تبلیغات
تبلیغات متنی
رسانه حرف تو - مقایسه و اشتراک تجربه خرید
آموزشگاه آرایشگری مردانه شفیع رسالت
تاثیر رنگ لباس بر تعاملات انسانی
محبوبترینها
بررسی دلایل قانع کننده برای خرید صنایع دستی اصفهان
راه های جلوگیری از جریمه های قبض برق
آشنایی با سایت قو ایران بهترین سایت آگهی و تبلیغات در کشور
بهترین شرکت‌های مهندسی در آلمان
صفر تا صد حق بیمه 1403! فرمول محاسبه حق بیمه
نقش هدایای سازمانی در افزایش انگیزه و تعهد کارکنان
کلینیک پروتز و ساخت اندام مصنوعی دکتر اجرائی
چگونه می‌توانیم با ترانسفر وایز پول جابجا کنیم؟
بهترین مدل‌های [صندلی گیمینگ] براساس نقد و بررسی کاربران
صفحه اول
آرشیو مطالب
ورود/عضویت
هواشناسی
قیمت طلا سکه و ارز
قیمت خودرو
مطالب در سایت شما
تبادل لینک
ارتباط با ما
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
آمار وبسایت
تعداد کل بازدیدها :
1805354273
روایتی از فیلم حکایت عاشقی
واضح آرشیو وب فارسی:کورد نیوز: تاریخ انتشار : 10:12:19 , 1393/11/17
روایتی از فیلم حکایت عاشقی
فیلم سینمایی حکایت عاشقی به کارگردانی احمد رمضان‌زاده کردستانی و تهیه‌کنندگی مسعود جعفری جوزانی، در بخش سودای سیمرغ جشنواره به رقابت با دیگر آثار می‌پردازد. حکایت عاشقی چه چیزی را حکایت می کند؟! گ
«منطقه‌ي حلبچه، منطقه‌اي ديني و روحاني است. همانطور که عرض کردم مردم آنجا مردم مسلماني هستند، و برادران ما و هم‌پيمانان دراز مدت و واقعي ما هستند. و حقيقتا ما احساس تاسف و اندوه مي‌کنيم که رژيم خبيثِ ظالم عراق از ديروز و پريروز تا حالا، شهر حلبچه را بمباران شيميايي شديدي کرده... اينقدر اين رژيم خبيث و بي‌عاطفه است که مردم اين شهرها را که [عراقي‌ها] تا ديروز در شهرشان بودند، در خانه‌هاي اينها بودند، سر سفره‌ي اينها بودند و از آن‌ها ارتزاق مي‌کردند... با وجود اين رژيم عراق انقدر خبيث و بي‌عاطفه است که اين مردم شريف و عزيز را مورد تهاجم شيميايي قرار مي‌دهد و اين يک چيزي است که دنيا بايد در مقابلش عکس‌العمل نشان بدهد و صليب سرخ جهاني و سازمان ملل اگر در مقابل اين حادثه حرف نزنند -که در مقابل نظائرش سکوت کردند- اگر در مقابل اين هم سکوت کنند، حقيقتا آبروي خودشان را برده‌اند...»
مقام معظم رهبري، خطبه‌هاي نماز جمعه:
«کشته‌هاي مردم مظلوم کردستان عراق در گوشه گوشه‌ي شهر حلبچه بود که بر روي زمين، داخل ماشين‌هاي درحال فرار، پشت وانت‌بارها، داخل حيات و اتاق‌هاي منازل مخروبه و محقر به همراه تعداد زياد حيوانات خانگي افتاده بودند. دلخراش‌ترين صحنه‌ها پناه بردن کودکان شيرخوار به آغوش پدر و مادر خود و شهادت آن‌ها در آغوش يکديگر بود»
اينها جملات يکي از افرادي است که چند روز پس از بمباران شيميايي حلبچه، به آنجا رفته و از نزديک شاهد يکي از بزرگترين فجايع غيرانساني قرن بوده است.
بمباران شهر حلبچه در تاريخ 25 اسفند ماه 66 توسط رژيم بعث عراق انجام شد که در پي آن صدها بمب شيميايي بر سر مردم بي‌دفاع حلبچه و روستاهاي اطراف آن در استان سليمانيه ريخته شد. در اين بمباران وحشيانه حداقل 5000 نفر از مردم اين شهر و اطراف آن به طرز فجيعي کشته شدند که در ميان آن‌ها مردم عادي از زن و مرد، پير و جوان و کودکان شيرخوار در آغوش مادران ديده مي‌شدند.
در پي اين حملات خيل عظيمي از آوارگان بي‌پناه و زخمي‌ها، به سرعت به مراکز حمايتي و درماني ايران منتقل شدند. در پي عمليات والفجر 10 و آزادسازي حلبچه و ديگر نقاط کردنشين، ارتش اسلام مورد استقبال مردم اين مناطق قرار گرفت. مزدوران بعثي که تاب صحنه‌هاي استقبال مردم کردنشين حلبچه از رزمندگان اسلام را نداشتند، به نحوي ناجوانمردانه و غيرانساني دست به اين اقدام انتقام‌جويانه و بي‌رحمانه زدند و لکه‌ي ننگ ابدي بر پيشاني خود و حاميان غربي و عربي‌شان نشاندند. در شرايطي اين اتفاق افتاد که آن کشور در زمره‌ي 120 کشور امضا کننده‌ي پروتکل ژنو در مورد منع استفاده از سلاح‌هاي شيميايي قرار داشت.
فيلم سينمايي حکايت عاشقي به کارگرداني احمد رمضان‌زاده و تهيه‌کنندگي مسعود جعفري جوزاني، در بخش سوداي سيمرغ جشنواره به رقابت با ديگر آثار مي‌پردازد. در اين فيلم علي (بهرام رادان) در نقش يک عکاس جنگ ظاهر مي‌شود. او از نزديک شاهد فاجعه‌ي حلبچه است. پس از اين حادثه علي براي عکاسي به يکي از کمپ‌هاي هلال احمر مي‌رود. چيمِن (شيلان رحماني)که به همراه برخي اعضاي خانواده‌اش توسط علي از حلبچه خارج شده بودند در آن کمپ حضور داشتند. علي با آن‌ها معاشرت مي‌کند و پس از مدتي با چيمن ازدواج مي‌کند. چند ماه پس از ازدواجشان متوجه مي‌شوند که شاهو (نامزد سابق چيمن) زنده است. بدين ترتيب رابطه‌ي علي و چيمن به هم مي‌خورد و چيمن به حلبچه بازمي‌گردد اما با شاهو هم ازدواج نمي‌کند. 15 سال بعد را مي‌بينيم که علي نمايشگاه عکس حادثه‌ي حلبچه برگزار کرده و شاهو را در آنجا ملاقات مي‌کند و از سرانجام ماجرا مطلع مي‌شود.
بخش نخست فيلم، روايت‌گر ورود علي به حلبچه است. در اينجا کارگردان با تلفيق پلان‌هاي قديمي و مستند که از حلبچه گرفته شده بود و پلان‌هاي جديدي که پس از بازسازي شرايط آن زمان توسط تيم سازنده‌ي فيلم برداشت شد، فضاي دردناک و غم‌انگيز فاجعه‌ي حلبچه را به خوبي نشان مي‌دهد.
تعداد زيادي از مردم (به خصوص نسل‌هاي جديد) هيچ اطلاعي از اينگونه حوادث ندارند. حکايت عاشقي به همراه موسيقي بسيار زيبا و قوي خود که بطور کامل با موقعيت سکانس‌ها تناسب دارد، وظيفه‌ي خود را در رابطه با بازگو و ثبت کردن اين فاجعه‌ي تاريخي به خوبي انجام داده است. همچنين شرايط کمپ‌هايي که براي حمايت از آوارگان کُرد برپا شده بود را به نحو احسن نمايش مي‌دهد.
از زمان اسقرار علي در کمپ براي عکاسي، ديگر حال و هواي فيلم تغيير مي‌کند. زماني که علي عاشق چيمن مي‌شود و با يکديگر ازدواج مي‌کنند.در اينجا ديگر خبري از مسائل مربوط به واقعه‌ي حلبچه نيست و اساسا دغدغه‌ي فيلمساز جنگ و حوادث فاجعه‌بار آن و يا دستاوردهاي گوناگون دفاع مقدس نيست. بهرام رادان نيز در نشست خبري فيلم به اين موضوع اشاره مي‌کند:
«زمان زيادي بودکه مي‌خواستم يک فيلم دفاع مقدسي کارکنم،امابه نظرم هنوز هم اين اتفاق نيفتاده است. حکايت عاشقي يک درام عاشقانه است که در بسترجنگ روايت مي‌شود نه يک فيلم دفاع مقدسي». نگاه مخاطبان، حين پخش سکانس‌هاي حلبچه به پرده‌ي سينما دوخته شده بود اما در نيمه‌ي دوم فيلم ديگر رغبتي به تماشاي ادامه‌ي آن نداشتند. نويسنده همان داستان‌هاي تکراري و هميشگي را تعريف مي‌کند: دو نفر باهم ازدواج مي‌کنند بعد سروکله‌ي نامزد سابق دختر پيداش مي‌شود، دختر هم بين يک دوراهي مي‌ماند، زندگي عاطفي همه آسيب مي‌بيند، مدت طولاني همه‌ي شخصيت‌ها دور از يکديگر زندگي مي‌کنند و در نهايت دو نفري که عاشق هم بودند، در پيري يکديگر را ملاقات مي‌کنند.
اگر به داستان تکراري اين فيلم اشاره هم نکنيم، نکته بسيار مهمي وجود دارد. آن هم اينکه چرا چنين داستاني ابتدا خود را در بستر حوادث دفاع مقدس تعريف کرد؟ اگر نويسنده همان داستان تکراري خود را در بستر موقعيت‌هاي اجتماعي روز بنا مي‌کرد، شايد مخاطبان ارتباط بهتري با فيلم برقرار مي‌کردند. البته ايرادات بسياري در فيلمبرداري و تدوين سکانس آغاز فيلم وجود دارد اما بازي‌ها بسيار ضعيف است. در ابتداي فيلم روش عکاسي بهرام رادان بسيار مضحک است. افکت صداي دوربين عکاسي هم بد ميکس شده. جالب است که به منطقه‌ي که تازه بمباران شيميايي شده مي‌رود و با قرار دادن چفيه مقابل دهان و بيني‌اش از آسيب شيميايي در امان مي‌ماند. در کل شاهد يک بازي ضعيف و سطحي از بهرام رادان هستيم.
بطور عادي حالت چهره‌ي شيلان رحماني، خندان و باز است. در برخي پلان‌هايي که از صورت او گرفته شده گاهي تشخيص ميان غم، اندوه و گريه‌ي او با خنديدن مشکل مي‌شد. به خصوص تا زمان ازدواج دو شخصيت اصلي فيلم.
حضور شخصي چون مسعود جعفري جوزاني در پسِ توليد اين فيلم نکته‌ي حائز اهميتي است. کسي که عموم مردم او را با سريال خوب در چشم باد مي‌شناسند. علاقه و حمايت جعفري جوزاني از چنين فيلم‌نامه‌اي جاي تعجب دارد. بالاخره هر کارگردان و توليد کننده‌اي در سابقه‌ي کاري خود استانداردي مشخص مي‌کند و همواره سعي دارد تا کيفيت آثار خود را به درجه بهتري بهبود بخشد. اما ظاهرا اين مهم در رابطه با بسياري از سازندگان در سينماي ايران صدق نمي‌کند. يک ايراني با مشاهده‌ي فيلم حکايت عاشقي بايد به چه چيزي برسد؟ آيا چيزي وجود دارد تا او را به تفکر وادار کند؟
بيان اين نکته در پايان ضروري است که کارگردان فکر مي‌کند که فيلم فرهنگي و يا ارزشي ساخته است. اما براستي هرکسي که اين فيلم را ببيند تاييد خواهد کرد که وجود چنين فيلم‌هايي نه خوراک فرهنگي سالمي براي مردم است و نه فيلمي است که با رويکرد ارزشي ساخته شده. شايد اساسا مفهوم سينماي ارزشي براي سينماگران ايران گنگ و نا آشناست.
10:12:19 , 1393/11/17
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: کورد نیوز]
[مشاهده در: www.kurdnews.ir]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 19]
-
گوناگون
پربازدیدترینها