محبوبترینها
چگونه با ثبت آگهی رایگان در سایت های نیازمندیها، کسب و کارتان را به دیگران معرفی کنید؟
بهترین لوله برای لوله کشی آب ساختمان
دانلود آهنگ های برتر ایرانی و خارجی 2024
ماندگاری بیشتر محصولات باغ شما با این روش ساده!
بارش‌های سیل‌آسا در راه است! آیا خانه شما آماده است؟
بارش‌های سیل‌آسا در راه است! آیا خانه شما آماده است؟
قیمت انواع دستگاه تصفیه آب خانگی در ایران
نمایش جنگ دینامیت شو در تهران [از بیوگرافی میلاد صالح پور تا خرید بلیط]
9 روش جرم گیری ماشین لباسشویی سامسونگ برای از بین بردن بوی بد
ساندویچ پانل: بهترین گزینه برای ساخت و ساز سریع
خرید بیمه، استعلام و مقایسه انواع بیمه درمان ✅?
صفحه اول
آرشیو مطالب
ورود/عضویت
هواشناسی
قیمت طلا سکه و ارز
قیمت خودرو
مطالب در سایت شما
تبادل لینک
ارتباط با ما
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
آمار وبسایت
تعداد کل بازدیدها :
1842961290
مهراد در گفتوگو با فارس: ضرورت گسترش وقف در دانشگاه‌ها/ کمبود بودجه دانشگاه‌های کشور را از سیستم‌های بین‌المللی دور می‌کند
واضح آرشیو وب فارسی:فارس: مهراد در گفتوگو با فارس:
ضرورت گسترش وقف در دانشگاه‌ها/ کمبود بودجه دانشگاه‌های کشور را از سیستم‌های بین‌المللی دور می‌کند
استاد دانشگاه شیراز با اشاره به ضرورت گسترش وقف در دانشگاه‌ها گفت: دانشگاه هاروارد از وقفی برابر با یک درصد تولید ناخالص داخلی آمریکا برخوردار است که باید توجه بیشتر مجمع خیرین دانشگاه‌ساز را به این مسئله جلب کرد.
جعفر مهراد استاد دانشگاه شیراز در گفتوگو با خبرنگار گروه دانشگاه خبرگزاری فارس با اشاره به رتبه‌بندی دانشگاه‌ها و اهمیت حضور دانشگاه‌های کشور در نظام‌های رتبه‌بندی بین‌المللی اظهار داشت: دانشگاه‌های ایران به خصوص دانشگاه‌های دولتی احساس مبهمی نسبت به رتبه‌بندی‌های گوناگون دارند که هر از گاهی نتایج رتبه‌بندی‌های دانشگاه‌ها را گزارش می‌کنند.
وی افزود: یکی از مسائلی که در این سیستم‌های رتبه‌بندی وجود دارد آن است که آیا این سیستم‌ها به واقع می‌توانند کیفیت یک دانشگاه را از طریق روش‌های کمی مانند تعداد انتشارات با تأکید بر مقالات منتشر شده در مجلات علمی بین‌المللی یا نسبت دانشجو به استاد اندازه‌گیری کنند؟
این استاد دانش‌شناسی دانشگاه شیراز ادامه داد: البته پاسخ به این نقد «منفی» است، اما اگر بپذیریم که این معیارهای کمی باز نمونه‌ای از مسائل کیفیت به حساب می‌آیند، آنگاه این معیارها چندان نگران کننده نیست، اگر دانشگاهی بهترین اعضای هیأت علمی را جذب کند، آن وقت این افراد به یقین از نظر تحقیقات علمی تأثیرگذار بوده و پژوهش‌های هدفمند نیز راه خود را به مجلات علمی باز می‌کنند.
وی خاطرنشان کرد: همین طور، اگر اندازه کلاس کوچک باشد یعنی نسبت دانشجو به استاد از استانداردهای بین‌المللی پیروی کند، آنگاه دانشجو از آموزش‌های علمی دقیق و عمیق برخوردار می‌شود و چنانچه این دو معیار همزمان در یک دانشگاه اتفاق افتد، بهترین استادان به دانشجویان در گروه‌های کوچک تدریس می‌کنند.
این کارشناس رتبه‌بندی تصریح کرد: این نوع شاخص‌ها نشانگر آن است که دانشگاه در واقع از بالاترین کیفیت برخوردار است و این دانشگاه ممتاز تقریبا در تمام سیستم‌های رتبه‌بندی حضور موثر دارد. وی ادامه داد: البته این نظر هم وجود دارد که معیارها و شاخص‌های رتبه،بندی، مناسب کشورهای در حال توسعه نیست و حتی این اعتقاد وجود دارد که رتبه‌بندی‌ها مخلوق بانک جهانی است.
به گفته مهراد این موضوع تا حدودی از پیچیدگی مسائل رتبه‌بندی می‌کاهد و در واقع، یکی از مشهورترین نظام‌های رتبه‌بندی یعنی نظام شانگهای، مولود دانشگاه ژیائو تونگ در چین است که در این کشور این باور وجود داشت که دانشگاه‌های چین از نظر کیفیت باید بسترهای مناسب‌تری را برای آموزش عالی و تحقیقات علمی فراهم آورند.
استاد دانشگاه شیراز اضافه کرد: نظام رتبه‌بندی «تایمز» نیز به وسیله یک مجله بین‌المللی عمدتا در حوزه آموزش عالی که به طور هفتگی منتشر می‌شود به وجود آمد و نظام «کیو اس» نیز نظامی است که در فاصله سال‌های 2004 تا 2009 همراه نظام تایمز بود و از سال 2010 همکاری خود را با تایمز خاتمه داد.
چهره ماندگار علمی کشور بیان داشت: در واقع، در بین نظام‌های رتبه‌بندی بین‌المللی تنها رتبه‌بندی شانگهای است که به طور قاطع بیشتر بر کیفیت تأکید دارد، درحالی که رتبه‌بندی تایمز و کیو اس اکنون طیفی از معیارهای جدید را مد نظر قرار داده‌اند، مثلا، به عنوان یک معیار جدید در رتبه‌بندی‌های تایمز و کیو اس درآمد کشورهایی که دانشگاه‌ها در آن قرار دارند به عنوان یک شاخص از نظر نرمال‌سازی امتیازها مورد توجه است.
وی گفت: افزون بر این موارد، این رتبه‌بندی‌ها از آن نظر که دستکاری صوری در شاخص‌های رتبه‌بندی امکانپذیر است، مورد نقد جدی هستند، به عبارت دیگر، دانشگاه‌ها می‌توانند معیارهای خاصی را برگزیده و بودجه‌ها و سیستم‌های خود را صرفا به خاطر کسب امتیازات بالاتر در نظام‌های رتبه بندی دستکاری کنند، از طرف دیگر، برای پژوهشگران برجسته، بازار بزرگی در سطح بین‌المللی وجود دارد که به خاطر مسائل مالی و دلایل دیگر بسیاری از کشورهای در حال توسعه از آن مستثنی هستند، به عنوان مثال، بسیاری از دانشگاه‌ها بودجه‌های کلانی را برای خرید پژوهشگران برجسته بین‌المللی کنار گذاشته‌اند و از آنها در تولید مقالات پژوهشی که در معتبرترین مجلات چاپ می‌شود استفاده می‌کنند، نمونه بارز آن عربستان سعودی است که به این عمل غیر علمی دست زده است.
این استاد علم اطلاعات و دانش‌شناسی بیان کرد: اما، این مورد همیشه مصداق ندارد، اگر دانشگاهی از قدرت به کارگیری ستارگان پژوهشی بین‌المللی برخوردار باشد، این پژوهشگران در مقابل می‌توانند مانند کاتالیزور عمل کنند و بقیه دانشگاه را به جنب و جوش در آورند. وی گفت: به طور مثال دانشگاه کوئینزلند در استرالیا که به طور شگفت‌آوری در رتبه‌بندی‌های بین‌المللی صعود کرده است، این افراد برجسته و باهوش را در موسسات پژوهشی عظیم خود به کار گماشته است که وظیفه آنها توسعه بخشیدن به نسل‌هایی از دانشجویان تحصیلات تکمیلی از یک طرف و دانشگاه و ایالت کوئینزلند از طرف دیگر است.
وی ادامه داد: دست و بال دانشگاه‌های ما و موسسات بیشماری که زیرپوشش این دانشگاه‌ها قرار دارند، به خاطر نبود سیاست‌های مشخص در جذب افراد برجسته و شاخص بین‌المللی بسته است، رقابت‌های رتبه‌بندی در تمام جهان جریان دارد و دانشگاه‌های ما رتبه‌بندی‌های بین‌المللی را آنچنان که بایسته است جدی نمی‌گیرند، به گفته مهراد، هر سال، گزارش رتبه بندی‌های بین‌المللی منتشر می‌شود و هر سال به جز تعدادی از دانشگاه‌های بزرگ و توانمند علمی مانند تهران، صنعتی شریف و صنعتی اصفهان از حضور در این رتبه‌بندی‌ها باز می‌مانند، بنابراین با توجه به سیاست‌های کلی علم و فناوری که در آن به رتبه‌بندی دانشگاه‌ها تأکید شده است باید با دستان پر در این رقابت‌ها شرکت کرد، وجود نام دانشگاه‌های ایران در نظام‌های رتبه‌بندی زمینه‌های مساعدی را برای دانشجویان در سطح ملی و بین‌المللی برای انتخاب دانشگاه، برای اعضای هیأت علمی به منظور جذب در بهترین دانشگاه‌ها و خیرین دانشگاه‌ساز برای وقف و کمک‌های مالی فراهم می‌آورد.
عضو فرهنگستان علوم جمهوری اسلامی ایران تصریح کرد: باید تصنع و تکلف را کنار گذاشت و با باورهای علمی و چشمان باز وارد بازی شد، برای این کار به رهبری روشن از سوی دولت و مسئولان دانشگاه‌ها نیاز است، در این مورد و در صورت حمایت دولت از دانشگاه‌های بزرگ (صنعتی و غیرصنعتی) حداقل می‌توان روی 10 دانشگاه بزرگ حساب کرد، این کار مستلزم برنامه‌ریزی است و در برنامه‌های راهبردی دانشگاه‌ها با توجه به اسناد بالا دستی باید ظرفیت‌های موجود را به فعل مبدل کرد.
مهراد خاطرنشان کرد: ظرفیت‌های واقعی عظیمی در دانشگاه‌های بزرگ کشور وجود دارد، اما به طور کلی در این دانشگاه‌ها مأموریت‌های تعریف شده‌ای که تأثیر واقعی بر نظام‌های رتبه‌بندی داشته باشند، وجود ندارد. وی گفت: اکنون وقف در دانشگاه‌ها تا حدودی معمول شده است ولی بین کمک‌های واقفان با آنچه در دانشگاه‌های بزرگ دنیا متداول است تفاوت وجود دارد، مثلا، دانشگاه هاروارد از وقفی برابر با (1) درصد وتولید ناخالص داخلی آمریکا برخوردار است. باید توجه بیشتر مجمع خیرین دانشگاه ساز را به این مسئله جلب کرد.
وی ادامه داد: تا 10 یا 15 سال قبل هیچ یک از دانشگاه‌های کشور از این امکانات علمی برخوردار نبودند، اما اکنون، وضعیت فرق کرده است، میزان تولیدات علمی کشور افزون‌تر شده و بر تعداد دانشجویان تحصیلات تکمیلی که مولد علم و فناوری اند اضافه شده است، تعداد رشته‌ها نیز در دوره‌های ارشد و دکترا بیشتر شده است و تلاش می‌شود نسبت دانشجو به استاد نیز استاندارد شود، در اینجا، برای شکوفایی دانشگاه‌ها همان طوری که گفتم صنعت باید پیشقدم شود، در این صورت، حضور دانشگاه‌های بزرگ کشور در بین 100 دانشگاه برتر، یا 200، یا 300 یا 500 دانشگاه برتر جهان محتمل است.
عضو هیأت کرسی‌های نظریه‌پردازی افزود: ما از یک طرف به بودجه‌های کلانی نیاز داریم تا به بهترین دانشگاه‌ها تزریق شود و از طرف دیگر لازم است براساس یک برنامه عمل روشن مشخص شود که این بودجه‌ها دقیقا در چه زمینه‌ای مصرف می‌شود، افزون بر آن، اگر بودجه‌های پژوهشی دانشگاه‌ها کفایت نکند و صنعت نیز قدم جلو نگذارد و بنیادهای خیریه به دانشگاه‌های بزرگ کمک شایسته‌ای نکنند، نتیجه نهایی دور بودن سیستم دانشگاه‌های کشور از سیستم‌های بین‌المللی است و هر سال به جز تعدادی از دانشگاه‌های بزرگ و توانمند علمی مانند تهران، صنعتی شریف، و صنعتی اصفهان از حضور در این رتبه‌بندی‌ها باز می‌مانند. انتهای پیام/
93/10/30 - 10:07
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: فارس]
[مشاهده در: www.farsnews.com]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 66]
-
گوناگون
پربازدیدترینها