محبوبترینها
قیمت انواع دستگاه تصفیه آب خانگی در ایران
نمایش جنگ دینامیت شو در تهران [از بیوگرافی میلاد صالح پور تا خرید بلیط]
9 روش جرم گیری ماشین لباسشویی سامسونگ برای از بین بردن بوی بد
ساندویچ پانل: بهترین گزینه برای ساخت و ساز سریع
خرید بیمه، استعلام و مقایسه انواع بیمه درمان ✅?
پروازهای مشهد به دبی چه زمانی ارزان می‌شوند؟
تجربه غذاهای فرانسوی در قلب پاریس بهترین رستوران‌ها و کافه‌ها
دلایل زنگ زدن فلزات و روش های جلوگیری از آن
خرید بلیط چارتر هواپیمایی ماهان _ ماهان گشت
سیگنال در ترید چیست؟ بررسی انواع سیگنال در ترید
بهترین هدیه تولد برای متولدین زمستان: هدیه‌های کاربردی برای روزهای سرد
صفحه اول
آرشیو مطالب
ورود/عضویت
هواشناسی
قیمت طلا سکه و ارز
قیمت خودرو
مطالب در سایت شما
تبادل لینک
ارتباط با ما
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
آمار وبسایت
تعداد کل بازدیدها :
1832001162
چرا منصوریان از تیم ملی حمایت می کند؟
واضح آرشیو وب فارسی:نامه نیوز: چرا منصوریان از تیم ملی حمایت می کند؟
علیرضا منصوریان سرمربی تیم فوتبال نفت ، صدرنشین لیگ برتر می گوید به راه انداختن جنگ بین مربی داخلی و خارجی ، ظلم به فوتبال ایران است.
به گزارش نامه نیوز ، درحالی که تعدادی از مربیان تیم های سرشناس لیگ برتر انتقادهای تندی از کارلوس کروش داشتند و سرمربی تیم ملی هم پاسخ تند و دور از انتظاری به این انتقادها داشت ، علیرضا منصوریان سرمربی تیم صدرنشین نفت در لیگ برتر که تیمش دو پدیده در جام ملتهای آسیا داشت ، از دلایلش برای حمایت از تیم ملی کشورمان گفت. تیمی که نزدیک به ۵۰ بار با افتخار پیراهنش را به تن کرده و توانسته یکی از محبوب های ادوار مختلف ملی باشد.
منصوریان درباره دلایلش برای دفاع از تیم ملی سخن می گوید. دلایلی که آنها را در پخش زنده تلویزیونی هم گفت.
این همان هدفی است که می خواهیم
ما از تیم ملی چه می خواستیم؟ مگر در همه این ماه ها دوستان خوب من نمی گفتند که جوانگرایی در حد شعار است و تغییری در ترکیب تیم داده نمی شود؟ دیدیم که این اتفاق افتاد. قبل از جام ملتها کدام یک از ما باور داشت مرتضی پورعلی گنجی ما می تواند جای خالی پژمان منتظری را به این خوبی پر کند؟ سردار آزمون و جهانبخش را چطور؟ وریا غفوری چطور توانست مرد ثابت جناح راست مان باشد ؟ وحید امیری با دو بازی ملی بیاید و خوش بدرخشد؟ این تیم اگر ده بازی تدارکاتی انجام داده بود ، سروش رفیعی به سادگی می توانست یار شماره ۱۰ تیم باشد اما کمبود امکانات و بازی های مناسب خوب نگذاشت همه خواسته های سرمربی آغاز شود اما او استارت تغییر را زد. با همه احترامی که برای بزرگان تیم قائلم اما نسل ۳۰ به بالای تیم ملی در دو سال آینده باید جای شان را به جوان ها بدهند و کارلوس با وارد کردن ۱۰ یار زیر ۲۵ سال ، چرخه تغییر را از تورنمنت بزرگی مثل جام ملتها آغاز کرد. جایی که همیشه آرزویش را داشتیم. برگردیم به عقب. همیشه یکی از ایرادها به مربیان ملی این بود که چرا استارت تغییر در ترکیب تیم را بعد از جام ملتها نمی زنند ؟ کاری که پیشتر تیم های کره و ژاپن انجام می دادند را این بار با شیبی منطقی ، ما هم انجام دادیم. در این بازی ها ما تیمی داشتیم که نزدیک به ۳ سال از تیم جام جهانی جوانتر بود.
چرا تیم ملی زیبا بازی نمی کند؟
این را بارها شنیدیم و خیلی از مردم به حق می گویند فوتبالی که تیم ملی بازی می کند شاید خیلی زیبا و جذاب نیست اما باید به سرمربی حق داد . او باید بهترین راهکار را با توجه به خواسته های ما انتخاب کند. وقتی تیمش بازی تدارکاتی کافی ندارد ، چاره ای نیست غیر از اینکه بیاید و سبک ویژه خودش را به کار بگیرد. شاید اگر تعداد بازی های تدارکاتی مان قدر همین تیم عراق یا باقی رقبا بود ، بچه های ما هم راحت تر بازی می کردند. فوتبال مالکانه شان بیشتر می شد و بازی های زیباتری می دیدیم . من که در لیگ ، تیمم را ۷ روز هفته در اختیار دارم گاهی برای یک تغییر تاکتیک به ۵۰ روز زمان نیاز دارم . من امیدوارم تداوم حضور کارلوس کروش و ادامه روند تغییرات در تیم ، کیفیت بازی مان را هم بالاتر ببرد. این حرفی است که خود سرمربی هم گفته. او بر اساس داشته هایش برنامه ریزی می کند. هرچه این انطباق بازیکنان بیشتر و بهتر اتفاق بیفتد ، درصد بازی مالکانه تیم هم بالاتر می رود و فوتبال مان هم زیباتر می شود. البته یک حقیقت را فراموش نکنیم . اینکه این تیم ملی به دلیل شجاعت در بازی و روحیه بالای تیمی به جایی می رسد که مردم بعد از باخت و حذف این طور به استقبالش می روند و راضی هستند. برای همین است که هنوز سر حرفم هستم و می گویم باید به این تیم ملی مان احترام گذاشت.
دست از این دعوای بی فایده مربی خارجی و داخلی برداریم
بی تعارف می گویم آنچه در این چند روز اتفاق افتاد ، اتفاقات خوبی برای فوتبال مان نبود. نه مصاحبه های منتقدان و نه پاسخ کارلوس کروش. این جنگ پوچ و تقسیم بندی وطنی و اجنبی هیچ آورده ای برای مان ندارد. ما نیاز به دانش روز فوتبال داریم. نیاز به افرادی که دلسوز باشند و با تمام وجودشان کار کنند. بی شک همکاران خوب من که خیلی های شان بارها پیراهن تیم ملی را به تن کردند . راستش در انچه اتفاق افتاد باید از دو گروه گلایه کرد. هم کادرفنی تیم ملی و هم منتقدان. شاید بهتر بود این انتقادها که خیلی های شان از سر دلسوزی است در فضای بهتری و بعد از بازی ها مطرح می شد اما از سوی دیگر واقعا متعجبم چطور بعضی از نزدیکان به سرمربی برای رساندن اخبار به کارلوس این قدر عجله دارند که تمرکز او و بازیکنانش را شب قبل از بازی و یا بلافاصله بعد از پایان مسابقه با عراق به هم می ریزند تا او واکنش هایی به این تندی داشته باشد. به هر حال مربی بعد از چنین بازی سنگینی که پایان تلخی داشته و البته روند مسابقه هم با اشتباهات داوری عوض شده ، فشار زیادی را تحمل کرده و نباید تمرکزش را با خبررسانی منفی به هم زد. اگر دوستان نزدیک به تیم کمی شرایط را کنترل می کردند هیچ کدام از این اتفاقات نمی افتاد. به هر حال ما با کارلوس کروش که این همه هم بین هواداران محبوب است برای بازی های جام جهانی ۲۰۱۸ برنامه ریزی کردیم . او قرار است در ایران کار کند و نباید این چنین او مقابل مربیان وطنی قرار بگیرد و دل های شان با هم صاف نباشد.
امثال حشمت خان مهاجرانی میانجی شوند
به نظرم باید به این دعوا همین حالا پایان داد. البته بخشی از انتقادات مربیان خوب کشورمان وارد است و بخشی از گلایه های سرمربی تیم ملی بجاست. نباید همه چیز را یک طرفه دید و گفت همه چیز سیاه است یا سفید. الان هم تا وقت هست من از بزرگان فوتبال مان مثل حشمت خان مهاجرانی ، امیرخان حاج رضایی و آقای دکتر ذوالفقارنسب می خواهم به عنوان بزرگتر و خبره وسط ماجرا را بگیرند و این کدورت ها را پایان بدهند. نقد از تیم ملی آزاد است و بعید می دانم سرمربی و کادرفنی هم مشکلی با نقد داشته باشند که اساسا نقد به بهتر شدن امور کمک می کند. در بعد فنی قطعا می توان به کارهای همه مربیان دنیا ایراد گرفت . بی شک ملی پوشان و کادرفنی تیم ملی هم مثل همه اهالی فوتبال قابل نقد هستند و حتما باید پذیرش و تحمل نقد را داشته باشند که البته به نظرم دارند. قطعا بازی با تیم ملی عراق یا دیگر بازی های تیم ملی را هم می شود نقد و آنالیز فنی کرد. به نظر خودم در این بازی تیم ملی تمام تلاشش را در بازی با عراق کرد. عراق تیم کمی نیست. در این مدت شنیدم می گویند عراق کشور جنگ زده ای است که لیگ ندارد. البته این سئوال برایم مانده که اگر عراقی ها لیگ ندارند ، ما چطور بازی بازیکنانی مثل ضرغام اسماعیل یا کرار جاسم را می بینیم و آنها را برای تیم های مان می خواهیم؟ تیم اربیل عراق دو سال متوالی قهرمان AFC کاپ شده و برای سال آینده مسئولان فوتبال عراق سهمیه لیگ قهرمانان آسیا گرفته اند پس استانداردهای لازم را دارند. البته به دلیل مشکلات داخلی ، لیگ شان کمتر و فشرده تر از ماست و به ازایش بازیهای ملی و اردوهای تدارکاتی خارجی بیشتری دارند.برای همین آنها با ۱۰ بازی تدارکاتی و ما به دو بازی به جام ملتها می رویم. این تیم سال ۲۰۰۷ قهرمان آسیا شده ، در سالی که کشورش در اوج جنگ های داخلی بود . همان سالی که بالاتر از تیم هایی چون ژاپن ، کره استرالیا و ایران قرار گرفته است . البته باز هم تاکید می کنم انتظار همه ما از نزدیکان به سرمربی تیم ملی این است که به جای تشدید فشار عصبی روی او ، کمک به منافع ملی کنند و به اختلاف زایی دامن نزنند.
منبع: خبرآنلاین
۰۷ بهمن ۱۳۹۳ - ۱۰:۴۲
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: نامه نیوز]
[مشاهده در: www.namehnews.ir]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 16]
-
ورزش
پربازدیدترینها