واضح آرشیو وب فارسی:جام نیوز:
گزارشی از کافه حقوق؛
کارت زرد مجلس چیست و چه پیامی دارد؟
در هر مورد که حداقل یک چهارم کل نمایندگان مجلس شورای اسلامی از رئیس جمهور و یا هر یک از نمایندگان از وزیر مسئول درباره یکی از وظایف آنان سؤال کنند، رئیس جمهور یا وزیر موظف است در مجلس حاضر شود و به سؤال جواب دهد
به گزارش جام نیوز، صبح سه شنبه چهاردهم بهمن ۹۳، علی طیب نیا، وزیر اقتصاد، که برای پاسخ به سوال سه تن از نمایندگان در مجلس حاضر شده بود، پس از پایان رأی گیری با صد و سه رأی موافق کارت زرد دوم خود را دریافت کرد. به این ترتیب پس از محمدرضا نعمتزاده، وزیر صنعت معدن و تجارت و علیاصغر فانی، وزیر آموزش و پرورش این سومین وزیر دولت یازدهم است که دومین کارت زرد خود را از مجلس دریافت میکند. اما خوب است بدانید کارت زرد مجلس شورای اسلامی چیست و چه آثاری دارد؟ کارت زرد مجلس شورای اسلامی معروف به کارت زرد مجلس و یا اخطار، به معنای قانع نشدن نمایندگان مجلس شورای اسلامی از توضیحات وزیر در حین بررسی سوال در صحن و رأی به وارد بودن سوال نمایندهٔ سوالکننده است. جالب است بدانید این اصطلاح ریشه قانونی نداشته و در آیین نامه داخلی مجلس نیز به این معنا به کار نرفته است. این اصطلاح اولینبار از سوی برخی نمایندگان در مجلس هشتم، طی بازنگری قانون آیین نامه داخلی مجلس و به منظور تقویت بعد نظارتی مجلس، رایج شد. در زمان اصلاح آیین نامه مجلس، نمایندگان مجلس به منظور تقویت بعد نظارتی خود بر دولت وقت (دولت اول احمدی نژاد) بودند، پیشنهاد کردند تا پس از سوال وزیر، موضوعِ سوال به رای نمایندگان گذاشته شود و کل مجلس درباره وارد بودن یا نبودن سوال اظهار نظر کند (نه پاسخ وزیر) و هرگاه در هر دوره مجلس سه بار با رای اکثریت نمایندگان حاضر سوالات نمایندگان از هر وزیر وارد تشخیص داده شود، طرح استیضاح وزیر در صورت رعایت مفاد اصل ۸۸ قانون اساسی و آیین نامه داخلی مجلس در دستور کار مجلس قرار گیرد. اما از آن جا که این پیشنهاد با اصل ۸۹ قانون اساسی به روشنی در تضاد بود، شورای نگهبان قانون اساسی به استناد همین اصل، مصوبه را به مجلس باز گرداند. اصل ۸۹ قانون اساسی، روش معین و روشنی درباره نحوه استیضاح وزرا دارد و به صراحت آورده است که نمایندگان مجلس میتوانند در مواردی که لازم میدانند، وزیر یا هیات وزرا را استیضاح کنند. استیضاح زمانی در مجلس قابل طرح است که به امضای حداقل ۱۰ نفر از نمایندگان مجلس تحویل هیات رئیسه مجلس شود. از این رو قانع نشدن نمایندگان از توضیحات وزیر در حین بررسی سوال در صحن و رای به وارد بودن سوال نماینده به خودی خود نمیتواند عاملی برای استیضاح وزیر باشد که از آن با قید کارت زرد یا اخطار نام میبرند. شایان ذکر است حق سؤال از وزرا در اصول ۸۸ و ۱۳۷ قانون اساسی و موادی از آیین نامه داخلی مجلس به نمایندگان مجلس داده شده است: اصل ۸۸ قانون اساسی: «در هر مورد که حداقل یک چهارم کل نمایندگان مجلس شورای اسلامی از رئیس جمهور و یا هر یک از نمایندگان از وزیر مسئول درباره یکی از وظایف آنان سؤال کنند، رئیس جمهور یا وزیر موظف است در مجلس حاضر شود و به سؤال جواب دهد و این جواب نباید در مورد رئیس جمهور بیش از یک ماه و در مورد وزیر بیش از ده روز به تأخیر افتد مگر با عذر موجه به تشخیص مجلس شورای اسلامی.» اصل ۱۳۷ قانون اساسی: «هر یک از وزیران مسئول وظایف خاص خویش در برابر رئیس جمهور و مجلس است و در اموری که به تصویب هیئت وزیران می رسد مسئول اعمال دیگران نیز هست.» موادی از آیین نامه داخلی مجلس: ماده ۲۰۸: «در کلیه مواردی که نماینده یا نمایندگان مطابق اصل (۸۸) قانون اساسی از رئیس جمهور یا وزیر درباره یکی از وظایف آنان حق سؤال دارد، می توانند در خصوص موضوع مورد نظر به رئیس جمهور و وزیر مسئول کتباً تذکر دهند.» ماده ۲۰۹ : هر نماینده میتواند راجع به مسائل داخلی و خارجی کشور از وزیر مسئول درباره وظائف او سؤال نماید. سؤال باید کتبی و صریح بوده و در فرم مخصوص که هیئت رئیسه تهیه مینماید توسط نماینده تنظیم و به هیئت رئیسه تسلیم شود. هیئت رئیسه موظف است سؤال را فوری به کمیسیون تخصصی ذیربط ارسال نماید.
کمیسیون موظف است حداکثر ظرف پانزده روز پس از وصول سؤال جلسهای با حضور وزیر و سؤال کننده تشکیل دهد و با استماع نظرات سؤالکننده و وزیر و بررسیهای لازم به موضوع رسیدگی کند. چنانچه سؤال سؤالکننده توضیحات وزیر را قانعکننده نداند، کمیسیون با تعیین قلمرو ملی یا منطقهای سؤال بلافاصله نسبت به ارجاع سؤال ملی به هیئت رئیسه جهت اعلام وصول در اوّلین جلسه علنی اقدام مینماید. در رابطه با سؤال منطقهای، کمیسیون موظف است حداکثر ظرف ده روز نسبت به ارائه راهحل و ارسال گزارش به هئیت رئیسه مجلس و رئیس جمهور (توسط رئیس مجلس) اقدام نماید. هیئت رئیسه مساعی لازم نسبت به حل موضوع سؤال منطقهای را به عمل میآورد. چنانچه پس ازپانزده روز از ارجاع نامه کمیسیون، نماینده سؤالکننده همچنان موضوع را حل و فصل نشده بداند از هیئت رئیسه درخواست طرح سؤال منطقهای در جلسه علنی را مینماید و هیئت رئیسه موظف است در اوّلین جلسه علنی، سؤال منطقهای را اعلام وصول و فوری به وزیر ابلاغ و به کمیسیون ذیربط ارسال نماید. کمیسیون موظف است ظرف یک هفته گزارش نهایی را به هیئت رئیسه ارائه نماید. طبق اصل ۸۸ قانون اساسی وزیر مورد سؤال مکلف است حداکثر ظرف ده روز از تاریخ ابلاغ سؤال در مجلس حضور یافته و به سؤال پاسخ دهد مگر آن که وزیر به صورت رسمی و باعذر موجه تقاضای تأخیر حداکثر برای مدت ده روز داشته باشد…
ماده (۲۱۰): «در جلسه علنی ابتدا گزارش کمیسیون متضمن طرح سؤال و بررسی های انجام شده توسط سخنگوی کمیسیون به مدت حداکثر پنج دقیقه مطرح می شود، سپس وزیر و نماینده سؤال کننده به ترتیب و هرکدام حداکثر به مدت پانزده دقیقه توضیحات خود را ارائه می دهند و در صورت قانع نشدن نماینده، رئیس جلسه نظر مجلس را در این مورد اخذ میکند. در صورتی که اکثر نمایندگان حاضر، نظر به وارد بودن سؤال نماینده یا نمایندگان بدهند رئیس مجلس موظف است موضوع را به رئیس جمهور جهت رسیدگی ارجاع نماید.» کافه حقوق/ مسعود حسینی 310
۱۸/۱۱/۱۳۹۳ - ۱۷:۰۸
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: جام نیوز]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 24]