تبلیغات
تبلیغات متنی
آموزشگاه آرایشگری مردانه شفیع رسالت
دکتر علی پرند فوق تخصص جراحی پلاستیک
بهترین دکتر پروتز سینه در تهران
محبوبترینها
راهنمای انتخاب شرکت‌های معتبر باربری برای حمل مایعات در ایران
چگونه اینورتر های صنعتی را عیب یابی و تعمیر کنیم؟
جاهای دیدنی قشم در شب که نباید از دست بدهید
سیگنال سهام چیست؟ مزایا و معایب استفاده از سیگنال خرید و فروش سهم
کاغذ دیواری از کجا بخرم؟ راهنمای جامع خرید کاغذ دیواری با کیفیت و قیمت مناسب
بهترین ماساژورهای برقی برای دیسک کمر در بازار ایران
بهترین ماساژورهای برقی برای دیسک کمر در بازار ایران
آفریقای جنوبی چگونه کشوری است؟
بهترین فروشگاه اینترنتی خرید کتاب زبان آلمانی: پیک زبان
با این روش ساده، فروش خود را چند برابر کنید (تست‌شده و 100٪ عملی)
خصوصیات نگین و سنگ های قیمتی از نگاه اسلام
صفحه اول
آرشیو مطالب
ورود/عضویت
هواشناسی
قیمت طلا سکه و ارز
قیمت خودرو
مطالب در سایت شما
تبادل لینک
ارتباط با ما
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
آمار وبسایت
تعداد کل بازدیدها :
1869166622
وال‌استریت ژورنال: خشم کنگره از تکروی اوباما
واضح آرشیو وب فارسی:جام نیوز:
تحلیل نشریه آمریکایی از تنش اوباما و کنگره؛
وال‌استریت ژورنال: خشم کنگره از تکروی اوباما
وال استریت ژورنال با یادآوری مذاکرات گذشته آمریکا و با پیش فرض "بمب هسته ای در ایران" معتقد است پروژه ایرانِ باراک اوباما از دیدگاه تاریخ کنترل سلاح هسته ای، مطرود است.
به گزارش سرویس سیاسی جام نیوز، نشریه "وال استریت ژورنال" (Wall Street Journal) در یادداشتی به بهانه تهدید کنگره از سوی اوباما که گفته است "در صورت تحریم جدید علیه ایران، آن را وتو خواهد کرد" نوشت: «ظاهرا پریزیدنت اوباما فکر می‌کند شغلش مذاکره یک جانبه با ایران است و شغل سنا هم این است که دهانش را ببندد.» این نشریه آمریکایی با این مقدمه و با تاکید بر اینکه "هرگز این‌گونه نبوده است" می نویسد: «این ایده که دولت مذاکرات هسته‌ای را پیش ببرد و کنگره هم هیچ نظری در این‌باره نداشته باشد، پدیده جدیدی است. دولت کلینتون در سال ۱۹۹۴ یکجانبه با کره‌شمالی برای توقف ساخت راکتورهای هسته‌ای مذاکره کرد. دولت بوش هم این رویه را ادامه داد و با این کشور پنج دوره مذاکره کرد. همه آن‌ها شکست خوردند، چون کره شمالی تقلب کرد و به آزمایش ادوات هسته‌ای و توسعه ساخت موشک با قابلیت حمل بمب ادامه داد. مذاکرات اوباما با ایران، ۱+۵ نام دارد تا همه باور کنند، برای حل بحران هسته‌ای این کشور می‌توان به پنج کشور عضو شورای امنیت سازمان ملل بعلاوه آلمان اعتماد کرد. این مدل کنترل ممکن است برای کمیته جایزه صلح نوبل خوشایند باشد، اما برای سناتورهای آمریکا جالب توجه نیست.» وال استریت ژورنال با یادآوری مذاکرات گذشته آمریکا و با پیش فرض "بمب هسته ای در ایران" اضافه می کند: «تجربه سنا برای کنترل سلاح‌های هسته‌ای حداقل به ریاست‌جمهوری کندی در سال ۱۹۶۳ و معاهده منع آزمایش سلاح‌های هسته‌ای بازمی‌گردد که پس از هشت سال مذاکره با اتحاد شوروی حاصل شد. تقریبا مانند تمام مذاکرات با شوروی، این توافق یک معاهده رسمی بود که بر اساس روند معمول قانون اساسی در مورد معاهدات پیش رفت: رئیس‌جمهوری می‌تواند با مشورت و رضایت دو سوم اعضا، سنای آمریکا را متعهد به یک معاهده کند. سنا معاهده منع آزمایش کندی را تصویب کرد. با چند مورد استثناء، این رویه ده‌ها سال ادامه داشت. توافق‌ها آزادانه در سنا مورد بحث قرار می‌گرفت و در مورد آن رای‌گیری می‌شد. مذاکرات مربوط به معاهده عدم تکثیر سلاح هسته‌ای در دوران ریاست‌جمهوری جانسون انجام شد و تحت ریاست‌جمهوری نیکسون در سال ۱۹۶۹ به تصویب رسید. بعد نیکسون اولین مذاکرات استراتژیک محدودیت سلاح هسته‌ای (سالت ۱) را پیش برد که منجر به معاهده ضدموشک‌های بالستیک شد. سالت ۱ هرگز یک معاهده دائمی نشد؛ بلکه توافقی موقت بود که پنج سال طول کشید و عاقبت نیکسون آن را برای تصویب در سنا و مجلس نمایندگان به کنگره فرستاد.» پرتیراژترین روزنامه آمریکایی در ادامه با اشاره به مذاکرات ایران و 1+5 می نویسد: «توافق اوباما با ایران نیز مانند توافق موقت نیکسون است. اما نیکسون نیاز به تایید رسمی گنگره را متوجه شد، ولی کاخ سفیدِ اوباما حتی نمی‌خواهد به وجود پیشنهاد سناتور کارکر در مورد توافق ایران اشاره کند. وقتی شوروی در سال ۱۹۷۹ به افغانستان حمله کرد و پرزیدنت کارتر در میانه بحران گروگانگیری ایران معاهده سالت 2 با شوروی را کنار گذاشت، می‌دانست سنا هرگز آن را تصویب نخواهد کرد. پروژه ایرانِ باراک اوباما از دیدگاه تاریخ کنترل سلاح هسته ای، مطرود است. اصرار او مبنی بر عدم دخالت در مذاکرات، تنها موجب افزایش بدگمانی کنگره در مورد جزئیات شده است. اگر آقای اوباما مسیر سنتی را پیش می‌گرفت و آن را به رای رسمی می‌گذاشت، دیگر نیازی نبود تا جان بوئنر از بنیامین نتانیاهو نخست وزیر اسرائیل برای سخنرانی در کنگره دعوت کند.» وال استریت ژورنال تاکید می کند که "جزئیات مهم است" و در ادامه با استناد به گزارش سازمان اطلاعات دفاعی آمریکا (در گزارش سالانه خود) مدعی می شود که "ایران علاوه بر افزایش تولید موشک و راکت، با بهبود دقت و طراحی کلاهک، به دنبال بالابردن میزان مرگباری و نفوذ سیستم‌های موجود خود نیز هست." در مذاکرات با شوروی، سیستم‌های حمل موشک و طراحی کلاهک‌ها از موضوعات اساسی بود. این‌ها در مذاکرات آقای اوباما با ایران تقریبا جایی ندارد.» وال استریت ژورنال با بیان اینکه "سناتورها منندز، کارکر و کرک تلاش کرده‌اند تا ایران تعهد بیشتری از خود نشان دهد" می افزاید: «واکنش اوباما، تهدید به وتوی هرگونه توصیه یا موافقت سناست. بسیار جالب است که مرد شماره یک این نحوه برخورد، جان کری است که قبلا رئیس کمیته روابط خارجی سنا بوده است. سنای جدید باید نقش سنتی خود را احیا کند تا مردم آمریکا بتوانند از ماهیت این توافق‌ها باخبر شوند.»
101
۱۹/۱۱/۱۳۹۳ - ۲۲:۰۵
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: جام نیوز]
[مشاهده در: www.jamnews.ir]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 31]
-
سیاسی
پربازدیدترینها