واضح آرشیو وب فارسی:فارس: عامل پیروزی نامزدهای سنا؛ پول یا شایستگی؟
سوپرپک ها و انتخابات سال گذشته سنای آمریکا
انتخابات در ایالات متحده به طور هر دم فزاینده تری به وسیله ی این اهرم های تاثیرگذار توسط شرکت های بزرگ و افراد ثروتمند خریداری می شود. در مقابل، حضور و تاثیرگذاری رای دهندگان به پایین ترین حد تاریخی خود رسیده است
بنا به گزارشی که توسط مرکز عدالت برنان در دانشکده ی حقوق دانشگاه نیویورک منتشر شده است، از سال 2010 تا 2014 هزینه هایی که نامزدهای انتخابات مجلس سنا از محلی غیر از دارایی های مصرف کرده اند بیش از دو برابر شده است. در 80 درصد از مواردی که نامزدها در انتخابات سنای امسال رقابت نزدیک و فشرده ای با هم داشتند، غالب هزینه های انتخاباتی نه توسط دارایی های شخص نامزد بلکه از سوی گروه های دیگر تامین شده است؛ این البته آن چیزی است که در گزارش مذکور ادعا شده که به اطلاع کمیسیون انتخابات فدرال نیز رسیده است. در برخی از موارد، هزینه هایی که این گروه ها برای برنده شدن نامزدهای انتخاباتی کرده اند بیش از دو برابر هزینه هایی است که خود نامزدها برای خودشان کرده اند!. تبعات قانون مصوب دادگاه عالی چنین هزینه های غیرمتعارفی پیامد قانون مصوب دیوان عالی ایالات متحده در سال 2010 می باشد که دولت را از محدود کردن هزینه های سیاسی توسط گروه های مالی مستقل همچون سوپرپک ها (super-PACs) منع می کند. سوپر پک ها کمیته های سیاسی هستند که با هدف تاثیر بر انتخابات قادر به دریافت کمک های مالی نامحدودی از شرکت ها، اتحادیه ها یا افراد ثروتمند هستند. تفاوت سوپرپک ها (کمیته های اقدام سیاسی) با کمیته های تبلیغاتی سنتی در این است که سوپرپک ها اجازه ی اهدای مستقیم پول به نامزدها را ندارند. در عوض، می توانند پول شان را صرف مخارج آنها بکنند. از زمان تصویب قانون مزبور در سال 2010، در همه ی انتخابات فدرالی که برگزار شده حدود 195 نفر از افراد و همسران شان، 60 درصد از 1 میلیارد دلار هزینه هایی را که سوپرپک ها برای نامزدها خرج کرده اند، متقبل شده اند یعنی چیزی حدود 600 میلیون دلار! مهم ترین و ولخرج ترین اینان یعنی پک اکثریت مجلس سنا (Senate Majority PAC)، بیش از دو برابر حجم درآمد ملی میانگین خانوارهای آمریکایی در این رقابت ها هزینه کرده است. پک اندینگ اسپندینگ (Ending Spending PAC) که توسط میلیاردر معروف آمریکایی، جو ریکت، راه اندازی شده، تاکنون بیش از شش برابر درآمد میانگین خانوار هزینه کرده است و در جایگاه دوم قرار دارد. گره رقابت های فشرده با پک ها باز می شود! انتخابات در ایالات متحده به طور هر دم فزاینده تری به وسیله ی این اهرم های تاثیرگذار توسط شرکت های بزرگ و افراد ثروتمند خریداری می شود. در مقابل، حضور و تاثیرگذاری رای دهندگان به پایین ترین حد تاریخی خود رسیده است. در آخرین دور انتخابات کنگره در سال گذشته ی میلادی پایین ترین میزان مشارکت در تاریخ پس از جنگ را در ایالات متحده ی آمریکا شاهد بودیم. در انتخابات دور گذشته ی سنا 11 کمپین رقابتی وجود داشت که از ابتدا مشخص نبود کدام کاندید برنده ی آن ها خواهد شد. دقیقا همین یازده حوزه ی انتخاباتی مورد توجه ویژه ی پک ها و اهداکنندگان شخصی قرار گرفتند تا نهایتا این حکم به اثبات برسد که حتی در کم ترین جاهایی هم که ممکن است آراء آمریکائیان معیار دموکراسی در این کشور باشد امر ناممکن فرا می رسد و رای به ابطال آن می دهد. سر آخر، 90 درصد از هزینه های پک ها و اهداکنندگان شخصی به سوی همین یازده حوزه ی انتخاباتی فشرده روانه شد. برای آن که درک روش تری از ابعاد تمرکز پک ها بر این حوزه های حساس داشته باشیم جزئیات بیشتری را ذکر می کنیم: در چهار حوزه ی انتخاباتی، نامزدها تنها یک سوم یا کمتر از کل مخارج انتخابات را تامین کرده بودند. هزینه های حوزه ی انتخاباتی کارولینای شمالی در مجموع بالغ بر 116 میلیون دلار می شد که به احتمال زیاد گران قیمت ترین انتخابات قانون گذاری در تاریخ ایالات متحده بوده است! پول بیشتر، عامل پیروزی شیوه ی پیروزی نامزدها در این یازده حوزه ی انتخاباتی نیز در نوع خودش جالب بود. همان طور که گفتیم که این حوزه ها بیشترین توجه را از جانب اهداکنندگان خصوصی و پک ها به خودش جلب کرده بود و در نهایت نیز نامزدی توانست پیروز نهایی شود که بیشترین کمک را از جانب پک ها دریافت کرده بود! سرنوشتی که قرار است در دموکراسی ها با آرای مردم تغییر کند به نظر می رسد هر چه بیشتر به ضرب المثل پول بیشتر و آش بیشتر شبیه شده است! برای مثال، در کنتاکی و آرکانزاس آختلاف آراء نامزد پیروز بیش از حد معمول این حوزه بود که تاریخ رقابت سنگینی در آنجا صورت می گرفت. برعکس، در برخی از نزدیک ترین رقابت ها به طور معمول نامزدهایی حضور داشتند که هزینه های بسیار کمتری کرده بودند. در انتخابات سال 2014، صد اهداکننده ی برتر از تمام انواع کمیته های سیاسی مجموعا 323 میلیون دلار هزینه کردند که تقریبا مطابق با 356 میلیون دلاری است که مجموعا توسط 4.75 میلیون نفر از اهداکنندگان کوچک گردآوری شده بود! منبع: دیدبان آمریکا انتهای متن/
93/11/11 - 00:15
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: فارس]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 27]