واضح آرشیو وب فارسی:ایرنا: تأخیرهای طولانی، گریبان شرکت های هواپیمایی شد تهران - ایرنا - تارنمای خبری تابناک می نویسد :مسافران معترض که از این همه نابسامانی در این عرصه دلگیر و ناراحتند، وقتی می بینند ماحصل پرداخت هزینه های سنگین مسافرت هوایی، جز حضور طولانی مدت در فرودگاه و بر هم خوردن ریتم عادی زندگی خودشان و احتمالا خانواده شان نیست و در ازای این مشکلات به وجود آمده، هیچ حمایتی از ایشان نمی شود، چاره ای جز اقدام عملی ندارند.
حالا که کسی به فکر احیای حقوق از دست رفته ما نیست، باید خودمان دست به کار شویم و کاری کنیم که حساب کار دست متخلفان بیاید و فکر نکنند تا همیشه قرار است چشم بر قصورشان ببندیم و دست روی دست بگذاریم.
به گزارش «تابناک»، به فاصله یک ماه و چند روز از بروز واکنش جالب توجه مسافران شرکت هواپیمایی ایران ایر به تأخیر طولانی در پرواز، حالا بار دیگر این رویداد تکرار شده تا کسی نتواند واکنش های بروز کرده را جرقه ای گذرا خوانده و از کنار آن به سادگی بگذرد.
این در حالی است که اگر آن روز مسافران عتبات عالیات ـ که قصد بازگشت از سفر اربعین به کشور را داشتند ـ تأخیر طولانی مدت در پرواز رفت و متعاقب آن، تأخیر هفت ساعته در پرواز بازگشت را بهترین دلیل برای تحصن در هواپیما و نشان دادن اعتراض خود به مدیران این شرکت هواپیمایی و حتی مسئولان هواپیمایی کشوری می دانستند، اکنون به نظر می رسد صبوری مسافران نسبت به تأخیر ها کاهش یافته است.
حکایت از این قرار است که مسافران پرواز مشهد ـ تهران شرکت هواپیمایی «آتا» که قرار بود نیمه شب جمعه، ساعت 22:40 انجام شود، با چهار ساعت تأخیر در ساعت 02:40 شنبه به سمت تهران راهی شدند تا بی توجهی مسئولان شرکت و تأخیر طولانی را دستمایه اعتراض کرده و در مقصد، از هواپیما پیاده نشوند.
این اتفاق از این روی جالب توجه است که می دانیم تأخیرهای طولانی مدت در پروازهای داخلی و خارجی در کشورمان، همواره یکی از اساسی ترین اشکالاتی بوده که این شیوه مدرن حمل و نقل در کشورمان با آن دست به گریبان بوده، ولی یا هیچ کاری برای بهبود آن انجام نشده، یا ثمر نداده، یا پشتوانه اجرایی مناسبی نداشته که دست کم از طریق سیستم تنبیه، به اصلاح روند منجر شود.
بدین ترتیب، مسافران معترض که از این همه نابسامانی در این عرصه دلگیر و ناراحتند، وقتی می بینند ماحصل پرداخت هزینه های سنگین مسافرت هوایی، چیزی جز حضور طولانی مدت در فرودگاه و بر هم خوردن ریتم عادی زندگی خودشان و احتمالا خانواده شان نیست و در ازای این مشکلات به وجود آمده، هیچ حمایتی از ایشان نمی شود، چه بسا چاره ای جز اقدام عملی ندارند.
با این رویکرد می توان دریافت، آنچه این دسته از مسافران را ـ که از قضا وسع مالی بهتری به نسبت دیگر مسافران دارند و به دلایلی، به نظر همسو شدنشان در حرکت های اعتراضی عجیب به نظر می رسد ـ به تحصن در هواپیما و طولانی تر شدن تأخیر در رسیدن به مقصد مجاب می کند، قصور نهادهای نظارتی است؛ قصوری که حالا به وضوح فریاد زده می شود تا بلکه دیده شده و چاره جویی شود.
این در حالی است که می دانیم تبعات پیاده نشدن مسافران از هواپیما برای شرکت های هواپیمایی سنگین است، زیرا ایشان را به مشکلات متعددی دچار خواهد کرد که از جمله آنها، تسری تأخیر رخ داده به دیگر پروازهایی است که قرار است با هواپیمایی که در آن تحصن رخ داده انجام شود!
البته ممکن است این مشکل در قیاس با مشکلات دیگری که برای شرکت های هواپیمایی رخ می دهد قابل اغماض باشد و صرف اثر منفی که اخبار تحصن، بر حسن شهرت شرکت هواپیمایی می گذارد، برای محاسبه ضرر شرکت های هواپیمایی در این شیوه اعتراض کافی باشد، اما ماجرا به اینجا هم ختم نمی شود.
کافی است به این مهم توجه کنیم که اعتراض مدنی شکل گرفته به تأخیرهای همیشگی در پرواز ها، حکم به صدا درآمدن زنگ هشداری در موارد مشابه باشد تا بتوانیم با یک حساب سرانگشتی، دریابیم اگر هر قصوری از طرف نهادهای نظارتی با توبیخ اینچنینی توسط مردم مواجه شود، آن زمان باید چه حجمی از اعتراض ها، تحصن ها و اعتراضات مدنی را انتظار بکشیم؟
اینجاست که به نظر می رسد باید از یک سو یادآوری مشکلاتی چون فقدان نظارت و بی توجهی به حقوق گیرندگان خدمت را با چنین جنبش های مدرنی به فال نیک گرفت و از اینکه اعتراضات رخ داده به بهترین، آرام ترین و بی حاشیه ترین شیوه ممکن رخ داده، به خود بالید و از سوی دیگر از مسئولان خواست برای پاسخ دادن به این درخواست عمومی، با تمام توان وارد میدان شده و آن گونه عمل کنند که دیگر نیاز نباشد مردم وظایف مغفول مانده را با تحصن یادآور شوند.
منبع/ تابناک
اول **
06/11/1393
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: ایرنا]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 20]