محبوبترینها
چگونه با ثبت آگهی رایگان در سایت های نیازمندیها، کسب و کارتان را به دیگران معرفی کنید؟
بهترین لوله برای لوله کشی آب ساختمان
دانلود آهنگ های برتر ایرانی و خارجی 2024
ماندگاری بیشتر محصولات باغ شما با این روش ساده!
بارش‌های سیل‌آسا در راه است! آیا خانه شما آماده است؟
بارش‌های سیل‌آسا در راه است! آیا خانه شما آماده است؟
قیمت انواع دستگاه تصفیه آب خانگی در ایران
نمایش جنگ دینامیت شو در تهران [از بیوگرافی میلاد صالح پور تا خرید بلیط]
9 روش جرم گیری ماشین لباسشویی سامسونگ برای از بین بردن بوی بد
ساندویچ پانل: بهترین گزینه برای ساخت و ساز سریع
خرید بیمه، استعلام و مقایسه انواع بیمه درمان ✅?
صفحه اول
آرشیو مطالب
ورود/عضویت
هواشناسی
قیمت طلا سکه و ارز
قیمت خودرو
مطالب در سایت شما
تبادل لینک
ارتباط با ما
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
آمار وبسایت
تعداد کل بازدیدها :
1842894810
اتحاد جدیدی میان پکن و مسکو به وجود آمده است؟
واضح آرشیو وب فارسی:شبکه خبر: اتحاد جدیدی میان پکن و مسکو به وجود آمده است؟
جوزف نای در یادداشتی می نویسد: سال ۲۰۱۴ طلیعه دوره جدیدی از جنگ سرد ژئوپولیتیک بود. بااشغال اوکراین و تحریم‌های اقتصادی اروپا و آمریکا، روابط روسیه با غرب کاهش یافته و در عوض اتحاد میان کرملین و چین تقویت شده است. برخی از تحلیلگران معتقدند که سال 2014 طلیعه دوره جدیدی از جنگ سرد ژئوپولیتیک بود. الحاق کریمه توسط ولادیمیر پوتین، رئیس جمهور روسیه موجب اعمال تحریم های اقتصادی سنگین اروپا و آمریکا علیه این کشور شده است و در نهایت روابط روسیه با غرب کاهش یافته و در عوض اتحاد میان کرملین و چین تقویت شده است. سوال این است که روسیه تا چه حد می تواند ائتلافی واقعی با چین را مدیریت کند؟ درنگاه اول این مسئله قابل قبول به نظرمی رسد. در واقع تئوری سنتی موازنه قوا نشان می دهد که اولویت آمریکا در منابع قدرت باید با توجه به همکاری چین-روسیه تغییر کند. با اشاره به سابقه تاریخی برای چنین همکاری ای، شاید مسئله قانع کننده تر به نظر برسد. در دهه 1950 چین و اتحاد جماهیر شوروی علیه آمریکا متحد بودند. رویکرد ریچارد نیکسون در زمینه بهبود روابط با چین در سال 1972 موازنه را تغییر داد و آمریکا و چین با یکدیگر بر سر محدود کردن قدرت رو به ظهور و خطرناک شوروی همکاری کردند. با فروپاشی شوروی ائتلاف عملی آمریکا و چین به پایان رسید و روابط چین و روسیه بهبود یافت. در 1992 دو کشور اعلام کردند که به دنبال «همکاری سازنده» هستند و در 1996 به سمت «همکاری استراتژیک» رفتند و در 2001 هم پیمان «دوستی و همکاری» را امضا کردند. درسال های اخیر چین و روسیه همکاری نزدیکی در شورای امنیت سازمان ملل متحد و مواضع مشابهی در زمینه قانون گذاری درباره اینترنت داشته اند. آنها از چارچوب های دیپلماتیک- همانند گروه بریکس (در کنار برزیل، هند و آفریقای جنوبی) و سازمان همکاری شانگهای (در کنار قزاقستان، قرقیزستان، تاجیکستان و ازبکستان) برای هماهنگی مواضعشان استفاده می کنند. پوتین هم رابطه کاری خوبی با شی جینپینگ، رئیس جمهور چین براساس مسائل داخلی مشترک و تمایل به مقابله با ایدئولوژی و نفوذ آمریکا دارد. به نظر می رسد روابط اقتصادی آنها هم در حال پیشرفت است. ماه می گذشته، اندکی پس از الحاق کریمه، روسیه اعلام کرد که قراردادی 400 میلیارد دلاری با چین منعقد کرده است که براساس آن از سال 2019 به مدت 30 سال، 38 میلیارد متر مکعب گاز برای این کشور تامین کند. این قرارداد میان غول انرژی گازپروم متعلق به دولت روسیه و شرکت ملی نفت چین نیاز به ساخت 2500 مایل لوله گاز از طریق منطقه هیلونگجیانگ چین دارد (منطقه ای که چند دهه پیش دو کشور قصد جنگ بر سر آن را داشتند). هر چند قیمت دقیق آن محرمانه باقی مانده است اما به نظر می رسد که روسیه پس از نزدیک به یک دهه مذاکرات، امتیازات عمده ای برای اطمینان یافتن از موفقیت توافق داده است. علاوه بر این گازپروم در ماه نوامبر اعلام کرد که توافق همکاری دیگری بر سر خط لوله جدیدی از سیبری غربی به استان سینکیانگ به مدت 30 سال و حجم 30 میلیارد متر مکعب به دست آمده است. اگر خط لوله شرق و غرب همان طور که برنامه ریزی شده است، تکمیل شود، 68 میلیارد متر مکعب صادرات به چین بیشتر از صادرات سالیانه 40 میلیارد متر مکعب به آلمان، بزرگترین مشتری فعلی روسیه خواهد بود. به نظر می رسد که این مسائل باعث تعمیق روابط دوجانبه می شود، اما یک دردسر وجود دارد: معاملات گاز عدم توازن تجاری میان دو کشور را افزایش می دهد، چون روسیه مواد اولیه چین را تامین می کند و روسیه واردکننده تولیدات چینی است. معاملات گاز منجر به جبران عدم دسترسی روسیه به تکنولوژی غربی که به آن برای توسعه منابع قطب شمال و تبدیل به ابرقدرت انرژی دارد، نمی شود. در واقع مشکلات اتحاد چین-روسیه می تواند عمیق تر هم بشود. در حالی که مسائل نظامی، اقتصادی و جمعیتی قابل توجهی وجود داد، چین موجب ناراحتی روسیه هم هست. کافی است وضعیت جمعیتی شرق سیبری را در نظر بگیرید، جایی که شش میلیون روس در مقابل 120 میلیون چینی زندگی می کنند. علاوه بر این قدرت اقتصادی و نظامی روسیه در حال کاهش است، درحالی که این امور در چین در حال انفجار است. به طور خلاصه وقتی صحبت از اتحاد چین-روسیه و چالش های آن برای غرب می شود، تاریخ تکرار نخواهد شد. برخلاف امیدهای پوتین، از سال 2014 به عنوان سال موفقیت های سیاست خارجی روسیه یاد نخواهد شد.
منبع: پراجکت سیندیکیت
جمعه ۲۶ دی ۱۳۹۳ - ۲۰:۰۳
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: شبکه خبر]
[مشاهده در: www.irinn.ir]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 81]
-
گوناگون
پربازدیدترینها