تبلیغات
تبلیغات متنی
رسانه حرف تو - مقایسه و اشتراک تجربه خرید
آموزشگاه آرایشگری مردانه شفیع رسالت
تاثیر رنگ لباس بر تعاملات انسانی
محبوبترینها
بررسی دلایل قانع کننده برای خرید صنایع دستی اصفهان
راه های جلوگیری از جریمه های قبض برق
آشنایی با سایت قو ایران بهترین سایت آگهی و تبلیغات در کشور
بهترین شرکت‌های مهندسی در آلمان
صفر تا صد حق بیمه 1403! فرمول محاسبه حق بیمه
نقش هدایای سازمانی در افزایش انگیزه و تعهد کارکنان
کلینیک پروتز و ساخت اندام مصنوعی دکتر اجرائی
چگونه می‌توانیم با ترانسفر وایز پول جابجا کنیم؟
بهترین مدل‌های [صندلی گیمینگ] براساس نقد و بررسی کاربران
صفحه اول
آرشیو مطالب
ورود/عضویت
هواشناسی
قیمت طلا سکه و ارز
قیمت خودرو
مطالب در سایت شما
تبادل لینک
ارتباط با ما
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
آمار وبسایت
تعداد کل بازدیدها :
1804551908
سند جامع ورزش واقعا چرا اجرایی نشد؟
واضح آرشیو وب فارسی:ایسنا: شنبه ۲۰ دی ۱۳۹۳ - ۰۷:۲۵
بحث دلیل اجرایی نشدن سند جامع ورزش کشور که بیش از یک دهه از تدوین آن می‌گذرد هنوز مورد بحث کارشناسنان حوزه علوم تربیت بدنی است. به گزارش ایسنا، برنامه کاوش جمعه شب همانند هر هفته روی آنتن شبکه ورزش رفت تا در راستای سیاست‌های برنامه، این بار با باز کردن پرونده قدیمی، به ماجرای دلیل اجرایی نشدن سند جامع ورزش کشور بپردازد. در این برنامه که با عنوان "از برنامه تا اجرا 3" اساتید برجسته تربیت بدنی همچون سید مصطفی هاشمی طبا، رئیس اسبق سازمان تربیت بدنی و کمیته ملی المپیک و رضا قراخانلو رئیس انجمن علمی تربیت بدنی و علوم ورزشی، در کنار حمید قاسمی مجری همیشگی برنامه حضور داشتند تا مسائل را بحث و بررسی کنند. رشید خدابخش مشاور وزیر ورزش و رئیس سابق اداره کل تربیت بدنی ورزش و جوانان استان اصفهان هم در این میزگرد حاضر بود و دکتر محمد جوادی پور استاد دانشگاه نیز به شکل تلفنی مهمان برنامه بود و نظرات خودش را مطرح کرد. در باب دلیل اجرایی نشدن سند جامع ورزش کشور که در زمان مهرعلیزاده نوشته شد، صحبت‌های زیادی مطرح شده است؛ از منتقدانی که بومی نبودن طرح و متناسب نبودن آن با سیستم ورزش ایران را مشکل طرح عنوان کرده بودند، تا دولت و مقامات اجرایی که سند را قانونی نکردند و آن را به ورطه فراموشی سوق دادند. اما برنامه کاوش ناخواسته زاویه دیگری را به مخاطبان و جامعه ورزش کشور نشان داد که پیش از این چندان مورد توجه قرار نگرفته بود. اساتید تربیت بدنی کمتر در یک زمان و مکان روبروی هم قرار گرفته بودند و برنامه کاوش این فرصت را فراهم کرد تا مشخص شود که چه اندازه اختلاف نظر و دیدگاه‌های مختلف و بعضا متصاد بین چهره‌های علمی ورزش کشور (صرفا در دایره علمی نه کل ورزش!) وجود دارد. دلیل اصلی اجرایی نشدن این سند (که به گفته قراخانلو با کمک اساتید برجسته تربیت بدنی نوشته و اجرا نشدن آن چندین سال ورزش ایران را عقب انداخته) و سایر طرح و برنامه‌هایی که بدنه علمی تربیت بدنی برای ورزش کشور در نظر می‌گیرد ریشه در همین اختلاف نظرها دارد. شاید این وضعیتی که هر کس معتقد است کار خودش و تیمش بی‌خطا بوده باعث شده که جامعه علمی کشور هرگز نتواند نظر واحد و مشترکی را ارائه دهد. با این وضعیت طبیعی است که نهاد قانونگذار و اجرایی کشور – وابسته به هر حزب و جناح سیاسی – قانع نشود که طرح ارائه شده نظر کل جامعه علمی ورزش را در بر دارد. در این که وجود اختلاف نظر و دیدگاه‌های متنوع می‌تواند به پیشرفت و تکمیل یک پروژه کمک کند تردیدی وجود ندارد اما این اختلاف نظرها باید در جزئیات و نه اصل ماجرا باشد. اساسا اطلاق واژه علم یا دانش به یک پدیده به معنای وجود باور یکسان و دیدگاه‌های ثابت شده است. وقتی صحبت از علمی شدن ورزش می‌شود به این معناست که از این تشتت آرا و تصمیم گیری سلیقه‌ای برای ورزش کشور جلوگیری شود. حالا اگر سرمداران علم ورزش کشور خودشان اتفاق نظر نداشته باشند چه باید کرد!؟ هم اکنون در بدنه علمی ورزش کشور یکدستگی وجود ندارد و البته نقطه اوج این اختلاف نظر تصدی شخصی علمی بر کرسی اول مدیریت ورزش کشور یعنی وزارت ورزش و جوانان است. در شرایطی که سکان هدایت ورزش کشور پس از مدت‌ها به دست چهره‌ای ورزشی و علمی افتاده، گودرزی با حمایت همه جانبه جامعه علمی ورزش کشور روبرو نیست و بسیاری از افراد دانشگاهی که نتوانستند به بدنه وزارت نفوذ کنند به انتقاد از سیاست‌های وزارتخانه پرداختند تا وزیر ورزش علاوه بر فشارهایی که از سوی غیرعلمی‌ها تحمل می‌کند از خودی‌ها هم ضربه بخورد. به هر حال برای رسیدن به سوالاتی که قاسمی تلاش کرد در برنامه کاوش جمعه شب به آن دست پیدا کند، باید ابتدا مشخص شود که چرا در ورزش کشور این تعداد نظر درستِ متفاوت وجود دارد!؟ چرا صحبت‌های هر یک از اساتید تربیت بدنی اگر جدا شنیده شود معقول و درست به نظر می‌رسد، اما جمع آنها با هم شنونده را به نظر واحدی نمی‌رساند؟ علمی شدن ورزش‌ها و اجرای درست سیاست‌ها هم در بخش قهرمانی و حرفه‌ای و هم در بخش همگانی در بسیاری از کشورها به درستی انجام شده و این مساله نشان می‌دهد چنددستگی در اصل علم ورزش نیست در عالمان ورزش ایران است. انتهای پیام
کد خبرنگار:
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: ایسنا]
[مشاهده در: www.isna.ir]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 39]
-
ورزش
پربازدیدترینها