای که جهان غرب با دولت های عربی منطقه بویژه عربستان و ایران برقرار می کنند، نگاه افکند. در حالی که آنها اذعان دارند جامعه ایران در سطح بالاتری از استانداردهای مردمسالاری و مدنیت قرار دارد اما منافع آنها اقتضا می کند که پیوند و پیمان شان با خاندان سعودی را تحکیم بخشند و از موارد فاحش نقض حقوق بشر یا مشارکت این حکومت در تأمین جریان های افراطی و تروریستی چشم بپوشند. بنابراین سؤال جدی افکار عمومی این است که در این فضای دشوار جهانی که حریفان منطقه ای ایران نفوذ عمیق در سیاست خارجی غرب دارند، منافع ملی ایرانی ها چگونه قابل تحصیل است و به راستی آیا ابزارهای دیگری وجود دارد که دیپلماسی ایران با تکیه بر آنها بتواند موقعیت جهانی خویش را تثبیت کند؟
این سؤال ما را به بخش دیگری از واقعیت عرصه سیاست خارجی می کشاند؛ واقعیتی که مختص عصر امروز یعنی عصر ارتباطات است. در حالی که در دوران گذشته روابط بین الملل منابع قدرت عمدتاً در داشتن ارتش مدرن و مجهز یا اقتصاد ثروتمند تعریف می شد، اکنون عامل مهم تری به این مجموعه اضافه شده که تحت عنوان دیپلماسی عمومی یا قدرت افکار عمومی از آن یاد می شود.
به نظر می آید در ماراتن مذاکرات هسته ای همه طرف ها در پی کسب امتیازاتی از این حوزه قدرت روابط بین الملل هستند. گویی هر دو طرف به یک رقابت نفسگیر بر سر اثبات پایبندی خویش به صلح و امنیت بین المللی کشیده شده اند و در پایان این آزمون آنچه برای طرف ایرانی و غربی مهم است، قضاوت افکار عمومی است که بگویند چه کسی به اصول حقوق بین الملل و صلح جهانی وفادار بوده است. تیم دیپلماسی روحانی بیش از هر چیز بر این بخش از توانمندی خویش تکیه کرده است. در یک برآورد واقع بینانه حریفان هسته ای ایران در همه جهات قدرت اقتصادی و قدرت نظامی برتری دارند اما هیچ یک از این عناصر قدرت برای کسب برتری در میدان مذاکره هسته ای کافی نیست بلکه این قدرت نرم دیپلماسی افکار عمومی است که به یک طرف امکان می دهد تا خواسته بحق خویش را بر میز مذاکره بنشاند. طرف ایرانی دریافته است که آنچه حریفانش را به نشستن پشت میز مذاکره وادار کرده، همانا تغییر نگاه افکار عمومی بویژه بعد از انتخابات 24 خرداد ایران است. غرب بویژه امریکا که متحمل شکست های سنگین در جنگ افغانستان و عراق و کلاً پروسه مبارزه با تروریسم شد، به واسطه همین چرخش نگاه جامعه جهانی به ایران دوران اعتدال ناچار شده راهبرد تعامل و گفت وگو با ایران را در پیش بگیرد و خط مشی چند ساله خویش با عنوان اینکه همه گزینه ها روی میز است را کنار بگذارد. در واقع اکنون مهم ترین گزینه روی میز برای دو طرف مذاکره هسته ای ، چانه زنی و گفت وگو برای مجاب کردن افکار عمومی است و از این منظر می توان گفت که برگ برنده ایران در مذاکرات همانا پایان دادن به یک دوره بدبینی و قضاوت تیره جامعه جهانی درباره برنامه هسته ای اش هست، بویژه آنکه تهران با تکیه بر همین گفتمان اعتدال بر آن است تا تلقی ها و تصورات دیگر جامعه جهانی در باب اسلام یا نسبت خشونت و دین را اصلاح سازد. در این مرحله تهران امیدوار است که با تکیه بر قدرت افکار عمومی از یک سو حربه افراطیون جمهوریخواه در امریکا و احزاب تندرو اسرائیلی را کند سازد و از طرف دیگر با دیپلماسی فتوای رهبری مبنی بر اینکه داشتن سلاح کشتار جمعی حرام است، استراتژی خویش تحت عنوان«جهان عاری از خشونت» را به پیش برد. بی گمان در مسیر نوینی که دولت اعتدال برای تعامل با جامعه بین المللی برگزیده، طرف ایرانی حرف بسیار برای گفتن دارد. در این وادی باید از تجربه ها و نقاط صلح جویانه تاریخی و نمادهای نوعدوستی ایرانی ها بهره جست. کافی است به کارنامه روابط خارجی ایران در دو قرن اخیر نگاه افکنده شود آنگاه فهرستی از تصمیم ها و تحولات مهم پیش روی ما گشوده می شود که همگی نشان از تنفر ایرانی ها از پدیده جنگ و خشونت و میل عمیق آنها به همزیستی و تفاهم دارد. از تصمیم های بنیانگذار انقلاب که به قطعنامه صلح میان ایران و عراق منجر شد تا ارائه طرح گفت و گوی تمدن ها در سال 2001 و ارائه فتوای حرام بودن داشتن سلاح کشتار جمعی در دوره ای که تب هسته ای شدن، همه منطقه را فرا گرفته است.
اول**
25/11/1393
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: ایرنا]
[مشاهده در: www.irna.ir]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 25]
-
گوناگون
پربازدیدترینها