تبلیغات
تبلیغات متنی
محبوبترینها
ماندگاری بیشتر محصولات باغ شما با این روش ساده!
بارش‌های سیل‌آسا در راه است! آیا خانه شما آماده است؟
بارش‌های سیل‌آسا در راه است! آیا خانه شما آماده است؟
قیمت انواع دستگاه تصفیه آب خانگی در ایران
نمایش جنگ دینامیت شو در تهران [از بیوگرافی میلاد صالح پور تا خرید بلیط]
9 روش جرم گیری ماشین لباسشویی سامسونگ برای از بین بردن بوی بد
ساندویچ پانل: بهترین گزینه برای ساخت و ساز سریع
خرید بیمه، استعلام و مقایسه انواع بیمه درمان ✅?
پروازهای مشهد به دبی چه زمانی ارزان می‌شوند؟
تجربه غذاهای فرانسوی در قلب پاریس بهترین رستوران‌ها و کافه‌ها
دلایل زنگ زدن فلزات و روش های جلوگیری از آن
صفحه اول
آرشیو مطالب
ورود/عضویت
هواشناسی
قیمت طلا سکه و ارز
قیمت خودرو
مطالب در سایت شما
تبادل لینک
ارتباط با ما
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
آمار وبسایت
تعداد کل بازدیدها :
1837016356
یادداشت بهرام توکلی درباره هفت فیلم فجر
واضح آرشیو وب فارسی:نامه نیوز: یادداشت بهرام توکلی درباره هفت فیلم فجر
بهرام توکلی که امسال با فیلم من دیگو مارادونا هستم در جشنواره فیلم فجر حضور داشت،با انتشار یادداشتی نظرش را درباره فیلمهای چهارشنبه ۱۹ اردیبهشت،عصر یخبندان،رخ دیوانه،آتلان،اعترافات ذهن خطرناک من،خداحافظی طولانی،در دردنیای تو ساعت چند است؟اعلام کرد.
به گزارش نامه نیوز به نقل از بانی فیلم، متن یادداشت بهرام توکلی بدین شرح است:
چند لحظه درخشان...* از بینی برزو ارجمند در چهارشنبه ۱۹ اردیبهشت خون می‌آید، نگاهش به ناکجا می‌چرخد، احساس می‌کنم فشارم افتاده، نمی‌توانم مستقیم پرده را نگاه کنم، حجم درد و گیجی و بوی خون در سرم می‌پیچد، تلخی عمیق و خوشایندی در فیلم هست که هنوز در ذهنم مانده... آقای جلیلوند عزیز ممنون
* سحر دولتشاهی در عصر یخبندان ضجه می‌زند، از اعماق وجودش، بغضم می‌گیرد، در صندلی جابجا می‌شوم تا بهتر نفس بکشم، تنم می‌لرزداز این پیچیدگی روابط در فیلم نامه دقیق و جذاب مصطفی کیایی، نگاه تهی مهتاب کرامتی وقتی می‌خواهد بخشیده شود اما مطمئن است شدنی نیست رهایم نمی‌کند، راوبط باز به هم می‌پیچد و در هم تنیده می‌شود و درگیر می‌کند، شبیه به دنیای اطرافمان، سرم گیج می‌رود، دوست دارم این گیجی از من دور نشود، آقای کیایی عزیزممنون
*کارگردانی سالم و دقیق و جذاب ابولحسن داوودی در رخ دیوانه، لحظه لحظه این را به من یادآوری می‌کند که دکوپاژ رسا، به دور از خودنمایی، جذاب و درگیر کننده چقدر سخت است ولی وقتی توسط فردی مسلط اجرا می‌شودچه میزان به لذت بردن از قصه کمک می‌کند، در کنار لذتی که از تماشای فیلم بردم، از رخ دیوانه چند نکته اساسی در کارگردانی یاد گرفتم، آقای داوودی عزیز ممنون
* در مستند درجه یک آتلان، اسبی دیگر نمی‌خواهد مسابقه بدهد، در نگاه اسب انگار تمام شدن چیزی را می‌شود حس کرد، اسب دیوانه شده، انگار دارم به دنیای ذهن اسب دیوانه نزدیک می‌شوم، مدت‌ها بود مستندی این طور تکانم نداده بود، آقای معین کریم الدینی عزیز ممنون
* سیامک صفری در اعترافات ذهن خطرناک من نفس نفس زنان می‌دود، خودش هم نمی‌داند به کجا، ما هم شبیه به او، انگار در برزخی گیرکرده‌ایم، تصاویر جادویی پیمان شادمان فر، کارگردانی متفاوت و پر انرژی هومن سیدی و طراحی صحنه دقیق فیلم، همگی تو را وارد برزخ می‌کنند، در این برزخ می‌چرخانند، قرار و مدارهایی که با ذهنت بسته‌ای گم می‌شود، قرارهای تازه‌ای با ذهنت می‌گذاری اما آن‌ها هم شکسته می‌شوند، داستان جلو می‌رود و تو مدام کیف می‌کنی که هر چند دقیقه یکبار داری ذهنت را نو می‌کنی برای ماندن در این برزخ، باید ذهنت را مدام آماده نگه داری تا از فیلم عقب نیافتی، هومن سیدی عزیز، ممنون
* در خداحافظی طولانی سعیدآقاخانی، بعد از کتک خوردن از دست عده‌ای، با ناله‌های فروخورده دور شدن آدم‌ها را نگاه می‌کند، هر چه در ذهن دارد مخفی می‌کند، با لحن آرامش، با نگاه‌هایی که درد و بهت در عمقشان جا خوش کرده، با خنده‌های ناقص، با بغض‌های گیج، نه چندان شاد، نه چندان غمگین اما همه واقعی، آن قدر واقعی که دوست داری با این شخصیت حرف بزنی، دوستداری این کارگر ساده را از دل فیلم بیرون بیاوری و با او ساعت‌ها حرف بزنی، آرامش کنی و به او بگویی که هنوز می‌توانی زندگی کنی، که دنیا برای موجود ساده‌ای مثل تو بیش از حد پیچیده و غم بار است اما تو آرام باش، کسی هست که دوستت داشته باشد، همیشه کسی هست، ممنون سعید آقاخانی عزیز
*مرد دارد پنیر درست می‌کندبه یاد کسی که دوستش دارد، زن با نگاه جادویی و دست کم گیرش مرد را برانداز می‌کند، موسیقی دلم را می‌برد، مرد و زن با هم حرف می‌زنند و حرف می‌زنند و باد کاغذی را که مرد به بسته پنیر پیچیده با خود می‌برد، زیبا‌ترین عشق‌ها به سرانجام نمی‌رسند، شاید هم سرانجامشان همین نگاه‌ها باشد، همین حرف زدن‌ها، همین پنیر درست کردن‌ها، همین باد بردن‌ها، چه دنیای دلبرانه‌ای در دردنیای تو ساعت چند است؟ ساختی آقای صفی یزدانیان عزیز، ممنون.
۲۴ بهمن ۱۳۹۳ - ۰۸:۵۰
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: نامه نیوز]
[مشاهده در: www.namehnews.ir]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 62]
-
گوناگون
پربازدیدترینها