واضح آرشیو وب فارسی:ایسنا: سهشنبه ۳۰ دی ۱۳۹۳ - ۱۱:۴۸
یک جامعه شناس به تشریح برخی از عوامل در گرایش افراد بهبود یافته به سمت اعتیاد پرداخت. مهدی زارعی در گفتوگو با خبرنگار خبرگزاری دانشجویان ایران(ایسنا)، منطقه قم، با اشاره به اهمیت حمایت خانواده ها از بهبود یافتگان گفت: وقتی جوانی در دام اعتیاد اسیر میشود لازم است خانوادهها او را برای رهایی از چنگال اعتیاد دلگرم کنند. این جامعه شناس عنوان کرد: بی توجهی خانوادهها و طرد فرزندان معتاد نمی تواند انگیزهای برای بهبود این بیماران ایجاد کند و قطعاً آنها را به سمت تباهی و نابودی میکشاند. وی در خصوص بازگشت بهبود یافتگان به سمت مصرف مواد مخدر تصریح کرد: وقتی یک فرد معتاد اراده می کند و بیماری خود را کنار می گذارد باید نکاتی را در مواجهه با این فرد در نظر گرفت تا هرگز به سمت اعتیاد باز نگردند که در این باره نقش خانواده دارای اهمیت بسزایی است. زارعی خاطرنشان کرد: سرزنش کردن و یادآوری گذشته افراد بهبود یافته از سوی خانواده، اثرات منفی به دنبال دارد و فرد را ناامید و دلسرد میکند و همین امر می تواند فرد بهبود یافته را به طرف اعتیاد سوق دهد. وی با تاکید بر اهمیت ایجاد محیطی آرام برای بهبود یافته در کانون خانواده اظهار داشت: فرد بهبود یافته بسیار حساس و شکننده است و نیاز دارد تا برای او محیطی آرام فراهم کرد تا دوران نقاهت را پشت سر بگذارد حالا اگر به جای ایجاد محیطی آرام مدام گذشته او را یادآوری کنیم قطعاً آرامش روحی خود را از دست می دهد و دوباره به مواد مخدر روی می آورد. این جامعه شناس گفت: یکی دیگر از عوامل مهم در بازگشت بهبود یافته به سمت اعتیاد، ارتباط داشتن با دوستان و یا محیطی است که تجربه استفاده از مواد مخدر را از آنها داشته بدان معنا که اگر بهبود یافته مجدد با دوستان معتاد خود در ارتباط باشد ممکن است برای تجربه دوباره وسوسه شود. وی نظارت خانواده بر معاشرتهای بهبود یافتگان به صورت غیر محسوس را مورد توجه قرار داد و افزود: باید تلاش کرد ذهن و فکر بهبود یافته را از معاشرتهای پر خط دور کنیم تا در برابر مصرف مواد مخدر مصون بماند. زارعی عنوان کرد: عدم تحقق وعدههای خانواده برای فرد بهبود یافته نیز یکی از علل مهمی است که می تواند فرد بهبود یافته را مبتلا کند برای نمونه اگر خانواده وعدههایی را به فرزندان دادهاند که در صورت قطع مصرف مواد این وعده ها تحقق می یابد اما بعد از مدتی توجهی به انجام وعدهها صورت نپذیرد قطعا جوان انگیزه ای برای ادامه زندگی سالم خود نخواهد داشت. وی بیکاری را خطری بزرگ برای بازگشت بهبود یافته به سمت اعتیاد دانست و گفت: فرد بهبود یافته پس از گذراندن دوران نقاهت باید به کار و تلاش روی آورد و فرصت خود را در جهت انجام یک شغل مناسب به کار گیرد اما متاسفانه در جامعه به بسیاری از بهبود یافتگان شغلی نمی دهند و بیکاری معضلی جدی برای این افراد است تا برای سرگرم شدن خود دوباره به اعتباد روی آورند. این جامعه شناس عنوان کرد: همچنین مشکلات مالی نیز می تواند این افراد را دوباره معتاد سازد چرا که از شرایط مناسی برای زندگی خوب برخوردار نیستند و ممکن است به دنبال یک شرایط خوب مادی بگردند و وقتی ناامید شوند برای فرار از درگیریهای ذهنی به مواد مخدر روی بیاورند. وی در پایان گفت: وقتی فردی مواد مخدر را کنار می گذارد یعنی توان و اراده ای قوی دارد خانواده ها به این توان و اراده بها بدهند تا جوانان دلگرم و امیدوار باشند و هیچ گاه به سمت مواد مخدر حرکت نکنند در این راستا با انجام مشاورههای تخصصی می توان زمینه ازدواج افراد بهبود یافته را نیز فراهم کرد تا با تشکیل خانواده از تنهایی و وسوسه های خطرناک آن رها شوند. انتهای پیام
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: ایسنا]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 49]