محبوبترینها
قیمت انواع دستگاه تصفیه آب خانگی در ایران
نمایش جنگ دینامیت شو در تهران [از بیوگرافی میلاد صالح پور تا خرید بلیط]
9 روش جرم گیری ماشین لباسشویی سامسونگ برای از بین بردن بوی بد
ساندویچ پانل: بهترین گزینه برای ساخت و ساز سریع
خرید بیمه، استعلام و مقایسه انواع بیمه درمان ✅?
پروازهای مشهد به دبی چه زمانی ارزان می‌شوند؟
تجربه غذاهای فرانسوی در قلب پاریس بهترین رستوران‌ها و کافه‌ها
دلایل زنگ زدن فلزات و روش های جلوگیری از آن
خرید بلیط چارتر هواپیمایی ماهان _ ماهان گشت
سیگنال در ترید چیست؟ بررسی انواع سیگنال در ترید
بهترین هدیه تولد برای متولدین زمستان: هدیه‌های کاربردی برای روزهای سرد
صفحه اول
آرشیو مطالب
ورود/عضویت
هواشناسی
قیمت طلا سکه و ارز
قیمت خودرو
مطالب در سایت شما
تبادل لینک
ارتباط با ما
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
آمار وبسایت
تعداد کل بازدیدها :
1832117012
پاول پیلار: تحریمهای جدید برای پای مذاکره کشاندن ایران، ادعایی بیش نیست/ تندروهای آمریکا نیت به شکست کشاندن مذاکرات را در سر دارند
واضح آرشیو وب فارسی:فارس:
پاول پیلار: تحریمهای جدید برای پای مذاکره کشاندن ایران، ادعایی بیش نیست/ تندروهای آمریکا نیت به شکست کشاندن مذاکرات را در سر دارند
تحلیلگر سابق سازمان سیا در یادداشتی با تأکید بر اینکه اظهارات جمهوری‌خواهان کنگره آمریکا مبنی بر اعمال تحریمهای جدید با هدف ترغیب بیشتر ایران برای دستیابی به توافق، ادعایی پوچ بیش نیست، نیت اصلی آنها را به شکست کشاندن مذاکرات هسته‌ای با ایران دانست.
به گزارش خبرگزاری فارس، «پاول پیلار»، تحلیلگر سابق سیا در مقاله ای تحت عنوان «ترفند جدید برای به شکست کشاندن مذاکرات هسته‌ای ایران» تأکید کرد: نئومحافظه کاران و تندروهای آمریکا که قصد بمباران ایران را دارند، هرگز دست از توطئه چینی و طراحی شیوه هایی برای نابود کردن توافقی که اجازه می دهد برنامه هسته ای ایران ادامه داشته باشد، نخواهند کشید و جدیدترین نمونه این اقدامات نیز تهدید به اعمال تحریم های جدید علیه ایران در صورت تسلیم نشدن تهران است. با وجود اختلافاتی که در مذاکرات هسته ای با ایران وجود دارد و اینکه این برنامه هسته ای ایران است که قرار است محدود شود و نه برنامه هسته ای آمریکا و این آمریکا است که اقتصاد یک کشور دیگر را تحریم می کند و نه ایران، اتفاق نظرهای سیاسی آمریکایی ها و ایرانی ها در این مذاکرات برای هر کس که این مذاکرات را دنبال کند به شدت قابل ملاحظه است. برای شروع می توان به این نکته اشاره کرد که سیاست گذاران ارشد هر دو کشور به طور مشخص خواهان دستیابی به توافق هستند. از جانب ایران، این مسئله نه تنها شامل وزیر خارجه می شود که مذاکرات را هدایت می کند و رئیس جمهوری ایران نیز که مستقیما نظارت بر مذاکرات را عهده دار دارد، بلکه مهمترین رکن سیاسی و سیاستگذار این کشور یعنی رهبری ایران نیز موافق این گفت وگوها است. از سوی دیگر رئیس جمهوری آمریکا و رهبر معظم ایران هر دو علنا تردید خود را در خصوص موفقیت این مذاکرات اعلام کرده اند. هر چند که تردیدهای ابراز شده از جانب هر دو طرف احتمالا دلایل تاکتیکی داشته تا در صورت شکست مذاکرات آسیب سیاسی احتمالی را به حداقل ممکن برساند. به هر حال این تردیدها می تواند انعکاس ارزیابی های طرفین از چالش هایی باشد که در دستیابی به توافق و جلب حمایت داخلی با آن مواجه خواهند بود. این نکته بر یکی از مهمترین و مشخص ترین شباهت ها میان دو طرف تأکید دارد. هر دو دولت با فشار قابل توجهی از سوی مخالفان داخلی مواجه است. مخالفان با این توافق در هر دو طرف به میزان قابل توجهی عملکرد و رفتار یکسانی دارد. از سوی دیگر هر دو طرف در سطح گسترده تری با مخالفان سیاسی روسای جمهوری و دولت های فعلی خود مواجه هستند که سعی دارند از هر گونه توقف در روند مذاکرات و به نتیجه نرسیدن آن برای دستیابی به اهداف سیاسی خود بهره برند. از جمله اقدامات مخالفان آمریکایی برای به نتیجه نرسیدن این مذاکرات تلاش برای اعمال تحریم های جدید علیه ایران نظیر آنچه پیش از این سناتو «مارک کرک» و سناتور «رابرت منندز» در کنگره قبلی مطرح کرده بودند. نسخه جدید تحریم ها هنوز در مرحله تهیه پیش نویس است اما نسخه قبلی این تحریم ها شامل مواردی می شد که نقض مشخص توافقنامه موقت بود و در صورت اجرایی شدن آن بدون هیچ تعجبی واکنش ایران را در پی خواهد داشت و ایران اعلام خواهد کرد که با وجود اینکه تهران به این توافق پایبند بوده، اما مفاد آن توسط دیگر طرفین نقض شده و شاید هم میز مذاکرات را ترک می کرد. حالا فرض کنیم آنطور که تندروهای آمریکایی مدعی می شوند، این نسخه جدید تحریم ها علیه ایران که قرار است به زودی به رای گذاشته شود، نقض وقیحانه توافق موجود نبوده و آنطور که آنان مدعی هستد اقدامی «مشروط» است که تحریم های جدید را به دلیل عدم دستیابی به توافق جامع تا پیش از موعد مقرر و ماه مارس برای اعلام توافق سیاسی و ماه ژوئن برای ارائه سند کامل توافقنامه با تمام جزئیات فنی علیه این کشور اعمال می کند. حال فرض کنیم مجلس ایران نیز قانونی را به تصویب برساند که دولت را موظف کند تا اقدامات خاصی را در صورت عدم دستیابی به توافق تا موعد مقرر انجام دهد. اگر توافقی حاصل نشود، ایران تولید اورانیوم غنی شده در سطوح پایین خود را از سر خواهد گرفت. علاوه براین تولید اورانیوم غنی شده 20 درصد را نیز مجددا آغاز می کند و توسعه راکتور هسته ای اراک را نیز از سر خواهد گرفت. علاوه براین، دسترسی های بیشتر که قبلا در اختیار بازرسان بین المللی قرار گرفته نیز لغو می شود و دسترسی این بازرسان تا حدی که صرفا در پیمان ان پی تی به آن اشاره شده محدود خواهد شد. به عبارت دیگر، قانون جدید تندروهای ایران، درست همانند قانونی که تندروهای آمریکایی قصد دارند به تصویب برسانند تعهدات هر یک از طرفین در توافق اولیه در ماه نوامبر سال 2013 را ملغی می گرداند و درست همانند تندروهای آمریکایی، ایرانی ها نیز می توانند قانون جدیدشان را به عنوان یک اقدام مشروط توجیه کنند که برای اینکه طرف مقابل را به صورت جدی پای میز مذاکرات بکشاند، ایجاد انگیزه کند و نه اینکه به طور خاص قصد خدشه دار کردن مذاکرات را داشته باشد. این اقدام نیز می تواند به عنوان کمکی برای ادامه مذاکرات به تصویر کشیده شود تا اقدامی در جهت تخریب آن. در این صورت واکنش آمریکا به این اقدام مجلس ایران چه خواهد بود؟ آیا این اقدام می تواند آنطور که در بالا گفته شد دولت آمریکا را بیش از پیش به رسیدن به توافق ترغیب کند و این احتمال را که توافق جامع طبق برنامه اعلام شده حاصل شود؟ البته که نه. نخستین واکنش آمریکایی ها این خواهد بود که اقدام مجلس ایران را نشانه عدم حسن نیت ایران توصیف کنند. گفتمان حاصل در واشنگتن تلاش برای دستیابی هر چه سریعتر به توافق نخواهد بود بلکه در عوض آنچه آمریکا انجام می دهد اعمال فشار بیشتر بر ایران است و در نهایت نیز آن دسته از افرادی که جدیت ایران درباره دستیابی به توافق را زیر سوال برده بودند، خواهند گفتیم، «ما که به شما گفته بودیم.» هر اقدامی که بتواند از یک سو موثر واقع شود از سوی دیگر نیز قابل اجرا خواهد بود. واکنش ها به قانون فرضی مجلس ایران از واکنش های احتمالی به قانون (متأسفانه واقعی) تندروهای آمریکایی برداشت شده بود؛ قانونی که در کنگره در حال تدوین است. در صورت تصویب این قانون، تمام گروه های ایرانی قطعا آن را نشانه مهمی از عدم حسن نیت آمریکا تلقی خواهند کرد. چنین اقدامی بدون شک تردیدهای قابل ملاحظه در تهران درباره نیات آمریکا و توانایی «باراک اوباما» برای جلب رضایت کنگره جمهوریخواه درباره توافق جامع را به حقیقت بدل خواهد کرد. و در نیتجه احتمال شکست خوردن مذاکرات نیز بسیار زیاد است. مقامات آمریکایی مذاکره کننده به خوبی از عواقب این اقدام کنگره باخبرند که درباره آن هشدار می‌دهند. آن کسانی که در کنگره برای تصویب این قانون تلاش می کنند نیز به خوبی این موضوع را می دانند و به همین دلیل است که تمام تلاش خود را برای به سرانجام رساندن آن انجام می دهند. کسانی که برای تصویب این قانون در آمریکا تلاش می کنند تنها در محافل محرمانه و خصوصی نیات اصلی خود را مطرح می کنند و اغلب در مجامع عمومی اینطور عنوان می کنند که این ایده صرفا برای ترغیب بیشتر ایران به این توافق و فراهم کردن اهرم های فشار بیشتر برای آمریکا مطرح شده است و البته برخی نیز از روی سادگی این حرفها را باور می کنند. پاول پیلار یکی از تحلیلگران برجسته و ارشد سازمان سیا است که هم اکنون به عنوان استاد مدعو در رشته مطالعات امنیت در دانشگاه جرج تاون آمریکا مشغول به فعالیت است. انتهای پیام/.
93/10/27 - 00:09
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: فارس]
[مشاهده در: www.farsnews.com]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 117]
-
گوناگون
پربازدیدترینها