محبوبترینها
نمایش جنگ دینامیت شو در تهران [از بیوگرافی میلاد صالح پور تا خرید بلیط]
9 روش جرم گیری ماشین لباسشویی سامسونگ برای از بین بردن بوی بد
ساندویچ پانل: بهترین گزینه برای ساخت و ساز سریع
خرید بیمه، استعلام و مقایسه انواع بیمه درمان ✅?
پروازهای مشهد به دبی چه زمانی ارزان می‌شوند؟
تجربه غذاهای فرانسوی در قلب پاریس بهترین رستوران‌ها و کافه‌ها
دلایل زنگ زدن فلزات و روش های جلوگیری از آن
خرید بلیط چارتر هواپیمایی ماهان _ ماهان گشت
سیگنال در ترید چیست؟ بررسی انواع سیگنال در ترید
بهترین هدیه تولد برای متولدین زمستان: هدیه‌های کاربردی برای روزهای سرد
در خرید پارچه برزنتی به چه نکاتی باید توجه کنیم؟
صفحه اول
آرشیو مطالب
ورود/عضویت
هواشناسی
قیمت طلا سکه و ارز
قیمت خودرو
مطالب در سایت شما
تبادل لینک
ارتباط با ما
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
آمار وبسایت
تعداد کل بازدیدها :
1829994762
وزارت خارجه ما و طرح دميستورا
واضح آرشیو وب فارسی:خبرگزاری موج:
۴ دي ۱۳۹۳ (۹:۳۲ق.ظ)
کيهان: وزارت خارجه ما و طرح دميستورا
به گزارش خبرگزاري موج، روزنامه کيهان چنين نوشت:
طرح صلح «دميستورا» در آغاز راه با «بحران» مواجه شده و به نظر نمي آيد بتواند گرهي از بحران سوريه را باز کند و شکست در ماموريت وي به عنوان نماينده دبير کل سازمان ملل، نشان مي دهد که سازمان ملل 4 سال پس از آغاز بحران گام موثري در کاهش بحران امنيتي يک عضو خود برنداشته است. از اين منظر بحران سوريه معيار روشني است بر ميزان توانايي و کارايي شوراي امنيت سازمان ملل. اما در مورد اينکه ماموريت دميستورا چيست و به کجا خواهد انجاميد نکاتي وجود دارد:
1- ماموريت دميستورا پيدا کردن راه حل سياسي براي بحران سوريه است. طرحي که او براي تحقق آن تلاش مي کند شامل دو بخش اصلي مي شود؛ آتش بس ميان ارتش و معارضان مسلح و تشکيل دولت ملي ائتلافي و در واقع دولتي که مخالفان آن را قبول داشته باشند. آتش بس مورد نظر نماينده بان کي مون عمدتا ناظر به اجراي آتش بس در حلب است و دولت ائتلافي در واقع دولت مخالفان است. بر اساس طرح دميستورا بجز ارتش و وزارتخانه هاي امنيتي، بقيه وزارتخانه ها و سازمان هاي سوريه بايد به مخالفان سپرده شود! منظور دميستورا از مخالفان هم تنها گروهي از مخالفان نظام بشار اسد است. اين ها همان مخالفاني هستند که مورد حمايت رسمي و جدي غرب مي باشند. همان ها که در بخش نظامي با عنوان «ارتش آزاد»- جيش الحر- شناخته مي شوند.
با اين وصف کاملا واضح است که دولت مورد نظر نماينده دبير کل حتي از حمايت مخالفان هم برخوردار نيست و تنها شامل گروهي مي شود که پس از بحران 1390 سوريه توسط آمريکا به وجود آمده است. پس تشکيل دولت ائتلافي قادر نيست به درگيري ها در سوريه پايان دهد و از قضا چنين دولتي دامنه مناقشات امنيتي را افزايش مي دهد چرا که گروه هايي نظير داعش و جبهه النصره که به طور مسلحانه با دولت درگير هستند و نيز گروه هايي نظير «تنسيق» که با روش سياسي با دولت کنوني مخالفت مي کنند، توافق بشار اسد و جيش الحر را يک اقدام خطرناک عليه خود ارزيابي کرده و با آن به مقابله برمي خيزند.
ماموريت دميستورا براي استقرار آتش بس در حلب هم درست در زماني اتفاق افتاده که ارتش سوريه طي ماه هاي اخير به پيشروي هاي مهمي دست يافته است و از اين رو طراحي کيش و مات گونه وي در صفحه شطرنج سوريه نوعي سرگرم سازي و به دست آوردن زمان به حساب مي آيد. در اين بين دولت سوريه اعلام کرده است که طرح دميستورا را قابل بررسي مي داند و اين در حالي است که در مورد مهمترين بند اين طرح، دولت سوريه با نماينده دبيرکل سازمان ملل اختلاف نظر جدي دارد.
2- از يک منظر طرح دميستورا باز توليد طرح روسيه در کنفرانس ژنو يک (9تير 91 مصادف با 30 ژوئن 2012) تلقي شده است. در زماني که بحران سوريه در اوج خود بود و گمانه زني هاي زيادي مبني بر سقوط قريب الوقوع دولت اسد وجود داشت، روسيه طرحي را ارائه کرد که مورد پذيرش بسياري از اعضاي شرکت کننده در کنفرانس قرار گرفت. البته آمريکايي ها گفتند ما مخالفتي با اجراي اين طرح نداريم و کمکي هم به اجراي آن نمي کنيم. طرح روسيه در آن مقطع 6 بند داشت و به طرح شش ماده اي روسيه براي حل بحران سوريه مشهور شد. يکي از اين بندها ناظر بر آتش بس بين دو طرف بود و بند ديگري به تشکيل دولت وحدت ملي اختصاص يافت بدون آنکه درباره چگونگي و شرايط تشکيل دولت ائتلافي توافقي صورت گرفته باشد. در آن مقطع کوفي عنان به عنوان نماينده مشترک دبير کل سازمان ملل و اتحاديه عرب اعلام کرده بود که در ماموريت خود شکست خورده و نتوانسته کمکي به کاهش بحران سوريه بنمايد.
بعد از اين هم وي کنار رفت و «اخضر ابراهيمي» جاي وي را گرفت. اما هم اينک دميستورا پيگيري هاي خود را در راستاي طرح ژنو يک معرفي مي کند و حال آنکه شرايط حاکم بر دولت و معارضه سوري در اين فاصله دو سال و اندي تا حد زيادي تغيير کرده است و به خصوص اين طرح براي دولت سوريه جذابيت و اهميتي ندارد.
موضع روسيه در قبال طرح دميستورا تا حد زيادي مثبت است. از اين رو همزمان با اقدامات استيفان دميستورا، وزارت خارجه روسيه بر حجم فعاليت هاي خود افزوده است. سفر اخير وليد المعلم وزير خارجه سوريه به روسيه، سفر امير عبداللهيان معاون وزير خارجه ايران و اظهارات پوتين مبني بر لزوم سرعت دادن به ابتکارها درباره سوريه از اين موضوع حکايت مي کند. همزمان اعلام شده است که عربستان و ترکيه با اين طرح مخالفند و آن را طرحي براي مشروعيت بخشي به بشار اسد خوانده اند کما اينکه از فرانسه و رژيم صهيونيستي هم در زمره مخالفان طرح دميستورا نام برده مي شود. اما در عين حال درباره اينکه آيا اين چهار دولت به طور واقعي هم با طرح ياد شده مخالفند و يا با اعلام مخالفت سعي مي کنند موضع معارضه ضد بشار اسد را مستحکم کنند، ترديد جدي وجود دارد.
3- طرح دميستورا نسبتي هم با طرح فرانسه و ترکيه موسوم به «ايجاد منطقه ممنوع پرواز» دارد. يک سال پس از آغاز بحران سوريه، اين دو عضو ناتو پيشنهاد کردند که در مناطق شمالي سوريه و با محوريت استان حلب، منطقه ممنوعه پروازي به اجرا گذاشته و در اين محدوده با تحرک هوايي و موشکي ارتش سوريه مقابله شود. هدف آنان اين بود که تحت پوشش ادعاي بشردوستانه- اسکان آسيب ديدگان از جنگ- مخالفان بشار اسد را سازماندهي کنند و از طريق مناطق سوريه، دولت دمشق را تهديد کنند. چنين اقدامي از يک سو وجهه اي بين المللي پيدا مي کرد چرا که ايجاد چنين منطقه اي به صدور قطعنامه اي در شوراي امنيت که در آن روسيه هم حضور دارد، نيازمند است و چنين قطع نامه اي اقدامات دولت هاي ترکيه و... که تاثيرات عميقي در آينده مناسبات ترکيه با همسايگان خود برجاي مي گذارد را تا حد زيادي موجه مي کرد از سوي ديگر حضور روسيه در چنين روندي از جدايي و شکاف در ميان متحدان بين المللي و منطقه اي اسد حکايت کرده و به مثابه واردکردن ضربه سنگين به دولت دمشق مي باشد.
طرح ايجاد منطقه ممنوعه پروازي علي رغم گذشت دو سال از طرح آن تاکنون هيچ پيشرفتي نداشته و به نظر نمي آيد به جايي برسد. در طرح دميستورا سخني از ايجاد منطقه پرواز ممنوع نيامده و اشاره اي هم به نقش ترکيه و عربستان نشده است اما واقعيت اين است که منطق طرح يادشده با منطق طرح فرانسه و ترکيه يکي است و حتي مي توان گفت موفقيت دميستورا در طرح خود، زمينه را براي اجرايي شدن طرح منطقه پروازممنوع فراهم مي کند.
براساس طرح دميستورا ارتش سوريه حق شليک به معارضان ندارد و بايد اداره محلي امور استانها را بعهده معارضه قرار دهد. اجراي اين طرح به طور طبيعي مانع حرکت هواپيماهاي نظامي بر فراز شهرها مي شود و به عبارتي نيروي هوايي سوريه از معادله امنيتي ميان دولت و معارضين کنار مي رود. در واقع در اين روند ممنوعيت پروازي عملا به اجرا درآمده است. البته قاعدتا اين گام پاياني نخواهد بود بلکه گام بعدي زمين گير کردن سوريه در زمينه دفاع در مقابل تهاجم هوايي دشمن مي باشد. همين دو هفته پيش هواپيماهاي جنگي رژيم صهيونيستي از اعماق آسمان فلسطين دو آتشباري متعلق به ارتش سوريه را در حومه دمشق مورد تهاجم قرار دادند. اين نشان مي دهد که حرکت دشمن به ايجاد ضمني منطقه ممنوع پرواز محدود نشده، تهاجم هوايي عليه سوريه را نيز دربرمي گيرد.
طرح دميستورا برخلاف آنچه عنوان شده است به طرح ترکيه و فرانسه نزديک تر است تا طرح روسيه چرا که در طرح روسيه آتش بس در مقابل خلع سلاح معارضه مطرح بود و از سوي ديگر همه معارضه و از جمله جريان تنسيق را هم دربرمي گرفت و اگر اجرا مي شد تا حد زيادي به فروکش کردن بحران امنيتي در سوريه مي انجاميد ولي طرح دميستورا از يک سو ناظر به حفظ سلاح در دست معارضين و از سوي ديگر سبب تشديد درگيري ها و مؤثرشدن اين درگيري ها تمرکز دارد. بنابراين مي توان گفت طرح دميستورا ناظر به احياي معارضه است.
4- موضع وزارت خارجه کشورمان در اين زمينه قابل بحث مي باشد. کادر ديپلماسي ايران در موضوع بحران سوريه نوعا غيرفعال بوده است. اين در حالي است که بخش عمده اي از اقتدار خارجي و داخلي جمهوري اسلامي به توانمندي اش در شکل دادن به يک جبهه منطقه اي با حضور تعدادي از دولت ها، ملت ها و جنبش هاي انقلابي است. علي رغم آن، بحران سوريه در دولت هاي دهم و يازدهم ايران در کانون توجه قرار نگرفته است. در اواخر دي ماه سال گذشته 5 روز قبل از تشکيل کنفرانس ژنو 2 سوريه، در حاليکه 5 ماه از استقرار دولت روحاني گذشته بود، وزير خارجه ايران، طرحي 4 ماده اي ارائه کرد. اين طرح بر راه حل سياسي، آتش بس، بازماندن راه کمک هاي انساني به آسيب ديدگان و مبارزه با سازمان هاي سوري وابسته به القاعده تاکيد داشت، ولي چندان پيگيري نشد.
طي روزهاي اخير شاهد سفر حسين امير عبداللهيان معاون وزير امور خارجه به مسکو بوديم. وي در اين سفر موضع موافق جمهوري اسلامي را با طرح دميستورا ابراز کرد. همزماني سفر آبان ماه وزراي خارجه ايران و سوريه به مسکو هم تداعي کننده اين بود که سه کشور روي طرح مشترکي کار مي کنند. اما با اين وجود موضع وزارت خارجه از ارائه يک ابتکار تهي است. ايران مي توانست و مي تواند يک اجلاس مؤثر منطقه اي و بين المللي حول محور مسئوليت همگان براي مهار تروريزم برگزار کند و فضاي منطقه اي را عليه حاميان منطقه ترور در سوريه سازمان و سامان بدهد. بسياري از کشورهاي عربي نظير کويت، عمان، عراق، سودان، الجزاير، تونس و ... در اين مجموعه قرار مي گيرند و اين در حالي است که دولت هاي روسيه و چين هم در چنين ابتکاري حضور خواهند داشت. اعلام موافقت وزارت خارجه ايران با طرح دميستورا بدون آنکه نقاط نقد آن بدرستي معين گردند، مي تواند کشور ما را وارد روندي غيرقابل بازگشت که بازي در طرح غرب است، وارد نمايد.
نويسنده:سعدالله زارعي
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: خبرگزاری موج]
[مشاهده در: www.mojnews.com]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 12]
-
گوناگون
پربازدیدترینها