واضح آرشیو وب فارسی:ایسنا: شنبه ۱۳ دی ۱۳۹۳ - ۱۱:۵۸
آن روزهایی که عروسکهای کامواییِ ساده اما دوست داشتنی بین دختر بچهها دست به دست میشد و پسر بچهها کف پیادهرو برای برگرداندن عکسهای آدامس، کف دستشان را گود میکردند، در روزهایی که تلویزیون دو کانالی، یک آقای «ورزش و مردم» داشت که برای تشخیص دادن بازیکنان میگفت: « بازیکنانی که از چپ به راست میزنند یا از راست به چپ میزنند» و نام تیمها را با سیاه و سفید بودن رنگ لباسهایشان تفهیم میکرد، در کنار خیابانها دستفروشهایی دیده میشدند که لباسهای چشمنواز رنگی را روی هم ریخته بودند و میفروختند. چشم بادامیهای همان تلویزیون دو کانالی به آنها تاسیس فروشگاههای زنجیرهای موسوم به «تاناکورا» را یاد داده بود! به گزارش خبرنگار خبرگزاری دانشجویان ایران(ایسنا)، منطقه فارس، اوشین، سالهای دور از خانه را سپری کرد، اما تاناکوراییهای خیابانهای شیراز، هنوز هم بعد از سالها در این روزهای سرد زمستان، یاد او را با روشن نگه داشتن چراغ پیک نیک و ریختن لباس روی چوبهای سر تا سری، زنده نگه داشتهاند. رئیس اتحادیه صنف پوشاک شیراز در خصوص افرادی که لباسهای خارجی کهنه را کنار بعضی خیابانهای این شهر به مردم میفروشند، گفت: بیش از 15 سال است که این افراد با فروختن لباسهایی که از نظر بهداشتی و صنفی غیر مجاز است، امرار معاش میکنند. احمد ابراهیمی در گفتوگو با خبرنگار خبرگزایر دانشجویان ایران(ایسنا)، منطقه فارس، ارزان بودن را مهمترین دلیل رونق بازار لباسهای دست دوم میداند و اضافه میکند: این قبیل لباسها که گفته میشود از کشورهای اروپایی وارد ایران میشوند، توسط اشخاص به نیت خیرخواهی به کلیساها برای استفاده نیازمندان اهدا شده، اما متاسفانه امروزه در کشور ما بازار پر رونقی دارد! شنیدهها حاکی از آن است که لباسهای تاناکورایی از کشورهای اروپایی به کشورهای محروم مانند هند، پاکستان، افغانستان و عراق فرستاده میشود، اما به صورت قاچاق از مرزهای شرقی و غربی سر از ایران در میآورند. ابراهیمی با انتقاد از افرادی که انواع مایحتاج خود را با خرید کردن از بساطیها تهیه میکنند، در خصوص برخورد با فروشندگان لباسهای مستعمل در شیراز میافزاید: پیش تر در حدود50 فروشگاه پوشاک، لباسهای دست دوم خارجی فروخته میشد، اما با پیگیری و اقدامات صنفی جمع آوری شدند که در حال حاضر آمار آنان به 4 فروشگاه کاهش یافته است. وی ادامه میدهد: تا پایان تابستان 93 به صاحبان این 4 فروشگاه باقی مانده مهلت داده شد اما تاکنون تغییری در وضعیت شغلی خود ندادهاند. ابراهیمی معتقد است: مردم فارس از تنوع و کیفیت پوشاک ایرانی که شهره خاص و عام است، غافل مانده اند و در مقایسه با پوشاک خارجی، محصول ایرانی را خوار و ذلیل میدانند. وی با تاکید بر جایگاه و اعتبار فراوان پوشاک مرغوب ایرانی در خاورمیانه میگوید: این ضعف است که پوشاک وارداتی از کشورهای دیگر به خصوص از چین با ظاهری فریبنده و کیفیتی نامطلوب در بازارهای سنتی ایران جولان میدهد. ابراهیمی نسبت به تفکر آنها که همه اجناس وارداتی را با کیفیت و مرغوب میدانند اما از خرید محصولات داخلی به دلیل فراوانی و قیمت مناسب امتناع میکنند، معترض است. او میگوید: برخی از افراد که ادعای مارک پوشی دارند، همان لباسهای ایرانی را با چسباندن یک مارک خارجی با پرداختن چند برابر قیمت میخرند. ابراهیمی با بیان اینکه بیشتر شاکیان صنف پوشاک خریداران لباسهای مارک دار هستند، اضافه میکند: افرادی که لباسهای چینی را با مارکهای معتبر میخرند، پس از آسیبدیدن لباس در زمانی کوتاه، به اتحادیه مراجعه و طرح شکایت میکنند. مدیر بهداشت محیط عمومی استان نیز خریدن لباسهای دست دوم را با اصول بهداشتی مغایر دانست و به خبرنگار ایسنا، گفت: طبق دستورالعمل ابلاغ شده این لباسها به لحاظ بهداشتی مورد تایید نبوده و موجب بروز بیماریهای پوستی میشوند. سیامک شمس جمع آوری بساط فروشندگان لباسهای کهنه را از وظایف شهرداری شیراز میداند و اضافه میکند: با توجه به قوانین موجود، شهرداری عهده دار برخورد با این فروشندگان است و دانشگاه علوم پزشکی و دیگر نهادهای متولی بهداشت به تنهایی قدرت اجرایی ندارند. مدیر بهداشت محیط دانشگاه علوم پزشکی شیراز برای تکمیل حرفهای خود به فروشندگان محصولات غذایی در کنار خیابان اشاره میکند و با ابراز تا سف میگوید: روزانه بسیاری از مصرف کنندگان این محصولات به دلیل رعایت نشدن اصول بهداشتی در تهیه و پخت، دچار بیماری میشوند، در حالی که نهادهای متولی بهداشت فقط میتوانند با اعلام نظر، مسئولین اجرایی را متوجه موضوع کنند. شمس باور دارد که تعامل دستگاههای اجرایی و کارشناسان بهداشت میتواند در زمینههای متعدی سلامت افراد جامعه را تضمین کند. وی در پاسخ به این سوال که اگر فرد نیازمندی مجبور به پوشیدن لباسهای کهنه شد، چه باید انجام دهد؟ میگوید: در صورتی که لباس به صورت مستقیم با پوست تماس نداشته باشد، باید چندین بار شسته شده و سپس با اتوی داغ حرارت داده شود تا استفاده از آن به لحاظ بهداشتی بی خطر باشد. یکی از این فروشندگان تاناکورایی که انگیزه اصلی این گزارش شد، مدعی است که با فروختن لباسهای دست دوم و ارزان مراعات جیب مردم را میکند تا بیخود پولهایشان را هدر ندهند. او که پوشاک مستهلک خارجی را با کیفیت تر از پوشاک نو ایرانی میداند، بر بهداشتی بودن آنها اصرار دارد، به موضوع فرهنگ چندان اهمیتی نمیدهد، به اینکه فروختن این لباسهای غیر بهداشتی و کارکرده جرم است و فعالیت گروهی از مغازه داران را بیبهره میگذارد. این رد حالی است که این فروشنده بدون پرداخت هیچ هزینه اجباری بساط کرده است و مورد حمایت ما که بر باورهای معنوی تاکید داریم، قرار میگیرد. هوا تاریک نشده و شهر من هنوز برای خوابیدن، مسواک نزده است که فریاد تاناکورا ! تاناکورا ! در خیابان میپیچد. صدای مرا در سال1393 و از خیابانهای مدرن شهر شیراز میشنوید! گزارش از: امیر عفاف، خبرنگار ایسنا، منطقه فارس انتهای پیام
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: ایسنا]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 80]