واضح آرشیو وب فارسی:خبر آنلاین:
دعوت مرجعیت نجف از وهابی ها برای همراهی در مبارزه علیه بیگانگان وبلاگ > جعفریان، رسول - امروزه بیش از هر زمانی نیاز به وحدت میان مسلمانان داریم.... چیزی که گویی بیش از هر زمان از آنان دور شده است.
شاید هیچ زمانی به اندازه امروز جنگ و نزاع میان فرقه های اسلامی رواج نداشته است، هرچند می پذیریم که متاسفانه این منازعات همیشه با فراز و نشیب میان مسلمانان وجود داشته است.
... و اما امروزه، نه تنها منازعات شدید در جریان است که چیز اضافه ای هم وجود دارد و آن اعمال نوعی خشونت غیر قابل وصف است که بر این منازعات سایه انداخته و هر روز خبر، عکس، فیلم، خطابه و انواع و اقسام ابزارهای اطلاع رسانی، گوشه های تازه ای از این رفتارها را به ما گوشزد می کند، تصاویری که حتی یک نگاه ساده به آن هم دل هر کافر بی دینی را به درد می آورد چه رسد به کسی که ادعای مسلمانی دارد.
علاوه بر خشونت، و نکته تازه دیگر، بازگشت جنگ و نزاع میان فرقه های داخلی اهل سنت است، گروهی تحت عنوان ارتش آزاد، گروه دیگری با عنوان النصره، دسته ای با اسم داعش و القاعده و طالبان، و صدها گروه دیگر در سوریه و نقاط دیگر پدید آمده اند که کشتن همدیگر را روا می شمرند. شاید نزدیک به بیست سال از نخستین خشونت های بین سنی در الجزایر آغاز شد و امروزه به بسیاری از کشورهای دیگر رواج یافته است. اکنون در کشورهایی مانند تونس که نسبتا با آرامش همراه بوده، شاهدیم که گروه های تندرو، سر مأموران پلیس را که در این گوشه و آن گوشه شهر گیر می آورند، می برند. این گونه اعمال در بسیاری از کشورها به صورت امور عادی درآمده است.
بگذریم که منازعه در میان شیعیان هم این روزها، رنگ و روی تازه ای به خود گرفته است. من وارد جزئیات آن نمی شوم، اما فکر می کنم جای این هشدار هست که ادامه دادن به این مسائل، هم دامنه اختلافات را بیشتر می کند و هم در مواقع بحران، ممکن است به منازعات و رفتارهای خشن علیه یکدیگر بینجامد. ما در این باره بی سابقه نیستیم و در سطح گروهی و فردی در تاریخ دویست ساله خود، شاهد آن بوده ایم. الان دیگر تردیدی نیست که یکی از دلایل اصلی سقوط دولت صفویه، نه تنها رفتارهای خشن با مسلمانان غیر شیعی در برخی از نقاط دوردست بود، بلکه اختلافات مذهبی داخل شهر اصفهان و دیگر شهرها میان اخباری ها و صوفی ها نیز تأثیر قابل توجهی در از دست دادن سرمایه های اقتصادی و سیاسی مهمی بود که شیعه در طول دویست سال بدست آورده بود.
هفته وحدت، فرصتی برای گفتگو و فراهم کردن زمینه است، فرصتی که باید همراه تواضع، تعاطف، اصل قرار دادن مفهوم رحمت است.
این که آدم به زبان خود را اهل گفتگو بداند، اما در عمل متعصبانه برخورد کند، یا بگوید عقاید من طوری است که جای هیچ گونه تفاهم و تسامح را باقی نمی گذارد، یک دورویی آشکار است. بهتر است از گفتگو صحبت نکند و از تفاهم هم صحبت نکند.
اما یک پرسش دیگر این است که چرا ما در طول 35 که روی وحدت و هفته آن سرمایه گذاری کردیم، اکنون این مقدار در باتلاق جنگ و نزاع فرو رفته ایم، آن هم باید تحلیل شود. اگر راه و رسم گذشته ما عیب و ایرادی داشته، باید روشن شود. تجربه نشان داده است که درست مثل صحنه سیاست داخلی، بسیاری از افراد روی وحدت تکیه می کنند، اما به لوازم آن پای بند نیستند. آنان وحدت را با غلبه یک طرفه خود می خواهند و اساسا سیاست برد برد را نامعقول و نادرست و غیر دینی و غیر مذهبی و غیر عقلی و غیر عرفی و... می دانند.
اینها بهانه شد تا به بیانیه یکی از رهبران بزرگ انقلاب عراق علیه انگلیسی ها اشاره داشته باشم، انقلاب 1920 عراق علیه سلطه جنایتکارانه انگلیس بر عراق. رهبری این جنبش در اختیار میرزای دوم بود و پس از درگذشت او در سومن ذی حجه سال 1338ق، در اختیار آیت الله شیخ الشریعه اصفهانی (متوفای هشتم ربیع الاول 1339) قرار گرفت که یکی از عاقل ترین رهبران سیاسی شیعه در عراق است. مجموعه ای از آنچه در باره زندگی وی در دست است، به همراه مکاتبات، بیانیه ها و دیگر اسناد آن توسط دوست عزیزم جناب آقای کامل سلمان الجبوری تحت عنوان «شیخ الشریعه قیادته فی الثورة العراقیة الکبری 1920 و وثائقه السیاسیة» منتشر شده است (چاپ سال 2005) . وی استاد شیخ حسین حلی یکی از اساتید برجسته فقه در نجف بود که زندگی نامه استادش را هم نوشت و در این کتاب درج شده است.
در میان نامه های مرحوم شیخ الشریعه، سند جالبی هست که وی از تمام فرق اسلامی دعوت می کند تا در کنار هم بر ضد انگلیس وارد میدان شوند. شاید تصور کنید مقصودم از «تمام فرقه های اسلامی» اهل سنت و شیعه است، باید عرض کنم، بالاتر، مقصود همه گروه هاست، گروه هایی چون «وهابی ها» و «خوارج» هم. او از آنان نیز می خواهد که در کنار صفوف دیگر مسلمانان برای دفاع از حیثیت و هویت اسلامی خود وارد میدان مبارزه شوند.
دعوت از «وهابی ها» برای شرکت در این مبارزات، در سیره یک مرجع بزرگ شیعی، درس بزرگی است، درسی که هیچ گاه نباید فراموش کرد. بنده معتقدم، مکتب نجف، همواره تازه هایی دارد که می تواند برای ما آموزنده باشد.
عبارت او این است:
ان المذاهب الاسلامیة الیوم، منحصرة فی الفرق السنیة، و الامامیة، و الاسماعیلیة و الزیدیة و الوهابیة و الخوارج، و جمیع علما هذه المذاهب متفقون و مجمعون علی أن مع هجوم الکفار علی بلاد المسلمین و اشتغالهم بقتل رجالهم، و نهب اموالهم، و إعلاء کلمة الکفر و خذلان کلمة الاسلام و الحق.... و یجب علی کل فرد مسلم قادر أن یبذل جهده و ما فی وسعه لدفع الکفار و المسلمین.....
ایها الاخوان المؤمنین و معاشر المسلمین، انتبهوا من نومتکم قبل أن توقظکم البنادق و المدافع
ای برادران مؤمن، ای همه مسلمانان، .... از خواب غفلت بیدار شوید پیش از آن که با صدای تفنگها و توپخانه دشمن شما را از خواب بیدار کند.....[شیخ الشریعه،... ص 125]
سه شنبه 16 دی 1393 - 00:59:57
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: خبر آنلاین]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 91]