واضح آرشیو وب فارسی:فارس: به بهانه ششمین سالگرد هجران آن پیر فرزانه
«آیتالله جمی» نامی آغشته به واژه مقاومت
هر جا سخن از مقاومت و ایثار به میان میآید، بیاختیار نام «حاج آقا جمی» بر زبانها جاری میشود، نامی به بلندای تاریخ یک شهر و آتشی که بر خرمن آبادان نشست.
![خبرگزاری فارس: «آیتالله جمی» نامی آغشته به واژه مقاومت خبرگزاری فارس: «آیتالله جمی» نامی آغشته به واژه مقاومت](http://media.farsnews.com/media/Uploaded/Files/Images/1391/10/03/580655_PhotoA.jpg)
به گزارش خبرگزاری فارس از آبادان، در آستانه ششمین غمنامه آیتالله جمی هستیم، مردی که در سختترین روزها دیار خود را ترک نگفت و دوشادوش برادران و خواهران دینی خود از شهر حماسه و ایثار دفاع کرد. از مردی سخن میگوییم که به راستی با حضورش آبادان را حاضر و خدای آبادان را ناظر بر اعمال فرزندانش کرد، مردی که برای آبادان خمینی دیگری بود و مردی که صدایش در سکوت مرگبار آبادان طنینانداز و در هیاهو آرامبخش دلهای مشتاقان بود. نمیتوان فراموش کرد آن روزها را که به سبب حمله وحشیانه و دیوانه وار صدامیان، مجبور به ترک خانه و منزل و ماوای خویش شدیم، و نمیتوان کتمان کرد انتظارهای دورافتادگان از خانه و کاشانه را که در اقصی نقاط کشور، در انتظار روز جمعه بودند تا بوی آبادان را از صدای نماز جمعه جسورانه این مرد استشمام کنند. در روزهایی که سهم آبادان جز خمپاره و خمسه خمسه نبود، این جمی بود که هر روز پیش از اذان ظهر، بانگی همراه با امید سر میداد، و چه صدای دلانگیزی بود که هر روزه در انتظارش بودیم... اینجا آبادان، رادیو نفت ملی، آیتالله جمی و.... اکنون سالها از آن روزهای پر جوش خروش میگذرد، و آبادان از آن فراز و فرودهای جنگ فاصله گرفته و آن پیر فرزانه دیگر در بین ما نیست، اما آنقدر در بین مردم بود که در هر گوشه این شهر میتوان او را دید و حس کرد و یادش را در خاطرهها زنده نگه داشت. فردا سالگرد مردیست که برای رزمندگان فرمانده بود، برای اهالی شهر یک پدر و برای مردم ایران یک عالم ربانی و دانا و آشنای به اصول معیشت به شمار میرفت و در کنار تمام این موارد، او یار وفادار امام راحل و همراه و هم سو با انقلاب نیز حر کت میکرد. از موشک و خمپاره نهراسید، وجودش به راستی باعث دلگرمی رزمندگان بود، و زیر آتش ظلم نیز هیچگاه اجازه نداد نماز جمعه آبادان تعطیل شود و حتی در زمانی که برای کاری از آبادان خارج میشد، مسئولیت برگزاری نماز را به کس دیگری میسپرد. ماند در آبادان آن مرد کهن، برادرش را در مقابل چشمانش نقش بر زمین کرد موشک صدامیان، اما باز هم ماند، به جهت موشک باران آبادان و خطر هدف قرار گرفتن منزل خویش بارها مجبور به تغییر محل سکونت خود شد، اما باز هم ماند، آبادان در محاصره بود ولی باز هم در آبادان ماند و هر دو فرزند خویش را در کنار خود نگاه داشت. رزمندگان آبادان، هیچگاه فراموش نخواهند کرد نماز جمعههای دوران جنگ را، کهگاه در زیر زمین کمیته ارزاق بود، گاه مسجد بهبهانیها، گاه مسجد قدس، گاه... آن زمان که سهم آبادان جز دود و آتش نبود نماز ظهر جمعه این مرد بود که گرما بخش دلها و امید بخش دل رزمندگان اسلام بود. خدایت رحمت کندای مرد کهن، مرد تاریخ وای یار وفا دار امام و امت، که شهر خویش را بر هر چیز دیگر ارجح دانستی، و آبادان امروز ما، مدیون ایستادگی تو و رزمندگان دلیر توست، جایگاهت در ملکوت اعلی را خوش باد، سلام ما را به خمینی و فرزندان گلگون کفنش برسان، و شهدا را شاهد بگیر که چهها بر آبادان و آبادانیها گذشت، آنجا قطعا دست تو بهتر و رساتر به خداوند سبحان میرسد. ------------ علی دایلی ------------ انتهای پیام/72013/ح
93/10/03 - 14:03
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: فارس]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 22]