واضح آرشیو وب فارسی:جام جم آنلاین:
بازار بی رونق صنایع دستی اسفبار است فروش سفال چینی در لالجین همدان این روزها صنایع دستی کشور حال و روز خوبی ندارد و در هیاهوی بازار صنایع دستی چینی، هندی و تایلندی، حتی افزایش ورود گردشگران خارجی نیز نتوانسته بازار این صنعت ایران را رونق بخشد.
356 رشته صنایع دستی در کشوروجود دارد و بیش از دو میلیون نفر در این بخش مشغول هستند، اما این رشته ها برای حفظ و ماندگاری به نوآوری و خلاقیت نیاز دارند، در حالی که کارشناسان معتقدند هم اکنون در تولید و ساخت صنایع دستی مختلف کشور کمتر نوآوری دیده می شود و بسیاری از آنها فرم و شکل چند دهه گذشته را دارند که این تکرار می تواند انگیزه و رغبت مصرف کنندگان داخلی و خارجی را کاهش دهد. همچنین در حالی که بسته بندی و برندسازی کالا حرف نخست را برای بازاریابی و فروش در بازارهای جهانی می زند، این حوزه همچنان در صنایع دستی بلاتکلیف مانده است. در سال های اخیر واردات صنایع دستی از کشورهایی همچون چین و هند ضربات مهلکی به پیکره نیمه جان صنایع دستی کشور وارد کرده است. آگاه نبودن به سلیقه های خریداران، نبود بانک اطلاعاتی جامع صنایع دستی، پایین بودن کیفیت بعضی کالاها، نبود هماهنگی بین تولیدکنندگان و صادرکنندگان، موانع گمرکی، بیمه، حمل ونقل و حمایت نکردن دولت از دیگر موانع بر سر راه صنایع دستی کشورمان برای صادرات و حضور در بازارهای جهانی است. دوران برزخ صنایع دستی یکی از این صنایع که چندان شرایط مناسبی ندارد سفال لالجین همدان است، زیرا این روزها در فروشگاه های صنایع دستی این استان ظروف سفالی چینی به نام همدان عرضه می شود. علیرضا قاسمی، معاونت صنایع دستی سازمان میراث فرهنگی، صنایع دستی و گردشگری استان همدان در گفت و گو با جام جم با بیان این که صنعتگران همدانی باید به بسته بندی و برندسازی محصول خود نظیر سفال لالجین توجه ویژه ای داشته باشند، می گوید: بایدبرای رونق صادرات و برندسازی این محصول در بازار جهانی حضور فعالی داشته باشیم که این امر نیازمند یک تلاش همگانی است. وی صادرات صنایع دستی استان همدان را نامطلوب ارزیابی می کند و می افزاید: این استان از صادرات صنایع دستی سالانه فقط 24 میلیون دلار درآمد دارد که رقم قابل توجهی نیست. گردشگران خارجی نیز که حضور آنها در کشور ما همواره باعث رونق بازار فروش صنایع دستی می شود، این روزها
به دلیل رکود اقتصاد جهانی و محدود شدن زمان بازدید آنها از شهر های تاریخی و بازار های صنایع دستی، دیگر تمایل کمتری به خرید صنایع دستی دارند که این موضوع نارضایتی فروشندگان صنایع دستی را به همراه داشته است. معاون صنایع دستی کشور، یکی از دلایل این اتفاق را افزایش قیمت محصولات صنایع دستی می داند و معتقد است، بالا بودن قیمت این محصولات سبب شده این صنعت از عرصه رقابت عقب بماند. بهمن نامورمطلق در گفت وگو با خبرگزاری میراث فرهنگی، بالا رفتن قیمت ها را یک معادله چندوجهی می داند و با بیان این که وضع حوزه صنایع دستی به گونه ای است که نمی توان به هنرمندان و صنعتگران درخصوص افزایش قیمت خرده ای گرفت، می گوید: مستهلک شدن تجهیزات و نبود نیروی انسانی از یک سو و موضوعات مربوط به حمل و نقل و فروش اندک از سوی دیگر سبب شده که تا حدودی قیمت تولیدات صنایع دستی افزایش پیدا کند. وی در عین حال معتقد است؛ مقایسه صنایع دستی با شبه تولیدات دیگر کشورها و پی نبردن برخی از مردم به اهمیت صنایع دستی باعث شده تصور شود که قیمت تولیدات این حوزه بالاست. وی با بیان این که بدنه و پیکره صنایع دستی بسیار ضعیف شده است و در بدترین شرایط ممکن به سر می برد، می گوید: صنایع دستی در هیچ دوره ای از تاریخ تا این حد تضعیف نشده است، درواقع کمر صنایع دستی در سال های گذشته به گونه ای شکست که هم اکنون برای اصلاح ساختار و شاکله آن نمی توان هیچ تصمیمی گرفت، زیرا این حوزه به قدری آسیب دیده است که هر تغییری ممکن است آینده این صنعت را برای همیشه از بین ببرد. وی می افزاید: تصمیم مسئولان وقت در سال 1385 به تغییر ساختار سازمان صنایع دستی و الحاق آن به سازمان میراث فرهنگی، صنایع دستی را از وضع تصدیگری خارج کرد و باعث شد تجربه، دانش، سابقه و مهارت های سازمان صنایع دستی به معاونت سنجاق شده سازمان میراث فرهنگی انتقال پیدا نکند. نامورمطلق، سیاست دولت یازدهم را در جهت پیشبرد اهداف و باززنده سازی صنایع دستی می داند و می افزاید: معاونت صنایع دستی سرانجام پس از ده سال، شروع به پرداخت تسهیلات 30 میلیارد تومانی به هنرمندان کرده است تا بدنه در حال ریزش این صنعت تا حدی ترمیم شود. نبود برند در صنایع دستی در همین حال یک فعال و پژوهشگر صنایع دستی نیز مشکل اصلی صنایع دستی کشور را بحث مدیریت می داند و می گوید: به دلیل این که در حوزه صنایع دستی مدیریت کلان نداریم و چشم اندازی برای آینده آن ترسیم نشده است، به همین علت در برندسازی، صادرات و بسته بندی آن دچار مشکل شده ایم. مجتبی یزدان پناه در گفت وگو با جام جم با بیان این که برندسازی یک محصول بر اثر ادامه کیفیت و متفاوت بودن به وجود می آید، نه به خواست مسئولان می افزاید: امروزه برخی از صنایع دستی مطرح ما همچون پته کرمان، قالی تبریز و ظروف قلمزنی شده اصفهان به عنوان یک برند شناخته شده هستند، اما وقتی مدیریت ضعیف صنایع دستی برای حضور صنایع دستی در نمایشگاه های خارجی تلاشی نمی کند و هنوز نمی توانیم فروش صنایع دستی چینی و غیرایرانی را در مراکز تاریخی و فروشگاه های صنایع دستی ممنوع کنیم، باید شاهد این باشیم که صنایع دستی خارجی بازار های ما را فراگرفته باشد. به گفته وی، طی سال های اخیر تکیه صنایع دستی به دولت باعث شده که نوسانات مدیریت دولتی بر صنایع دستی اثر بگذارد و باعث پسرفت آن شود. حکمت قاسم خانی / جام جم
 
شنبه 6 دی 1393 ساعت 09:30
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: جام جم آنلاین]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 92]