واضح آرشیو وب فارسی:فارس: فارس گزارش میدهد
خاک داراییمان را گرفت «ابتکار» عملی ندیدیم
سکوت رئیس سازمان حفاظت محیط زیست در قبال خاک سرخ مرکب با کمی هوا در خوزستان، ابتکار را مبتکر نکرد و نوآوری و ابتکار در پستوی دل مردم بحرانزده خوزستان ماند.
به گزارش خبرگزاری فارس از خوزستان، مهمان هر آنچه که باشد عزیز است و ناخواندگی آن سهم بغض نمیشود، آسمان هرجا به پژواک صدای مهمان هم گوش نمیدهد و خوانده و ناخوانده به گوش فراموشی میسپارد. خاک هویت گستردهای است از ساخت ذات، اینک به ریه میرسد و این روزها برای واژه واژه فریاد بادهای خوزستان کلام بیتفصیل و بیمعنایی نیست، خاک این روزها مهمانی دیرینه با طعم و بوی سرزمینهای متفاوت است. بدون شک، این روزها خاک هم مهمان ناخواندهای نیست و تکرار هم معنای واژه ناخوانده را در خود دفع نمیکند و خاک همان خاک است، فقط با رنگ و بوی سرزمین خود. خاک این روزها فقط سهم زمین نیست، جایی نه در تارپود جان، بلکه قسمت اعظمی از ریههای مردمان سرزمین خوزستان را در خود مینوردد و سودای بارش میدهد. آسمان دیار من دیگر مانند روزهای کودکی باران نمیبارد و خاک جایگزین تفکرات پر از وهم گیاهان میشود و تنها آسمان است که در هر جا دنبال ماست. بوی وصفناپذیر خاک و ترق ترق شکستن دانههای آدامس ماسه در زیر دندان آدم بزرگهای خوزستان، تا اولین تجربه زمستان کودکی نوپا که معنای باران را نمیداند، ادراک خود را به خاک که پدیدهای طبیعی است معطوف میکند. روزهاست که آسمان ایذه با نم باران نوازش داده شد و اینک بهجای خاک، باران مهمانی ناخوانده است و 45 روز از معنای بارش واقعی باران میگذرد. گاهی نمنمهای باران آنقدر خوشحالمان میکرد که در پوست خود هوار شادی میکشیدیم و امروز هقهق کودک بیدار درونمان که آرزوی استشمام بوی هوای سالم را دارد، سخت آزارمان میدهد. آری؛ سکوت بیمعنای رئیس سازمان حفاظت محیط زیست در قبال خاک سرخ مرکب با کمی هوا در خوزستان، ابتکار را مبتکر نکرد و نوآوری و ابتکار در پستوی دل مردم بحرانزده خوزستان ماند. وقتی که شهری همچون ایذه با محاصره بودن در میان سه سد و محاصره در میان دریاچه غولهای بتنی کشور، سهمی از نمناکی خاک را بر پیکره خود ندیده است و محصور در میان کوههای زاگرس، تنفس عمیقش اسیر باد و فریاد خاک میشود. وقتی این دیار که پوشش خاص گیاهی و دشت آن که سالهای نهچندان دور مهد کشاورزی و محصول بود امروز مورد هجوم طوفان باد میشود و توسط خاک در نوردیده میشود، چه انتظاری باید از صحراهای اطراف آبادان، اهواز، خرمشهر و... داشت. اینک دستگاه گوارشی مردمان این دیار در تکاپو برای هضم توده عظیم خاک است و ناله کشیده شدن ماسه زار بر دیواره نازک روده، سمفونی غم مینوازد و فریاد درد، سر میدهد و خاک همچنان در نفسنفس افتادن سر انگشت دستان نویسنده گلویی تازه میکند. بالاخره توده عظیم گرد و غبار این روزها در خانه به خانه مردمان این دیار پای نهاده و حتی هوای پر از نشاط دیار کوهساران استان زرخیز خوزستان جای خود را به خاک شومی داده که سر منشا سرطانها و بیماریهای سختدرمان تنفسی است. بهر حال امروز استان خوزستان در انتظار تصمیماتی بزرگ برای رهایی از این رنج نفسگیر است باید دید آیا ابتکار! عملی در راه است... انتهای پیام/72026/ح40
93/11/25 - 09:02
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: فارس]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 16]