تور لحظه آخری
امروز : یکشنبه ، 3 تیر 1403    احادیث و روایات:  پیامبر اکرم (ص):بدبخت‏ترين مردم پادشاهانند و خوشبخت‏ترين مردم كسى است كه با مردم بزرگوار معاشرت...
سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون شرکت ها

تبلیغات

تبلیغات متنی

اتاق فرار

خرید ووچر پرفکت مانی

تریدینگ ویو

کاشت ابرو

لمینت دندان

ونداد کولر

صرافی ارکی چنج

صرافی rkchange

دانلود سریال سووشون

دانلود فیلم

ناب مووی

رسانه حرف تو - مقایسه و اشتراک تجربه خرید

سرور اختصاصی ایران

تور دبی

دزدگیر منزل

تشریفات روناک

قیمت فنس

armanekasbokar

armanetejarat

صندوق تضمین

پیچ و مهره

طراحی کاتالوگ فوری

دانلود کتاب صوتی

تعمیرات مک بوک

Future Innovate Tech

آموزشگاه آرایشگری مردانه شفیع رسالت

پی جو مشاغل برتر شیراز

تسمه تردمیل - روغن تردمیل

قیمت فرش

آموزش کیک پزی در تهران

لوله بازکنی تهران

خرید یخچال خارجی

ویترین طلا

کاشت پای مصنوعی

مورگیج

میز جلو مبلی

سود سوز آور

پراپ رابین سود

هتل 5 ستاره شیراز

آراد برندینگ

رنگ استخری

سایبان ماشین

قالیشویی در تهران

مبل استیل

بهترین وکیل تهران

مبلمان اداری

شرکت حسابداری

نظرسنجی انتخابات 1403

استعداد تحلیلی

کی شاپ

خرید دانه قهوه

دانلود رمان

وکیل کرج

آمپول بیوتین بپانتین

پرس برک

بهترین پکیج کنکور

خرید تیشرت مردانه

 






آمار وبسایت

 تعداد کل بازدیدها : 1801771281




هواشناسی

نرخ طلا سکه و  ارز

قیمت خودرو

فال حافظ

تعبیر خواب

فال انبیاء

متن قرآن



اضافه به علاقمنديها ارسال اين مطلب به دوستان آرشيو تمام مطالب
 refresh

جام جم ایام - اولین خیابانی که در تهران اسفالت شد


واضح آرشیو وب فارسی:جام جم آنلاین:


کلمه تا پیش از عصر ناصری در کتب و اسناد قدیم معنای دسته و راهی را داشت که در میان باغ و چمن سازند، در حالی که دو صف درختان در دو طرف آن ایجاد کنند و وجود همین خیابان است که در طراحی باغ ایرانی که آن را به چهار پاره متحدالشکل تقسیم می کند، واژه را در این مبحث مفهوم می بخشد.




اولین خیابان آُسفالته تهران؛ خیابان الماسیه سال 1310
بنابراین تا اواسط دوران سلطنت ناصرالدین شاه که سطح شهر تهران و خانه سازی در آن دچار تحول عظیم گشت، کلمه ای با نام خیابان در میان عناصر معماری در شهرسازی تهران وجود نداشت. به عبارت دیگر تهران آن روزگار معبرش را که کوچه باغها و معبرهای پیچاپیچ و نامنظم تشکیل می داد. گذرگاه هایی که مناسب عبور جمعیت کم آن روزگار باوسایل نقلیه نظیر پالکی، تخت روان و... و چهارپایان باربر بود. در بررسی نقشه های اولیه تهران و مطابقت آنها این واقعیت بیشتر آشکار می شود. نقشه برزین روسی، در سال 1258 قمری و عهد محمدشاه از تهران برداشت شده و 10 سال بعد در مسکو به چاپ رسیده است و نقشه موسیو کرشش معلم دارالفنون، در اوایل سلطنت ناصرالدین شاه از سطح شهر برداشته شده و به سال 1275 قمری چاپ و منتشر شده است. در هر دو این نقشه ها هیچ اثری از نام خیابان مشاهده نمی شود، بلکه تمام معابر با نام های مرسوم آن دوره یعنی کوچه، گذر، گذار، بازارچه، بازار، رسته و... مشخص شده است. پرواضح است که این معنا را در بررسی و تدقیق در کتب و منابع نوشتاری آن روزگار هم می توان دریافت. با گذشت زمان و رسیدن سال های میانی پادشاهی ناصرالدین شاه تهران ناگهان دچار تحولات وسیعی شد. در این سال ها حصار صفوی را خراب کردند و حصار جدید ناصری را ساختند. سطح شهر گسترش قابل توجهی یافت. معابر جدید بنا شد. خندق حصار صفوی را پر کردند و در محل آن و نیز سطح اشغال بدنه حصار گذرگاه های تازه ای احداث کردند که شکل کالبدی آنها به خیابان های امروز بیشتر شبیه بود تا به کوچه باغهای گذشته. این معابر کمابیش از کوچه ها و گذرهای قدیمی عریض تر و با کمی اغماض به خط مستقیم کشیده شده بودند. گذرگاه های جدید را خیابان نام نهادند و بدین ترتیب کلمه <خیابان> در تاریخ تهران و عنصر خیابان جزو عناصر معماری شهرسازی این شهر تولد یافت. اولین نقشه تهران ترسیمی منجم الدوله پس از این دوره برای نخستین بار متضمن نام <خیابان> می شود و اولین خیابان های پایتخت را شکل می دهد؛ نظیر خیابان های باغ جنت (ولی عصر)، باغ انگوری(ولی عصر)، جناب وزیر (ولی عصر)، امیریه (ولی عصر)، امیریه (امام خمینی)، باغ شاه (امام خمینی)، جلو قبرستان (مولوی)، دروازه گمرک (مولوی) و...

پیشینه آسفالت در تهران:

چنان که گذشت گذرگاه های تهران متشکل از کوچه باغها و معابر تنگ و نامنظم و سطح آنها خاکی بود و هیچگونه پوشش خاصی نداشت. نخستین بار براساس اعلان <روزنامه وقایع اتفاقیه> شماره 36 به سال 1267 قمری و در دوران صدارت میرزا تقی خان امیرکبیر برخی از کوچه های <ارگ> تسطیح و سنگفرش شد تا آنها برای عبور کالسکه مناسب و آماده گردد. کالسکه هایی که در کارخانه معیرالممالک ساخته می شد. بعدها در دهه های پایانی سلطنت طولانی ناصرالدین شاه <شوسه> که طریقی بود برای آماده سازی سطح معابر جهت عبور راحت تر کالسکه، درشکه، گاری و... وارد عرصه گذرگاه سازی پایتخت شد، اما هنوز خبری از آسفالت نبود. تا اینکه سال 1310 خورشیدی فرا رسید. در این سال پیش از ورود ملک فیصل پادشاه عربستان به تهران، بلدیه پایتخت به تکاپو افتاد و برای نخستین بار <آسفالت> را که پدیده جدیدی در صنعت راه سازی به شمار می رفت، وارد صحنه خیابان های تهران کرد و خیابان کوتاه الماسیه (باب همایون)، میدان توپخانه و اوایل خیابان لاله زار را آسفالت نمود. بعدها خیابان باغشاه (امام خمینی) و خیابان پهلوی (ولی عصر) البته تا حدود کافه بلدیه (تئاتر شهر امروزی) و دیگر خیابان ها آسفالت شد و بدین ترتیب آسفالت نه تنها وارد خیابان ها و معابر تهران که به تمام شهرها و جاده های کشور وارد شد. منبع: سایت جوان و تاریخ


یکشنبه 7 دی 1393 ساعت 16:51





این صفحه را در گوگل محبوب کنید

[ارسال شده از: جام جم آنلاین]
[مشاهده در: www.jamejamonline.ir]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 84]

bt

اضافه شدن مطلب/حذف مطلب







-


گوناگون

پربازدیدترینها
طراحی وب>


صفحه اول | تمام مطالب | RSS | ارتباط با ما
1390© تمامی حقوق این سایت متعلق به سایت واضح می باشد.
این سایت در ستاد ساماندهی وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی ثبت شده است و پیرو قوانین جمهوری اسلامی ایران می باشد. لطفا در صورت برخورد با مطالب و صفحات خلاف قوانین در سایت آن را به ما اطلاع دهید
پایگاه خبری واضح کاری از شرکت طراحی سایت اینتن