محبوبترینها
نمایش جنگ دینامیت شو در تهران [از بیوگرافی میلاد صالح پور تا خرید بلیط]
9 روش جرم گیری ماشین لباسشویی سامسونگ برای از بین بردن بوی بد
ساندویچ پانل: بهترین گزینه برای ساخت و ساز سریع
خرید بیمه، استعلام و مقایسه انواع بیمه درمان ✅?
پروازهای مشهد به دبی چه زمانی ارزان می‌شوند؟
تجربه غذاهای فرانسوی در قلب پاریس بهترین رستوران‌ها و کافه‌ها
دلایل زنگ زدن فلزات و روش های جلوگیری از آن
خرید بلیط چارتر هواپیمایی ماهان _ ماهان گشت
سیگنال در ترید چیست؟ بررسی انواع سیگنال در ترید
بهترین هدیه تولد برای متولدین زمستان: هدیه‌های کاربردی برای روزهای سرد
در خرید پارچه برزنتی به چه نکاتی باید توجه کنیم؟
صفحه اول
آرشیو مطالب
ورود/عضویت
هواشناسی
قیمت طلا سکه و ارز
قیمت خودرو
مطالب در سایت شما
تبادل لینک
ارتباط با ما
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
آمار وبسایت
تعداد کل بازدیدها :
1829796579
فیلمنامه‌نویس قزوینی در گفتوگو با فارس: وقایع انقلاب در گستردگی تبلیغات سطحی گم شده است/ماهیت انقلاب حفظ همیت شیعی است نه اشرافی‌گرایی
واضح آرشیو وب فارسی:فارس: فیلمنامه‌نویس قزوینی در گفتوگو با فارس:
وقایع انقلاب در گستردگی تبلیغات سطحی گم شده است/ماهیت انقلاب حفظ همیت شیعی است نه اشرافی‌گرایی
حمیدرضا سبحانی‌نژاد گفت: ما فقط به سطح مطالب انقلاب پرداخته‌ایم در حالی که باید به کف مسئله دقیق شد، مردم بدانند ماهیت انقلاب برای خرید ماشین لوکس نبود.
به گزارش خبرگزاری فارس از قزوین، مرکز هنرهای ادبی عبید از سال 1375 تاسیس شده و در زمینه شعر، ادبیات آیینی، داستان، نقد و بررسی کتاب، نمایشنامه و فیلمنامه فعالیت می‌کند؛ برگزاری کارگاه‌های تخصصی، شب شعر و جشنواره نیز جزو برنامه‌های این مرکز است. برای بررسی فعالیتهای این مجموعه و مشکلاتی که پیش روی آن‌هاست با حمیدرضا سبحانی‌نژاد که در حال حاضر مسئولیت مرکز را بر عهده دارد به گفتوگو نشستیم. از آنجایی که سبحانی‌نژاد در زمینه شعر، نمایشنامه و فیلمنامه تخصص دارد بخشی از گفتوگو را به مسائل انقلاب و مشکلات فرهنگ و هنر در قزوین اختصاص دادیم. متن زیر حاصل این گفتوگو است. *اهم فعالیت شما در چه زمینه‌ای است؟ عمده عملکرد ما به فعالیت در زمینه تاریخ قزوین، ادبیات و شعر آیینی برمی‌گردد. *چه میزان از مخاطبان را در این مرکز ساماندهی کرده‌اید؟ طی سالهای گذشته 500 نفر از شاعران و نویسندگان را جذب کرده‌ایم البته در جشنواره‌ها مخاطبان بیشتری داریم و گاهی در هر برنامه تعداد آنان از دو هزار نفر نیز تجاوز کرده است. *درون‌مایه برنامه‌های مرکز چیست؟ چه میزان از مخاطبان را به خود جذب کرده است؟ ماهیت جلسات ما دو بعد دارد؛ یک بخش آموزشی است و بعد دیگر به احیا و تقویت هویت هنرمند مربوط می‌شود. باید از مخاطبان ما پرسید ولی به عنوان کسی که جلسات ادبی تهران را رفته، سعی کردیم جلسات را پربار برگزار کنیم و همین که مخاطبان بسیاری تماس می‌گیرند و تقاضای برگزاری جلسات را دارند نشان دهنده این است که خلا را احساس میکنند.بسیاری از افرادی که در داستان‌نویسی و شعر و امثال این موارد رتبه کسب میکنند محصول این جلسات هستند. نکته دیگر این است که ما سعی کردیم سطح برنامه‌هایمان چه بسا از تهران هم بهتر باشد. مخاطبان می‌توانند به وبلاگ مرکز هنرهای ادبی مراجعه کنند و از این طریق برنامه‌هایی که اتفاق افتاده، گزارش عکس و خلاصه‌ای از رخدادهای در جلسه را مشاهده کنند. اعضای هیئت مدیره مرکز چه کسانی هستند؟ اعضای هیئت مدیره محمدعلی حضرتی است که مشاور فرهنگی استاندار و مدیرکل میراث فرهنگی استان قزوین محسوب می‌شود، سیدمحمدحسین ابوترابی شاعر آیینی و بنده هم به عنوان یکی از فعالان در زمینه شعر، نمایشنامه و به صورت تخصصی فیلمنامه جزو اعضا هستیم. *چقدر وابسته به ارشاد هستید؟ تقریبا می‌شود گفت همه کارهای ما با هماهنگی و پشتیبانی ارشاد تاکنون انجام شده است. *پیش‌بینی نمی‌کنید در یک برهه‌ای از زمان مستقل شوید؟ مسئله این است که ادبیات نمی‌تواند درآمدزایی داشته باشد و چه بسا کسب درآمد از آن گاهی به کار ضربه می‌زند. مقام معظم رهبری تاکید دارند که شعر و زبان فارسی سرمایه ملی کشور است چراکه بستر خیلی از فعالیتهای ادبی و رسانه‌ای شعر و ادبیات است، شناختی است که نویسنده‌ها باید داشته باشند و همه اینها هزینه‌بر است. روی این اصل شعر و داستان جزو فعالیت‌هایی است که باید مورد حمایت قرار بگیرد و جزو فعالیتهای فرهنگی محسوب می‌شود. *آخرین برنامه مرکز چه زمانی بوده؟ آخرین برنامه ما 29 اردیبهشت 93 بوده است. *و از آن به بعد؟ تاکنون موفق به برگزاری برنامه دیگری نشده‌ایم اما قرار است در این دهه شروع مجددی داشته باشیم. *دهه فجر را می‌گذرانیم در سالهای گذشته چه فعالیت‌هایی داشته‌اید؟ سالهای گذشته جشنواره فجر داشتیم، شب شعر انقلاب داشتیم، از عمده فعالیتهای خوبمان حماسه بصیرت بود که کتابی را مرتبط با 9 دی منتشر کردیم. امسال هم بناست جشنواره نماز و نیایش را در این دهه فجر برگزار کنیم، سطح این جشنواره استانی است و حدود 130 شعر از 35 شاعر و 30 داستان از 21 نویسنده استان به جشنواره ارسال شده است. *استعدادهای قزوین در مقوله‌های شعر و داستان‌نویسی را چطور می‌بینید؟ در زمینه شعر علی رغم استعدادهای خوبی که داریم شاهد اوج و فرود هستیم و این امر به خاطر وقفه‌هایی است که در برگزاری جلسات اتفاق می‌افتد؛ یعنی یک مدتی شاعران انگیزه دارند و کار میکنند ولی مدت دیگری دچار رخوت می‌شوند و این هم به علت خلا جلسات ادبی و مشکلات معیشتی آنها اتفاق می‌افتد. در زمینه داستان هم در جشنواره آیه‌های سپید که به تازگی برگزار شد سه نفر از قزوین مقام آوردند و هر سه محصول کارگاه‌های ادبی مرکز هنرهای ادبی عبید به شمار می‌آمدند؛ در این جشنواره از 29 استان آثار ارسال شده بود. *چه تدابیری برای حمایت از این افراد اندیشیده‌اید؟ در حال حاضر فقط جشنواره را برای حمایت از این افراد در نظر داریم، سیاست کشوری نیز فعلا مشخص نیست، بنیادی است به نام بنیاد ادبیات داستانی و شعر که در سطح کشور فعالیت می‌کند و هنوز اتفاق ویژه‌ای را از آنها نیز شاهد نبوده‌ایم. یکی از بزرگترین چالش‌های فرهنگی استان نیز همین است که انگیزه برای سرودن و نوشتن در شعرا و نویسندگان وجود ندارد به خصوص وقتی وارد کوران مسائل زندگی می‌شوند انگیزه خود را برای تعالی و پیشرفت از دست می‌دهند. *چه باید کرد؟ در وهله اول باید بازاریابی هنری و ادبی داشته باشیم، به نظر من صنعت باید وارد میدان شود و گوشه‌ای از کار را بگیرد، باید همان‌طور که با رقم‌هایی بالایی در ورزش هزینه می‌کند برای فرهنگ و هنر هم گامی مثبت بردارد. با توجه به این که استان ما از ظرفیت‌های صنعتی قابل توجهی برخوردار است این اتفاق می‌تواند صورت بگیرد و پیشنهاد من این است که تعامل بیشتری با بخش صنعت داشته باشیم. مسئله بعدی این است که حتی بودجه‌های اندک سازمان‌های فرهنگی و هنری در جای مناسبی مصرف نمی‌شود یک نمونه‌اش از دفتر بانوان استانداری آمدند پیش ما و گفتند یک سری نویسنده می‌خواهیم که خاطرات خانم‌های ایثارگر جنگ را یادداشت کنند، همه‌جور حاضر بودند هزینه کنند برای چاپ و نشر و مسائلی از این دست ولی برای حق‌الزحمه نویسنده حاضر نبودند مبلغی را پرداخت کنند؛کتاب را می‌خواستند پنج هزار نسخه چاپ کنند ولی این وسط به نویسندگان چیزی نرسد. الان کارگری که روی ساختمان کار می‌کند روزی پنجاه هزار تومان دریافت می‌کند ولی با وجود تاکیدات مقام معظم رهبری در مقوله فرهنگ حاضر به صرف هزینه صحیحی برای تعالی این زمینه نیستیم. باید کاری کنیم توجه به مقوله فرهنگ جدی شود و این مهم در سبد هزینه خانواده‌ها قرار گیرد، این نکته بسیار مهمی است که مغفول مانده و والدین برای اینکه فرزندانشان به کلاس کامپیوتر و زبان بروند هزینه‌های نجومی می‌دهند یا برای تفریحات آنها خیلی هزینه میکنند ولی اگر قرار باشد کتابی را برای بچه خود بگیرند دست و دلشان می‌لرزد. نسبت به مشاهده نمایش و مسائلی از این دست بی‌توجهند و این مسئله نیاز به فرهنگ‌سازی دارد و باید اتفاق افتد. در مقوله هویت‌یابی هنرمندان، تعامل هرچه بیشتر صدا و سیما با مراکز فرهنگ و هنری استان نیز بسیار مهم است، بدین معنا که صدا و سیما در این زمینه ورود پیدا کند، به هنرمندان هویت ببخشد و آنها را معرفی کند. یک بحث هم انگیزشی است؛ اکثر نویسنده‌ها خانم هستند چون دغدغه معیشتی ندارند ولی آقایان کمتر علاقه نشان می‌دهند چون می‌گویند بعدش میخواهد چه شود؛ بحث انگیزشی خیلی مهم است و باید این بعد را در علاقه‌مندانبیدار نگه داشت. *یکی از مشکلات پیش روی فرهنگ و هنر گسترش شبکه‌های اجتماعی است، به طور طبیعی یکی از محصولاتی که به تبع آن رقم می‌خورد این است که مطالعه کتاب و توجه به ادبیات ضعیف می‌شود. چه باید کرد؟ باید با تکیه بر داده‌های اصیل خود قلم بزنیم، تکنولوژی همواره در حال پیشرفت است، برخی در این میان بر اساس اتفاقات و دانش روز قلم می‌زنند اما یک نویسنده خوب و کسی که میخواهد به شکلی صحیح مسائل را حلاجی کند باید سواد و معلوماتش ریشه‌ای باشد. *به نظر می‌رسد فرهنگ و هنر اکنون به یک فغان اجتماعی تبدیل شده، این‌طور فکر نمی‌کنید؟ بله، شما ببینید مرحوم پاشایی خواننده‌ای بود که فوت کرد و فضای رسانه‌ای عجیبی راجع به او گفته شد. *دلیلش چیست؟ اگر به درستی نگاه کنیم بیشتر از اینکه جنبه هنری و هویت فردی او مورد توجه قرار گیرد نیاز ناخودآگاه جامعه بود که آن فضا را ایجاد کرد. این نشان می‌دهد علاوه بر مناسبت‌های مذهبی که گرفته می‌شود یک سری رویدادهای فرهنگی ملی مورد توجه قرار گیرد.مردم از تک صدایی خسته می‌شوند، ما مناسبت‌های مذهبی مفرحی همچون اعیاد داریم اما شکل اجرایش باید متفاوت و براساس نیازهای مردم باشد. کوتاهی در مقوله فرهنگ موجب چنین مسائلی می‌شود چرا که اینها برای جمع شدن کنار هم و ابراز هویت اجتماعی خود مرگ امثال مرحوم پاشایی را بهانه قرار می‌دهند. به نظر من این یک فغان اجتماعی بود که می‌شود هدایتش کرد، در همین دهه فجر می‌توان به شکل دیگری جشن گرفت؛ شکلی که در خور جامعه ما باشد. الان یک سری مسائلی هست مثلا می‌خواهند کوروش کبیر را علم کنند، ایرانی‌گرایی را مطرح میکنند و فقط به این دلیل است که آنها خلا را احساس میکنند. آن طرف کشور هم جو می‌دهند و این گونه افراد این‌طور می‌شوند و گرنه نیاز جامعه ما حضور اجتماعی متفاوت است. اکنون جشنواره‌های فجر نیز از تکاپو افتاده است و ناگزیریم آن را گسترده‌تر کنیم چون در جشنواره‌های سطح کشوری فقط عده خاصی هستند. *در سالهای اخیر تعداد قابل توجهی از هنرمندان قزوین به تهران رفته‌اند، دلیلش چیست؟ در حال حاضر عدالت در فرهنگ و هنر کشور اتفاق نمی‌افتد و هرچه که از مرکز کشور دور می‌شویم آدم‌ها از مواهب فرهنگ و هنر کمتر بهره‌مند می‌شوند و برای همین به تهران سرازیر می‌شوند. اولین قدم برای توسعه استان، شهر و کشور این است که اهالی آن به جایی که زندگی میکنند افتخار کنند، اگر این افتخار نباشد فرار مغزها از قزوین به تهران را نظاره‌گر خواهیم بود یعنی هنرمندان تا احساس میکنند در تهران می‌توانند جایگاه پیدا کنند بلافاصله جذب تهران می‌شوند. برای نمونه قزوین از نقاطی است که می‌تواند با توجه به ظرفیت‌های بالایی که در بعد نیروی انسانی، موقعیت جغرافیایی و نزدیکی به پایتخت دارد خوش بدرخشد، قطب فرهنگی شود و استعدادها را در خود جای دهد. قزوین با توجه به بهره‌مندی از بناهای تاریخی می‌تواند بانی برپایی لوکیشن‌های بسیاری شود؛ قزوین بناهایی مربوط به دوره قاجار و پهلوی اول و دوم دارد که به دلیل دست نخوردگی بی‌نظیر است. اینها نیازمند عزم ملی و مدیریت جهادی ویژه است که ظرفیت‌ها شناخته شود. *سواد ریشه ای در فرهنگ و هنر چقدر مهم است؟ سواد ریشه‌ای به نظر می‌رسد خیلی ساده است در حالی که به ما کمک بزرگی می‌تواند کند.توهین نشریه فرانسوی را در هفته‌های گذشته در نظر بگیرید، این اقدامی استراتژیک بود در حالی که اگر کار ما ریشه‌ای باشد در نطفه چنین مسائلی را خفه می‌کنیم.ما نباید منتظر باشیم چنین مسائلی به وجود بیاید و تنها راه بیداری است. اکنون مسئله بهاییت را در نظر بگیرید، در سطح جهانی مطرح میکنند بهایی‌ها اعضای دینی هستند که در ایران حقوقشان مورد توجه قرار نمی‌گیرد، نقض حقوق بشر در ایران صورت می‌گیرد و چه و چه در صورتی که ماهیت بهاییت فرقه ضاله‌ای است که قبل از اینکه خارج کشور آن را در شبکه های اجتماعی مطرح کند باید ما ماهیت آنان را بشناسیم و جامعه را با افکار آنان آشنا سازیم. باید با قدرت وارد عمل شویم نه اینکه مطالب ما پشتوانه نداشته باشد. اکنون ببینید خیلی از زوایای انقلاب مغفول مانده و در فرهنگ و هنر بدان پرداخته نمی‌شود و در واقع اتفاقات عجیب غریبی در بحث انقلاب در حال شکل‌گیری است، باید بدانیم آمریکا قبل از انقلاب چه می‌کرد، چرا مرگ بر آمریکا می‌گوییم و دلیل این دشمنی از کجا نشات می‌گیرد. یک نمونه سازمان منافقین را در نظر بگیرید که الان زیر چتر پوششی آمرکایی‌هاست در حالی که مطرح شدن آنها در اوایل انقلاب به خاطر ترور سه مستشار آمریکایی بوده و علت اینکه تا مدت‌ها در لیست تروریستها مطرح بودند به همین دلیل است. ماهیت آنها با آمریکا مشکل دارد اما اکنون زیر نظر آمریکا قرار گرفته‌اند.خب دانستن چنین مسائلی می‌تواند به ما کمک کند.دنبال کردن وحدت میان مذاهب اسلامی باید در برنامه‌های هنرمندان و فرهنگ‌دوستان ما باشد، ماهیت وهابیت و امثال آن باید از ریشه شناسایی شود و با ابزار هنری نقاط ضعف آنان را مطرح کنیم. اکنون وقایع اصلی انقلاب در گستردگی تبلیغات سطحی دارد گم می‌شود، ما فقط به سطح مطالب انقلاب پرداخته‌ایم در حالی که باید به کف مسئله دقیق شد، باید سرمایه‌های بی‌نظیر شهر در زمان انقلاب را بشناسیم. وسعت دید بیشتری هم داشته باشیم و نترسیم از اینکه قسمت‌های عمده‌ای از تاریخ برملا شود. *چه کنیم که دل‌های جوانان بیش از پیش با انقلاب گره بخورد؟ به شعور مردم باید اعتماد کنیم به خصوص جوان‌ها، مملکتی که به شعور جوان‌های خود و بضاعت و توانمندی‌های آنان توجه نکند محکوم به شکست فرهنگی است.عدم اعتماد به جوانان واکنش آنان را نیز به دنبال دارد و آن عدم اعتماد به مدیران است. به نظر می‌رسد هنوز به شعور و دغدغه جوانان خود اعتماد نداریم. باید خیلی از مسائل را با جامعه در میان گذاشت و باید به متن انقلاب رجوع کرد.در زمان امام بسیاری از کارگردان‌های جوان فرصت شکوفا شدن یافتند در حالی که اکنون از چهل سالگی به قبل به کسی میدان نمی‌دهند، سرداران دفاع مقدس را ببینید جوانانی بودند که جنگ را اداره کردند، چگونه است ما الان به جوان 25 ساله خود اعتماد نمی‌کنیم. *به عنوان عنصری که در عرصه فرهنگ و قلم فعالیت می‌کنید راهکار مبارزه با جنگ نرم دشمن را چه چیزی معرفی می‌کنید؟ دشمن در جنگ نرم هربار چیزی را علم می‌کند و از زاویه‌ای نو حمله می‌کند؛ شناخت این‌گونه اقدامات دشمن فقط با بیداری و مطالعه امکان‌پذیر است و بزرگترین اتفاقی که می‌تواند موجب بالندگی ما شود شناخت هویت تاریخی فرهنگی ماست و بی‌توجهی به این مسائل باعث درجا زدن است. از سوی دیگر بزرگترین سرمایه و اولین خاکریز در برابر جنگ نرم خانواده ایرانی است که باید آن را در برابر هجمه‌های جنگ نرم دشمن تقویت کنیم. *به عنوان یک از فعالان در عرصه فرهنگ و هنر ماهیت انقلاب اسلامی را چه می‌دانید؟ چه باید کرد تا ابعاد انقلاب بیش از پیش برای اذهان جامعه بازگو شود؟ ماهیت انقلاب ما فرهنگی بود، وقتی امام انقلاب را به منزله انفجار نور معرفی میکنند باید بیاییم و ببینیم ما کجای این انفجار نور هستیم. ما نباید از این بترسیم که آدم‌ها در حیطه‌های مختلف تحقیق کنند، باید آزادشان بگذاریم چون تاریخ نشان داده که اسلام بر حق است.یکی از اتفاقاتی که رسانه‌های دشمن پیگیری میکنند این است که نشان دهد زمان انقلاب جوان‌ها از آزادی و امکانات خوبی برخوردار بودند. یکی از تلاش‌های دشمن این بود از طریق شاه همیت اسلامی ـ شیعی را از ما بگیرد ولی مردم به خاطر برحق بودنشان آنان را شکست دادند حالا چطور است که ما تمام ابزار را دراختیار داریم اما می‌ترسیم. این نکته مهم است که مردم بدانند ماهیت انقلاب برای پول و خرید ماشین لوکس نبود بلکه برای حفظ همیت اسلامی ـ شیعی بود. سه چهار دستاورد ریشه‌ای در انقلاب داریم که مغفول مانده و یکی از آنها استقلال کشور است، امروز باید جوانان بدانند ایران تنها کشوری است که تصمیمات آن در داخل کشور گرفته می‌شود در حالی که خیلی از کشورهای مدعی در تکنولوژی هنوز از چنین مسئله‌ای برخوردار نیستند. نکته دیگر امنیتی است که در کشور وجود دارد؛درّ گران‌مایه‌ای که به واسطه انقلاب و خون‌های شهدا اتفاق افتاده و فقط کسانی که ناامنی را درک کرده‌اند قدر این نعمت را می‌دانند.اکنون کشوری هستیم که تمام دنیا روی ما حساب باز میکنند چه در تعاملات جهانی و چه منطقه‌ای. آزادی مطلب دیگری است که باید بدان پرداخته شود، معتقدم ایران با همه جوسازی‌هایی که انجام می‌شود از آزادترین کشورهای دنیاست.کدام کشور را می‌توانید ببینید که این تعداد رسانه در خارج از کشور علیهش صحبت میکنند، بعد می‌گویند آزادی وجود ندارد، دیگر هرچه می‌خواهند می‌گویند و در دسترس همه است.باید چه اتفاقی رخ دهد که نیفتاده. نکته اینجاست حس آزادی از خود آزادی مهم‌تر است. یک شهروند غربی خیلی محدودتر از شهروند ایرانی است اما چون حس آزادی را برای او تداعی میکنند احساس می‌کند آزادتر است. *شما چه میزان به وظایف خود عمل کرده‌اید؟ من با توجه به بضاعتم کارم را انجام می‌دهم ولی مسئله اینجاست برای انجام فعالیت امکانات می‌خواهم. هنوز مدیران نپذیرفته‌اند خطر کجاست و می‌گویند کارهای واجب‌تری داریم. این که فکر کنیم پر کردن شکم مردم از رسیدگی به فرهنگ آنان مهم‌تر است خودش یک فاجعه فرهنگی است. اگر اداره ارشاد هزینه‌های عمرانی‌اش بیشتر از هزینه تولیدات فرهنگی‌اش باشد فاجعه است، اگر چنین شود در ارشاد بسته شود به نفع مملکت است. *مطالبات رهبری در حوزه ادبیات داستانی و شعر چقدر اجابت شده است؟ از طرف اهالی هنر 70 تا 80 درصد، لااقل در هنرمندهای متعهد می‌توان گفت این مطلب صحت وجود دارد و اصلا پیام رهبری موجب دلگرمی خیلی از افراد است اما متاسفانه متولیان فرهنگی ارزش‌مدار ما این قضیه را درک نکرده‌اند. مشکل اینجاست که هنوز ارزش هنر و فرهنگ را درک نکرده‌ایم؛ نمی‌دانیم نوشتن در این عرصه و بازیگری در جهتی که بتواند افراد را تکان دهد عبادت است، نمی‌دانیم صحنه تئاتر اگر انسان ساز باشد عبادت‌گاه است. ابعاد استراتژیک و راهبردی برای متولیان فرهنگ کشور به خصوص متولیان ارزش‌مدار هنوز مشخص نشده و هنوز باور به جنگ نرم ندارند به طوری که ابزار جنگ نرم در خانه‌هایشان در حال رسوخ یافتن است. *جابجایی ارزش‌ها هم تا حدی بر این مسئله تاثیرگذار بوده؟ بله، چراکه تصور لذت را نمی‌توانیم به جوانان و فرزندان خود بدهیم. اکنون تصور لذت در خانواده‌های ما رفتن به آنتالیاست.دیگر زمان سرپوش گذاشتن بر مسائل نیست بلکه باید نیازهای آنان را به درستی پاسخ دهیم، اگر نیاز از سوی سیستم فرهنگی به درستی پاسخ داده نشود کار به جاهای غلط کشیده می‌شود، وقتی نیاز فرهنگی در جامعه به وجود آمد بدترین کار سرکوب آن است یا نباید بگذاریم نیاز به وجود آید و یا به درستی به آن نیاز پاسخ دهیم. *فعالان در عرصه فرهنگ و هنر چقدر به پیشکسوتان در عرصه خود توجه میکنند؟ وضعیت خوبی نداریم، با توجه به اینکه عرصه این کار در استان محدود است خواه ناخواه رقابت کاذبی هم میان اهالی فرهنگ و هنر به وجود می‌آید. رقابت ارزنده و همراه با پاک‌دستی خیلی خوب است اما رقابت ناسالم و آن نوعی که با چاپلوسی و ناسزا به دیگران همراه است نه. یکی از دلایل چنین مسائلی نبود جایی برای درآمدزایی است، یکی دیگر از مشکلات اهالی فرهنگ و هنر این است که از طرف نهادهای اجتماعی و سیاسی کشور جدی گرفته نمی‌شوند.به هنرمندان به عنوان گروهی که می‌توانند در تعاملات اجتماعی تاثیرگذار باشند نگاه نمی‌شود.نداشتن جایگاهی مناسب و مشکلات معیشتی این قشر از دیگر مشکلات در مجموعه فرهنگ و هنر است. ارتباط فرهنگ و هنر قزوین با دانشگاه‌ها به چه میزان است؟ ضعیف، عدم ارتباط دانشگاه‌ها با حوزه فرهنگ و هنر باید حل شود؛ در حال حاضر دانشگاه‌ها به صورت عملیاتی وارد نمی‌شوند. انتهای پیام/77015/ج40
93/11/21 - 23:35
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: فارس]
[مشاهده در: www.farsnews.com]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 80]
-
گوناگون
پربازدیدترینها