واضح آرشیو وب فارسی:فارس: به بهانه سیوپنجمین سالروز تجاوز شوروی به افغانستان
ششم دی؛ «زخمی ناسور» بر قلب تاریخ افغانستان
ششم دیماه سال 1358 هـ.ش. تداعی کننده خاطرات تلخ و تکان دهندهای برای مردم افغانستان است؛ تاریخی که بعد ازآن میلیونها افغان کشته، زخمی، معلول و مهاجر شدند.
به گزارش خبرنگار خبرگزاری فارس در کابل، ششم جدی/ دیماه سال 1358 هـ.ش. تداعی کننده خاطرات تلخ و تکان دهندهی برای مردم افغانستان است، تاریخی که براثر اتفاقات بعد از آن افغانستان عملا به ویرانه مبدل و میلیونها افغان کشته، زخمی، معلول و مهاجر شدند. هرچند ازاین روز 35 سال میگذرد، اما هنوز هم تبعات ناگوار این رویداد تلخ در سیمای افغانستان باقی است و مردم این کشور خاطرات تلخی از آن روز به یاد دارند. به باور کارشناسان، اتحاد شوروی سابق در تجاوز خود به افغانستان، تنها نظامیان خود را با تانکها، چرخ بال و جتهای جنگی به این کشور نیاوردند؛ بلکه افغانستان عملا به میدان گستردهای برای جنگ ایدئولوژیک پرهزینه و زیانبار تبدیل شد. به باور آنان، «پادزهر» پیام و شعار کمونیستی اتحاد شوروی، اسلام رادیکالی بود که با طرحهای اطلاعاتی و میلیاردها دلار سرمایه جهانی زمینه را برای مبارزه با تفکر کمونیستی و ضد اسلامی در افغانستان مساعد ساخت. این کارشناسان، ظهور و پیدایش گروههای تکفیری و تندرو امروزی نظیر داعش، القاعده، طالبان، حزب التحریر، جمعیت اصلاح، لشکر طیبه، سپاه صحابه، بوکوحرام، لشکر جهنگوی و امثال آنها را از محصولات تجاوز شوروی به افغانستان میدانند. اتحاد شوروی سابق در روز ششم جدی/ دی ماه سال 1358 هـ.ش. با 120 هزار نیرو مجهز با جنگندههای پیشرفته به افغانستان تجاوز کرد، دولت وقت این کشور را سرنگون و به جای آن «ببرک کارمل» را به اریکه قدرت نشاند. این تجاوز آشکار که خیزشهای گستردهی مردمی را در گوشه و کنار افغانستان به دنبال داشت، سرانجام پس از 10 سال جهاد مردم افغانستان پیروز، و قشون سرخ شوروی با قبول شکست مفتضحانه این کشور را به تاریخ 26 دلو/بهمن ترک کردند. مقاومتها و جهاد برحق مردم افغانستان طی 10 سال حضور نظامیان شوروی به این کشور، زیانهای بیشمار جانی و مالی را به قدرتمندترین ارتش آن زمان وارد کرد، براساس گزارشها دراین دوره، بیش از 14 هزار و 450 نظامی شوروی کشته، 49 هزار و 980 نفر زخمی و 330 نظامی دیگر ناپدید شدند. پس از خروج شوروی پس از خروج نظامی شوروی از افغانستان دولت تحت حمایت آنان به رهبری «نجیب الله» نیز سقوط کرد و مجاهدین زمام امور دولت را دراین کشور بدست گرفتند. دراین مرحله «صبغت الله مجددی» به عنوان رئیس جمهور به مدت 6 ماه حکومت مجاهدین را رهبری و پس از آن «برهانالدین ربانی» زمام امور را بدست گرفت. قرار بود تمام سران مجاهدین هرکدام به نوبت زمام امور دولت را بدست بگیرند و زمینه را برای انتخابات سراسری در افغانستان فراهم سازد، اما برخی از رهبران پس از موعد مقرر حاضر نشدند از قدرت کنار بروند و پس از آن رهبران مجاهدین رو در روی هم قرار گرفتند و این کشور عملا وارد جنگی داخلی شد که بیش از 2 دهه بطول انجامید نا آرامیهای افغانستان همچنان ادامه داشت که در سال 1375 هـ.ش گروه طالبان وارد افغانستان شدند، این گروه به مدت 5 سال اکثر مناطق این کشور را اشغال و تا آنجایی که امکانش بود به مردم این کشور ظلم روا داشته و هزاران نفر را دراین کشور کشته و زخمی کردند. سرانجام درسال 2001 م. حکومت آمریکا به رهبری «جورج دبلیوبوش» با حمله نظامی بر افغانستان نظام طالبان را از این کشور برچید و زمینه را برای ایجاد یک دولت به ظاهر مردمی و دموکراسی مساعد ساخت که تاکنون ادامه دارد، اما نا امنیها هنوز دراین کشور ادامه دارد و هنوز هم تعداد زیادی از شهروندان این کشور همه روزه قربانی جنگ ناخواسته (تروریسم) میشوند. انتهای پیام/
93/10/06 - 17:41
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: فارس]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 28]